SPH: บทที่ 111 สิบสามเข็มจากประตูผี แผงฤทธิ์

 

ด้วยเข็มสองสามเล่มที่ถูกฝังโดยฝีมือเย่หยู ผู้ป่วยโรคอัมพาตที่รุนแรงคนนี้ มีความรู้สึกทันทีผลอันน่าอัศจรรย์นี้ ทําให้แพทย์ทุกคนเบิกตา

 

ในตอนนี้เย่หยู ได้เปลี่ยนความสนใจของเขาไปเป็นผู้ป่วยรายต่อไปแล้ว

 

มันเป็นหญิงสาวที่มีสีหน้าซีดเซียว อย่างไรก็ตาม มีใครบางคนอาจเห็นว่าเธอมีรูปร่างที่สวยงาม และเคลื่อนไหวได้มาก่อน ที่เธอจะล้มป่วย

 

ตันเฟิ่งหัว ยืนอยู่ข้าง ๆ คนไข้ และเย่หยูว่า “เธอชื่อเวินเมิ่ง เธอเคยเป็นนักแสดงเมื่อหนึ่งปีก่อน และได้รับความทุกข์ทรมานจากอาการซึมเศร้าขั้นรุนแรง จนกินหรือดื่มอะไรไม่ได้เลย

 

เย่หยู มองดูผู้หญิงที่สวยงามคนนี้ ซึ่งควรจะเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา เธอสามารถยืนบนเวที และกลายเป็นจุดสนใจของทุกคน แต่ตอนนี้เธอนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย ด้วย ท่าทางที่ดูซีดเซียว โดยอาศัยเพียงของเหลวในการดํารงชีวิต

 

“เฮ้อ ช่างน่าสงสารจัง!”

 

เย่หยู ถอนหายใจ แล้วหยิบเข็มฝังเข็มถูกเจาะ เข้าไปในร่างกายของเวินเมิ่ง

 

แพทย์และผู้เชี่ยวชาญทุกคนในปัจจุบัน กลั้นหายใจในขณะที่พวกเขาเฝ้าดูการแสดงอาการของเวินเพิ่งอย่างตั้งอกตั้งใจ

 

เวินเมิ่ง กําลังนอนอยู่บนเตียง แม้ว่าดวงตาของเธอจะเปิดกว้าง แต่ก็ไม่มีร่องรอยของแสงสว่างในตาทั้งคู่ เธอเป็นเหมือนตุ๊กตาที่เหมือนจริง

 

ตึกๆ เสียงนาฬิกา

 

ในห้องประชุม นาฬิกาจับเวลาบนผนังกําลังขยับอย่างต่อเนื่อง หลังจากนาฬิกาจับเวลาหมุนหนึ่งครั้ง การเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้นกับเวินเมิ่ง!

 

ดวงตาของเธอซึ่ง แต่เดิมและนิ่งเงียบ เริ่มมีความผันผวน ราวกับว่าเธอกําลังมองเข้าไปในส่วนลึกของทะเลสาบลึก ทําให้เกิดคลื่นในดวงตาของเธอ

 

เธอกระพริบ และอ้าปากของเธอที่ไม่ได้อ้ามานานแล้ว!

 

” ฉัน …”

 

เวิ่นเมิ่ง ส่งเสียงที่อ่อนแอ และแหบแห้ง ซึ่งฟังดูเหมือนแผ่นไม้แห้ง ผุพัง

 

แพทย์ที่อยู่โดยรอบ ต่างก็กํามือหมัดด้วยความตื่นเต้น อุทานอย่างนุ่มนวล

 

“เธอพูดได้! เธอพูดจริงๆ!”

 

“เทคนิคเข็มนี้ เป็นมันสุดยอดมากเกินไปแล้ว!”

 

“โรงพยาบาลทั้งหมดของเรากําลังสูญเสียเวลาและโอกาสในการรักษาผู้ป่วย เข็มเงินเพียงไม่กี่อัน จากชายหนุ่มคนนี้ ผู้ป่วยก็สามารถพูดได้ เขาเป็นหมออัจฉริยะจริงๆ!”

 

เย่หยู ดึงเข็มเงินของเขา แล้วถามเวินเมิ่ง ว่า “มีอะไรที่คุณอยากจะพูดไหม?”

