ตอนที่ 235 : เวลาโชว์ของหวังต้าหมาง

 

รักแรกพบเป็นคําอธิบายที่ชัดเจนที่สุดของสถานการณ์ปัจจุบันของหวังต้าหมาง

 

เขาได้จดจําภาพขณะที่หญิงสาวคนนั้นกําลังหมดสติ

 

เขาได้เตรียมตัวตามที่คนอื่นๆได้วางแผนเอาไว้ให้มาอย่างดี เขาจะได้ครอบครองหัวใจของสาวที่อยู่เบื้องหน้าเขา

 

ผ่านไปสองชั่วโมง เทียนหลันก็ลืมตาขึ้นมาช้าๆ

 

เธอตกตะลึงมากที่ลืมตามาพบกับหวังต้าหมาง ที่กําลังจ้องเธอพร้อมกับท่าทางเป็นกังวล “นี่ เธอเป็นยังไงบ้าง”

 

ปั้ก!

 

ก่อนที่เขาจะได้พูดถึงความเป็นห่วง กําปั้นที่หนักแน่นก็กระแทกเข้าที่ใบหน้าของหวังต้าหมาง ทําให้เขากระเด็นลอยออกไป

 

เธอลุกขึ้นนั่งช้าๆและมองไปที่หวังต้าหมางที่ตกลงมา จากนั้นเธอก็รีบหันมาดูที่ไหล่ซ้ายของเธอที่เปียกอยู่เล็กน้อย

 

ด้วยความประหลาดใจ เธอพบว่าความชาในตอนแรกบนไหล่ของเธอนั้นจางหายไปแล้วและเธอก็กลับมาเป็นปกติแล้ว

 

เธอสตันไปไม่กี่วิก่อนที่จะมองที่หวังต้าหมางอีกครั้ง

 

ความเป็นศัตรูในสายตาของเธอหายไปอย่างรวดเร็ว 

 

หวังต้าหมางรู้สึกเศร้าใจในตอนนั้น

 

นี่มันแตกต่างจากสคริปที่เขียนไว้อย่างสิ้นเชิง! ทําไมข้าถึงโดนโจมตีตั้งแต่เริ่มเลย? พวกคนที่แนะนํามามันเชื่อได้จริงเหรอ?

 

เขาค่อยๆลุกขึ้นจากพื้นและยิ้มให้กับเทียนหลันแปลกๆ

 

“เจ้าช่วยข้าเอาไว้เหรอ?” เทียนหลันยังคงจ้องไปที่หวังต้าหมาง

 

“ใช่แล้ว!”

 

เขาตอบรับ

 

แก้มของเทียนหลันเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างรวดเร็วเนื่องจากเธอทําตัวไม่ถูก

 

มองที่แก้มของเธอที่ค่อยๆแดงขึ้น เขาเดินเข้าไปใกล้โดยไม่รู้ตัว

 

“แค่ก!” เทียนหลันสําลักเลือดออกมาและสีแดงบนใบหน้าเธอก็จางหายไปช้าๆ

 

เธอรู้สึกดีขึ้นมากหลังจากที่ได้กําจัดเลือดที่คั่งอยู่ในร่างกายของเธอออกไป เธอเงยหน้าเหลือบไปมองที่หวังต้าหมางที่กําลังเดินเข้ามาใกล้เธอและโจมตีอีกครั้ง

 

ปั้ก!

 

หวังต้าหมางกระเด็นออกไปอีกครั้ง

 

“หยุดเข้ามาใกล้ๆข้าสักที!”

 

หวังต้าหมางตกลงบนพื้นอย่างน่าสงสาร ทําไมทุกๆอย่างมันไม่เป็นไปตามแผน? ไอ้พวกที่แนะนํามันเชื่อถืออะไรไม่ได้จริงๆ!

