ในขณะที่แดนีลถูกยึดไว้บนเก้าอี้ แม้เขาจะมั่นใจว่า จุดประสงค์ของเครื่องจักรก็คือ การอ่านคลื่นสมองของเขา แต่มันก็ทำให้เขาได้มองเห็นถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาในชีวิตของเขา

เมื่อครั้งที่เขาอายุได้เพียง 1 เดือน เขาถูกนำมาทิ้งไว้บนบันไดสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และดานีลถูกตราหน้าว่าเป็นเด็กกำพร้าตั้งแต่เด็ก

โชคดีที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนั้นได้รับการดูแลโดยหญิงชราใจดี ที่ให้ความสำคัญกับเด็กๆ แม้ว่าชีวิตของพวกเขาจะเต็มไปด้วยความยากลำบาก แต่แดนีลก็จำได้ว่า ในวัยเด็กของเขา มันเป็นช่วงเวลาที่เขามีความสุขที่สุด

แดนีลมักจะทำผลการเรียนได้น่าทึ่งเสมอ ทำให้เขาได้รับทุนการศึกษาอย่างต่อเนื่องและได้เข้าวิทยาลัย เขากำลังรอคอยการจบการศึกษา และหารายได้กลับไปช่วยเหลือสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาถือว่า เด็กๆในสถานศึกษาทั้งหมดเป็นน้องชายและน้องสาวของเขา และต้องการจะให้พวกเขามีชีวิตที่มีความสุข

วันหนึ่ง ในขณะที่ชายคนหนึ่งกำลังจีบหญิงสาวอยู่นั้น ดานีลก็ได้พลาดไปชนกับเขาเข้าโดยบังเอิญ ทำให้น้ำในแก้วที่ชายคนนั้นถืออยู่หกใส่กางเกงของตัวเขา

ดานีลเป็นคนตัวผอม การชนครั้งนั้นจึงทำให้เขาถึงกับล้มลงกับพื้น ซึ่งมันได้ดึงดูดสายตาทุกคนเข้ามามอง

เมื่อเห็นว่ากางเกงของชายคนนั้นเปียก ก็มีบางคนหัวเราะออกมา และเมื่อหญิงสาวเห็นเช่นนั้น เธอก็ยิ้มออกมาแล้วเดินจากไป ซึ่งมันได้ทำให้ชายคนนั้นโกรธเป็นอย่างมาก และเขามองมาที่แดนีลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

ตั้งแต่วันนั้นมา ชีวิตของแดนีลก็ราวกับตกอยู่ในนรก อุบัติเหตุแบบนี้คงจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสำหรับคนทั่วไป แต่ปัญหาก็คือ ชายคนนั้นเป็นลูกชายคนนักการเมืองที่ร่ำรวยและทรงอิทธิพลคนหนึ่ง ซึ่งมัวเมาไปกับเงินตราและอำนาจ ชายคนนั้นต้องการจะให้แดนีลรู้สึกว่าตัวเองไม่สมควรจะเกิดมา และเขาทำทุกอย่างเพื่อให้แดนีลรู้สึกเช่นนั้น

คนที่เขาไม่รู้จักเข้ามาทำร้ายเขา ทุนการศึกษาของเขาถูกยกเลิกอย่างไร้เหตุผล เขาถูกไล่ออกจากที่พัก และร้านที่เขาทำงานพาร์ทไทม์อยู่ก็ไล่เขาออก

ไร้ที่พักและหิวโหย แดนีลต้องค้นหาอาหารตามท้องถนนเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขา

แดนีลไม่ยอมกลับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เพราะเขาไม่ต้องการจะทำให้หญิงชราใจดีผิดหวัง และทำให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าได้รับผลกระทบไปด้วย เขาจึงต้องทนทุกข์อยู่ในสภาพที่เลวร้ายที่สุดเท่าที่จะสามารถจินตนาการได้เป็นเวลาหลายสัปดาห์

อยู่มาวันหนึ่ง เขาได้เห็นป้ายโฆษณารับสมัครอาสาสมัครที่มีความสามารถสำหรับการทดลองทางวิทยาศาสตร์ ‘ไม่อันตราย’ จ่ายเงินดี และดูเหมือนบริษัทจะถูกกฎหมาย

มองไปข้างหน้า แดนีลพยายามเดินไปยังคลีนิกที่โฆษณา ในตอนนั้น ร่างของเขาผอมเป็นอย่างมาก, ผิวหนังติดกระดูก และมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าขาดสารอาหาร

พนักงานทุกคนดูแลเขาดีเป็นอย่างมาก พวกเขาช่วยเขาทานอาหารมื้อแรกในรอบสัปดาห์ ก่อนจะพาเขาไปอาบน้ำและโกนหนวดโกนเคราให้กับเขา

สัมผัสได้ถึงความสุขและความมีน้ำใจ ดานีลตัดสินใจจะทำทุกอย่างที่เขาทำได้เพื่อจ่ายคืนพวกเขา

