Chapter 370: ฮีฮี ข้ามองพลังของมันออกแล้ว

 

ลอร์ดถูกฆ่าด้วยการฟาดแม้เพียงครั้งเดียว!

 

พวกดาร์กเอลฟ์ที่อยู่บนกําแพงเมืองต่างก็พากันตกตะลึงและตกลงสู่ความเงียบ

 

ไม่กี่วินาทีต่อมา ก็มีใครบางคนตะโกนขึ้น “มันมีแค่คนเดียว! ไม่เห็นมีอะไรต้องกลัวเลย ฆ่ามันซะ!”

 

“ไปกันเถอะ!”

 

” พวกเรามีกันตั้ง 40,000 คน!”

 

คนที่ตะโกนออกมานั้นเป็นกูล และหลังจากนั้นในทันที พวกมันก็วิ่งไปหาลิงค์ในตอนแรกมีแค่ 3 คนเท่านั้นที่พุ่งเข้าไป แต่หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีพวกกูลอีก 40 ตัวไล่ตามมา

 

ในความเป็นจริง พวกกูลที่อยู่บนกําแพงเมืองนั้นมีมากกว่า 2,000 คน ยังไงก็ตาม ภัยคุกคามของลิงค์และแม้ผู้ปราบปีศาจของเขานั้นก็อยู่เหนือกว่าพวกมัน ยังไงซะเขาก็คือคน ที่สามารถต่อสู้ได้อย่างสูสีกับผู้ถือครองอุปกรณ์ระดับพระเจ้า! ใครจะไปกล้าเข้าใกล้เขาง่ายๆกัน?

 

พวกกูลที่พุ่งไปข้างหน้านั้นต่างก็เลือดร้อนและบ้าบิน โดยปกติแล้ว พละกําลังของพวกกูลจะอยู่ที่ประมาณเลเวล 6 และพวกมันก็พุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เครื่องติดตามจะถูกพัฒนาขึ้น พวกกูลนั้นเคยถูกใช้ในการปกป้องพื้นที่ป่าทมิฬ  เพื่อป้องกันไม่ให้มีหน่วยสอดแนมเข้ามาในป่าทมิฬได้ พวกมันค่อนข้างน่ากลัว

 

ในตอนที่กลู 40 ตัวพุ่งเข้ามาพร้อมกันนั้น  แม้กระทั่งนักรบเลเวล 8 ก็ยังไม่สามารถเผชิญหน้ากับพวกมันตรงๆได้ มันจําเป็นต้องใช้ความได้เปรียบทางภูมิประเทศและใช้กลยุทธ์ตีแล้วซึ่งเพื่อจัดการกับพวกมัน

 

อย่างไรก็ตาม  ลิงค์ไม่ได้ถอย เขาแค่ยืนอยู่เฉยๆ

 

สามวินาทีต่อมา  กลูก็ได้มาล้อมรอบลิงค์ พวกมันมาจากทุกทิศทาง บางตัวปืนกําแพงขึ้นมาเพื่อเข้าด้านหลังเขา  ส่วนนึงขนาบข้างเขาในขณะที่อีกส่วนนึงเข้าหาเขาตรงๆ

 

นี่คือวิธีจัดการกับนักเวทย์ เพื่อป้องกันนักเวทย์จากการกําจัดพวกมันทุกตัวในครั้งเดียว  การกระจายตัวกันและโจมตีจากหลายทิศทางนั้นเป็นเรื่องที่จําเป็น

 

อย่างไรก็ตาม  พวกมันยังดูถูกลิงค์มากเกินไป

 

ในตอนที่กลมาอยู่เบื้องหน้าเขา ลิงค์ก็ชี้คทาเพลิงพิโรธแห่งสวรรค์ไปที่พื้น ลูกบอลมิติขนาดเท่าเมล็ดงาตกลงพื้นในตอนที่กลมาถึงระยะสองฟุตจากตัวเขา ลูกบอลมิติก็ระเบิดอย่างกระทันหัน

 

“พันธนาการ!”