 

“เจ้าช่วยพาข้าออกไปจากที่นี่ได้ไหม? ข้าจะมอบบุตรแห่งท้องทะเลให้เจ้าเพื่อตอบแทน” เทียนหลันถามขณะที่จ้องไปที่หวังต้าหมาง

 

“ไม่ใช่ว่าเจ้าอาศัยอยู่ที่นี่หรอกหรือ? แล้วเจ้าจะออกไปไหน?” หวังต้าหมางถาม แม้ว่าเขาจะสนใจบุตรแห่งท้องทะเลก็ตาม

 

“พี่น้องของข้าอยากให้ข้าตาย! ข้าจะต้องตายอย่างแน่นอนถ้าข้ายังอยู่ที่นี่!” เทียนหลันตอบด้วยท่าทีที่เยือกเย็น

 

จากคําอธิบายในเมนูวิเคราะห์ หวังต้าหมางรู้เหตุผลได้อย่างชัดเจน แต่เขาก็ยังไม่แน่ใจ “ทําไมเจ้าถึงไม่บอกพ่อของเจ้าเรื่องนี้ล่ะ?”

 

“จริงๆแล้วพ่อข้านั้นส่งเสริมให้แย่งชิงบัลลังก์ เขาเชื่อว่ามีเพียงคนที่ผ่านประสบการณ์มากมายและโดดเด่นเท่านั้นที่จะเหมาะสมกับตําแหน่งนั้น เขาจึงจะไม่เข้ามาก้าวก่ายแม้ข้าจะต้องตาย!” สีหน้าของเทียนหลันหดหูขณะที่เธอพูด

 

“ข้าจะพาเจ้าไปจากที่นี่ ข้ามีเรื่อภูต!” หวังต้าหมางตอบอย่างแน่วแน่เมื่อได้ยินเหตุผล

 

ในเมื่อสคริปมันเชื่อไม่ได้ ข้าก็ควรพาเธอกลับไปที่เป่ยฉีก่อน ที่เหลือคงต้องรอไป

 

สีหน้าประหลาดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเทียนหลันเมื่อได้ยินว่าหวังต้าหมางมีเรือภูต “เร็วเข้า!”

 

หวังต้าหมางก้าวเข้าไป หวังที่จะช่วยพยุงเวียนหลันขึ้น แต่เขาก็ต้องถูกโจมตีอีกครั้ง

“เจ้าเดินนําหน้าไป ข้าจะตามเจ้าเอง เดินช้าๆนะ!”

 

ด้วยความท้อแท้ หวังต้าหมางลุกขึ้นอีกครั้ง การเดทออนไลน์นี้มันยากจริงๆ

 

เขาได้พาเทียนหลันมาที่ชายหาด ขณะเดียวกันเขาก็กําลังยังวุ่นอยู่กับการวางแผนเพื่อให้เขาชนะหัวใจของเธอ

 

เทียนหลันที่เดินตามหลังหวังต้าหมางยังคงระวังตัว เธอตรวจสอบสิ่งรอบๆตัวตลอดเวลา

 

ในที่สุดข้าก็จะได้หนีออกไปจากที่นี่ เทียนหลันถอนหายใจอย่างแรงเมื่อพวกเขามาถึงที่ชายหาดของเกาะซินโม่

 

ทันใดนั้น เงาของเรือรบจากด้านหลังของพวกเขาก็ปิดกั้นทางของพวกเขาทันที “น้องสาวสุดที่รักของข้า เจ้ากําลังจะไปไหนหรือ? ไม่ใช่ว่าเจ้าสาบานว่าเจ้าจะกลายเป็นราชาแห่งเมืองเทียนหยูหรอกหรือ? ในที่สุดเจ้าก็อยากจะออกไปจากที่นี่แล้ว?”

