เขาดูเงียบนิ่งราวกับนอนหลับไป กับการที่จะเริ่มทรมานในขณะนี้ แต่ก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เฮ่อฟั่งทนเห็นท่าทางที่สงบนิ่งไม่สนใจและเป็นกังวลของเขาไม่ได้

เฮ่อฟั่งวางแผ่นเหล็กนาบบนหน้าอกของซูเจ๋อตรงนั้นทันที

อย่างไรก็ตามเพิ่งจะถึงเสื้อของซูเจ๋อ และแผ่นเหล็กนาบได้ทิ้งรอยดำไว้บนเสื้อของเขา มีคนรีบเดินเข้ามานอกห้องทรมาน เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ เขาจึงตะโกน “หยุด!”

เฮ่อฟั่งหยุดและหันมองกลับไป ไม่คิดว่าเป็นผู้พิพากษาศาลยุติธรรมต้าหลี่รีบเข้ามา และยังไม่รอให้เขานำแผ่นเหล็กนาบประทับไปยังหน้าอกของซูเจ๋อ ผู้พิพากษาศาลยุติธรรมต้าหลี่ก้าวไปข้างหน้าสามก้าว แล้วหยิบเอาแผ่นเหล็กนาบออกจากซูเจ๋อไป

แผ่นเหล็กนาบถูกโยนกลับเข้าไปในเตาอั้งโล่อย่างเสียงดัง

ตักน้ำมาหนึ่งขันมาโดยไม่พูดอะไรสักคำ และเทลงในเตาอั้งโล่อย่างเรียบร้อย จากนั้นมีควันโชยขึ้นมา และแผ่นเหล็กนาบแดงๆ ก็ดับลง

เฮ่อฟั่งใบหน้าเปลี่ยนสีและพูดอย่างเย็นชาว่า “ใต้เท้าสวีมาที่นี่เพื่ออะไร? ยังขัดขวางการทำงานของข้า?”

ผู้พิพากษาศาลยุติธรรมต้าหลี่หันไปมองเฮ่อฟั่งและพูดว่า “ใต้เท้าเฮ่อไม่เคยพูดด้วยหลักฐานที่เป็นข้อเท็จจริงในการดำเนินคดี แต่จะทรมานและบังคับให้คนสารภาพอย่างนั้นหรือ?”

เฮ่อฟั่งเยาะเย้ย “เขาไม่รับสารภาพ ข้าเพียงแค่ต้องการทำให้เขาทรมานเล็กน้อย นี่ยังเป็นอุปสรรคใต้เท้า?”

ไปที่ https://th.booktrk.com เพื่ออ่านเนื้อหาใหม่ล่าสุดทุกคน! จะไม่สามารถใช้การทรมานเมื่อหากว่าข้อเท็จจริงยังไม่ชัดเจนหรือไม่ทราบกรณี! ถ้าใต้เท้าเฮ่อไม่แม้แต่จะรู้ของข้อนี้แล้ว แล้วเข้ามาเป็นขุนนางในศาลยุติธรรมนี้ได้เช่นไร!”

เฮ่อฟั่งพูด “ใต้เท้าสวี ตอนนี้ข้าคือผู้พิจารณาคดีบัณฑิตที่กบฏบ้านเมือง ถ้าใต้เท้าสวีสนใจโปรดไปรออีกข้างหนึ่ง และอย่าขัดขวางการทำงานของข้า”

“หากการทำงานของเฮ่อฟั่งคือการดูหมิ่นกฎหมายของต้าฉู่ เกรงว่าเมื่อถูกเผยแพร่ออกไปจะต้องมีผู้คนหัวเราะเยาะเป็นได้!”

เฮ่อฟั่งจ้องไปที่ผู้พิพากษาศาลยุติธรรมต้าหลี่ จากนั้นเหวี่ยงแขนเสื้อออกไปด้วยความโกรธ

ผู้พิพากษาศาลยุติธรรมต้าหลี่คิดอยู่ครู่หนึ่ง หันหลังกลับและเดินออกจากห้องทรมานอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เฮ่อฟั่งจะเดินออกจากคุก ได้เรียกให้เขาหยุด “ใต้เท้าเฮ่อโปรดหยุดก่อน”

เฮ่อฟั่งหันกลับมาและพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ใต้เท้าสวีมีอะไรจะแนะนำอีกรึ?”

ผู้พิพากษาศาลยุติธรรมต้าหลี่ก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า “ข้าคิดว่าใต้เท้าเฮ่ออาจจะเข้าใจผิด ข้าไม่ได้คิดต่างจากจักรพรรดิ หากจะพูดว่าคิดต่างนั้นก็คงจะมาไม่ถึงตัวข้า”

เฮ่อฟั่งได้ยินถึงคำที่มีนัยแฝงไปด้วยและกล่าวว่า “ทำไม หรือว่าใต้เท้าสวียังถูกคนอื่นยุยงอยู่?”

ผู้พิพากษาศาลยุติธรรมต้าหลี่กล่าวว่า “จะมีคนอื่นยุยงได้อย่างไร แต่ได้รับการมอบหมายจากผู้อื่น”

“มอบหมายจากใคร?” เฮ่อฟั่งถาม

“ใต้เท้าเฮ่อเป็นบุตรของเฮ่อเซียง และข้ากับเฮ่อเซียงเป็นขุนนางรับใช้ในราชวงศ์เดียวกันมาหลายปีแล้ว เฮ่อเซียงใช้หัวใจในการทำงานอย่างลำบากและหวังว่าใต้เท้าจะเข้าใจ”

สีหน้าของเฮ่อฟั่งเปลี่ยนไปอีกครั้ง

คาดไม่ถึงว่าคนที่อยู่เบื้องหลังจะเป็นเฮ่อเซียง

เนื่องจากเขาถูกขับไล่ออกจากจวนตระกูลเฮ่อ ก็ไม่ได้ติดต่อกับเฮ่อเซียงอีกเลย ถึงอย่างไรก็เป็นพ่อลูกกัน และสักวันหนึ่งเขาก็อยากจะสามารถกลับไปที่จวนตระกูลเฮ่อได้อย่างสง่างาม

ในราชสำนักเฮ่อฟั่งยังคิดว่าเฮ่อเซียงเป็นพ่อของเขา จึงไม่เคยเผชิญหน้ากับเขา แต่ตอนนี้ เฮ่อเซียงต้องการเผชิญหน้ากับเขาแบบตัวต่อตัวหรือ?

เฮ่อฟั่งเยาะเย้ย “ทำงานอย่างยากลำบาก?”

ผู้พิพากษาศาลยุติธรรมต้าหลี่กล่าวว่า “ใต้เท้าเฮ่อไม่ได้คิดเกี่ยวกับเฮ่อเซียงผู้ชรา ก็ควรคิดถึงอนาคตของตัวเองด้วย ข้ารู้ว่าใต้เท้าเฮ่อทำเพื่อจักรพรรดิ แต่ก็กำเริบเสิบสานมากเกินไป ครั้งก่อนทำกับท่านแม่ทัพฉิน ครั้งนี้เป็นท่านบัณฑิต ใต้เท้าเฮ่อทุ่มเทเช่นนี้ แต่สุดท้ายได้แบกรับความผิดไว้ และก่อให้เกิดความคับข้องใจของประชาชนหรือจะเป็นตัวใต้เท้าเฮ่อเอง”