Advent of the Archmage – Chapter 216: สร้างคทาอันใหม่
หลังจากออกมาจากท้องพระโรง, ลิงค์ก็เดินตามหลังกรินท์แล้วมุ่งหน้าไปยังหอคอยเวทมนตร์ในพระราชวัง เขาต้องการยืมห้องเสริมพลังในหอคอยเวทมนตร์เพื่อสร้างคทาอันใหม่
ในอาณาจักรนอร์ตัน, หอคอยเวทมนตร์ที่แข็งแกร่งที่สุดก็คงจะเป็นหนามแห่งสวรรค์, ซึ่งตั้งอยู่ในสถาบันเวทย์มนตร์ระดับสูงอีสโควฟ และรองลงมานั้นก็คงจะเป็นหอคอยเวทมนตร์วังหลวงซึ่งลิงค์กำลังจะมุ่งหน้าไป
หอคอยเวทมนตร์แห่งนี้เป็นขอราชวงศ์อาเบลและตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวง ดังนั้นขอบเขตของหอคอยเวทมนตร์แห่งนี้จึงเกี่ยวข้องโดยตรงกับชื่อเสียงของราชวงศ์ มันได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราพร้อมกับสวนบนชั้นดาดฟ้าที่มีชื่อเสียง ดอกไม้บนสวนดาดฟ้านั้นจะถูกเปลี่ยนทุกเดือนเพื่อทำให้มั่นใจว่าพวกมันอยู่ในฤดูและเบ่งบานอยู่เสมอ
หอคอยเวทมนตร์แห่งนี้มีชื่อว่า, สวนมหัศจรรย์
หลังจากเข้าไปในหอคอยเวทมนตร์, ลิงค์ก็เห็นนักเวทย์หลวงหลายคนสวมผ้าคลุมสีขาวเงิน นักเวทย์เหล่านี้มีความแข็งแกร่งอย่างน้อยเลเวล 3 และมีท่าทีพึงพอใจบนใบหน้าของพวกเขา, โดยเฉพาะพวกที่ยังหนุ่ม แม้ว่าพวกเขาจะโค้งคำนับลิงค์อย่างเคารพ, แต่ร่องรอยของการดูถูกก็สามารถสังเกตได้ในดวงตาของพวกเขา
ท่าทีนั้นดูเหมือนจะบอกว่า “ถึงตอนนี้ฉันจะด้อยกว่า, แต่ฉันอาจจะแข็งแกร่งกว่านายในอีกไม่กี่ปีข้างหน้านี้ก็ได้นะ”
ดูเหมือนว่าพวกเขาทุกคนจะเย้ยหยันดาบเจ้าแห่งพายุที่ห้อยอยู่ที่เอวของลิงค์, สายตาของพวกเขาดูจงใจและเย่อหยิ่ง
นักเวทย์พกดาบงั้นหรอ—มันไม่ถูกต้องเอาซะเลย
นี่เป็นเรื่องที่เข้าใจได้
นักเวทย์ที่สามารถกลายเป็นนักเวทย์หลวงได้นั้นเป็นอัจฉริยะทุกคน แม้กระทั่งนักเรียนจากสถาบันเวทมนตร์ระดับสูงอีสโควฟก็ยังหวังที่จะได้กลายเป็นสมาชิกของสวนมหัศจรรย์ในสักวันนึง
และมันคงจะน่าอัศจรรย์ยิ่งกว่านี้ถ้าได้เป็นตั้งแต่อายุยังน้อยๆ เมื่อนำมาประกอบกับทัศนคติอันทะเยอทะยานของพวกเขา, มันจึงเป็นเรื่องปกติมากที่จะมีพฤติกรรมแบบนี้หลังจากได้เห็นลิงค์, แต่ลิงค์ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรจากสายตาของพวกเขา
กรินท์, ในอีกด้านนึง, รู้สึกกลัวว่าลิงค์จะไม่มีความสุข ในตอนที่พวกเขาพบกับนักเวทย์จองหองคนที่สาม, เขาก็กระซิบ “มาสเตอร์ลิงค์, พวกเขาทุกคนยังเด็กอยู่และอาจจะไม่ไตร่ตรองให้ดีก่อน แต่พวกเขาทุกคนมีจิตใจดีนะ”
ขณะที่เขาพูด, ดูเหมือนเขาจะลืมไปว่าลิงค์เองก็ยังเด็กอยู่ อันที่จริง, นักเวทย์หลายคนยังเป็นนักเวทย์ฝึกหัดอยู่เลยในตอนที่พวกเขาอายุเท่าลิงค์