 

เวินเมิ่ง มองลึกลงไปที่เย่หยู สายตาที่เพ่งมองของเธอ ดูเหมือนจะแกะสลักเย่หยูไว้ในใจ

 

“อยากถามคุณว่า ชีวิตสําคัญหรือความฝันของคุณสําคัญกว่า?”

 

เย่หยู กะพริบ เขาไม่ได้คาดหวังว่า สิ่งแรกที่เวินเมิ่งพูด ไม่น่าจะเป็นคําถามแบบนี้

 

“อืม … “ ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เย่หยู กล่าวว่า “ชีวิตเหมือนทะเลความฝัน คุณเป็นเหมือนชายฝั่ง”

 

เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองของเวินเมิ่ง เย่หยู กล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า ” หากไม่ได้รับการสนับสนุนจากน้ำทะเลไห่หยางเราจะไม่สามารถไปถึงอีกด้านหนึ่งได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเราต้องเผชิญกับลมและสึนามิอย่างรุนแรง โปรดอย่าลืมอีกด้านหนึ่งของมัน!”

 

หลังจากนั้นไม่นานเวินเมิ่ง หลับตา หยดน้ำตาหล่นจากหางตาของเธอ และริมฝีปากซีดของเธอก็เปิดออกเล็กน้อย “ฉันเข้าใจแล้ว ขอบคุณมาก!” และฉันก็หิวมาก ”

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com

แพทย์ทุกคนตกใจจนมึนงง พวกเขามองเหยุด้วยความเคารพ

 

ถัดไป เย่หยู ให้การรักษาฝังเข็มแก่ผู้ป่วยที่นอนเป็นผัก รวมทั้งทั้งผู้ป่วยโรคสมองเสื่อม หลังจากที่พวกเขาถูกแทงด้วยเข็มผู้ป่วยก็มีพัฒนาการที่ดีขึ้น

 

คนสุดท้ายที่เหลือเป็นผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว ชายชรา อายุกว่า 90 ปี ผู้มีสามารถจะเสียชีวิตได้ตลอดเวลา

 

ในขณะที่เย่หยูกําลังรักษาผู้ป่วยอยู่ แพทย์ก็จะคอยเตือนว่า “แย่มาก!” หัวใจของผู้ป่วยหยุดเต้น! ”

 

“เร็วๆ ช่วยเขา!”

 

“การฉีดยาเพิ่มความแข็งแรงของหัวใจ!”

 

แพทย์รอบข้างจากความเป็นมืออาชีพ เริ่มรักษาผู้ป่วยอย่างเร่งด่วน น่าเสียดายที่มือของเขาเร็วไม่พอ และหัวใจของผู้ป่วยก็หยุดเต้นลง

 

ตันเฟิ่งหัวเงยหน้าขึ้น มองอย่างคอตก เมื่อเห็นเหยูถือเข็มไว้ ยืนข้างนอกฝูงชน พร้อมกับมองไม่เห็นใบหน้า

 

ตันเฟิ่งหัว ตาสว่างขึ้น และเขาก็ตะโกนอย่างตื่นเต้นว่า “ หลีกทาง! ให้เย่หยูรักษา!”

 

ฝูงชนที่อยู่โดยรอบ แยกย้ายกันไปอย่างเร่งรีบ มีความหวัง “ใช่หมอเย่น้อย มีวิธีอย่างแน่นอน!”

 

” แต่คนไข้ตายไปแล้ว!”

 

“สิบสามเข็มของประตูผี นั้นสามารถทําให้เกิดการฟื้นฟูได้จริงหรือ?”

 

บางคนมีความหวัง ในขณะที่คนอื่นสงสัย และสายตาของพวกเขาทั้งหมดก็เพ่งมองไปที่เย่หยู

 

เมื่อเดินไปด้านข้างของผู้ป่วย เย่หยูก็ตรวจดูเขาอย่างรอบคอบ ก่อนจากนั้นก็เผยความมั่นใจออกมา เขาตั้งใจฝังเข็ม และในพริบตาก็เจาะเข้าไปในร่างกายของผู้ป่วย

 

เย่หยู กําปั้นของเขาให้เป็นก้อน เย่หยูเคาะมันไว้บนหน้าอกของผู้ป่วย ตะโกนว่า “เข็มแต่ละเล่ม แบ่งออกเป็นหยินและหยาง เทพและผียืนอยู่สองฝั่ง!” ตื่นขึ้นมา!