 

หญิงสาวพราวเสน่ห์พูดออกมาขณะที่เธอปิดทางของทั้งสองคนไม่ให้เดินหน้าต่อ

 

มองไปที่ผู้หญิงที่อยู่ด้านหน้า ดวงตาของเทียนหลันสั่นไหวเนื่องจากเธอรู้ว่าบางอย่างที่เลวร้ายกําลังจะเกิดขึ้น พี่สาวคนรองของเธอมาถึงแล้ว และเธอก็ไม่ปล่อยให้เทียนหลันหลุดไปได้ง่ายๆแน่นอน โดยเฉพาะตอนที่เธอกําลังบาดเจ็บสาหัสในตอนนี้

 

ชั่วพริบตา รูปร่างอีกสองคนก็ปรากฏขึ้นและยืนอยู่ข้างๆหญิงสาวคนนั้น

 

“พี่ๆ ปล่อยข้าไปเถิด ข้าจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับการแข่งขันนี้อีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ราชาทะเลนั้นเป็นราชาที่แท้จริง มันไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะต้องมาฆ่ากันเอง!” เทียนหลันพูดออกมาด้วยความอ่อนแอขณะที่จ้องไปที่สามคนนั้น

 

“เจ้าพูดถูกเรื่องราชาทะเล แต่ตอนนี้พวกเรากําลังแข่งกันอยู่เพื่อตําแหน่งลอร์ดคนที่แปด เจ้านั้นมีพรสวรรค์ เจ้าจึงเป็นภัยที่อันตรายต่อพวกเรา ในเมื่อพวกเราร่วมมือกันทําให้เจ้าบาดเจ็บ เจ้าคิดว่าพวกเราจะปล่อยให้เจ้าไปงั้นหรือ?” หญิงสาวมองไปที่เทียนหลันและหัวเราะออกมาอย่างหนัก

 

“หัวใจของผู้หญิงนี่มันแข็งเป็นหิน เธอเป็นน้องสาวเจ้านะ! เจ้าไม่กลัวบาปกรรมเลยหรือยังไง?”

 

“อีกอย่าง เจ้าทั้งสอง! ถ้าข้ามีน้องสาวแบบนี้ ข้าคงจะอาบน้ำให้เธอด้วยความรักทุกวัน แต่พวกเจ้ากลับวางแผนฆ่าเธอ! นี่พวกเจ้าเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?”

 

หวังต้าหมางแทรกเข้ามาขณะที่ฟังการสนทนาอยู่ “เจ้าเป็นใคร!? มันไม่ใช่เรื่องของเจ้า ออกไปซะและพวกเราจะไว้ชีวิตเจ้า!”

 

ท่าทีของหญิงสาวคนนั้นเริ่มเย็นชาขณะที่เธอจ้องไปที่หวังต้าหมาง สายตาของเธอเต็มไปด้วยจิตสังหาร

 

“ออกไปซะ! ไม่ต้องห่วงข้า!”

 

เมื่อดูหวังต้าหมางที่เล่นบทเป็นฮีโร่เหมือนคนโง่ เทียนหลันนั้นไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น เขาจะต้องเป็นคนโง่อย่างแน่นอน

 

“ไม่ ข้าจะไม่มีทางทิ้งเจ้าเ” หวังต้าหมางพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

 

ด้วยความหวังที่จะได้เห็นสีหน้าของเทียนหลันที่เปลี่ยนไป เขาหันหน้าไป แต่เขาก็ได้รู้ว่าเทียนหลันนั้นมองเขาเหมือนกับเป็นคนโง่คนหนึ่ง

 

บ้าจริงๆ นี่มันไม่ใช่ละครน้ำเน่าในทีวี! หวังต้าหมางนั้นหมดกําลังใจที่จะแสดงท่าที่เข้มแข็ง

 

“ในเมื่อพวกเจ้าอยากตาย ข้าจะส่งพวกเจ้าทั้งสองไปลงนรกซะ!” ด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย หญิงสาวโบกมือของเธอ เส้นโค้งสีม่วงก่อตัวขึ้นบนมือของเธอก่อนที่จะกลายเป็นหอก

 

หลังจากที่ส่งแขกเสร็จ ชาสุย เทียนคุน เฮ่ยสุย และคนอื่นๆก็เดินกลับไปด้วยรอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้า

 