ลิงค์แค่ยิ้มแล้วพูดออกมา “ไม่เป็นไรครับ มันก็แค่เรื่องเล็กๆ”
ภายใต้สายตาท้าทายและหน้าไม่อาย, ลิงค์ก็เข้าไปในห้องเสริมพลังหลักของสวนชั้นดาดฟ้า ห้องเสริมพลังนั้นมีเครื่องมือระดับมืออาชีพมากมาย กรินท์พาลิงค์เดินดูรอบๆในขณะที่แนะนำสิ่งอำนวยความสะดวกของพวกเขา เขาเห็นเครื่องตรวจสเปกตรัม, แขนกลสนามพลังฮิกส์อันซับซ้อน, เครื่องสะกัด, และเครื่องมือเสริมพลังที่ทันสมัยอีกมากมาย เขารู้สึกพอใจมากๆ
กรินท์แนะนำด้วยความภาคภูมิใจ “นี่เป็นห้องเสริมพลังที่ดีที่สุดในอาณาจักร แม้กระทั่งหม้อแห่งพระเจ้าของวิสมัลเลอร์ในสถาบันเวทมนตร์ระดับสูงอีสโควฟก็ไม่สามารถเทียบได้ ไม่ต้องพูดถึงพันธมิตรนักเวทย์ทางใต้เลย ทักษะการเสริมพลังของพวกเขาด้อยกว่าเสียอีก”
นี่เป็นเรื่องจริง อย่างไรก็ตาม, นี่ก็ไม่ได้หมายความว่าทางใต้นั้นไร้ประโยชน์ มีคำกล่าวที่ว่า “การเสริมพลังอันประณีตของทางเหนือ, การเล่นแร่แปรธาตุอันน่าภาคภูมิใจของทางใต้” พวกเขาเพียงแค่มุ่งเน้นไปยังทิศทางของเวทย์มนตร์ที่แตกต่างกันเท่านั้น
“ถ้างั้น, ผมขอเริ่มเลยนะ” ลิงค์พูด
“ได้สิ, เชิญตามสบายเลย ถ้าท่านต้องการวัตถุดิบอะไร, ตราบใดที่พวกเรามีมันอยู่ในคลังของพวกเรา, ข้าจะเอามันมาให้ท่านเอง และต่อให้พวกเราไม่มี, พวกเราก็จะหามันมาให้ท่านให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”
ลิงค์พยักหน้า “ผมจะรีบแจ้งให้คุณทราบนะ”
จากนั้นกรินท์ก็ปิดประตูห้องเสริมพลังที่อยู่ด้านหลังเขา
จากนั้นทั้งห้องก็เงียบกริบ ลิงค์ไม่ได้ดำเนินการสร้างคทาในทันที ตอนแรกเขาเอาวัตถุดิบทั้งหมดที่เขามีออกมาจากจี้ต่างมิติอย่างระมัดระวัง—ทอเรียมดาราเพลิง, คริสตัลเพลิงเฮเดลคุณภาพสูง, เศษจันทราทองและวัตถุดิบหายากอื่นๆอีกสิบชนิด นอกจากทอเรียมดาราเพลิ่งซึ่งเป็นของขวัญจากเลดี้ฟอร์ทูน่าเอลิน, ของที่เหลือก็มาจากคอลเล็กชันสมบัติของแวนซ์ทั้งหมด
จากนั้นลิงค์ก็เอาคำภีร์กับปากกาขนนกอันงดงามออกมาก่อนที่จะรวบรวมสติของตัวเองแล้วเริ่มออกแบบคทาอันใหม่ของเขา
สถานการณ์ทางตอนเหนือเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ดังนั้นเขาต้องรีบเตรียมตัวให้เสร็จภายในเวลาหนึ่งสัปดาห์ มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะเรียนเวทมนตร์ที่แข็งแกร่งเพิ่มในเวลานี้ เพราะฉะนั้น, เพื่อทีที่จะพัฒนาความแข็งแกร่งของเขาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้, เขาจึงทำได้แค่พัฒนาอาวุธที่เขาใช้อยู่เท่านั้น
