Advent of the Archmage – Chapter 314: เผ่ายับบ้าเข้าร่วมด้วย

อ่านนิยายจีนเรื่อง Advent of the Archmage ตอนที่ 314 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

“โหว, นานะโตขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย” เอลินเข้ามาในห้องขนาดยักษ์ของวิหารมังกรแล้วเห็นนานะที่เพิ่มขนาดแล้วในทันที เอลินเดินวนรอบเธอแล้วจากนั้นก็หัวเราะคิกคักใส่ลิงค์

 

“นี่ไม่ใช่ความคิดของฉันหรอก มันเป็นผลลัพธ์จากการช่วยเหลือของราชินี” ลิงค์วางหนังสือเวทย์เครื่องรางที่อยู่ในมือลง

 

“ไม่แปลกใจเลย ข้ากำลังคิดอยู่เลยว่าคนที่เอาแต่หมกมุ่นอยู่กับเวทมนตร์อย่างเจ้าคงจะไม่ทำเรื่องที่ไม่จำเป็นแบบนี้หรอก” เอลินพยักหน้า, แสดงให้เห็นว่าเธอเข้าใจ จากนั้น, เธอก็ปืนขึ้นมานบนเก้าอี้ยักษ์ด้วยความลำบากเล็กน้อย ด้วยการยืนขึ้น, หัวของเธอก็สามารถโผ่ออกมาเหนือโต๊ะได้ “ลิงค์, ข้ากำลังจะกลับแล้วนะ”

 

ครั้งนี้, เธอมาเพื่อบอกลา

 

ลิงค์ยิ้มให้ “ฝากทักทายเมอร์ลินด้วยหล่ะ ครั้งที่แล้วเขาช่วยพวกเราเอาไว้มากเลยหล่ะ”

 

“เอ่อ, จริงๆแล้วฉันมีเรื่องบางอย่างที่อยากให้นายช่วยหน่ะ” เอลินพูดด้วยความลังเล

 

“ว่ามาได้เลย” ลิงค์ชอบหนูน้อยคนนี้จริงๆ ท่าทีทุกอย่างของเธอนั้นน่ารัก, และในตอนที่เธอพูด, ดวงตากลมโตของเธอก็จะจ้องมาที่เขาตาไม่กระพริบ เธอดูจริงจังมากๆ, แต่มันก็ทำให้ลิงค์อยากหยิกแก้มจิ้มลิ้มของเธอจริงๆ

 

เอลินยังลังเลอยู่ หลังจากที่ผ่านไปครึ่งนาที, เธอก็ตัดสินใจได้ในที่สุด “ข้าได้ยินมาจากผู้คนของข้ามากมายที่กลับมาจากดินแดนของเจ้าว่ามีเกาะหลายแห่งอยู่ติดกับเฟิร์ด มีเกาะที่ใหญ่ๆอยู่บ้างไหม?”

 

“มีสิ, หนึ่งในนั้นเป็นเกาะที่มีชื่อว่าไข่มุกทะเล มันมีรัศมีกว่า 12 ไมล์และอยู่ห่างจากเฟิร์ดแค่ 30 ไมล์เท่านั้น ในทางเทคนิคแล้วมันเป็นของฉัน, แต่ว่ามันเป็นเกาะรกร้างที่ไม่มีอะไรเลยนอกจากป่านะ”

 

“งั้นหรอ…” เอลินไม่สามารถพูดอะไรได้อีก คิ้วของเธอขมวดแน่น, และดูเขินอายจริงๆ

 

“พวกเราเป็นเพื่อนกันแถมยังเอาชนะดยุคมังกรแดงมาด้วยกันอีก มีอะไรที่เธอยังพูดไม่ได้อีกรึไง?” ลิงค์ให้ความกล้ากับเธอ

 

“ก็ได้” เอลินเขย่งเท้าทำให้สูงขึ้นมาอีกนิดนึง “เจ้าก็รู้ใช่ไหม, จริงๆแล้วข้าก็เป็นลอร์ดเหมือนกัน มันเป็นชื่อที่สืบทอดกันมา, และมีประชาชนกว่า 10,000 คนอยู่ในดินแดนของข้า…ซึ่งข้ารู้สึกว่าทางเหนือมันไม่ปลอดภัยเลยและอยากจะก่อตั้งดินแดนใหม่ที่ทางใต้ เจ้าคิดว่าไง?….”