มุมมองของกองกําลังมากมายนั้นเปลี่ยนไปอย่างมากหลังจากที่งานเลี้ยงการสร้างเมืองใหม่นั้นจบลง ที่กองทัพของเกาะหลางย่าก็ต้องกลับบ้าน พูดได้ว่าพวกเขาได้แสดงความไม่พอใจเป็นอย่างมาก

 

พวกเขารู้ว่ากฏของราชาทะเลนั้นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่แย่

 

แต่ก็เป็นราชาทะเลนั้นเป็นผู้ที่ควบคุมกองทัพแห่งความตายเอาไว้ ด้วยความแข็งแกร่งของกองกําลังจากเจ็ดเมืองและกองกําลังพันธมิตร พวกเขาเชื่อว่าพวกเขายังสามารถเป็นลอร์ดที่เป็นส่วนพื้นที่ของมหาสมุทรนี้ได้

 

พวกเขานั้นมีความมั่นใจอยู่เต็มออกเรื่องของอนาคต

 

ท่ามกลางการพูดคุยของพวกเขา ชาสุยมองไปข้างหน้าทันที “นี่ เทียนคุน พวกนั้นเหมือนจะเป็นลูกๆของเจ้า พวกเขาจะฆ่ากันเองเหรอ?” ชาสุยช็อค

 

“ปล่อยพวกนั้นไป นี่เป็นสิ่งที่เด็กรุ่นใหม่ของเทียนหยูจะต้องเจอ นี่เป็นวิธีที่ข้าครองบัลลังก์” เทียนคุนตอบ เขาไม่ใส่ใจเลยสักนิด

 

“โอ้ ในเมื่อเจ้าพูดแบบนั้น งั้นเราก็…”

 

ชาสุยที่กําลังดูทั้งสองฝ่ายอยู่ใกล้ๆ ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาก็สังเกตว่ามีบางอย่างปิดปกติ

ไม่ใช่ว่านั่นคือสมาชิกของพันธมิตรหรือ? เขาจําคนๆนั้นได้ลางๆ เขายังชนแก้วกันอยู่ในงานเลี้ยง

 

ขณะเดียวกัน หญิงสาวคนนั้นก็ง้างหอก เธอปามันตรงไปที่หวังต้าหมาง

 

“บ้าเอ้ย หยุด! อย่าทําแบบนั้น!” ชาสุยตะโกนออกมาขณะที่เปลี่ยนร่างเปยแสงและพุ่งเข้าไปที่พวกเขา

 

เมื่อได้เห็นชาสุยที่เปลี่ยนท่าที่ด้วยความเร็วและหายตัวไป เทียนคุนและคนอื่นๆก็สังเกตุได้ว่ามันมีบางอย่างแปลกๆ พวกเขาหันไปมองเหตุการณ์ในทันที

 

เมื่อเทียนคุนได้เห็น เลือดในตัวของเขาก็พุ่งพล่านขึ้นมาทันที

 

ลูกสาวแท้ๆของเขากําลังโจมตีใส่สมาชิกของพันธมิตรที่ทรงเกียรติ นี่เธออยากตายหรือยังไง?

 

“อ้าก! หยุดการกระทําของเจ้าเดี๋ยวนี้!” เทียนคุนตะโกนออกมาเช่นกันและเปลี่ยนร่างเป็นแสงพุ่งไปข้างหน้า

 

ขณะที่หอกสีม่วงพุ่งเข้ามา หวังต้าหมางเองก็ไม่ได้นั่งอยู่เฉยๆ เขาคว้ามีดออกมาทันทีและบล็อกการโจมตี

 

แต่หวังต้าหมางเองยังไม่ผ่านการทดสอบระดับผู้บัญชาการภูต การที่ต้องเจอกับคู่ต่อสู้ที่อยู่ในระดับแม่ทัพภูตนั้นทําให้เขาถูกผลักกระเด็นออกไปในทันที เลือดของเขาแทบหมดหลอด เขาคงจะต้องถูกสังหารในไม่กี่วิ ถ้าศัตรูของเขานั้นดุดันกว่านี้

 

“อ่อนแอจริงๆ แล้วเจ้ายังจะอยากเป็นฮีโร่งั้นหรือ?”