อาวุธที่นักเวทย์ใช้เป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากคทาเวทมนตร์ คทาคว้าดาวนั้นเริ่มหมดสภาพลงเรื่อยๆนับตั้งแต่ที่ลิงค์ได้รับพลังที่แข็งแกร่งขึ้น มันถึงเวลาสร้างอันใหม่แล้ว
ลิงค์เข้าสู่สมาธิอย่างรวดเร็วและหรี่ตาของเขาในขณะที่เติมความคิดสร้างสรรค์เข้าไปในแบบ ขณะที่เขากำลังออกแบบคทา, คุณสมบัติของวัตถุดิบต่างๆที่เขาจะใช้, สมุดโน้ตเวทมนตร์ของมาสเตอร์หลายคนในสถาบัน, ความรู้ที่หาผู้ใดเปรียบในหนังสือเวทมนตร์ของแวนซ์, และวิทยานิพนธ์เรื่องอวกาศและเวลาที่ยากจนเป็นไปไม่ได้ที่เขาเขียนขึ้นได้สะท้อนเข้ามาในหัวของเขา
หัวของลิงค์นั้นเป็นเหมือนกับหม้อหลอมละลายขนาดยักษ์, และความรู้ของเขาก็เป็นเหมือนกับแร่หลายชนิดที่ถูกโยนเข้ามาในสารหลอมละลายซึ่งเป็นความรอบรู้ที่กำลังลุกไหม้ของลิงค์ แร่เหล่านี้ละลายอย่างรวดเร็วและหลอมรวมเข้าด้วยกัน, จนในที่สุดก็กลายเป็นโลหะผสมอันไร้ที่ติหนึ่งชิ้น
เวลาในห้องเสริมพลังผ่านไปขณะที่ลิงค์นั่งนิ่งอย่างไร้อารมณ์ หลังจากผ่านไป 30 ชั่วโมง, ลิงค์ก็วางปากกาลงในที่สุด
พอเห็นแบบของคทาบนคำภีร์, ลิงค์ก็ถอนหายใจออกมา “เสร็จแล้ว”
สำหรับนักเสริมพลังทั่วๆไปนั้น, กระบวนการเสริมพลังอาจจะเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดในการสร้างคทา อย่างไรก็ตาม, สำหรับนักเสริมพลังอย่างลิงค์ที่ต้องการให้คทาของเขาประสบความสำเร็จในระดับอีพิค, กระบวนการที่สำคัญที่สุดก็คือการออกแบบ
หลังจากที่แบบเสร็จสิ้น, ทั้งหมดที่เหลืออยู่ก็คือลงมือทำ
เขายังขาดวัตถุดิบบางอย่างอยู่ ดังนั้นเขาจึงไปหากรินท์แล้วส่งรายการวัตถุดิบที่เขาต้องการให้กับเขา กรินท์จ้องไปที่รายการขณะที่เขายักคิ้วขึ้นเล็กน้อย เขาไม่ได้ให้คำตอบในทันที ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่เรื่องราคาของวัตถุดิบมากนัก, แต่เป็นเรื่องความยากในการหาพวกมันต่างหาก
“มีปัญหาอะไรรึเปล่าครับ?” ลิงค์ถาม
“ไม่มีหรอก ขอเวลาข้าพักนึงนะแล้วข้าจะจัดเตรียมพวกมันให้ท่านเอง” กรินท์ออกไปอย่างรวดเร็ว นี่มันพัวพันถึงชะตากรรมของอาณาจักร, ดังนั้นเขาจะต้องทำให้มั่นใจว่าลิงค์จะได้วัตถุดิบที่เขาต้องการทั้งหมด
หลังจากใช้สมาธิมา 30 ชั่วโมงติ, ลิงค์จึงรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย เขาใช้เวลาที่กรินท์ไปตามหาวัตถุดิบในการพักผ่อน เขาร่ายเวทย์ธาตุแห่งการรักษาใส่ตัวเองก่อนที่จะนวดหน้าผากของเขาอย่างนุ่มนวล จากนั้นเขาก็นั่งลงที่เก้าอี้แล้วหลับตาลงเพื่องีบหลับ
สี่ชั่วโมงต่อมา, กรินท์ก็กลับมาอย่างเหนื่อยหอบพร้อมกับกล่องไม้อันงดงามในมือของเขา “มาสเตอร์ลิงค์, ในที่สุดข้าก็รวบรวมวัตถุดิบมาได้แล้ว กรุณาตรวจสอบดูด้วย”