 

อันที่จริง, เธออยากจะให้ทั้งเผ่าพันธุ์ของเธอย้ายมาทางใต้, แต่ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เธอคิดเรื่องการพาประชาชนของเธอลงใต้มาตั้งนานแล้ว, แต่ว่าเธอก็ไม่รู้จะไปที่ไหน หลังจากประสบการณ์ของเธอในหมู่บ้านมังกร, เธอคิดว่าลิงค์เป็นคนน่าเชื่อถือ—ไม่ใช่แค่นิสัยของเขาเท่านั้นแต่ความสามารถของเขาก็ไม่ใช่ธรรมดาด้วย

 

เอลินเชื่ออย่างเต็มที่ว่าเขามีความสามารถในการป้องกันพวกเขา

 

“เอาสิ, ฉันยินดีตอนรับพวกเธออยู่แล้ว!” ลิงค์ตอบโดยไม่คิดอะไรเลยด้วยซ้ำ

 

ยับบ้าเป็นชนเผ่าในตำนาน พวกเขาเป็นวิศวกรที่เก่งที่สุดในโลกและประสบความเร็จอย่างไร้คู่แข่งในด้านกลศาสตร์มานา พวกเขามีความรู้ด้านเวทมนตร์เป็นอย่างดีเช่นกัน มันไม่ได้พูดเกินจริงเลยหากจะบอกว่าพวกเขาเป็นสายพันธุ์ที่ก้าวหน้ากว่ามนุษย์

 

ถ้าประชากรที่ก้าวหน้าเหล่านี้เต็มใจมาอาศัยอยู่ในดินแดนของเขา, โดยผิวเผินแล้ว, มันอาจจะดูเหมือนกับว่าลิงค์ต้องยกการควบคุมเกาะให้ แต่ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, ทั้งเผ่าพันธุ์มนุษย์, โดยเฉพาะในดินแดนของเขา, จะสามารถดูดซับความรู้จากเผ่ายับบ้าได้ นี่เป็นข้อตกลงที่ไม่ได้สูญเสียอะไรเลยอย่างแน่นอน

 

เอลินมีความสุขมาก, เธอกระโดดโลดเต้น “ไม่ต้องห่วงนะ ประชาชนของข้าจะอาศัยอยู่ในดินแดนของเจ้าแค่ชั่วคราวเท่านั้น ในระหว่างนี้, พวกเราจะตามหาเกาะใหม่ ถ้าพวกเราหาก็ใหญ่ๆอย่างเกาะรุ่งอรุณได้, พวกเราจะย้ายไปที่นั่น…และเพื่อเป็นการชดเชย, ข้าจะเปิดสถาบันวิศวะในดินแดนของเจ้า และทีมวิศวะของข้าเองก็จะทำทุกอย่างเพื่อช่วยเจ้าสร้างเมืองใหม่ด้วย”

 

ลิงค์พยักหน้า เขาเอากระดาษออกมาแล้วเริ่มเขียนจดหมาย นี่เป็นจดหมายสำหรับพวกระดับสูงของดินแดน, และรายละเอียดนั้นก็ง่ายมาก หลังจากเขียนเสร็จ, เขาก็ประทับตราของลอร์ดและปิดผนึกมันด้วยแว็กซ์และเวทมนตร์ จากนั้นเขาก็ส่งมันให้เอลิน “ฉันยังมีเรื่องที่ต้องจัดการอยู่, ดังนั้นฉันจะไม่กลับไปในเร็วๆนี้ สำหรับรายละเอียดการย้ายที่อยู่นั้น, เอาจดหมายนี้ไปให้ลูซี่และคุยกับเธอได้เลย”

 

ในตอนนี้, เอลินก็มีสีหน้าจริงจังเหมือนกัน นี่เกี่ยวข้องกับอนาคตของประชาชนกว่า 10,000 คน เธอรับจดหมายมาแล้วพูดต่อ “ทีนี้ก็นับว่าเป็นพันธมิตรกันแล้วนะ แล้วในเรื่องการใช้เกาะไข่มุกทะเล, พวกเราควรจะคุยถึงรายละเอียดเกี่ยวกับอำนาจและความรับผิดชอบไหม? ยกตัวอย่างเช่น, ถ้าพวกเราสร้างท่าเรือ, จะเกิดอะไรขึ้นกับรายได้ที่ได้จากมัน? หรือถ้าพวกเราพบเหมืองบางอย่างบนเกาะ, ผลกำไรจะแบ่งกันยังไง? เรื่องพวกนี้ต้องทำให้ชัดเจนนะ”