 

ด้วยการที่ลิงค์เป็นจุดศูนย์กลาง หมอกครึ่งวงกลมสีขาวก็เกิดขึ้นรอบตัวเขา ในระยะเส้นผ่านศูนย์กลาง 60 ฟุต มันได้ปกคลุมกลูทุกตัวที่วิ่งเข้ามา

 

ตอนแรกกลูนั้นวิ่งเข้ามาด้วยความรวดเร็ว แต่พอพวกมันถูกปกคลุมด้วยหมอก พวกมันก็ช้าลงในทันที และขยับเข้ามาหาลิงค์นิ้วต่อนิ้วจากภายนอก มันดูเหมือนกับว่ากลทั้ง 40 ตัวถูกขังเอาไว้กับที่เลย

 

โซ่มิตินี้ใช้พลังมังกรทั้งหมด 300 แต้มและแข็งแกร่งพอๆ กับเลเวล 7 ส่วนพวกกลนั้นมีเลเวลแค่ 6 ดังนั้นพวกมันจึงไม่มีทางทําลายโซ่ออกมาได้

 

จากนั้น ลิงค์ก็แกว่งดาบราชามังกรพิโรธ พร้อมกับเดินไปข้างหน้า ในขณะที่เดินไปรอบๆ เขาก็แทงทะลุหัวพวกกลูที่เขาเดินผ่าน

 

ดาบเวทมนตร์ราชามังกรพิโรธนั้นคมกริบอย่างไร้ที่ใดเปรียบ กระโหลกของพวกกลไม่สามารถป้องกันลิงค์ได้เลย ลิงค์แทบไม่จําเป็นต้องออกแรงด้วยซ้ำ เขาแค่กระทุ่งดาบ เข้าไปเพื่อผ่ากระโหลกของพวกมัน

 

สิบห้าวินาทีต่อมา กลูทุกตัวก็ถูกลิงค์แทง และลิงค์ก็เดินไปถึงสุดอาณาเขตของโซ่มิติพอดี กลูทุกตัวนั้นยังชะงักอยู่กลางอากาศ ในท่าที่กําลังพุ่งไปข้างหน้าอันที่จริง พวกมันยังค่อยๆขยับไปข้างหน้าอยู่เลย อย่างไรก็ตาม สิ่งเดียวที่เปลี่ยนไปก็คือดวงตาของพวกมันที่ตอนนี้ไร้ชีวิตชีวา เพราะพวกมันได้ตายไปหมดแล้ว

 

เป๋าะ! ลิงค์ดีดนิ้วของเขาเพื่อยกเลิกโซ่มิติ ตุบ ตุบ กลูทั้ง 40 ตัวร่วงลงมาจากฟ้าเหมือนกับว่าว แล้วกระแทกลงกับพื้น ร่างกายของพวกมันสั่นเล็กน้อย เพราะพวกมันยังไม่ได้ตายอย่างสมบูรณ์ แต่ถึงอย่างนั้นพวกมันก็ไม่มีหวังแล้ว

 

ตลอดกระบวนการตั้งแต่ร่ายเวทย์มิติจนถึงฆ่าพวกกลูทั้งหมดนั้นลิงค์ใช้พลังมังกรไปทั้งสิ้น 300 แต้ม และในเวลา 15 วินาทีที่เขาใช้ฆ่าพวกกลนั้น พลังมังกรของเขาก็ได้ฟื้นฟูกลับมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

 

ดังนั้น การฆ่ากลทั้ง 40 ตัวนี้จึงง่ายเหมือนกับการหายใจสําหรับเขา

 

นี่คือตัวตนอันน่าหวาดกลัว

 

พวกดาร์คเอลฟ์มองหน้ากันอย่างเสียสติในขณะที่ลิงค์ก้าวไปข้างหน้า พวกมันก็จะก้าวถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว 

 

จากนั้น ผู้บัญชาการดาร์คเอลฟ์คนนึงก็ลุกขึ้นยืนแล้วตะโกน “เหล่านักรบ  มันเป็นนักเวทย์ มานาของมันต้องมีขีดจํากัดอย่างแน่นอน บุกเข้าไปพร้อมกันทุกคนเถอะ! นักธนูยิงลูกศรใส่มัน แล้วทําให้มันเสียมานาซะ!