 

ตึก!

 

ตึกๆ!

 

ตึกๆๆๆ!

 

ภายใต้สายตาที่ร้อนแรงของทุกคน ในที่สุดหัวใจของผู้ป่วยก็เริ่มเต้นอีกครั้ง!

 

“โอ้ ยังมีชีวิตอยู่!” เขายังมีชีวิตอยู่อีกครั้ง! หมอบางคนจ้องมองผู้ป่วยที่กลับมามีชีวิตอีกครั้งและรู้สึกตื่นเต้นมาก พวกเขาเริ่มร้องไห้น้ําตาแห่งความสุข!

 

“มันน่าทึ่งมาก!” ”ดังนั้น นี่คือเข็มทั้งสิบสามของประตูผี!”

 

“นําคนตายกลับมามีชีวิต นี่คือการนําคนตายกลับมามีชีวิต!”

 

“มีศิลปะอันศักดิ์สิทธิ์ในโลกนี้จริง ๆ ! สมัยโบราณไม่ได้หลอกลวงเราอย่างแท้จริง!”

 

ผู้คนจํานวนมาก ลุกขึ้นมองเหยู อย่างกระตือรือร้น ราวกับว่าพวกเขามองดูพระเจ้าที่ยังมีชีวิตอยู่

 

เย่หยู เก็บเข็มฝังที่เจาะบนร่างกายของผู้ป่วย และเดินกลับไปที่เวทีบรรยายอย่างช้าๆ มองไปที่หมอหลายร้อยคนในห้องประชุม

 

ในขณะนี้แพทย์ที่มีตําแหน่งสูง ซึ่งเคยปฏิบัติงานด้านการแพทย์มานานหลายสิบปี ไม่กล้าที่จะตั้งคําถามกับเย่เหยูอีกแล้ว

 

ทุกคนต่างก็มองเหยุด้วยความชื่นชม รอให้เขาเริ่มบรรยายอย่างเงียบ ๆ การแสดงออกที่สง่างามของเย่หยู พวกเขายิ่งเชื่อฟังมากกว่านักเรียนที่เพิ่งเข้าโรงเรียน

 

เมื่อมองดูหมอที่จริงจังเหล่านี้ เย่หยูก็หัวเราะเยาะ คุณไม่ต้องจริงจังมาก มันเป็นเรื่องดี คุณสามารถผ่อนคลายได้”

 

แทนที่จะผ่อนคลายแพทย์เหล่านี้กลับนั่งตัวตรงขึ้น 

 

เย่หยูส่ายหัวอย่างไร้ประโยชน์ และได้แต่ปล่อยพวกเขาไป

 

”เข็มทั้งสิบสามเล่มจากประตูผีนั้นเป็นเวทย์มนตร์ แต่ก็ยังมีข้อจํากัด เทคนิคเข็มแบบนี้สามารถช่วยชีวิตผู้ที่เพิ่งตายไป สําหรับผู้ที่ตายไปแล้ว เป็นเวลานานทําไม่ได้”

 

แม้ว่าแพทย์จะเคารพเย่หยู แต่พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะบ่นเพียงพอแล้วที่จะช่วยคนที่เพิ่งตายหรือไม่? นี่เป็นแผ่นดินไหวระดับ 18 ริกเตอร์ แล้วในวงการแพทย์! มันล้มล้างมุม มองของทุกคนในโลก!

 

“ต่อไป ผมจะอธิบายให้ทุกคนทราบถึงการใช้งานพื้นฐานของเข็มทั้งสิบสามจากประตูผี”

 

แพทย์หลายร้อยคนที่อยู่ด้านล่างนั้น นําสมุดบันทึกขนาดเล็กออกมา และจดบันทึกสิ่งที่ค้นพบทีละคน

 

เวลาผ่านไปโดยไม่รู้ตัว ในห้องประชุมของโรงพยาบาลกลางแห่งแรกของเมืองหมิงโจวมีที่นั่งหลายร้อยที่นั่ง แต่มันเงียบมากเป็นพิเศษกรอบแกรบๆ!

