อันเดดที่อยู่บนบัลลังก์ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้าๆ เขามีใบหน้าที่ซูบผอมและเบ้าตาที่ลึกโบ๋ว มันดูเหมือนกับหนังหุ้มกระดูกเลย

 

ดวงตาของเขาส่องแสงจางๆ ดูเหมือนว่าเขากำลังคาดหวังในสิ่งที่เขาเพิ่งจะพูดไปอยู่ เขากำลังรอคอยการกลับมาของสิ่งที่เรียกว่า “ที่รัก”

 

แต่ก็เห็นได้ชัดว่ากลุ่มของลิงค์นั้นไม่ใช่ที่รักของเขา

 

“ดูท่าจะไม่ดีแล้วนะ” สคินอร์สพึมพำ “ชายคนนี้จะต้องเปลี่ยนเราเป็นรูปปั้นแน่ๆ”

 

แมวดำมองเขาอย่างรังเกียจ โดยที่ไม่สนใจอะไรเขา มันหันไปหาลิงค์และพูด “ชายคนนี้เหมือนกับเจ้า เขาเป็นนักเวทย์มิติ ระวังตัวด้วย”

 

ลิงค์ยิ้มอ่อนๆ ประสบการณ์ก่อนหน้านี้ได้บอกเขาว่าสถานการณ์นั้นเหมือนกับตอนที่อยู่ในเกมส์ กษัตริย์ราตรีเองก็อาจจะเหมือนกับในเกมเช่นกัน

 

เขานั้นได้ทำภารกิจกษัตริย์ราตรีมามากกว่า 100 ครั้งและเขาก็คุ้นเคยกับมันมากๆ

 

พูดตามตรงเลย กษัตริย์ราตรีนั้นแข็งแกร่งมากๆ เขามีเลเวล 8 และเขาก็เป็นนักเวทย์ ซึ่งนักเวทย์จะต้องรวดเร็วและใจเย็นเหมือนกับสายน้ำและไม่ถูกรบกนจากภายนอก ยังไงก็ตาม กษัตริย์ราตรีไม่มีคุณสมบัติพวกนี้ ดังนั้นในสายตาของลิงค์ เขาจึงจัดการได้ง่ายมากๆ

 

“จริงๆแล้ว พวกเราอาจจะไม่ต้องสู้กับเขาหรอก”

 

 

ระหว่างที่เขาพูด ลิงค์ก็ก้าวไปข้างหน้า เขาเดินไปหากษัตริย์ราตรีและทำความเคารพอย่างสุภาพ จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่รูปวาดของผู้หญิงขนาดยักษ์ที่อยู่บนกำแพงและพูด “ฝ่าบาท พวกเรามาที่นี่เพื่อนำข่าวเรื่องคนรักของท่านมาส่งครับ”

 

ผู้หญิงในรูปวาดนั้นมีส่วนสูงประมาณ 30 ฟุต ภาพวาดนั้นเป็นภาพของสาวสวยในชุดเดรสที่อยู่ในวัง เธอนั้นมีอายุประมาณ 30 ปีและมีผิวหนังสีครีมพร้อมกับดวงตาอันบริสุทธิ์ราวกับไพลิน คิ้วของเธอโค้งเหมือนกับว่ามันกำลังยิ้มอยู่ แต่ว่ามันก็ไม่มีความอบอุ่นอยู่ในดวงตาของเธอเลย

 

แถมเธอยังถือคทาอยู่อีกด้วย และที่คอของเธอก็มีสร้อยคอทอเรียมสีแดงเข้ม สัญลักษณ์ที่สร้อยคอนั้นบ่งบอกว่ามันคืออุปกรณ์เวทมนตร์ ซึ่งนั่นหมายความว่าผู้หญิงคนนี้เองก็เป็นนักเวทย์เช่นกัน และเมื่อดูจากรูปร่างของคทาก็บอกได้เลยว่าเธอเก่งกาจมากๆ เธอน่าจะมีเลเวล 6 เป็นอย่างต่ำ แม้ว่าเธอจะดูอายุแค่ 30 ก็ตาม

