S.P.Pบทที่50:โซออน!

 

เสียงของบารอนนั้นเต็มไปด้วยความโกรธ ทุกคนในที่แห่งนี่ต่างสังเกตเห็นว่าเขานั้นรู้สึกหงุดหงิดมาก

 

ดวงตาที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่านั้นทำให้ทุกคนกลัวที่จะมองไปที่เขา

 

อย่างไรก็ตามก็ยังมีคนที่ไม่ได้กลัวเขาแม้แต่น้อย

 

ไม่เพียงแต่เขาจ้องมองไปที่บารอนเท่านั้น แต่เขายังได้พูดออกมาด้วย

 

“แกมองอะไร?”

 

ในตอนนี้ดวงตาของเขาได้สั่นไหวและบารอนนั้นแทบจะทนไม่ไหวแล้ว

 

การแสดงออกที่เรียบง่ายและซื่อตรงของเจสันและเสียงของเขานั้นมันทำให้เขาโกรธมาก

 

โรแกนที่อยู่ข้างๆนั้นอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

 

“ พวกแกทั้งหมดต้องตาย!”

 

บารอนได้กล่าวออกมาอย่างเย็นชาและทันใดนั้นเองประตูก็ได้ถูกเปิดออกมันได้มีชายร่างใหญ่กว่าสิบคนเดินออกมา

 

“กัปตัน! ยังไม่เสร็จอีกเหรอ?”

 

“ พวกนี้ใคร?”

 

“ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างผิดปกติ!”

 

เหล่าโจรสลัดต่างมองเห็นฉากนี้และพวกเขาก็ได้หยอกล้อออกมาในทันที

 

เด็กหนุ่ม,ชายที่ดูแข็งแรงและแมวมันทำให้สายตาของบารอนและคนอื่นๆนั้นสั่นไหว

 

“คุณต้องการให้เราฆ่าพวกเขาไหมกัปตัน?”

 

ชายร่างสูงที่มีรังสีที่หนาวเย็นออกมาจากดวงตาของเขา และปืนยาวที่อยู่ในมือได้ชี้ไปที่เจสัน เห็นได้ชัดว่าในสายตาของคนเหล่านี้นั้นเจสันเป็นภัยคุกคามไม่ใช่โรแกน

 

“ เฮ่อ,สองคนนี้จะต้องตายแน่ๆ!”

 

“ ชายร่างใหญ่คนนั้นดูแข็งแกร่งมากเลยนะ!”

 

“ บารอนนะเป็นคนโหดร้ายและหาที่เปรียบไม่ได้พวกเขาจะทำอะไรได้กัน”

 

ฝูงชนนั้นตื่นตระหนกและกระวนกระวายมากในตอนที่พวกเขาเห็นฉากนี้

 

ภายใต้สายตาของทุกคน,ดวงตาของเจสันก็ได้เย็นชาขึ้นมาในทันที

 

“แกกำลังขู่ฉันและแกก็กล้าที่จะเล็งปืนของแกมาที่หัวของฉัน!”

 

“ไม่มีเคยมีใครกล้าชี้ปืนมาที่ฉัน!”

 

น้ำเสียงของเจสันนั้นจริงจังมาก แต่น้ำเสียงและการแสดงออกบนใบหน้าของเขาทำให้บารอนและโจรสลัดคนอื่นๆนั้นหัวเราะออกมา

 

อย่างไรก็ตามเสียงหัวเราะนี้นั้นกินเวลาเพียงแค่สามวินาทีและใบหน้าของพวกเขาก็ต้องตกตะลึง

 

พวกเขาเห็นชายร่างใหญ่ได้เอื้อมมือมาหมายจะหยิบปืนออกไปจากมือของอีกฝ่าย

 

ใบหน้าของโจรสลัดนั้นได้เปลี่ยนไปและนิ้วของเขาก็ได้เขาไปอยู่ในไกปืน“ แกกำลังมองหาความตายอยู่งั้นเหรอ?”

 

เขาได้เหนี่ยวไกโดยไม่ลังเล

 

“ปัง!”

 

เสียงปืนได้ดังขึ้นและฝูงชนโดยรอบก็ได้หลับตาลง

 

“แกกล้ายิงฉันงั้นหรอ? ฉันจะฆ่าแกซะ!”

