เดวิดตอนที่ 55: ทีมสำรอง

เช้าวันที่ 20 มกราคมเดวิดออกกำลังกายตอนเช้าเสร็จและนั่งรับประทานอาหารเช้าในห้องอาหาร

อาหารเช้าของเขาในวันนี้เต็มไปด้วยเนื้อสัตว์เสริมความแข็งแรงและการรับประทานอาหารมากถึงห้ามื้อต่อครั้งก็แทบไม่สามารถเติมเต็มการบริโภคของเขาได้

เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงวันที่เขามีเนื้อสัตว์ชั้นหนึ่ง ในเวลานั้นทุกครั้งที่เขาใช้มันเช่นนี้ท้องของเขาก็ถูกยืดออกเพื่อเสริมการบริโภคของเขา

ในช่วงสามวันนี้ค่าของความแข็งแกร่งและร่างกายในแผงคุณสมบัติของเดวิดไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป แต่ทุกครั้งที่เขาฝึกฝนการออกกำลังกายถึงสิบแปดครั้งเขารู้สึกว่าร่างกายของเขาโปร่งใสมากขึ้น

จิตวิญญาณของเขาสูงถึง 3.4 ทำให้เขารู้สึกอ่อนไหวมากขึ้นเขารู้สึกได้ว่าร่างกายกำลังแข็งแกร่งขึ้น แต่ความแข็งแกร่งนี้ไม่ได้สะท้อนให้เห็นในแผงคุณสมบัติ แต่เป็นการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติของพลัง

เมื่อดาวิดใส่เนื้อเสริมรสเข้าปากเขาก็ได้ยินเสียงกริ่งประตู เขากลืนเนื้อเสริมแกร่งเข้าปากอย่างตื่นเต้นและวิ่งไปที่ประตู”มา!”

เมื่อเปิดประตูเขาก็รู้ว่าไม่ใช่จิมที่เขาต้องการและพูดอย่างผิดหวัง“ ไมรอนนายมาทำไม!”

ไมรอนพูดอย่างไม่พอใจขณะที่เขาเดินเข้าไปในประตู”เดวิดฉันจะพาคุณออกไปเล่นคุณจะปฏิบัติต่อฉันแบบนี้ได้อย่างไร!”

เดวิดกล่าวเพื่อเปิดเผยจุดประสงค์ของไมรอน“ ไมรอนฉันไม่คิดว่าจะเป็นแบบนั้นดูเหมือนคุณจะรอจิมอยู่!”

ทั้งสองนั่งลงพร้อมกับเสียงหัวเราะและเสียงออดก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้พวกเขากระโดดขึ้นพร้อมกันและมองหน้ากัน เดวิดไม่กังวลอีกต่อไปและแสดงท่าทางให้ไมรอนฟัง

“จิมคุณมาแล้ว!” ไมรอนทักทายด้วยรอยยิ้มทันทีที่เขาเปิดประตูจากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปหยิบกล่องอาวุธในมือของจิม “ฉันจะช่วยให้คุณ!”

จิมยื่นกล่องอาวุธให้ไมรอนและพูดด้วยรอยยิ้ม”ไมรอนคุณอยู่ที่นี่ด้วย!”

ไมรอนไม่ตอบพร้อมกล่องอาวุธ จิตใจของเขาถูกดึงดูดโดยกล่องอาวุธ

“จิมขอบคุณที่ช่วยมาส่งให้!” แน่นอนว่าเดวิดไม่สามารถเป็นนายเหมือนไมรอนได้ แม้ว่าเขาจะลุกเป็นไฟในการเลียนแบบ “เดธอาย” แต่เขาก็มีจิตสำนึกและความสุภาพเช่นกัน

เอ็มม่าส่งน้ำผลไม้ธรรมชาติที่เตรียมไว้เมื่อนานมาแล้วจิมได้รับเชิญจากเดวิดให้นั่งที่โซฟาในห้องโถง

จิมวางกล่องโลหะขนาดเล็กอีกใบในมือของเขาแล้วพูดบนโต๊ะ”เดวิดอย่าสุภาพกับฉันฉันชอบพูดตรงๆฉันนำกระสุนจาก ‘เดธอาย’ มาห้าร้อยนัด!”