 

ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว เสียงยิงธนูดังสะท้อนไปทั่วในขณะที่ลูกธนูลอยอยู่เต็มฟ้าเหมือนกับห่าฝน และกําลังมุ่งหน้าไปหาลิงค์ 

 

ลิงค์โบกคทาของเขาเล็กน้อย “พันธนาการ!”

 

ฟูว ทันใดนั้น  คลื่นมิติขนาดประมาณสองฟุตก็ปรากฏขึ้นรอบตัวเขา  และลูกธนูก็โจมตีโดนมิตินั้น พวกมันหยุดกลางอากาศในทันที ฉากนี้คล้ายกับธนูที่ปักโดนหุ่นซ้อมยิง

 

ลิงค์เดินตรงไปหาดาร์คเอลฟ์ในขณะที่เหวี่ยงดาบไปรอบๆ ลูกธนูทุกดอกที่เขาฟันผ่านนั้นจะร่วงลงพื้นเหมือนกับเศษขยะ

 

การใช้ลูกธนูธรรมดากับนักเวทย์เลเวล 8 อย่างลิงค์นั้นถือว่าเป็นเรื่องที่น่าขันจริงๆ

 

“รีบใช้ธนูต่อต้านเวทมนตร์เร็วเข้า!”

 

นักธนูเปลี่ยนไปใช้ธนูต่อต้านเวทมนตร์ในทันที อย่างไรก็ตาม ธนูพวกนี้ก็พบชะตากรรมเดียวกับธนูธรรมดา สําหรับนักเวทย์มิติ ธนูที่ออกแบบมาให้เจาะบาเรียเวทมนตร์ธรรมดานั้นไร้ประโยชน์สําหรับพวกเขา

 

แฮก  แฮกผู้บัญชาการดาร์คเอลฟ์หอบ เขาพยายามที่จะสยบความกลัวในหัวใจของเขา สามวินาทีต่อมา เขาก็ยกดาบขึ้นแล้วพุ่งเข้าใส่ลิงค์ “นักรบ  บุกก!”

 

ผู้บัญชาการคนนี้เป็นนักรบเลเวล 6 ศิลปะการต่อสู้ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา  ปกคลุมดาบและทําให้มันเปล่งประกายจ้าในขณะที่เขาพุ่งเข้าใส่ลิงค์

 

เขารู้ว่าเขากําลังจะตาย  แต่เขาก็รู้ว่าในตอนที่เผชิญหน้ากับนักเวทย์  กองทัพไม่สามารถแสดงความหวาดกลัวออกมาได้ เพราะนั่นคือสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดที่อาจจะเกิดขึ้นได้

 

ตราบใดที่นักรบมุ่งหน้าต่อไป นั้นก็อาจจะทําให้พวกเขามีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้!

 

ในฐานะผู้บัญชาการของกองทัพ  เขาต้องเป็นคนแรกที่จะทําการเสียสละ!

 

กลูวิ่งตามหลังเขา  และดาร์คเอลฟ์เองก็เริ่มพุ่งเข้าใส่ลิงค์จากทุกทิศทาง

 

พวกมันไม่เชื่อว่ากองทัพที่แข็งแกร่ง 40,000 คนจะไม่สามารถฆ่านักเวทย์คนเดียวได้

 

ลิงค์ได้พักผ่อนมามากพอแล้ว เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ  เพ่งสมาธิของเขาและชี้ดาบเวทมนตร์ไปข้างหน้า “ผู้สังหาร ปีศาจ!”