 

ฝ่ามือของเจสันได้หยุดอยู่ที่ปืนและท่าทางที่เรียบง่ายและซื่อตรงของเขาก็ได้เปลี่ยนเป็นเย็นชา

 

“อะไรกัน!!”

 

โจรสลัดร่างสูงผอมนั้นตกใจมากกระสุนปืนไม่ได้ฆ่าเจสันและสิ่งที่ทำให้เขาหวาดกลัวมากขึ้นไปอีกคือปืนของเขาระเบิด

 

เป็นไปได้อย่างไรกัน!

 

ฝ่ามือของเจสั่นนั้นได้ปิดปากกระบอกปืนโดยตรงนั้นทำให้ลูกกระสุนปืนไม่ได้ถูกยิงออกมาและมันก็กำลังจะพัง

 

“คั่ก!”

 

บารอนและโจรสลัดคนอื่นๆที่ได้เห็นฉากนี่นั้นมันทำให้พวกเขาตกตะลึงมาก

 

ปืนเหล็กยาวถูกจับโดยมือของเจสันเขาได้บิดมันจนมันพัง

 

ชายร่างสูงผอมได้ถอยหลังกลับไปหนึ่งก้าว เขาไม่เคยพบกับชายที่แข็งแกร่งแบบนี้มาก่อน

 

“ฉันบอกว่าฉันจะฆ่าแก!”

 

น้ำเสียงของเจสันนั้นเย็นชามากแล้วเขาก็จับตัวของเขา มือใหญ่ของเจสันได้จับไปหัวของโจรสลัดคนนั้น

 

ทันใดนั้นชายคนนั้นก็ได้ถูกยกลอยขึ้นจากพื้น

 

“บัดซบ! ปล่อยเขาลงเดียวนี้!”

 

ใบหน้าของบารอนได้เปลี่ยนไปในทันทีเขาได้ร้องตะโกนออกมาและรีบพุ่งไปข้างหน้าเพื่อหยุดเจสัน

 

เขามองไปที่ลูกเรือของเขาที่อยู่ในมือของเจสัน หัวของเขาดูเหมือนจะบุบลงเพราะความแข็งแกร่งของเจสัน

“ฮือ?”

 

เจสันมองไปที่เขาและโบกมือส่งๆออกไป

 

จริงๆมันเป็นโบกมือที่สบายๆมาก

 

จากนั้นบารอนก็ได้ถูกส่งกระเด็นไปกระแทกพื้นสามหรือสี่สิบเมตร จากนั้นก็ได้กลิ้งไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเขากลิ้งไปอีกสิบเมตรมันจึงหยุดลง เมื่อเขาลุกขึ้นมาในตอนนี้จมูกของเขาแดงและใบหน้าของเขาก็บวม

 

ในตอนนี้เขาโกรธมาก

 

“แกต้องตาย!”

 

เจสันนั้นสูงใหญ่กว่าบารอน

 

“ไม่อะ! ฉันไม่คิดว่างั้นนะ!”

 

ชายร่างสูงผอมดูตกใจมากและขาของเขาก็ได้ถีบออกไป เขารู้สึกว่ากะโหลกของเขากำลังจะระเบิด

 

พละกำลังนี้ช่างน่ากลัวจริงๆ

 

ได้มีความกลัวปรากฏขึ้นมาจากข้างในส่วนลึกในจิตใจของเขาซึ่งมันทำให้เขารู้สึกหนาวสั่นไปทั่วทั้งร่าง ในขณะนี้พวกโจรสลัดนั้นรู้สึกราวกับว่าไฟแห่งชีวิตของเขานั้นได้ดับลงไปชั่วขณะหนึ่ง

 

“แข็งแกร่งมาก!”

 

เหล่าลูกเรือโจรสลัดของบารอนที่กำลังตื่นตระหนก พวกเขาได้ดึงสติกลับมาแล้ววิ่งไปหาเจสัน

 

พวกเขานั้นเห็นว่าใบหน้าของเจสันนั้นยังคงไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด เขาได้โบกมือของเขาอีกครั้งหนึ่ง

 

“บูม!”