เดวิดไม่คาดคิดว่าจิมจะเตรียมกระสุน มีจำหน่ายกระสุนปืนไรเฟิล แต่ความตั้งใจของจิมทำให้เขารู้สึกได้

ในบรรดาอาวุธความร้อนเบาปืนสไนเปอร์ถือเป็นอาวุธควบคุม อาวุธปืนที่เหลือสามารถเป็นเจ้าของได้อย่างถูกต้องตามกฎหมายตราบเท่าที่มีหลักฐานทางกฎหมายว่ามีปืนอยู่ในครอบครอง แต่กระสุนไม่ถูก จำกัด มากนัก

เนื่องจาก เปอร์ริน เป็นนักล่าในท้องถิ่นหรือนักล่าเอเลี่ยนทุกครั้งที่คุณออกไปคุณต้องเติมกระสุนจำนวนมาก การจัดหากระสุนเป็นหนึ่งในธุรกิจที่สำคัญของเมืองเปอร์ริน

“เนื่องจากคุณยังไม่เป็นผู้ใหญ่และการเลียนแบบ” เดธอาย “เป็นอาวุธควบคุมดังนั้นฉันจึงช่วยให้คุณได้รับคุณสมบัติการป้องกันเมืองสำรองเพื่อที่คุณจะได้ไม่เพียง แต่ถือการเลียนแบบ” เดธอาย “แต่ยังสามารถถืออาวุธอื่น ๆ ได้อย่างถูกกฎหมาย!” จิมเปิดสร้อยข้อมือประจำตัวอีกครั้งเรียกเอกสารการอนุญาตและส่งต่อให้เดวิด

เดวิดเปิดเอกสารอนุมัติและดูอย่างละเอียด

เอกสารการอนุญาตนี้มอบให้โดย ทีมป้องกันของเมืองเปอร์ริน ให้เขาในฐานะ เดวิดเคอร์ ตราบเท่าที่ เดวิด ยืนยันเอกสารการอนุญาตนี้เขาจะกลายเป็นนักสู้สำรองของ ทีมป้องกันเมือง และสามารถใช้งานได้อย่างถูกกฎหมายรวมถึงอาวุธสุดของพลซุ่มยิงเช่นปืนและสิทธิ์ในการซื้ออุปกรณ์เสริมและกระสุนจากทหาร

เดวิดมองใบหน้าลังเลเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่านักสู้สำรองจะส่งผลต่อชีวิตในโรงเรียนมัธยมต่อไปของเขาหรือแม้แต่การสอบเข้าวิทยาลัย

จิมเห็นความลังเลของเดวิดและอธิบายด้วยรอยยิ้ม“ เดวิดนักสู้กองหนุนคนนี้เป็นเพียงคนสำรองที่จะนำคุณเข้าสู่การป้องกันเมืองมันจะไม่มีผลกระทบอื่นใดต่อคุณตราบใดที่คุณตอบสนองต่อการเรียกร้องเมื่อมีการสู้รบครั้งใหญ่เมืองเปอร์รินยังไม่มีประสบการณ์ การต่อสู้ครั้งสำคัญเป็นเวลาสองทศวรรษตอนนี้!”

“ขอบคุณ!” เดวิดยืนยันเอกสารการอนุญาตและเอกสารการอนุญาตถูกเก็บไว้ในสร้อยข้อมือประจำตัวของเดวิดและเขายังอัปเดตข้อมูลของเขาใน สกายเน็ต

จิมกล่าวด้วยรอยยิ้ม“ เดวิดฉันจะไม่ทำร้ายคุณ!”