 

เสียงเดียวที่ได้ยิน คือเสียงของหมอเหล่านี้ ที่เขียนขึ้นอย่างดุเดือด

 

เย่หยู ดื่มชาของเขากลั้วคอของเขา และพูดกับแพทย์ที่ไม่ย่อท้อว่า “โอเค ผมจะจบการบรรยายที่นี้อย่างคร่าว ๆ หลังจากนั้นผมจะเขียนคู่มือลับสําหรับการใช้งาน สิบสาม เข็มจากประตูผี และส่งต่อไปยังคณบดี ตันเฟิ่งหัว เพื่อให้เขาสอนทุกคนต่อไป ”

 

เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนั้น พวกเขาทั้งหมดเริ่มคร่ําครวญ และพูดอย่างไม่เต็มใจว่า “อย่าพึ่ง! ฉันยังไม่ได้ฟังมากพอเลย!”

 

“ใช่แล้ว หมอตัวน้อย ช่วยบอกเราเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ที!”

 

อาจารย์ตันเฟิ่งหัว ลุกขึ้นยืนขอร้องเย่หยู เย่หยู เล่าเรื่องนี้ให้เราฟังหน่อย!”

 

เมื่อเห็นว่าเย่หยู ไม่ได้ขยับตันเฟิ่งหัวเล่าต่อว่า “จะพูดอย่างไรดี ฉันตัดสินใจแล้ว นางพยาบาลในโรงพยาบาล คน หนที่คุณชอบ!” ชายชราคนนี้จะจับคู่เธอกับคุณเอง!” 

 

เย่หยู มองดูที่ชายชราผู้นี้ที่ไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย และรู้สึกช่วยไม่ได้หากเป็นความรู้สึกของเขาเอง เขาคงจะเห็นด้วย

 

เย่หยู ถอนหายใจลูบท้องแล้วพูดพร้อมกับยิ้มว่า ” ผมหิวด้วยเหมือนกัน โอเค!”

 

“ปั๊บ” ” ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่าง ในการส่งเสริมการใช้งานสิบสามเข็มจากประตูผี รางวัลคือการจับรางวัลหนึ่งครั้ง!”

 

เสียงของระบบ ดังขึ้นในใจของเย่หยูทันที

 

มุมปากของเย่หยู ม้วนตัวขึ้น หัวใจของเขาตื่นเต้นเขา ได้รับลอตเตอรี่อีกครั้ง!

 

ด้านนอกของโรงพยาบาลกลางแห่งแรกของเมืองหมิงโจวมีฉากมหัศจรรย์ที่ปรากฏในสายตาของผู้คน

 

แพทย์หลายร้อยคน สวมเสื้อคลุมสีขาวยืนอย่างเป็นระเบียบ ที่ด้านหน้าของโรงพยาบาลจัดเรียงเป็นสองแถว

 

แพทย์ที่ควรจะยุ่งอยู่ในโรงพยาบาล กําลังดูคนที่เดินออกจากโรงพยาบาลด้วยความเคารพในสายตาของพวกเขา

 

ผู้ยืนดูหยุดเดินและมองไปรอบ ๆ อย่างสงสัยพวกเขาต้องการที่จะรู้ว่าใครกัน ทําให้แพทย์เหล่านี้ออกมาส่งเขา

 

ด้วยความเคารพที่ด้านหน้าประตู

 

สิ่งที่ทําให้ทุกคนประหลาดใจ คือเด็กหนุ่มรูปงามเดินออกจากโรงพยาบาลช้าๆ

หมอๆกําลังรอชายหนุ่มคนนี้อยู่เหรอ?

 

“ไม่มีทาง! เขามีสถานะแบบไหน? หมอเหล่านี้ทั้งหมดต่างออกมาส่งเขาออกไป?”

 

“โอ้ๆ!” ดูสิ ประธานของโรงพยาบาลกําลังส่งเขาออกไป!

 

“สุดยอด!” หมอพวกนี้กําลังส่งชายหนุ่มคนนี้จริงๆ!”