หลังจากนั้น พวกเขาก็บอกเขาว่า พวกเขากำลังทำการทดลองคืออะไร คลินิกกำลังทำการบันทึกคลื่นสมอง เพื่อสร้างฐานข้อมูลสำหรับระบบไบโอเมตริกซ์ใหม่ สำหรับสิ่งนี้ พวกเขาจำเป็นจะต้องใช้อาสาสมัคร โดยอาสาสมัครจะถูกยึดไว้กับเก้าอี้และหลับไป ขณะที่เครื่องจะวางอยู่บนหัวของพวกเขาเพื่อเก็บข้อมูล

มันดูดีเกินไปอย่างแท้จริง มันราวกับการจ่ายเงินเพียงเพื่อให้คนหลับ

ความรู้สึกถึงลางร้ายก่อตัวขึ้นในหัวใจของแดนีล ในขณะที่เขาถูกยึดกับเก้าอี้อยู่นั้น ขั้วไฟฟ้าก็เชื่อมต่อเข้ากับสมองของเขา

บางอย่างถูกฉีดเข้ามาที่แขนของเขา ซึ่งมันทำให้เขาง่วงเป็นอย่างมาก ช่วงเวลาสุดท้ายก่อนที่เขาจะหลับ เขารู้สึกได้ถึงกระแสไฟฟ้าที่วิ่งไปทั่วร่างของเขา

สิ่งสุดท้ายที่เขาจำได้ก่อนที่จะหลับไปก็คือ ความเจ็บปวด ความเจ็บปวดทั่วทั้งร่าง ราวกับว่าเขากำลังถูกเผาทั้งเป็น

จากนั้น เสียงที่ราวกับหุ่นยนต์ได้ปลุกเขาขึ้นมา

[ติ๊ง!]

[ระบบการปกครองโลกเริ่มต้นขึ้น…]

[โลกปัจจุบัน : ไม่ทราบ]

[สถานะโฮสต์ : ใกล้ตาย]

[เป้าหมายในปัจจุบัน : เอาชีวิตรอด]

[เป้าหมายโดยรวม : ยึดครองและพิชิตโลก!]

ในขณะที่เขากำลังฟื้นคืนสติขึ้นช้าๆ แดนีลก็รู้สึกเจ็บปวดไปทั่วทั้งตัว หลังจากที่เสียงของหุ่นยนต์หยุดลง ความทรงจำก็ล้นทะลักออกมา

เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เขาถูกยึดไว้กับเก้าอี้ แต่เขาสงสัยว่า มันได้เกิดอุบัติเหตุบางอย่างขึ้น และตัวเขาได้ตายลงไปแล้ว

เขาคิดว่ามันเป็นดั่งในนิยายที่เขาเคยอ่านทางออนไลน์ และเขาได้กลับมาเกิดใหม่ในโลกอื่น

นี่คือโลกแห่งเวทมนต์และสิ่งมีชีวิตในตำนาน เอลฟ์, ก็อบลิน, โทรลล์, คนแคระ, มังกร และเผ่าพันธุ์อื่นๆอีกมากมาย เป็นที่รู้จักกันว่ามีอยู่จริง เพียงแค่อยู่ห่างไกลออกไปเท่านั้น เวทมนต์สามารถเรียนรู้ได้โดยผู้ที่มีศักยภาพ

ไม่รู้ว่ามันเป็นโชคดีหรือโชคชะตา แต่ร่างของคนที่เขากลับมาเกิดใหม่ ก็ชื่อว่า แดนีล เช่นกัน และเขาก็ตายในรูปแบบที่คล้ายๆกันนั้น

โดยเขาชนเข้ากับเจ้าชายโดยบังเอิญ และทำให้น้ำหกใส่เจ้าชาย ด้วยความโกรธ เจ้าชายมองไปที่เขาราวกับมองมดตัวเล็กๆ ก่อนจะสั่งให้เหล่าทหารองครักษ์ทุบตีเขาจนตาย เจ้าชายไม่แม้จะชายตามองแดนีล ราวกับเขาไม่สนใจเกี่ยวกับมดที่ถูกเหยียบ

ในความเป็นจริง เขาเป็นเพียงเด็กตัวเล็กๆอายุเพียง 12 ปีเท่านั้น เพียงแค่การเตะอย่างรุนแรงของผู้ใหญ่ ก็มากพอที่จะทำให้เขาตายได้แล้ว

นั่นสามารถอธิบายถึงสาเหตุของความเจ็บปวดที่เขากำลังรู้สึกในตอนนี้ได้

แดนีลวิเคราะห์ความทรงจำที่เหลือทั้งหมด และเขาตระหนักได้ว่า เขามีพ่อแม่อยู่ในโลกแห่งนี้และเขาเป็นลูกคนเดียว พ่อของเขาเป็นทหารอัปยศที่ถูกขับไล่ออกมาจากกองทัพเนื่องจากการหนีทัพ นี่เป็นเรื่องราวที่ถูกเปิดเผย แต่ในความเป็นจริงแล้ว เขาได้ต่อต้านผู้บังคับบัญชาที่โง่เขลาคนหนึ่ง แต่พลังอำนาจที่อยู่เบื้องหลังของผู้บังคับบัญชาก็คือ เชื้อพระวงศ์ที่ทรงอำนาจ แม้ว่าการไม่ฟังคำสั่ง จะส่งผลให้เขาช่วยชีวิตคนได้ถึง 20 คน แต่มันก็ทำให้ผู้บังคับบัญชาขุ่นเคือง และพ่อของเขาก็ถูกประกาศว่าเป็นคนอัปยศ ที่หนีออกตำแหน่งประจำการของตน