 

ฟูว แส้คริสตัลสีแดงยาว 300 ฟุตปรากฏขึ้น  แล้ววนรอบลิงค์สิบรอบ ตัวแส้นั้นถูกปกคลุมด้วยหนามคดเคี้ยวไปมา หนามแต่ละอันนั้นส่องแสงสดใสเหมือนกับคริสตัลสีแดง หากดูมันในค่ำคืนที่มืดมิด  มันจะดูเหมือนกับหิงห้อยเลย 

 

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่ามันจะดูสวยงามเหมือนกับหิ่งห้อย  แต่พลังทําลายของมันนั้นก็เทียบกับหิงห้อยไม่ได้เลย

 

จุดแสงแต่ละจุดนั้นคือจุดโจมตี แม้ว่ามันจะดูเล็ก  แต่พลังของมันก็น่าหวาดกลัว

 

ในขณะที่ดาร์คเอลฟธรรมดาโดนแสโจมตี  มันจะให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายของพวกเขาถูกโจมตีด้วยค้อน พวกเขาถูกซัดกระเด็นกลับไป และในขณะที่พวกเขาลอยอยู่กลางอากาศ  พวกเขาก็จะกระอักเลือดร้อนๆออกมา แล้วพอลงมาถึงพื้น ทหารดาร์คเอลฟ์ก็จะตายอย่างสมบูรณ์

 

แต่นั่นยังไม่ใช่ทั้งหมด!

 

ทุกๆครั้งที่หิงห้อยโดนใครซักคน  จะมีออร่าสีแดงเพลิงระเบิดออกทุกทิศทาง  มันปกคลุมรัศมี 600 ฟุต และดูเหมือนกับหมอก

 

หมอกสีแดงเพลิงนี้เองก็น่ากลัวเช่นกัน คนที่ถูกมันปกคลุมจะรู้สึกร้อนเหมือนกับถูกย่างสด ในตอนแรก  มันจะลวกแล้วทําให้ผิวหนังของพวกเขาเป็นตุ่มพอง ซึ่งมันก็ยัง พอทนได้  แต่หลังจากนั้นไม่นาน  แม้กระทั่งเสื้อเกราะและ อาวุธของพวกเขาก็จะเริ่มร้อนขึ้นและกลายเป็นสีแดงจากนั้นมันก็จะร้อนเกินกว่าที่จะทนได้

 

หิงห้อยระเบิดอย่างต่อเนื่อง  และนักรบทุกคนที่พยายามเข้าหาลิงค์ก็จะถูกซัดกระเด็น ในขณะเดียวกันนั้นเอง  หมอกร้อนสีแดงในอากาศก็จะหนาขึ้นเรื่อยๆ และทําให้อุณหภูมิสูงขึ้น

 

ในที่สุด  ก็มีทหารดาร์คเอลฟ์บางส่วนร้องออกมา “ไม่ ข้าหายใจไม่ออก!”

 

“ตาข้า  ข้ามองไม่เห็นอะไรเลย!”

 

“เสื้อของขากําลังไหม้!”

 

มีเสียงตะโกนด้วยความเศร้าโศกดังขึ้นมากมาย  ในขณะที่หิ่งห้อยระเบิดต่อไป หมอกร้อนสีแดงในอากาศกําลังหนาขึ้นเรื่อยๆ ทําให้กําแพงป้อมดูไม่ค่อยเหมือนสนามรบแต่เหมือนกับโรงเชือดมากกว่า

 

สองนาทีต่อมา  ลิงค์ก็ใช้พลังมังกรไป 2500 แต้ม ทุกๆ 5 พลังมังกรนั้นสามารถสร้างหนามบนแม้ผู้สังหารปีศาจได้หนึ่งจุด  ซึ่งมันมีความแข็งแกร่งเท่ากับเวทย์เลเวล 2 หิ่งห้อยพวกนี้สามารถป้องกันการโจมตีส่วนใหญ่ได้ และใน เวลาสองนาทีที่ผ่านมานี้ เขาก็ได้ปล่อยการโจมตีด้วย หิงห้อยพวกนี้เกิน 400 จุดแล้ว