 

ผู้หญิงแบบนี้ไม่สมควรที่จะไม่มีชื่อเสียง ในความเป็นจริง ลิงค์ได้ทำภารกิจความเศร้าของกษัตริย์ราตรีมามากกว่า 100 ครั้งจนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับบุคคลแต่ละคนที่เคยปรากฎตัวออกมา

 

กษัตริย์ราตรีนั้นเป็นราชาผู้ร่ำรวยของอาณาจักรทางตอนเหนือเมื่อ800ปีก่อน และเขาก็เป็นนักเวทย์ด้วยซึ่งเขาเชี่ยวชาญในเวทย์มิติมากๆ เขาได้แต่งงานกับนักเวทย์ที่มีความสามารถพอๆกัน-ผู้หญิงที่อยู่ในรูปวาด ชื่อของเธอคือวิเวียน เธอนั้นเป็นจอมเวทย์ตั้งแต่ยังวัยเยาว์และเป็นคนที่กษัตริย์ราตรีรักมากๆ

 

มันสามารถกล่าวได้เลยว่ากษัตริย์ราตรีนั้นมีทุกอย่างที่มนุษย์ต้องการ ความร่ำรวย พลัง และความรัก ชีวิตของเขานั้นสมบูรณ์แบบ

 

ในปีแรกของการแต่งงาน พวกเขานั้นรักกันอย่างหวานแหวว ในปีที่สอง กษัตริย์ราตรีได้จมปลักอยู่กับปริศนาของเวทย์มิติ เขานั้นได้ทำการค้นคว้าทั้งวันทั้งคืนและไม่สนใจภรรยาของเขา

 

ในขณะที่เขาค้นคว้าเวทมนตร์อยู่ วิเวียนและอัศวินที่มีชื่อว่าแลนสลอตก็ได้เป็นคนดูแลอาณาจักร พวกเขานั้นได้คุยปรึกษาเรื่องการเมืองด้วยกันอยู่บ่อยครั้ง

 

ในตอนแรก พวกเขามีสัมมาคารวะต่อกัน และมักจะปรึกษากันในห้องสมุด แต่เมื่อนานวันเข้า พวกเขาก็รู้สึกว่าห้องสมุดนั้นมันเล็กเกินไปและเก้าอี้ก็นั่งไม่สบาย พวกเขาจึงเริ่มไปปรึกษากันบนเตียง

 

ในวันหนึ่งหลังจากเวลาผ่านไป 1 ปี กษัตริย์ราตรีได้บังเอิญไปเจอภรรยาของเขากำลังมีxxxกับอัศวินที่เขาไว้ใจที่สุด เขาจับพวกเขาได้คาหนังคาเขา

 

เมื่อเห็นว่าโดนทรยศต่อหน้าต่อตา กษัตริย์ราตรีจึงขยี้แลนสลอตที่กำลังนอนอยู่บนตัวของภรรยาของเขาเป็นผุยผงด้วยเวทย์มิติ สำหรับวิเวียน เขาขังเธอเอาไว้ในหอคอยเวทมนตร์และเธอก็เริ่มใช้ชีวิตแบบถูกขังอยู่ในนั้นตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา

 

ยังไงก็ตาม วิเวียนเองนั้นก็เป็นจอมเวทย์ ครึ่งปีต่อมา เธอก็ได้หนีออกจากคุกและหายตัวไป

 

กษัตริย์ราตรีนั้นรู้สึกเสียใจกับการกระทำของเขาในทันที เขาคิดว่าเขาทำรุนแรงเกินไปและส่งคนมากมายออกตามหาภรรยาของเขาแต่ก็ไม่มีประโยชน์

 

การตามหาภรรยาและขอร้องให้เธอให้อภัยนั้นได้กลายเป็นความปรารถนาที่ไม่มีวันตายของกษัตริย์ราตรี และชีวิตครึ่งหลังของเขาก็ได้กลายเป็นโศกอนาถกรรมในที่สุด

 

เมื่อได้ยินคำพูดของลิงค์ ดวงตาสีเงินของกษัตริย์ราตรีก็กระพริบเบาๆ เสียงที่ดูใจเย็นก็ได้เปลี่ยนเป็นเร่งรีบในทันที “หืม เจ้านำข่าวของวิเวียนมาให้ข้าอย่างงั้นหรอ? บอกข้ามา นางอยู่ที่ไหน?”