ในตอนนี้ แม่ของเขาต้องทำงานต่างๆที่สามารถหาได้ทั่วทั้งเมือง เพื่อสนับสนุนครอบครัวของพวกเขา เธอทำทั้งการซักผ้า, ล้างห้องน้ำ และกวาดพื้น แม้ว่ามันจะได้เงินมาเพียงเล็กน้อย แต่มันก็มากพอที่จะจุนเจือครอบครัวของเขาให้อยู่รอดได้

ตรวจสอบสภาพในปัจจุบันของเขา เขารู้ได้ในทันทีว่า ครอบครัวของเขาไม่สามารถจะจ่ายเงินค่ารักษาตัวเขาได้

แดนีลเป็นเด็กกตัญญูอย่างมาก ตั้งแต่เขาจำความได้ เขาใช้เวลาทั้งหมดไปกับการช่วยเหลือแม่ของเขาในการทำงานบ้าน และเขามักจะใช้เวลาส่วนหนึ่งในการสำรวจเมือง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นหนึ่งในการสำรวจของเขา หากเขาตายในตอนนี้ ร่างของเขาจะถูกทิ้งไว้ตลอดทั้งคืนโดยตำรวจที่ออกลาดตระเวณภายในเมือง

ที่นี่คือ ราชอาณาจักรแลนธานอร์ สิ่งที่เขารู้เกี่ยวกับมันส่วนใหญ่ มาจากนิทานที่ได้รับการเล่าจากพ่อแม่ของเขา

12,000 ปีก่อน นักผจญภัยชื่อ แลนธานอเร่ ได้ทำการสังหารมังกรตนหนึ่ง ที่สร้างความหวาดกลัวไปทั่วแผ่นดิน

หลังจากที่เขาทำสำเร็จแล้ว เขาก็ได้ก่อตั้งราชอาณาจักรแลนธานอร์ขึ้นมา

ด้วยความสามารถในการจัดการที่มีเสถียรภาพและทักษะทางการค้าที่ยอดเยี่ยม เมืองเล็กๆที่เคยมีประชากรเพียง 5,000 คน ได้พัฒนามาเป็นเมืองหลวงอันยิ่งใหญ่ที่มีประชากรกว่า 500,000 คน ราชอาณาจักรขยายออกไปภายนอก รองรับผู้คนได้นับล้าน ด้วยกำแพงที่ถูกสร้างขึ้นตามแนวชายแดน ทำให้มันสามารถปกป้องผู้รุกรานได้

เมืองหลวงเป็นที่รู้จักกันในชื่อเดียวกันนั้น หากมองจากด้านบน กำแพงของราชอาณาจักรจะล้อมเป็นวงกลมและมีความยาวถึง 120 กิโลเมตร โดยมีเมืองหลวงจะตั้งอยู่ที่จุดศูนย์กลางของราชอาณาจักร

แลนธานอร์เป็นราชอาณาจักรมนุษย์ที่โดดเด่น และอาชีพหลักของประชาชนก็คือ เกษตรกรรม

[รวบรวมข้อมูลเบื้องต้น]

[ที่ตั้งปัจจุบัน : เมืองชั้นนอกแลนธานอร์]

[ระดับโฮสต์ : ระดับมนุษย์ขั้น 0]

[ศักยภาพโฮสต์ : F-]

[สภาพโฮสต์ : บาดเจ็บสาหัส]

[ภารกิจใหม่ : ดื่มน้ำจากน้ำพุที่อยู่อยู่ห่างออกไปทางเหนือ 617 เมตร]

[รางวัลภารกิจ : ฟื้นฟูร่างกาย]

[ระดับความก้าวหน้า : 0%]

[คุณเลือกที่จะรับภารกิจหรือไม่? ความล้มเหลวจะส่งผลต่ออาการบาดเจ็บ โฮสต์ได้รับการเตือนแล้ว!]

เสียงหุ่นยนต์ดังขึ้นอีกครั้งในหัวของแดนีล ความเจ็บปวดเกือบจะเกินกว่าขีดกำจัดของเขาแล้ว แต่หากเขายังนอนอยู่ตรงนั้น เขารู้ว่า เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน

เมื่อได้ยินว่าเขาสามารถจะฟื้นฟูร่างกายได้ แดนีลก็ตัดสินใจในทันที

“รับ!” เขาอ้าปากและรับภารกิจแรกของเขา