 

ในส่วนของพวกกลที่แข็งแกร่งกว่า  ลิงค์ได้ใช้โซ่มิติในการจัดการกับพวกมัน เขาหว่านโซมิติเอาไว้รอบๆตัวตั้งแต่เริ่มแล้ว ใครก็ตามที่รอดพ้นจากแส้มาได้จะพบว่าตัวเองถูกพันธนาการ ซึ่งลิงค์จะฆ่าพวกเขาด้วยการเอาดาบแทงหัว

 

ดังนั้น ไม่มีใครสามารถเข้าใกล้ลิงค์ได้

 

มีระเบิดหิงห้อย 400 จุด  ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นการโจมตีวงกว้าง ความเสียหายโดยรวมจากการโจมตีหมู่นั้นสิบเปอร์เซนต์มาจากการโจมตีด้วยหิงห้อย

 

ป้อมโอริด้านั้นใหญ่โต  อย่างไรก็ตาม ในระยะ 600 ฟุตรอบตัวลิงค์  ก็มีทหารกว่า 30,000 ที่โดนพลังโจมตีของเขา พวกเขาบางส่วนตรวจจับถึงอันตรายได้และหนีเอาตัวรอดไปตั้งแต่ก่อนหน้านี้  แต่ก็ยังมีอีกหลายคนที่ตั้งใจจะฆ่าลิงค์ด้วยทุกอย่างที่มีและเอาชีวิตของพวกเขามาทิ้ง

 

แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม  สองนาทีให้หลัง  กําแพงเมืองก็กลับมาเงียบสงบ

 

ลิงค์ร่ายเวทย์แสง  ทําให้มีแสงอ่อนๆฉายไปทั่วสนามรบทุกๆที่ที่แสงฉายไป  จะมีกองศพอยู่ จากที่ไกลออกไป  จะมีเสียงฝีเท้าดังเปาะแปะด้วย พวกมันฟังดูไม่เป็นระเบียบเอามากๆและค่อยๆไกลออกไป ซึ่งเสียงเท้าพวกนี้ก็คือเสียงเท้าของพวกดาร์คเอลฟ์ที่กําลังวิ่งหนี

 

เมืองมองภาพการสังหารบนกําแพงเมือง  ลิงค์ก็ประเมินว่าเขาฆ่าดาร์คเอลฟ์ไปกว่า 35,000 คน ซึ่งส่วนใหญ่นั้นจะถูกฆ่าด้วยการโจมตีหมู่ของดาบเวทมนตร์ราชามังกรพิโรธ

 

หลังจากเดินรอบกําแพงหนึ่งรอบ  ลิงค์ก็นั่งลงบนกองซากธนู ข้างเท้าเขามีศพนอนอยู่เกลื่อนไปหมด มีบางส่วนเป็นศพมนุษย์ แต่ส่วนใหญ่นั้นเป็นดาร์คเอลฟ์ มีเลือด ไหลนองอยู่ทั่วพื้น  และอากาศก็เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดและเนื้อถูกย่างสดมันเป็นภาพที่ดูแปลกประหลาด

 

ลิงค์รู้สึกว่าเขาเป็นเพชรฆาตอย่างแท้จริง

 

การฆ่าคนจํานวนมากขนาดนี้ มันเป็นภาระกับจิตใจจริงๆ ลิงค์พูดกับวิญญาณดาบ

 