 

ก่อนหน้านี้ลิงค์ได้เอามือข้างนึงไว้ที่หลังของเขา ตอนนี้เขาได้แบมือและยื่นมันออกมา มีสร้อยคอที่เหมือนกับของวิเวียนในรูปวาดอยู่ในมือเขา

 

ลิงค์ได้สร้างมันขึ้นมาเมื่อ 30 วินาทีก่อน สร้อยคอเวทมนตร์นั้นมีเลเวลแค่ 4 มันจึงเป็นของง่ายๆเหมือนกับการหายใจเมื่อยู่ต่อหน้าจอมเวทย์เลเวล 8 และนักเสริมพลังอย่างลิงค์

 

พอเห็นสร้อยคอนี้ กษัตริย์ราตรียิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่ เขาลุกขึ้นจากบัลลังก์และเดินมาหาในทันที ในขณะที่เขาก้าวแต่ละก้าว ดวงตาของเขาก็จ้องมายังสร้อยคอที่อยู่ในมือลิงค์ “นี่มันสร้อยคอเวทมนตร์ของวิเวียนชัดๆ เจ้าไปได้มันมาจากที่ไหน? นี่นางสั่งให้เจ้ามาส่งข้อความให้กับข้าอย่างงั้นหรอ?”

 

มืออีกข้างของลิงค์ก็อยู่ที่หลังเขาเช่นกัน มันถือคทาเพลิงพิโรธแห่งสวรรค์เอาไว้อยู่ “ใช่ครับ” เขาพูด”เธอฝากบอกผมมาว่าเธอให้อภัยกับท่านแล้วแต่ว่าเธอก็ไม่ได้มีความรู้สึกกับท่านอีกต่อไปแล้ว เธอนั้นขอร้องให้ท่านปล่อยเธอไปและให้เธอเป็นอิสระ!”

 

คำพูดนั้นโจมตีกษัตริย์ราตรีเข้าเต็มๆ เขาเดินสะดุดและแทบจะยืนไม่ไหว “โอ้ นั่นต้องเป็นสิ่งที่เธอพูดแน่ๆ ที่รักของข้า เจ้าตัดสินใจแบบนี้จริงๆหรือ? สิ่งที่ข้าทำลงไปไม่เพียงพอที่จะเปลี่ยนใจของเจ้าได้เลยสินะ?”

 

น้ำเสียงของกษัตริย์ราตรีนั้นเต็มไปด้วยความสลดใจ หมดหนทางและความเจ็บปวดแสนสาหัส ความรู้สึกของเขานั้นเป็นของจริง

 

ที่ด้านหลังของเขา สคินอร์สพึมพำขึ้นมา “ข้าก็สงสัยอยู่ว่าทำไมเขาถึงได้สร้างอะไรอย่างเช่นประตูแห่งการโกหกขึ้นมา ข้าไม่อย่างจะเชื่อเลยว่าเขาเป็นคนที่น่าสงสารที่ถูกทรยศโดยผู้หญิงอันเป็นที่รัก”

 

เมอลินดาก็เริ่มพูดขึ้นมาพร้อมน้ำตา “เขาน่าสงสารมากเลย”

 

นานะยังคงสงสัยอยู่ “ทำไม? ทำไมเขาถึงอยากอยู่กับวิเวียน? ดูเหมือนว่าเขาอยู่ตัวคนเดียวก็สบายดีนะ”