 

ผู้คนนับสิบได้ถูกส่งกระเด็นลอยออกไปโดยเจสันและกระแทกเข้ากับกำแพงของร้านข้างหลังพวกเขา

 

สิ่งนี้ทำให้ทุกคนแทบจะลืมหายใจคือโจรสลัดที่ชนเข้ากับผนังนั้นพวกเขาไม่ได้ล้มลงไปบนพื้นเพราะด้วยพละกำลังอันมหาศาลของเจสันมันทำให้พวกเขาติดอยู่กับผนังเหมือนกับภาพวาด

 

โรแกนที่กำลังมองดูภาพนี้อยู่นั้น ในตอนนี้ดวงตาของเขาได้หดแคบลง

 

“ เขาสามารถโยนคนจนติดกับผนังให้เหมือนกับภาพวาดได้ ช่างเป็นพละกำลังที่น่ากลัวอะไรขนาดนี้!”

 

การที่จะทำอะไรแบบนี้ได้นั้นจำเป็นต้องใช้พละกำลังที่มหาศาลมาก แต่ถึงยังงั้นมันก็ยังต้องการการควบคุมที่สมบูรณ์แบบของพละกำลังที่ใช้ออกไปด้วย

 

หลังจากนั้นครู่หนึ่งพวกโจรสลัดก็ได้ทรุดตัวลงและกรีดร้องออกมา

 

กระดูกของพวกเขาได้หักลงจากการกระแทกในครั้งนี้ อีกทั้งกำแพงที่พวกเขาได้เข้าปะทะนั้นก็ได้พังถล่มลงมา

 

“ ช่างเป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อจริงๆ!”

 

ในขณะนี้ทุกคนในที่แห่งนี้ได้แต่แสดงอาการตกตะลึงออกมา

 

ชายร่างใหญ่คนนี้มีพละกำลังที่มหาศาลมาก

 

จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็เห็นเจสันกำลังอุ้มโจรสลัดคนนั้นขึ้นมาแล้วโยนเขาลงไปที่พื้น

 

“พัฟ!”

 

ร่างผอมขอโจรสลัดนั้นได้ถูกขว้างออกไปทันที ทันใดนั้นโจรสลัดคนนั้นก็ได้สั่นเทาออกมาเล็กน้อยหลังจากนั้นเขาก็หยุดสั่น

 

จริงๆแล้วเขาตายไปแล้ว

 

“แก,ไอสารเลว!”

 

หน้าของบารอนได้เปลี่ยนสีในทันที และความโกรธก็กำลังพลุ่งพล่านอยู่ในใจของเขา

 

เขารู้ความแข็งแกร่งของลูกเรือของเขาดีทุกคนนั้นมีความแข็งแกร่งที่มาพร้อมกับค่าหลักสิบล้านเบรี

 

อย่างไรก็ตามเมื่ออยู่ต่อหน้าของชายคนนี้พวกเขานั้นไม่สามารถตอบโต้อะไรเขาได้เลย

 

ที่จริง,มันก็สมเหตุสมผลที่พวกเขานั้นไม่สามารถตอบโต้อะไรได้ มันเป็นเพราะพลังของชายผู้แข็งแกร่งคนนี้นั้นเขาแข็งแกร่งมากจริงๆ

 

“ เฮ้,แกจะมองหาอะไรอีก?”

 

ประโยคนี้ได้ดังเข้าไปในหูของบารอนซึ่งทำให้เขานั้นคบฟันของเขาอย่างรุนแรง

 

“ ไอสารเลว,แก!”

 

ความโกรธของบารอนนั้นกำลังพุ่งสูงขึ้นและเขาก็ได้ลุกขึ้นยืนอย่างรุนแรง เขาไม่สามารถควบคุมความเดือดดาลภายในจิตใจของเขาได้อีกต่อไปแล้ว หลังจากที่เขาได้ยืนขึ้นมาเขาก็ส่งเสียงคำรามดังออกมา

 

“ แกจะได้เห็นพลังที่แท้จริงของฉัน!”

 

ในตอนนี้ภายใต้สายตาของทุกคนในที่แห่งนี้ร่างของบารอนนั้นกำลังบวมขึ้นมา

 

ร่างกายของเขานั้นได้เปลี่ยนไปในตอนนี้เขามีผมสีน้ำตาล,มีกรงเล็บแหลมคมปรากฏขึ้นที่เท้าและมือของเขา เขาเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงในเวลานี้เขาได้กลายเป็นสัตว์ป่าไปแล้ว

 

ที่ด้านหลังของเขาปรากฏหางที่ดูเหมือนกับแส้ได้งอกออกมา

 

ด้วยรูปลักษณ์ที่แตกต่างไปจากเดิมนี้ทำให้ทุกคนในที่แห่งนี้ต่างหวาดกลัว