 

การดูถูกแสดงออกมาผ่านสีหน้าของหญิงสาวคนนั้น หอกม่วงพุ่งกลับไปที่มือของเธอเมื่อเธอยกมือขึ้นและกําลังจะโจมตีอีกครั้ง

 

เสียงคํารามก้องมาจากไกลๆ ตามมาด้วยรูปร่างที่ปรากฏขึ้นข้างๆเธอ

 

ท่าทีของเธอนั้นจริงจังเพราะเธอคิดว่าเธอถูกซุ่มโจมตี เธอรีบหันกลับไปทันที

 

แคร่ก!

 

ทุกคนตกตะลึง ชาสุยเตะเข้าไปที่หญิงสาวคนนั้นอย่างโหดเหี้ยม ทําให้เธอลอยขึ้นไปบนอากาศ

 

“เจ้าเป็นใคร?” หญิงสาวที่ตกลงบนพื้นตีลังกากลับหลังและยืนขึ้นอย่างมั่นคง ด้วยความโกรธ เธอยกมือขึ้นมาจับหน้าของเธอที่มีทรายและรอยเท้าติดอยู่

 

จากนั้น เธอก็ได้ยินเสียงคํารามดังขึ้นมาจากอีกฝั่ง เธอรีบหันไปดู ฝ่าเท้าอีกหนึ่งข้าง ปกคลุมไปด้วยทรายเช่นกัน ปรากฏขึ้นข้างหน้าเธอ ทําให้เธอลอยขึ้นไปบนอากาศอีกครั้ง

 

เทียนคุนถอนหายใจออกมาอย่างแรงหลังจากที่ถีบลูกสาวคนที่สองและเหลือบไปมองที่ชาสุย

 

ท่าทีของชาสุยนั้นเต็มไปด้วยความกลัวขณะที่เขากําลังปาดเหงื่อที่หน้าผากออกด้วยความตื่นตระหนก

 

พวกเขานั้นคาดหวังพันธมิตรเอาไว้สูงมาก ราชาทะเลคงไม่ให้อภัยพวกเขาถ้าเรื่องมันยุ่งเหยิง และพวกเขาก็คงจะให้อภัยตัวเองไม่ได้เช่นกัน

 

ลําแสงอีกจํานวนหนึ่งปรากฏขึ้น ลอร์ดที่มาถึงทีหลังก็ต้องชะงักเช่นกัน

 

เทียนคุนเหลือบไปมองที่ลูกชายทั้งสองคนและจ้องด้วยความโมโห

 

พี่ชายคนโตและพี่ชายคนรองของเทียนหลันคุกเข่าลงอย่า งไม่ลังเล

 

แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ความจริงที่ลอร์ดแห่งเมืองทั้งเจ็ดนั้นมาที่นี่ มันจะต้องเป็นเรื่องที่ร้ายแรงอย่างแน่นอน ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร คุกเข่าเอาไว้ก่อนน่าจะดีที่สุด

 

“อ้าก!” หญิงสาวกระโดดขึ้นมาด้วยการตีลังกากลับหลังอีกครั้ง ลําแสงสีม่วงบนหอกของเธอนั้นส่องแสงขึ้นมาสว่างวาบ

 

เธอต้องช็อกเมื่อได้เห็นว่า ลอร์ดที่รงเกียรติแห่งเมืองทั้งเจ็ดทั้งหมดอยู่ที่นี่และพวกเขาห้อมล้อมชายคนนั้นพร้อมกับตรวจเช็คร่างกายของเขา

 

ขณะเดียวกัน พี่ชายทั้งสองก็คุกเข่าอยู่พร้อมกับหัวที่ก้มติดดิน

 

เกิดอะไรขึ้น?

 

เธอไม่ใช่คนเดียวที่ตะลึง แม้แต่เทียนหลันเองที่ตอนแรกคิดว่าหวังต้าหมางนั้นเป็นคนธรรมดา ก็งงงวยและตัวแข็งอยู่บนพื้น