นี่คือสงคราม แต่ว่า  เจ้าของคนก่อนของข้า  ลอร์ดพายุนั้นไม่ค่อยจะโจมตีศัตรูที่อ่อนแอกว่าหรอก เขาบอกว่ามันรู้สึกไร้ค่า และแน่นอนว่า ไม่ค่อยมีใครกล้าท้าทายเขาและ ข้าก็เชื่อว่าหลังจากนี้ คงไม่มีศัตรูที่อ่อนแอคนไหนกล้าท้าทายเจ้าอีก วิญญาณดาบตอบกลับ

 

ลิงค์พยักหน้า ใช่แล้ว  เขารู้สึกว่ามันไร้ค่าจริงๆ นี่เป็นแค่การสังหารหมู่  และเขาก็ฆ่าคนไปมากจนรู้สึกชินชาไปแล้ว

 

เขารู้สึกว่าทั้งหมดที่เขาต้องการในตอนนี้ก็คือไวน์ร้อนๆ ซักแก้วและการพักผ่อนที่ดี เขาตัดสินใจว่าจะไม่กินบาบีคิวเนื้อไปอีกพักใหญ่ๆ

 

ในป่าทมิฬ

 

ลอนเดลจ้องมองเหล่าดาร์คเอลฟ์ที่รอดกลับมาอย่างเหม่อลอย

 

ทุกคนนั้นต่างก็เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง ผิวหนังของพวกเขามีแผลเป็นมากมาย สีหน้าของพวกเขาหดหูอย่างเต็มที่  ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้าง  และน้ำตาก็ไหลท่วมใบหน้าของพวกเขา ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาผวาจนถึงที่สุด เห็นได้ชัดว่าพวกเขาหวาดกลัวความตาย

 

“เขาไม่ใช่มนุษย์! เขาคือพระเจ้า พระเจ้าแห่งเพลิง”

 

“พวกเราไม่สามารถเข้าใกล้เขาได้ด้วยซ้ำ! แถมธนูก็ทําอะไรเขาไม่ได้เลย!”

 

“ขนาดสตรีแห่งความมืดก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา สําหรับเขาพวกเราก็เป็นแค่ฝูงไก่เท่านั้นแหล่ะ!”

 

“เขามีเวทย์บางอย่างที่แช่แข็งร่างกายได้ด้วย”

 

“ผู้บัญชาการลอร์ดถูกฆ่าด้วยการฟาดแส้แค่ทีเดียวเองนะ”

 

มีเสียงระบายความหวาดกลัวไม่รู้จบทําให้ลอนเดลพูดไม่ออก

 

สีหน้าของโรแมนด์มืดมัวอย่างสมบูรณ์ จากดาร์คเอลฟ์ 40,000 คน  เหลือกลับมาแค่ 5,000 คน นี่มันโหดเหี้ยมจริงๆ

 

เขาเป็นคนแนะนําให้ดาร์คเอลฟ์โจมต่อ ซึ่งตอนนี้มันกลับกลายเป็นว่าเขาส่งเหล่านักรบไปตายฟรี และในทํานองเดียวกันนั้นเอง  เขาก็เป็นคนทําลายอนาคตของเผ่าพันธุ์ดาร์คเอลฟ์ทั้งมวล

 

หลังจากความพ่ายแพ้นี้  พวกเขาก็ไม่เหลือนักรบที่แข็งแกร่งอีกแล้ว ถ้าพวกเขาอยากเอาตัวรอดในฟิรุแมน  พวกเขาก็จําเป็นต้องถอยกลับไปที่ภพมืดและเก็บตัวสักหนึ่งร้อยไป ไม่อย่างนั้น  พวกเขาจะไม่สามารถฟื้นตัวจากสภาพนี้ได้

 

ปากของเขากระตุก “มันกระทันหันเกินไป นอกจากนี้ยังไม่มีการใช้เวทย์ระดับสูงเลยด้วย มันสามารถฆ่าทหารของเราด้วยความเร็วขนาดนี้ได้ยังไงกัน?”