 

เรื่องพวกนี้ต้องทำให้ชัดเจนจริงๆ ด้วยความสามารถด้านเวทมนตร์ของยับบ้า, มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขาในการสร้างท่าเรืออันหรูหรา มันเกี่ยวข้องกับเรื่องผลกำไรในอนาคตอย่างมหาศาล ถ้าพวกเขาไม่ตั้งกฎที่เป็นรูปธรรมตั้งแต่ตอนนี้, มันจะวุ่นวายในภายหลัง

 

พวกเขาเป็นเพื่อนกัน, แต่นั่นก็เป็นความสัมพันธ์ส่วนตัวระหว่างเขากับลิงค์ มันไม่ใช่มิตรภาพระหว่างประชาชนของเขากับเผ่ายับบ้า ถ้าเขาตัดสินใจอย่างขอไปทีในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์อันมหาศาลแบบนี้, มันก็จะเป็นเมล็ดพันธุ์ของปัญหาในอนาคต

 

หากมีข้อพิพาทระหว่างเผ่าพันธุ์แล้ว, อะไรๆก็เกิดขึ้นได้ มันอาจจะไปถึงขั้นกวาดล้างทั้งเผ่าพันธุ์เลยด้วยซ้ำ ซึ่งเรื่องแบบนี้ก็เกิดขึ้นบนโลกตลอดเวลา

 

ดังนั้น, ลิงค์จึงระวังเอาไว้

 

หลังจากคิดอยู่ซักพัก, เขาก็เขียนจดหมายมอบอีกนาจอีกฉบับนึง “เธอก็รู้ใช่ไหม, ว่าฉันเอาแต่เรียนเวทมนตร์อยู่ตลอด, และฉันก็ไม่ถนัดเรื่องละเอียดๆแบบนี้ด้วย แต่ว่า, ดินแดนของฉันมีสถาบันบริหารที่สมบูรณ์อยู่แล้ว ฉันให้พวกเขาตัดสินใจเรื่องนี้แทนฉัน เธอสามารถคุยกับพวกเขาได้เลย และในตอนที่เธอมีแผน, ก็ลองดำเนินการดูนะ, พวกเราสามารถแก้ใขใหม่ได้ถ้ามีปัญหาอะไรเกิดขึ้น, โอเคไหม?”

 

เอลินยักไหล่แล้วเบ้ปาก “นายนี่เป็นลอร์ดที่ชิวจังเลยนะ แต่ว่า, นี่ก็ทำให้ข้ารู้สึกมั่นใจจริงๆ ข้าจะไปคุยกับพวกเขา, แต่เจ้าต้องทำให้มั่นใจด้วยนะว่าพวกเขาจะไม่รังแกข้า”

 

ลิงค์ยิ้ม “ฉันจะกลับไปที่ดินแดนหลังจากจัดการเรื่องบางอย่างเสร็จ ฉันจะพยายามแก้ปัญหาทุกอย่างที่อาจจะมีอยู่อย่างเต็มที่”

 

“โอเค, ขอบคุณนะ ตอนนี้ข้าขอตัวก่อนแล้วกัน”

 

จากนั้น, เอลินก็เก็บจดหมายทั้งสองฉบับของลิงค์แล้วออกจากห้องไป ถึงแม้ว่าเอลินจะดูน่ารัก, แต่มันก็คงจะเป็นเรื่องที่ผิดมหันต์หากมองข้ามสติปัญญาของเธอเพราะหน้าตา

 

หลังจากที่ฉันกลับไป, ฉันคงต้องใช้เวลากับเรื่องพวกนี้บ้างแล้วหล่ะ, ลิงค์คิด

 

แน่นอนว่า, เรื่องพวกนี้เป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเกี่ยวกับดินแดน ลิงค์เปลี่ยนความสนใจอย่างรวดเร็วและกลับไปที่หนังสือเครื่องราง

 