ลิงค์เปิดกล่องไม้แล้วทำการตรวจสอบอย่างละเอียด จากนั้นเขาก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “นี่มันสมบูรณ์แบบมากเลย ขอบคุณนะครับ”
“ดีใจที่ได้ยินนะ ถ้างั้นก็เชิญทำธุระของท่านต่อเถอะ” กรินท์หอบขณะที่เขาพูด เขาอายุ 60 ปีแล้ว ทั้งหมดที่เขาต้องทำขณะที่หาวัตถุดิบเหล่านี้นั้นได้ผลาญเรี่ยวแรงของเขา
หลังจากที่กลับไปยังห้องเสริมพลังลิงค์ไม่ได้เริ่มทำงานต่อในทันที เขาตัดสินใจทำความคุ้นเคยกับเครื่องมือที่เขาไม่เคยใช้ก่อน แม้ว่าพวกมันจะครอบคลุมกว่าอุปกรณ์ที่เขาเคยใช้อยู่เล็กน้อย, แต่พวกมันก็ทำงานบนหลักการพื้นฐานเดียวกัน ลิงค์ทดสอบพวกมันทีละชิ้นแล้วเริ่มหลังจากที่เขาคุ้นเคยกับการทำงานของพวกมันอย่างเต็มที่
วัตถุดิบแต่ละชิ้นถูกนำมาวิเคราะห์, แยกชิ้นส่วน, และผ่านกระบวนการเวทย์มนตร์ ลิงค์มีสมาธิอย่างมากตลอดช่วงเวลานี้, เขาไม่ได้กระพริบตาเลยแล้วมือของเขาก็จัดการกับวัตถุดิบต่างๆอย่างมั่นคง การเคลื่อนไหวของเขานั้นสอดคล้องกันมากจนมันให้ความรู้สึกเหมือนกับกระแสน้ำ
ขณะที่เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ, คทาก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น
ลิงค์ลืมเวลาไปแล้วอย่างสมบูรณ์ ในตอนที่เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาถึงขีดจำกัดแล้ว, คทาเวทมนตร์ในมือของเขาก็ส่งเสียงติ้งเบาๆ จากนั้น, แสงสีแดงเข็มก็ห่อหุ้มคทา, แล้วรูนเพลิงมากมายก็จะปรากฎขึ้นในอากาศ
รูนนั้นเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวอย่างรวดเร็วแล้วหมุนรอบคทาด้วยความเร็วสูง พวกมันหมุนเร็วขึ้นเรื่อยๆจนมองไม่เห็นรูนรายตัวอีกต่อไป ตอนนี้พวกมันดูเหมือนกับวงแสงที่ล้อมรอบคทา ในโดมแสงนี้, คทาลอยขึ้นในอากาศแล้วส่งเสียงซู่วออกมา จากนั้นแสงสีแดงสดใสจำนวนมากก็แผ่ออกมาจากคทา แสงพวกนี้ดูเหมือนกับเส้นไหมแล้วพวกมันก็เพิ่มจำนวนรอบๆคทา, จนในที่สุดก็ก่อตัวเป็นดักแด้เพลิง
ดูเหมือนว่าลิงค์จะไม่ได้ประหลาดใจกับเหตุการณ์นี้เลย เขาแค่ก้าวถอยหลังแล้วสังเกตุฉากนี้ด้วยความพึงพอใจ เหตุการณ์นี้ยาวนานถึงหนึ่งนาทีเต็มก่อนที่ดักแด้เพลิงจะระเบิดอย่างกระทันหัน แล้วคทาคริสตัลเพลิงก็ปรากฎขึ้นในอากาศ
คทาทั้งด้ามนั้นผสมผสานกันอย่างกลมกลืนและมีความโปร่งแสง, มันมีองค์ประกอบที่ยอดเยี่ยม รูนเพลิงนับไม่ถ้วนอยู่ในโครงสร้างภายในของคทาแล้วระเบิดของแสงสีแดงก็จะปรากฎขึ้นที่ด้านนอกเป็นครั้งคราว หากใครได้เห็นคทานี้ก็คงจะรู้สึกประทับใจกับมัน
มันดูงดงามมาก!