ไมรอนถามไม่พอใจที่เลียนแบบ “เดธอาย”“ จิมมีดีขนาดนี้ทำไมไม่นึกถึงฉันล่ะ”

จิมกล่าวโดยมองไปด้านข้างที่ไมรอน”ไมรอนถ้าคุณมีพลังของเดวิดฉันจะทำเพื่อคุณ!”

คุณควรรู้ว่าแม้ว่าจิมจะมีการใช้อำนาจในเรื่องนี้ แต่ก็เป็นไปตามกระบวนการที่เป็นทางการและระเบียบวินัยของทหาร

ความสามารถในการซุ่มยิงของ เดวิด สามารถมีบทบาทในช่วงสงครามได้และสามารถดึงดูดชุดเกราะในอนาคตได้และยังคงเป็นเกราะสไนเปอร์ นี่คือสิ่งที่ทหารทำตามปกติ

ไม่ต้องพูดถึงว่ามีนักสู้จำนวนมากในเมืองเปอร์ริน แต่จริงๆแล้วมันถูกแบ่งออกเป็นสามฝ่าย คนรับใช้ที่รับใช้ทหารเป็นเพียงภายนอกและไม่มีส่วนร่วมในกิจการของเมือง

เพื่อรับใช้ชุดเกราะของรัฐบาลชุดเกราะเหล่านี้มีจำนวนน้อย แต่ต้องจัดการชุดเกราะพลเรือนจำนวนมากซึ่งทำให้รัฐบาลต้องยืมเสื้อเกราะพลเรือนในท้องถิ่นบ่อยๆ

ชุดที่สามคือชุดเกราะพลเรือนจำนวนมากที่สุดรวมถึงชุดเกราะทหารที่เกษียณแล้วชุดเกราะที่จบการศึกษาจากโรงเรียนเกราะและกลับไปบ้านเกิดของเขาและชุดเกราะจำนวนมากที่เข้ามาต่อสู้เพื่อผลประโยชน์ของตัวตนที่ซับซ้อน

ชายหนุ่มที่มีความสามารถอย่างเดวิดเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งที่ทหารจำเป็นต้องห่อหุ้มแม้กระทั่งคนที่จะไม่กลายเป็นทหารในอนาคต แต่ก็มีความสัมพันธ์ที่ดีกับทหารด้วย

ไมรอนกล่าวอย่างภาคภูมิใจ”จิมคุณยังเด็กเกินไปที่จะมองฉันฉันจะไม่ดูเอกสารการอนุญาตแบบนี้เมื่อฉันเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยนาอันและเป็นนักรบเกราะ!”

แม้ว่าเขาจะพูดเช่นนั้น แต่เขาก็รู้ว่านักสู้สำรองของกองพลป้องกันเมืองนี้ได้รับความนิยมเพียงใดและมีอาวุธความร้อนหลายชนิดตามกฎหมาย แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับคนส่วนใหญ่

นอกจากนี้หากมีสงครามในเมืองเปอร์รินสามารถหลีกเลี่ยงได้หรือไม่หากคุณซ่อนตัว?

เมื่อถึงเวลานั้นมันจะดีกว่าที่จะจับอาวุธเพื่อเข้าร่วมในการต่อสู้ คนหนุ่มสาวร็อคสตาร์ไม่เคยกลัวการต่อสู้ สภาพแวดล้อมที่พวกเขาเกิดเป็นตัวกำหนดว่าชนชั้นสูงในหมู่พวกเขาจะต่อสู้กับ เซอร์ก ได้ โดยการเข้าร่วมการต่อสู้เท่านั้นที่จะสามารถเพิ่มสถานะได้

เดวิดเห็นไมรอนโหยหาทหารกองหนุนและรู้ว่านี่เป็นสิ่งที่ดีและเขาก็อุ่นใจขึ้น

ไมรอนถามจิมเมื่อเห็นว่าจิมคุยกับเดวิดเสร็จแล้ว“ เดวิดคราวนี้คุณจะไปที่โรงยิงปืนหรือผมจะพาคุณไปเล่นที่อื่น?”

“ คุณจะพาเดวิดไปเล่นที่ไหน” จิมพูดกับไมรอนอย่างไม่ใส่ใจจากนั้นก็หันกลับมาและพูดกับเดวิดว่า: “วันนี้ฉันจะพาคุณไปรอบ ๆ เมืองเพื่อดูเมืองที่แท้จริง!”

ตาของเดวิดสว่างขึ้น แม้ว่าเขาจะได้เห็นทิวทัศน์นอกเมือง เปอร์รินเขาเห็นจากระยะไกล แต่เขาก็ไม่เคยมาถึง

ไมรอนยังยก “เดธอาย” ขึ้นมาในมือด้วยความตื่นเต้น”ฉันจะไปด้วยพาเจ้านี่ไปและอาจจะฆ่าลูกน้ำด้วยมือ!”

“ จิมจะไม่รบกวนคุณเหรอ?” เดวิดยังอยากไปและถามอย่างสุภาพ

จิมกล่าวด้วยรอยยิ้ม”มันไม่มีปัญหาเรากำลังปฏิบัติการภายใต้ขอบเขตของการป้องกันเมืองโดยพื้นฐานแล้วไม่มีอันตรายเราไม่ใช่แค่สามคนที่เริ่มต้น แต่ยังนำคนมาอีกสองสามคนด้วย!”

เมื่อเดวิดจากไปเขาถือดาบบนตัวของเขาและไมรอนก็ใส่ของเลียนแบบ “เดธอาย” และกล่องกระสุนไว้ในรถ

รถของจิมเป็นรถระบบกันสะเทือนของทหารส่วนเดวิดและไมรอนก็ขับตามแกลดสโตนซิกซ์

พวกเขาเลือกประตูทิศใต้ในครั้งนี้ เมื่อมาถึงประตูทิศใต้เดวิดได้เห็นคนหลายร้อยคนยืนอยู่ที่ประตูทิศใต้ คนเหล่านี้ติดอาวุธด้วยอาวุธต่างๆทั้งดาบหอกและอาวุธร้อนแม้ว่าพวกเขาจะไม่สวมเกราะกระดูกก็ตาม ทหารหุ้มเกราะ แต่พวกเขาก็มีพลังในการต่อสู้เช่นกัน รถหุ้มเกราะกันสะเทือนที่อยู่ข้างๆพวกเขาเรียงกันอย่างคดเคี้ยว

เดวิดยังเห็นประตูทางทิศใต้ซึ่งเป็นประตูสี่เหลี่ยมสูงถึงสิบเมตรและกว้างสิบเมตร ตอนนี้ประตูยังไม่เปิด ประตูเหล็กเสริมพิเศษและแหลมคมทำให้คนดูดุดัน

รถทั้งสองคันไม่ได้เข้าใกล้ประตูเมือง แต่จอดอยู่ที่ลานจอดรถของทหารไม่ไกล

เดวิดต้องการช่วยไมรอนพูดถึงการเลียนแบบ “เดธอาย” แต่เขาปฏิเสธมัน เดวิดเห็นว่าเขาดูเหมือนมีความตั้งใจที่จะครอบครองสิทธิ์ในการใช้ “เดธอาย” เลียนแบบ

อย่างไรก็ตามเดวิดไม่ได้ไปคว้าเขาด้วยเพราะไมรอนไม่มีระดับการฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอตราบใดที่เขายิงสองสามครั้งเขาก็ไม่สามารถไปต่อได้

จิมนำคนสองคนผ่านรถหุ้มเกราะกันสะเทือน แม้ว่าคนที่รอเหล่านี้จะไม่พอใจกับพฤติกรรมของทั้งสามคนที่ไม่เข้าคิว แต่พวกเขาส่วนใหญ่รู้จักจิมดังนั้นเสียงบ่นจึงนุ่มนวลมาก