 

แมวดำทำปากยู่ เขากระโดดออกมาจากคอของนานะและเอาปลาแห้งที่ลิงค์เตรียมเอาไว้ให้ออกมาจากกระเป๋าของนานะอย่างเชี่ยวชาญ เขากินและพูด “ความรักของมนุษย์นั้นมักจะน้ำเน่าเสมอแหล่ะ”

 

เห็นได้ชัดว่ากษัตริย์ราตรีไม่ได้ยินสิ่งที่สคินอร์สและคนอื่นๆพูด หลังจากที่ฟื้นตัวขึ้นมาได้ เขาก็เริ่มทำตัวน่ากลัว กัดฟันของเขาและพูด “วิเวียน เจ้าช่างโหดร้าย! เจ้าเป็นคนทรยศข้าก่อน แต่กลับไม่มีอะไรที่ทำให้เจ้าให้อภัยข้าได้เลยอย่างงั้นหรอ? ข้าน่าจะฆ่าเจ้าซะ ถ้าข้าฆ่าเจ้า เจ้าก็จะไม่มีโอกาสได้หักอกข้า!”

 

ในระหว่างที่เขาพึมพำกับตัวเอง เขาก็เงยหน้าขึ้นมามองลิงค์ “และเจ้า, ไอผู้ส่งสาร ข้าเฝ้ารอมาอย่างเนิ่นนานเพื่อข้อความทำร้ายจิตใจเช่นนี้รึ เจ้ามันคนบาป! ข้า-”

 

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ลิงค์ก็ได้เอาคทาของเขาออกมาและชี้ไปที่กษัตริย์ราตรี “ยับยั้ง!”

 

ลิงค์กะเอาไว้แล้วว่ากษัตริย์ราตรีจะต้องสติแตก เขานั้นเป็นคนที่เห็นแก่ตัว การที่วิเวียนไปมีxxxกับอัศวินนั้นไม่ได้มาจากการที่เขาไม่สนใจเพียงอย่างเดียว แต่ว่ามันเป็นเพราะกษัตริย์ราตรีเห็นแก่ตัวด้วย เขานั้นสนใจเฉพาะความรู้สึกของตัวเองและไม่ค่อยสนใจวิเวียนเลย มันสามารถเห็นได้จากทุกการกระทำ และเมื่อเวลาผ่านไป เธอก็เริ่มที่จะทนไม่ไหว

 

ตอนนี้ ลิงค์ได้ลงมือก่อนและได้ข้อได้เปรียบที่สำคัญ

 

พรึ่บ บอลมิติได้ระเบิดออกและยับยั้งกษัตริย์ราตรีเอาไว้

 

“ผมขอโทษนะ ตัดมิติ!” ลิงค์ใส่มานาเข้าไปโดยไม่ลังเล

 

ตู้ม ตู้ม ตู้ม วงแหวนระลอกคลื่นได้ปรากฏขึ้นในลูกบอลมิติ และความถี่ของมันก็เพิ่มขึ้นอย่างน่ากลัว สนามพลังนั้นวุ่นวายมากๆเหมือนกับน้ำท่วม มันค่อยๆชำระล้างกษัตริย์ราตรีอย่างต่อเนื่อง

 

ความเร็วในการร่ายเวทย์ของลิงค์นั้นเร็วเกินไปจริงๆ นอกจากนี้ เขามีเลเวลเท่ากับกษัตริย์ราตรีดังนั้นเขาจึงต้องโจมตีก่อน การกระทำของเขานั้นใกล้เคียงกับการลอบโจมตีและกษัตริย์ราตรีก็ไม่มีโอกาสเลยแม้แต่น้อย

 

เสี้ยววินาทีต่อมา แสงในดวงตาของกษัตริย์ราตรีก็อ่อนลง หลังจากผ่านไปอีกเสี้ยววินาที ร่างกายของเขาก็ได้สลายไปด้วยเวทย์ตัดมิติและกลายเป็นผงสีขาว