ตอนนี้, เขามีเครื่องรางคลื่นเวทมนตร์ระดับอีพิคจากรางวัลภารกิจ มันเป็นเรื่องที่ดี, และเขาก็ตัดสินใจที่จะฝังมันเอาไว้ในคทาเพลิงพิโรธแห่งสวรรค์ แต่ก่อนที่จะทำอย่างนั้น, แน่นอนว่าเขาจะต้องวิจัยเทคนิคการฝังเครื่องรางให้แตกฉานก่อน

 

ครั้งนี้, เขาอ่านหนังสืออย่างเงียบๆเป็นเวลาสามชั่วโมงก่อนที่จะมีคนเดินเข้ามาในห้องอีก เธอคือราชินีมังกรแดงเกรเทล

 

“ทำไมเจ้าถึงชอบนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องตลอดเวลาเลยหล่ะ? ปราสาทของข้ามันดึงดูดความสนใจของเจ้าไม่ได้เลยหรอ?” เธอถามพร้อมกับหัวเราะ

 

เธอก้าวเข้ามาเบามาก, และลิงค์ก็กำลังมีสมาธิกับหนังสือ, ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าเธอเข้ามา ในตอนที่เธอพูด, เขาก็ตกใจและหลุดจากภวังค์ของเขา และพอเงยหน้าขึ้นมามองแขกคนใหม่, เขาก็รีบโค้งคำนับให้อย่างรวดเร็ว “ผมไม่ทันสังเกตุเห็นฝ่าบาท ขอโทษด้วยครับ”

 

“ไม่จำเป็นต้องมากพิธีการนักหรอก” เกรเทลเดินมาหา ด้วยการเหลือบมองหนังสือของลิงค์และเครื่องรางสีม่วงในมือของเขา, เธอก็หัวเราะออกมาเบาๆ “ทักษะการสร้างเครื่องรางของไฮเอลฟ์น่าสนใจมากเลยนะ แถมเครื่องรางของเจ้าก็แข็งแกร่งมากซะด้วย เจ้าวางแผนจะใช้มันยังไงหล่ะ?”

 

“ผมว่าจะฝังมันลงไปในคทา” ลิงค์ตอบตามตรง ไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องซ่อนมัน

 

เกรเทลมองไล่จากคทาไปยังเครื่องรางแล้วยิ้ม “บาดแผลส่วนใหญ่ของเฟลิน่าหายดีแล้ว, เจ้าจะออกเดินทางได้ในวันพรุ่งนี้ เจ้าพอจะมีเวลาไหม?”

 

“ไม่มีปัญหาครับ ผมยังไม่ได้ถลำลึกเข้าไปในหนังสือเล่มนี้ซักเท่าไหร่” ลิงค์ตอบกลับไปตามตรง หนังสือเล่มนี้ค่อนข้างง่าย, แต่มันก็หนามากๆ พวกมันทั้งหมดเป็นความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการใช้, ดังนั้นลิงค์จึงประเมินว่าเขาจำเป็นต้องให้ความสนใจกับมันเป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งเดินเพื่อเติมเต็มช่องวางทางเทคโนโลยีให้เต็ม”

 

“ขอข้าลองหน่อยสิ” เกรเทลเสนอตัวช่วย

 

ในขณะที่เธอพูด, เธอก็กวักมือเบาๆ จากนั้นคทากับเครื่องรางก็ลอยมาหาเธอ ลิงค์ไม่รู้ว่าเธอทำได้ยังไง, แต่เธอก็หยิบเครื่องรางคลื่นเวทมนตร์ขึ้นมาและเคาะมันใส่คทาเบาๆ มันใส่เข้าไปในคทาได้อย่างพอดิบพอดี, ทำให้มีอัญมณีสีม่วงอ่อนอยู่ที่ปลายคทา

 

“เสร็จแล้ว” เธอคลืนคทาให้กับลิงค์ มันเกิดขึ้นเร็วมาก—ไม่ถึงสามวินาทีด้วยซ้ำ—และลิงค์ก็อ้าปากค้าง เทคนิคของมังกรระดับตำนานนี่มันไม่ธรรมดาจริงๆ

 

คนอื่นคงไม่สามารถเรียนรู้เทคนิคเหล่านี้ได้ มังกรมีอายุยืนยาวและมีเวลามากพอที่จะฝึกฝนเทคนิคการร่ายเวทย์ทุกรูปแบบ เผ่าพันธ์อื่นๆไม่ได้มีเวลามากขนาดนี้, โดยเฉพาะมนุษย์ที่มีช่วงชีวิตที่สั้น