 

เด็กสาวผมดํายังหัวเราะอยู่ ด้วยการทําตาขวาง  เธอก็มองผู้บัญชาการดาร์คเอลฟ์ที่แสนหดหูทั้งสองคน “โถ โถ  ด้วยความผิดพลาดแค่ครั้งเดียว ตอนนี้ทหารดาร์คเอลฟ์ก็ตายกันหมดแล้ว คราวนี้พวกเราจะเอายังไงกันต่อดีหล่ะ?”

 

ลอนเดลรู้สึกสับสนและสิ้นหวัง เขาเพิ่งจะทําลายอนาคตของเผ่าพันธุ์ดาร์คเอลฟ์ มันคือความเสียหายครั้งใหญ่ เมื่อเขาได้ยินคําพูดของเจ้าหญิง  เขาก็พูดอย่างสลด “องค์หญิง  ท่านไม่ต้องพูดเรื่องไร้ประโยชน์พวกนั้นหรอก”

 

เขาไม่มีแรงที่จะโกรธด้วยซ้ำ

 

“โอ๋ๆ  พวกเจ้าช่างน่าสมเพชจริงๆ ข้าจะไม่เล่นสนุกกับขยะอย่างพวกเจ้าแล้ว ในความคิดของข้า  ลิงค์ต้องมีอาวุธเวทมนตร์ที่ทรงพลังบางอย่างแน่ พวกเจ้าติดกับดักของมันเข้าแล้ว! แต่ก็เอาเถอะ ข้าจะไม่พูดอะไรอีกแล้ว  เพื่อไม่ให้พวกเจ้าร้องไห้ไปมากกว่านี้ ข้าจะสอนบทเรียนให้มันเพื่อพวกเจ้าเอง ฮี่ฮี่  ข้ามองความแข็งแกร่งของมันออกแล้ว!” เด็กสาวผมดําพูด

 

ในขณะที่เธอพูด  เกล็ดสีม่วงเข้มก็ปรากฏขึ้นบนผิวหนังของเธอ  แล้วปกคลุมทั่วทั้งร่างกายของเธอ กระโปงของเธอเองก็แข็งขึ้น  เปลี่ยนเป็นชุดเกราะที่ทํามาจากชิ้นส่วนสีม่วงจํานวนนับไม่ถ้วน ด้วยความที่เธอเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก  ชุดเกราะจึงดูน่ารักตามไปด้วย อย่างไรก็ตามมันก็ยังปล่อยออร่าที่ยิ่งใหญ่และอํามหิตออกมา

 

ทั่วทุกมุมของชุดเกราะ  จะมีหนามอยู่ โดยเฉพาะพื้นที่ตรงหัวไหล่  ซึ่งจะมีหนามแหลมจํานวนมาก และที่ด้านบนของหนามแหลมก็มีกระโหลกติดอยู่มากมาย และมีเขาสองข้างโผล่ออกมาจากหมวกที่หน้าผากด้วย

 

น่ารักแต่อมหิต  เมื่อพวกมันมารวมกัน  มันก็ได้สร้างความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย

 

ในมือของเธอมีดาบโค้งสองเล่ม คมดาบมีประกายไฟสีน้ำเงินอยู่ อากาศรอบๆดาบจะมีประกายสายฟ้าเป็นบางครั้ง

 

การเปลี่ยนแปลงทั้งหมดนี้เกิดขึ้นชั่วพริบตา

 

และในที่สุด  ที่บริเวณดวงตาของหมวก  ก็มีไฟสีม่วงสว่างขึ้น

 

มีเสียงก้องดังมาจากข้างในหมวก “เจ้า เจ้า แล้วก็เจ้า พวกเจ้าทั้งสาม มากับข้า พวกเราจะไปออกล่ากัน”

 

เธอยังระวังตัวอยู่ และเลือกปีศาจระดับสูงเลเวล 8 สามตัวมาช่วยเหลือเธอ

 

“ครับ องค์หญิง!”