 

เขาตายแล้ว

 

นี่เป็นการต่อสู้ระหว่างนักเวทย์ ใครก็ตามที่สามารถโจมตีได้ก่อนและรวดเร็วกว่าก็จะชนะ ลิงค์ นั้นเป็นนักเวทย์สายต่อสู้ ดังนั้นเขาจึงสามารถจัดการกับราชาอย่างกษัตริย์ราตรีที่เอาแต่หมกมุ่นในเรื่องความรักได้อย่างง่ายดาย

 

การต่อสู้นั้นจบลงในเสี้ยววินาที มันเร็วมากๆจนคนอื่นไม่ทันตอบสนองอะไรเลย

 

“ว้าว ฆ่าคนแบบไม่เตือนกันเลย” สคินอร์สรู้สึกเหมือนกับว่าเขาได้รับบทเรียน มันมักจะมีเหตุผลที่คนเราเกลียดคนที่น่าสมเพช เมื่อได้ยินคำพูดของกษัตริย์ราตรี เขาก็สมควรแล้วหล่ะที่จะได้รับจุดจบแบบนี้

 

เมอลินดาได้เสียน้ำตาให้กับกษัตริย์ราตรี หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเขา เธอก็รู้สึกสงสารขึ้นมาในทันที ดวงตาของเธอเป็นประกายด้วยความเคารพในตอนที่เธอเห็นว่าลิงค์จัดการกับคู่ต่อสู้ได้เร็วปานสายฟ้าแล็บ “มาสเตอร์ลิงค์สุดยอดเกินไปแล้ว”

 

สำหรับแมวดำ เขานั้นยุ่งเกินกว่าที่จะพูดเพราะกำลังกินปลาแห้งอยู่

 

หลังจากที่กษัตริย์ราตรีตาย มิติทั้งหมดก็เริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลง เกิดระลอกวงแหวนขึ้นกลางอากาศ และสถานที่หลายแห่งก็เกิดรอยแตกขึ้นเหมือนกับแก้ว

 

ลิงค์ถอยไปรวมกับกลุ่มในทันทีและพูดเบาๆ “นี่เป็นมิติทับซ้อนทั้งหมดที่กษัตริย์ราตรีเป็นคนสร้าง ตอนนี้เขาตายแล้ว มันจะพังลงและเปลี่ยนรูปแบบ พวกเราต้องรีบออกไปแล้ว!”

 

“แต่ว่าพวกเราจะไปที่ไหนได้หล่ะครับ?” สคินอร์สเห็นว่าพื้นที่รอบๆนั้นเกิดการบิดเบี้ยวขึ้นทั้งหมด รอยแตกจะถูกสายฟ้าสีดำฟาดเข้าใส่ และทุกอย่างที่อยู่ระหว่างรอยแตกจะถูกทำลายทั้งหมด มันน่ากลัวมากๆ

 

“กรี้ด!” เมอลินดาร้องขึ้นมาเพราะว่ารอยแตกสีดำได้เกิดขึ้นที่ด้านหลังของเธอ มันห่างออกไปแค่ 10 มิลลิเมตร และยับบ้าหญิงก็เกือบจะสติแตกเพราะออร่าแห่งการทำลายล้างของมัน

 

“ตามฉันมา!” ลิงค์เรียก มานาพุ่งขึ้นรอบๆเขา และมีเสียงดังขึ้นเบาๆ ระลอกวงแหวนโปร่งแสงได้ปรากฏขึ้นจากตัวเขา มิติที่วุ่นวายภายในระลอกคลื่นนั้นสงบลงมาก อย่างน้อย มันก็ไม่มีรอยแตกสีดำเกิดขึ้น

 

ทั้งกลุ่มเริ่มที่จะวิ่งออกจากห้องไปพร้อมกับลิงค์

 