การรวมกันของวัตถุดิบที่หายากและมีค่าจำนวนมากเข้าด้วยกัน, ผนวกกับทักษะและความรู้ของลิงค์ทำให้ได้คทาระดับอีพิคที่สั่นสะเทือนโลกฟิรุแมนไปถึงแก่นของมัน
“โอ้ว?” น้ำเสียงประหลาดใจดังขึ้นในหัวของลิงค์ มันคือเสียงดาบวิญญาณของลอร์ดพายุ เขาพูดต่อ “คทานี้ไม่เลวเลยนี่ มันค่อนข้างน่าสนใจนะ”
หลังจากที่ลอร์ดพายุแสดงความคิดเห็นกับคทา, เขาก็ถาม “ข้ามีคำถาม”
“ว่ามา” ลิงค์นวดขมับของเขา, ด้วยความรู้สึกง่วงเล็กน้อย
“ข้าได้เห็นผู้คนอย่างน้อยหนึ่งหมื่นคนจากดินแดนของเจ้าจนถึงเมืองหลวง แต่ว่า, ข้าไม่พบคนที่แข็งแกร่งพอเลยสักคนเดียว ในความเป็นจริงแล้ว, พวกเขาทุกคนอ่อนแอกว่าเจ้าเสียอีก เกิดอะไรขึ้นกับโลกนี้กัน?”
ลิงค์ใช้เวลาสักพักก่อนที่จะตอบกลับเนื่องจากความเหนื่อยล้าของเขา “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าท่านอยากได้คำตอบ, ก็ดูพวกมันด้วยตัวเองสิ”
“เอางั้นก็ได้ ช่างเป็นยุคสมัยที่แปลกประหลาดจริงๆ” หลังจากที่ดาบวิญญาณพูดจบ, เขาก็ไม่พูดอะไรอีก
จากนั้นลิงค์ก็ถือคทาของเขาเอาไว้ในมือ ในตอนที่เขาสัมผัสคทา, ข้อมูลใหม่ก็ปรากฎขึ้นในทัศนวิสัยของเขา
ผู้เล่นสร้างคทาระดับอีพิค ค่าโอมนิ + 100 แต้ม โปรดตั้งชื่อให้กับคทา
ลิงค์คิดอยู่พักนึงแล้วตอบ “เพลิงพิโรธแห่งสวรรค์”
จากนั้นเขาก็เห็นข้อมูลของคทาใหม่ปรากฎขึ้นเบื้องหน้าเขา
เพลิงพิโรธแห่งสวรรค์
คุณภาพ: อีพิค
ผลที่1 : เพิ่มความแรงของเวทย์ธาตุ 150%
ผลที่2 : เพิ่มความเร็วในการรวบรวมธาตุไฟ 200%
ผลที่3: สามารถเปิดใช้งานผลคลื่นเพลิงได้ ภายใต้ผลนี้, ผู้ร่ายสามารถเลือกใช้มานา 1500 แต้มเพื่อร่ายเวทย์ธาตุไฟเลเวล 7 ได้ในทันที ความรุนแรงของเวทย์นี้จะเพิ่มขึ้น 300% (จำนวนครั้งในการชาร์จสำหรับผลนี้จะเป็นการใช้เวทย์ธาตุไฟเลเวล 5 ขึ้นไปสิบครั้ง)
(หมายเหตุ: ผลงานของเจ้าแห่งการเสริมพลังลิงค์)
นี่เป็นคทาที่ลิงค์สร้างขึ้นมาเพื่อตัวเองเป็นพิเศษ ผลที่สองนั้นจะมาแทนที่ผลของโดมิงโก้คริสตัล, ขณะที่ผลที่สามจะเป็นตัวรับประกันว่าลิงค์จะมีเวทย์ที่แข็งแกร่งในคลังแสงของเขาเพื่อให้เขาฝ่าวิกฤตได้ ตราบใดที่เขาสามารถร่ายเวทย์ที่มีเลเวลมากกว่า 5 สิบครั้งได้สำเร็จ, ผลของคลื่นเพลิงก็จะชาร์จเสร็จ ซึ่งผลนี้แข็งแกร่งยิ่งกว่าคทาตุลกาลทมิฬที่โมเรสเทิร์นใช้เสียอีก!
ขณะที่เขารู้สึกได้ถึงสัมผัสอันอบอุ่นของคทา, ลิงค์ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความพึงพอใจ นี่เป็นสมบัติที่ล้ำค่าจริงๆ!
ลิงค์เดินออกมาจากห้องเสริมพลังหลังจากที่พักผ่อนอยู่พักนึง หลังจากที่ออกมาได้แค่ 30 ฟุต, ลิงค์ก็เห็นชายแก่ผมขาวกำลังเดินขึ้นบันไดมา มันไม่ใช่กรินท์, แต่เป็นแอนโทนี่, ผู้อาวุโสของสถาบันเวทมนตร์ระดับสูงอีสโควฟ
“ผู้อาวุโส?” ลิงค์สับสนเล็กน้อย
คอมเม้นต์