“ขอรับ”

ตำราเหล่านั้นก็ไม่ได้ทางการอะไร คนส่งหนังสือก็คุยไว้ซะเยอะ ว่าเป็นตำรานิทานและนวนิยายใหม่ล่าสุดจากทางร้านของพวกเขา รับประกันว่าเป็นนวนิยายใหม่ที่เนื้อเรื่องสนุกเข้มข้นอย่างแน่นอน

เมื่อตำราถูกส่งมายังสวนสระวสันตฤดูแล้ว เห็นแก่คนขายตำราที่แนะนำเสียเยอะเธอจึงรับมันไว้ทั้งหมด แล้วให้เขาตามไปเก็บเงินกับพ่อบ้านที่ห้องบัญชี

เมื่อคนจากร้านขายตำรากลับไปแล้ว อวี้เยี่ยนจึงจัดระเบียบตำราเหล่านั้นใหม่ พร้อมกับพูดขึ้นว่า : “องค์หญิงไปสั่งตำราไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ทำไมหม่อมฉันไม่รู้เลยเพคะ?”

เฉินเสียนหัวเราะพร้อมกับพูดขึ้นว่า : “เพิ่งสั่งใหม่เมื่อคืนนี้เอง”

เมื่ออวี้เยี่ยนเห็นชื่อตำราแล้ว ใบหูของอวี้เยี่ยนก็แดงก่ำขึ้นมาทันที นางพูดขึ้นอย่างเขินอายว่า : “องค์หญิงนี่มันตำราอะไรเพคะ ทำไมถึงเป็นอย่างนี้……ทั้งเสื่อมเสียและอุกอาจอย่างที่สุด”

เฉินเสียนรับมาดูอยู่ครู่หนึ่ง เธอเลิกคิ้วเบาๆ แต่เมื่อเปิดตำราออกมาแล้ว ก็มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของไม้กฤษณาฟุ้งกระจายออกมา

เนื้อหาด้านในทางการเสียยิ่งกว่าทางการอีก

เฉินเสียนพลิกอ่านผ่านๆ ตั้งแต่ยุทธศาสตร์ทางการทหารสู่การบริหารราชการแผ่นดิน สัจธรรมทั้งสามและหลักธรรมทั้งห้า ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน ไม่ขาดตกบกพร่องเลยแม้แต่นิดเดียว

ไปที่ https://th.booktrk.com เพื่ออ่านเนื้อหาใหม่ล่าสุดทุกคน!

แต่เขาเองก็เป็นห่วงว่าเฉินเสียนที่อ่านตำราทางการเหล่านี้มากจนเกินไป ก็อาจจะมีเบื่อหน่ายบ้างตามอุปนิสัยของเธอ ฉะนั้นเขาจึงไม่ได้ปลอมแปลงตำราในส่วนที่ผู้ขายนั้นได้แนะนำต่างหาก มันจึงเป็นหนังสือตำรานิทานและนวนิยายจริงๆ เพื่อเอาไว้ให้เฉินเสียนได้ปรับเปลี่ยนและลดความตึงเครียดไปบ้าง

เฉินเสียนจึงได้โยนหนังสือตำรานวนิยายให้กับอวี้เยี่ยน พร้อมกับพูดขึ้นว่า : “หนังสือตำราพวกนี้เจ้าเอาไปอ่านเสีย อ่านจบแล้วก็เอาไปแบ่งสาวใช้ในจวนอ่านด้วย ท่านประธานหลงรักข้าฉบับโบราณ ไหนๆ ทุกคนก็ชอบอ่านกันอยู่แล้ว”

แน่นอนว่าเธอต้องให้คนอื่นรับรู้ ว่าเธอได้เตรียมพร้อมสำหรับการละทิ้งทุกสิ่งและไม่เรียนรู้อะไรอีกแล้ว

ก่อนหน้านี้เรื่องที่เกี่ยวข้องกับซ่องโสเภณี องค์จักรพรรดิมักทรงปิดพระเนตรข้างหนึ่งไม่เอาเรื่องให้มากความเสมอมา แต่ในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อหน้าสิวหน้าขวัญแบบนี้ จึงถือเป็นความผิดมหันต์

สายลับวังหลวงเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วจึงพูดขึ้นว่า : “ทูลฝ่าบาท ไม่ใช่ใต้เท้าเฮ่อโยวแต่เป็นใต้เท้าเฮ่อฟั่งพ่ะย่ะค่ะ”

ในตอนแรกองค์จักรพรรดินึกว่าเป็นเฮ่อโยว แต่นึกไม่ถึงเลยว่ากลับเป็นเฮ่อฟั่งเฮ่อฟั่งที่เป็นคนระมัดระวังและละเอียดรอบคอบเสมอมา องค์จักรพรรดิจะไม่แปลกพระทัยได้อย่างไรกัน

องค์จักรพรรดิทรงถามขึ้นว่า : “ข่าวนี้ถูกต้องและชัดเจนหรือไม่?”

สายลับวังหลวงจึงตอบกลับไปว่า : “กระหม่อมตรวจสอบอย่างละเอียดถี่ถ้วน เป็นจริงตามที่กระหม่อมรายงาน เฮ่อฟั่งดื่มสุราจนเมามาย จึงได้หลุดปากพูดออกมาจากนั้นข่าวก็ถูกแพร่กระจายไปยังร้านน้ำชาต่างๆ ในเมือง เพียงไม่นานข่าวก็กระจายไปทั่วทั้งเมืองหลวงพ่ะย่ะค่ะ”

องค์จักรพรรดิทรงเงียบงันอยู่พักใหญ่ แต่ในความรู้สึกขององค์จักรพรรดินั้นพระองค์ยังทรงรู้สึกว่าเฮ่อฟั่งเป็นคนที่อ่อนน้อมถ่อมตนมีระเบียบวินัย ชาญฉลาดและรู้ฐานะตัวเองเสมอ จึงทรงตรัสขึ้นว่า : “แต่ข้ารู้ดี ว่าคนอย่างเฮ่อฟั่งไม่เที่ยวหอนางโลม แล้วไยถึงไปซ่องโสเภณีได้?”

“ยังมีอีกเรื่อง กระหม่อมไม่รู้ว่าสมควรทูลหรือไม่”

“ว่ามา!”

“กระหม่อมได้ตรวจสอบมาว่าอนุทั้งสามในเรือนของเฮ่อฟั่งนั้น สองในสามเป็นอนุที่รับกลับมาจากเรือนของใต้เท้าซูเจ๋อ เป็นอนุที่ฝ่าบาททรงพระราชทานให้กับใต้เท้าซูเจ๋อพ่ะย่ะค่ะ”

สีพระพักตร์ขององค์จักรพรรดิเปลี่ยนไปในทันที

สายลับวังหลวงได้พูดขึ้นต่อว่า : “อันที่จริงแล้วใต้เท้าเฮ่อฟั่งลุ่มหลงในหญิงงามพ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อสายลับวังหลวงถอยออกไปแล้ว องค์จักรพรรดิก็ทรงเรียกเฮ่อฟั่งเข้าเฝ้าในทันที

เพียงแต่ว่าก่อนที่เฮ่อฟั่งจะเข้าไปเข้าเฝ้านั้น องค์จักรพรรดิได้ทรงข่มความพิโรธทั้งหมดไว้ภายใต้พระพักตร์ที่เรียบเฉย

ขุนนางที่ซื่อสัตย์ข้างกายพระองค์นั้นมีไม่มาก ด้วยเหตุจากเฮ่อฟั่ง พระองค์ได้ให้ความสำคัญกับเฮ่อฟั่งเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าตอนนี้จะมีเฮ่อโยวมารับใช้แทนเขาแล้ว แต่การให้เฮ่อฟั่งอยู่เคียงข้างพระองค์เป็นแผนที่องค์จักรพรรดิทรงวางไว้ตั้งแต่ต้นมาช้านาน ก็ไม่ควรจะให้เรื่องเพียงไม่กี่เรื่องนี้ข่มเขาจนตายไป

ขณะนี้โถงพระโรงกำลังถูกใช้งาน และเฮ่อฟั่งเองก็กำลังรอเข้าเฝ้าอยู่