ลิงค์วิ่งไปที่ยอดของบัลลังก์ เขาเห็นหนังสือเวทมนตร์วางอยู่ที่ด้านซ้ายของมัน  เขามองไปที่มันและเห็นว่ามันมีชื่อว่า สิ่งมหัศจรรย์ของมิติและหยิบมันมาในทันที และยังมีรูปปั้นอัศวินที่อยู่ที่ด้านขวาของบัลลังก์กำลังทำท่าเชียร์แปลกๆอยู่ดี, มันไม่ได้ทำมาจากทองหรือเหล็ก เขาเก็บมันมาอย่างรวดเร็ว

 

จากนั้นเขาก็วิ่งไปที่ด้านหลังของบัลลังก์ มันมีพื้นที่เล็กๆกว้าง 6 ฟุตพร้อมกับมีผนึกเวทมนตร์อยู่ที่พื้น ทุกๆที่นอกจากตรงนี้เต็มไปด้วยความวุ่นวาย แสงได้ส่องออกมาจากผนึกเวทมนตร์ เป็นการบ่งบอกว่ามันยังทำงานได้ดีอยู่

 

“นี่เป็นผนึกเวทมนตร์ที่กษัตริย์ราตรีเอาไว้ใช้หนี เข้าไปและยืนตรงๆหล่ะ”

 

หลังจากที่ทุกคนเข้าไป ลิงค์เองก็วิ่งเข้าไปและเปิดใช้ผนึกเวทมนตร์

 

พรึ่บ แสงสีขาวสำหรับการเทเลพอร์ทสว่างขึ้น จากนัน้ทั้งกลุ่มก็ถูกปกคลุมด้วยแสงและค่อยๆหายไป พวกเขากำลังจะออกจากที่นี่

 

แต่ทันใดนั้นเอง เงาสีดำก็พุ่งมาจากประตูและส่งเสียงคำราม “พวกเจ้าอยู่ที่ไหน? อย่าคิดที่จะหนีนะ!”

 

เขาคือเทวดาตกสวรรค์

 

ด้วยความที่มิติทับซ้อนได้หายไป ประตูที่บันไดวนจึงหยุดทำงานเช่นกัน เขาใช้โอกาสนี้ในการบุกเข้ามาแต่ว่า…เขาไม่ควรเข้ามาในเวลานี้จริงๆ

 

ฟรึ่บบ! รอยแตกมิติโดนตัวเขาโดยไม่ทันตั้งตัว เทวาตกสวรรค์ได้ถูกโจมตีเข้าเต็มๆ และแขนของเขาก็หล่นลงมาอย่างง่ายดาย

 

“อ้ากก!” เขาร้องด้วยความเจ็บปวด และล้มลงไปกับพื้น

 

พรึ่บ ลิงค์ไม่ได้เห็นฉากจบ เวทย์เคลื่อนย้ายสำเร็จก่อน และทั้งกลุ่มก็ได้หายไปจากพระราชวังใต้ดิน เสี้ยววินาทีต่อมา พวกเขาก็ได้ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งที่ด้านบนสุดของหุบเขาโหยหวน

 

ปีศาจปีกโหยหวน 10 ตัวกำลังลาดตระเวนอยู่บนท้องฟ้าใกล้ๆกับพวกเขา ในตอนที่พวกมันเห็นกลุ่มของลิงค์ พวกมันก็หยุดและบินตรงมาหาในทันที

 

“ไปเร็ว!” ลิงค์ตะโกน

 

“ยังไงหล่ะครับ? พวกปีศาจมันมีมากเกินไป!” สคินอร์สร้องด้วยความตกใจ

 

ลิงค์หยิบรูปปั้นอัศวินที่เขาเอามาจากบัลลังก์ของกษัตริย์ราตรีออกมา นี่คือพาหนะที่เขาได้มันมามากกว่า 100 ครั้งภายในเกม-รูปปั้นไนติงเกล!

 

สำหรับสถานการณ์ในตอนนี้ รูปปั้นนี้เป็นอุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ช่วยชีวิตอย่างแท้จริง!