 

ลิงค์ศึกษาคทา, และข้อมูลก็ปรากฎขึ้นในทัศนวิสัยของเขาอย่างรวดเร็ว

 

เพลิงพิโรธแห่งสวรรค์, คทาของผู้ควบคุมเปลวเพลิง

คุณภาพ: อีพิค

ผลที่หนึ่ง: เพิ่มพลังของเวทมนตร์ 200%

ผลที่สอง: ผู้ร่ายเวทย์สามารถจ่ายมานา 1,500 แต้มเพื่อเปิดใช้ผล “กระแสเพลิงได้” ซึ่งผลนี้จะทำให้เวทย์ไฟที่มีเลเวลไม่เกิน 9 ถูกร่ายออกมาพร้อมกับมีพลังเพิ่มขึ้น 400%

ผลที่สาม: ระลอกเวทมนตร์ ผลนี้ต้องใช้มานา 2,000 แต้ม หลังจากที่เปิดใช้, ความเร็วในการร่ายเวทย์ของผู้ร่ายจะเพิ่มขึ้น 100%, และพลังเวทย์ของภพมนุษย์จะเพิ่มขึ้น 200% (สามารถใช้ทับกับผลของกระแสเพลิงได้”

(หมายเหตุ: ของขวัญจากราชินีมังกรแดง)

 

คทานี้มีพลังเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลจริงๆ ผลรวบรวมธาตุถูกยกเลิกออกไป, แต่มันก็ถูกแทนที่ด้วยผลระลอกเวทมนตร์, ซึ่งมันแข็งแกร่งกว่ามาก และสิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือผลทั้งหมดนี้จะเพิ่มพลังของเวทมนตร์ ถ้าลิงค์ร่ายเวทย์ไฟและเปิดใช้ผลทั้งสองอย่างพร้อมกัน, เวทย์ของเขาจะมีพลังเพิ่มขึ้นถึง 800%

 

นี่ช่างเป็นพลังที่น่าหวาดกลัวจริงๆ!

 

แน่นอนว่า, มานาที่ต้องใช้ก็น่ากลัวพอๆกัน แต่ก็โชคดีที่, ขีดจำกัดมานาสูงสุดของลิงค์เองก็สูงมากๆแล้ว มันอยู่ที่ 17,100 แต้ม ซึ่งนี่สามารถเทียบกับมังกรอาวุโสเลเวล 9 ได้เลย ถ้าลิงค์กลับไปยังโลกมนุษย์, มานาของเขาจะไม่สามารถวัดกับนักเวทย์มนุษย์ทั่วๆไปได้

 

“เจ้ามีมานาเยอะ คทานี้เหมาะกับเจ้านะ” เกรเทลก็ค่อนข้างตกใจเหมือนกัน แม้กระทั่งเธอก็ไม่สามารถมองข้ามมานาที่สามารถเทียบเคียงกับเผ่ามังกรได้

 

ซึ่งเราต้องรู้ว่า, มังกรอาวุโสนั้นใช้ชีวิตมาสองสามพันปีแล้วในขณะที่เด็กหนุ่มคนนี้มีอายุแค่ประมาณ 20 ปีเท่านั้น แล้วในอีก 20 ปีข้างหน้าเขาจะแข็งแกร่งขนาดไหนกัน?

 

เกรเทลพบว่าเธอรู้สึกไม่เชื่อ พรสวรรค์ทางมานาอันน่าหวาดกลัวนี้แข็งแกร่งยิ่งกว่าไบรอันท์ซะอีก แถมนิสัยของเขาก็เปิดกว้างกว่าและสดใสกว่าด้วย เขาจะประสบความสำเร็จอย่างมากในอนาคต เผ่าพันธุ์ของข้าต้องสร้างความสัมพันธุ์ที่ดีกับเขาให้ได้

 

นี่เป็นเจตนาแรกเริ่มในการช่วยลิงค์สร้างคทา, แต่ว่านี่มันไม่พอหรอก หลังจากที่ลิงค์ศึกษาหนังสือเครื่องรางจบ, เขาก็สามารถทำมันได้ด้วยตัวเอง สิ่งที่เธอทำมันก็เป็นแค่การชิงปาดหน้าเค้ก

 

ข้าต้องทำให้เขารู้สึกขอบคุณข้า, เกรเทลคิด

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด