ร่างทั้งห้านี้ดูคุ้นเคยเป็นอย่างดีสำหรับกู่หยู

 

พวกมันไม่ใช่ผีจากส่วนลึกภูเขาผีอย่างงั้นเหรอ? เมื่อเปรียบเทียบกับวิญญาณพเนจร พวกมันเกือบจะเหมือนกันยกเว้นพวกมันดูแข็งทื่อๆ

 

มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับกู่หยูและทีมของเขาที่จะกำจัดพวกมันนับสิบ นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้กู่หยูตอนนี้รู้สึกงุนงง โดยไม่สามารถแยกแยะว่ามันจริงหรือปลอมได้

 

ชี่หมิงรู้สึกสับสนเล็กน้อยเมื่อเขาจ้องมองที่กู่หยูผู้ซึ่งตกตะลึง แต่กระนั้นเขาก็ไม่ได้สอบถาม แต่หันกลับไปมองกระแสน้ำวนมืดอีกครั้ง

 

หลังจากผีทั้งห้าปรากฏขึ้น ชี่หมิงก็กัดลิ้นของเขาเองแล้วถ่มเลือดออกไป

 

เลือดลอยอยู่ในอากาศและแบ่งออกเป็นห้าส่วน แต่ละส่วนพุ่งเข้าสู่ร่างของผีทั้งห้าตามลำดับ

 

ร่างของผีทั้งห้านั้นก็กลายเป็นมั่นคงยิ่งขึ้นด้วยเลือดนี้ ในเวลานี้ชี่หมิงกล่าวขณะที่ชี้ไปที่กู่หยู “ห้าผีนำมาซึ่งความมั่งคั่ง!”

 

ราวกับว่าวิญญาณทั้งห้าเข้าใจในคำสั่ง พวกมันเข้าหากู่หยูอย่างรวดเร็วและบินวนอยู่รอบตัวเขา ระหว่างพวกมันเริ่มมีการเชื่อมติดกันเป็นผ้าโปร่งใส

 

ชี่หมิงรู้สึกพึงพอใจเมื่อเขาดูฉากนี้ เขายืดแขนและโบกมือออกไป ผีทั้งห้าก็จางหายไปทีละน้อยตามด้วยกระแสน้ำวนที่ค่อยๆหายไปด้วย

 

“เสร็จแล้ว คุณจากไปได้แล้ว ชะตากรรมระหว่างฉันกับครอบครัวกู่สิ้นสุดลงแล้ว เราจะเป็นคนแปลกหน้าจากนี้ไป แม้ว่าคุณอยากเจอฉัน ฉันก็จะไม่ปรากฏให้คุณเห็น” ชี่หมิงดูเหมือนจะเหนื่อยเล็กน้อย

 

กู่หยูรู้สึกแปลกๆหลังจากได้ยินคำพูดของชี่หมิง เขายืนขึ้นและเริ่มมองสำรวจรอบๆห้อง ในขณะที่ชี่หมิงมองดูเขาอย่างไร้อารมณ์ กู่หยูก็มองผ่านทุกอย่างในห้องก่อนที่จะกลับไปนั่งที่ตำแหน่งเดิม “อาจารย์ คุณซ่อนอุปกรณ์ฉายภาพเสมือนจริงของคุณอยู่ที่ไหน?”

 

“อุปกรณ์ฉายภาพเสมือนจริงอะไร?” ชี่หมิงผงะ

 

“ท่านอาจารย์ อย่าหลอกฉัน ห้าผีที่คุณเพิ่มเรียกนั้นถูกเรียกว่าผีใช่มั้ย? คุณคิดว่าฉันไม่เคยเล่นแบทเทิ้ลออนไลน์มาก่อนหรือยังไง? ฉันสามารถฆ่ามันนับสิบต่อวันยังได้”

 

จากคำกล่าวของกู่หยู ชี่หมิงต้องเป็นผู้เล่นของแบทเทิ้ลออนไลน์ เขาใช้เทคโนโลยีการฉายภาพเสมือนจริงเพื่อหลอกคนอื่น หากกู่หยูไม่ได้เล่นเกมนี้ด้วยตัวเอง เขาจะต้องเชื่อเขาอย่างแน่นอน

 

ชี่หมิงรู้สึกงุนงงอย่างมาก ถึงแม้ว่าเขาจะเข้าใจนัยๆจากคำพูดของกู่หยูว่าเคยเห็นห้าผีมาก่อน แต่เจ้าเด็กนี้แม้กระทั้งรู้จักชื่อห้าผีได้ยังไง?

 

เมื่อมองไปที่ชี่หมิงผู้ซึ่งงุนงง กู่หยูยิ้มกว้างแล้วเข้าหาชี่หมิงและตบไหล่ของเขา “คุณเล่นตัวละครไหนอาจารย์? ฉันได้สร้างกิลด์ขึ้นมาเอง มาเก็บเลวลร่วมกันกับพวกเราไหม?”

 

“ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่คุณเพิ่งพูดถึง” แม้ว่าเขาจะงุนงง แต่ชี่หมิงก็ส่ายหัวอย่างใจเย็น

 

“เฮ้ อย่าแสร้งทำอีกเลย มันเป็นเพียงแค่ห้าผี ฉันแม้กระทั่งเคยฆ่าสิ่งมีชีวิตเนเธอเวิล์ด ซอมบี้เหล็ก และปีศาจไฟมาก่อนแล้ว ผีเหล่านี้ไม่ได้อยู่ในสายตาฉันเลย ห้าผีโชคลาภยังงั้นหรอ? โชคลาภมันเรื่องไร้สาระ!  ฉันสามารถฆ่าพวกมันนับสิบต่อวันแต่พวกมันไม่เคยให้สิ่งดีๆกับฉันเลย”

 

เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ ชี่หมิงก็ขมวดคิ้ว “คุณรู้เกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตเนเธอร์เวิล์ดและซอมบี้เหล็กได้ยังไง?”

 

ในฐานะผู้สืบทอดของนิกายผีโชคลาภ ไม่นับปีศาจไฟ เขาเคยเห็นผีอีกสองตัวในคู่มือประกอบของนิกาย อย่างไรก็ตามชี่หมิงรู้สึกใจที่กู่หยูเป็นเพียงคนธรรมดารู้เรื่องผีมากมาย

 

“ทำไมฉันจะไม่รู้จักล่ะ? คุณเคยไปที่ฟอรัมเว็บทางการของแบทเทิ้ลออนไลน์ไหม? คุณรู้เกี่ยวกับสมาชิก อินวิสิเบอร์_โลนไลเนส ผู้ซึ่งประกาศรับซื้อเหรียญทุกวันหรือไม่? นั่นมันคือฉัน” กู่หยูพูดอย่างภาคภูมิใจ

 

“แบทเทิ้ลออนไลน์ที่คุณพูดถึงมันคืออะไรกันแน่?” ชี่หมิงอยากรู้อยากเห็นมาก เขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมโลกฆราวาสจึงมีข้อมูลเกี่ยวกับอันเดิลเวิล์ด

 

“มันคือแบทเทิ้ลออนไลน์! หยุดการหลอกลวงของคุณ ฉันชัดเจนเกี่ยวกับมันแล้ว” กู่หยูถมึงตาใส่

 

“ฉันยังไม่เข้าใจ” ชี่หมิงตอบไปตรงๆ

 

“เอาล่ะ เอาล่ะ ฉันจะทำเป็นไม่สนใจมันล่ะกัน ฉันสามารถกลับไปและรายงานให้พ่อฟัง คุณอาจดำเนินการแสดงของคุณต่อไปได้” เมื่อมองไปที่ชี่หมิงผู้ที่ยังคงแสร้งทำ กู่หยู่โบกมือไปในอากาศแล้วเดินออกจากกระท่อมไม้

 

ในขณะที่มองไปที่ทิวทัศน์สีขาวด้านนอก กู่หยูก็กระแอมปรับเสียงในขณะที่เขาเดิน สิ่งที่เขามีอยู่ในใจก็คือ อาจารย์เป็นนักต้มตุ๋น เขายังเดาว่าภายใต้กระท่อมไม้ของอาจารย์ท่านนี้จะต้องมีพื้นที่สำหรับจัดเก็บของกินไว้ ไม่อย่างนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมีชีวิตรอดโดยไม่กินและดื่ม

 

แต่เขาไม่สนใจทั้งหมดเหล่านี้ กู่หยูอารมณ์ดีมากที่คิดว่าเขาสามารถเล่นเกมต่อได้เมื่อกลับถึงบ้าน

 

……

 

แม้หลังจากกู่หยูจากไปแล้ว ชี่หมิงก็ยังคงขมวดคิ้วอยู่

 

ในตอนแรกเขาคิดว่าเขาจะจัดการทุกอย่างและในที่สุดก็สามารถหนีเข้าไปในภูเขาได้โดยไม่ต้องติดอยู่กับโลกมนุษย์ แต่หลังจากที่เขาได้พบกับกู่หยู อารมณ์ของเขาก็เปลี่ยนไป

 

ชี่หมิงไม่สามารถเข้าใจได้แม้หลังจากคิดมันอย่างมาก จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์เครือข่ายดาวเทียมจากข้างเตียงของเขา และติดตั้งแบตเตอรี่และโทรออก

 

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง ก็มีคนรับสาย

 

“ปู่ คุณว่างจะโทรหาฉันได้ยังไง?” เสียงที่คล้ายกับชายแก่เล็กน้อยออกมาจากโทรศัพท์ดาวเทียม

 

“คุณรู้จักเกี่ยวกับแบทเทิ้ลออนไลน์ไหม?” ชี่หมิงคิดอยู่พักหนึ่งแล้วก็ถาม

 

“แบทเทิ้ลออนไลน์เหรอ? ฉันไม่แน่ใจ โปรดรอสักครู่ ฉันจะให้ใครบางคนตรวจสอบมัน”

 

หลังจากที่เขาพูดจบ ก็มีเสียงสั่งให้ลูกน้องของเขาอยู่อีกด้านหนึ่งของสาย

 

ประมาณห้านาทีต่อมา เสียงเดิมก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง “ปู่ นี่คือสิ่งที่ฉันค้นพบ จริงๆแล้วมันเป็นเกมเสมือนจริงและมีการกล่าวกันว่าเกมดังกล่าวเหมือนจริงอย่างมาก”

 

มันควรจะเป็นอย่างนั้น ชี่หมิงคิด

 

“ในอีกไม่กี่วัน ฉันจะออกจากภูเขาไปพบคุณ ดังนั้นเตรียมชุดอุปกรณ์สำหรับฉันให้พร้อม ฉันต้องการมัน” ชี่หมิงวางสายทันทีที่เขาพูดจบ

 

ในขณะเดียวกันบนสนามหญ้าของสนามกอล์ฟแห่งหนึ่ง ชายในวัยห้าสิบที่ดูค่อนข้างแก่กำลังถือลูกกอล์ฟอยู่ เขามีการแสดงสีหน้าแปลกๆบนใบหน้าของเขา

 

หลังจากพ่อเขาเกิด ปู่ของเขาได้ติดตามชายชราในเสื้อคลุมดำ ว่ากันว่าเขาไปเพื่อแสดงหาความเป็นอมตะ ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีข่าวเกี่ยวกับเขาเลย เมื่อทุกคนคิดว่าเขาหายตัวไปตลอดกาลแล้ว เขาก็ปรากฏตัวขึ้นในวันหนึ่ง

 

มันเป็นช่วงเวลาที่พ่อของเขากำลังใกล้เข้ามาในวัยชรา กระนั้นปู่ของเขายังคงรูปลักษณ์ที่ยังเด็กของเขา มันทำให้ทุกคนตกใจจริงๆ

 

มันเป็นเพราะปู่ของเขาที่เขาสามารถประสบความสำเร็จในอาชีพของเขา จากนั้นเขาก็รู้ว่าปู่ของเขาได้กลายเป็นพระในตำนานไปแล้ว

 

เขาไม่สามารถติดตามปู่ของเขาได้เลยยกเว้นบางครั้งเขาจะมาปรากฏตัวเอง

 

เขาคาดหวังบางสิ่งที่สำคัญเมื่อเขาได้รับโทรศัพท์จากปู่ของเขา อย่างไรก็ตามมันกลับกลายเป็นว่าเหตุผลที่ปู่ของเขาออกจากภูเขาเป็นเพียงการเล่นวิดีโอเกม เขางุนงงมากเมื่อได้ยินมัน