บทที่ 176

ผู้แปล loop

ณ ห้องทำการของสำนักความมั่นคงทางไซเบอร์ที่เย็นเยือกและเต็มไปด้วยความเงียบ

ใบหน้าของดงซูบินและวังฟูเองนั้นแน่นิ่งไปสักพัก การแสดงออกของพวกเขาเหมือนว่าคดีนี้ยังไม่จบ ใช่. หากแฮ็กเกอร์เป็นคนอื่น Dong Xuebing จะได้รับเครดิตในการจับแฮ็กเกอร์ แต่แฮ็กเกอร์เป็นคนที่เกี่ยวข้องกับหัวหน้ารัฐบาลมณฑล จากวิธีที่แฮ็กเกอร์โจมตีเว็บไซต์รัฐบาลเขาน่าจะอายุน้อยอยู่ เป็นไปได้ว่าแฮ็กเกอร์เป็นอาจเป็นลูกของผู้นำคนใดคนหนึ่ง หากเรื่องนี้ได้รับการเปิดเผยออกมา ดงซูบินน่าจะต้องมีปัญหาแน่ๆ!

แสดงว่าเขาอาจจะไม่ได้ชื่อเสียงจากผลงานในการแก้ไขคดีในครั้งนี้

ไม่! ดงซูบินอาจไม่ได้รับเครดิตจากผลงานที่เขาทำไป!

ดงซูบินนั้นรู้สึกผิดหวังมาก ในที่สุดเขาก็มีโอกาสแสดงความสามารถของเขา ทำไมสิ่งต่าง ๆ จึงกลายเป็นเช่นนี้? แต่ตอนนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจไซเบอร์จากมณฑลรู้ที่อยู่ของแฮ็กเกอร์ เขาไม่สามารถปกปิดมันได้ เอาล่ะ! หากเขารายงานแฮ็กเกอร์ไปยังผู้นำของมณฑลพวกเขาจะติดตามเรื่องนี้เอง … ไม่แม้ว่าผู้ที่สูงกว่าจะไม่บอกเรื่องพวกนี้ก็ตามนี้ผู้นำในรัฐบาลมณฑลก็จะยังคงทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตอนนี้ดงซูบินแหมือนกำลังจะเดินเข้าไปสู่นรก!

วังฟูเสี่ยวฮั่นและคนอื่น ๆ ได้ตระหนักถึงความรุนแรงของเรื่องนี้ พวกเขาค้นพบบางสิ่งที่พวกเขาไม่ควรจะรู้

ปัญหาที่ไม่มีที่สิ้นสุด… วังฟู ถาม:“ หัวหน้าซูบิน นี่…” เขาต้องการถามหัวหน้าทีมของเขา

ดงซูบินพยายามบีบไปที่กลางคิ้วของเขา ทันใดนั้นเขาเกิดความคิดบางอย่าง มันเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว เนื่องจากทุกคนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วเขาก็จะย้อนเวลาไปตอนที่พวกเขาไม่รู้เรื่อง ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาดงซูบิน สะสมการพลังพิเศษไว้ถึง23 และเขาพึงใช้ไปเพียง 6 นาทีก่อนหน้านี้ เขายังมีเวลาเหลืออีก 17 นาที

ใช่ นี่จะช่วยแก้ปัญหาไป!

ย้อนกลับ 10 นาที!

……

เวลาย้อนกลับมาแล้ว!

ดงซูบินรู้สึกวิงเวียนและฉากตรงหน้าก็ปรากฏขึ้น เขายังคงฝันอยู่

“ เขามาที่นี่! เว็บไซต์ความปลอดภัยสาธารณะของเรา! เสี่ยวหวาง! เสี่ยวฮัน! ตื่นนอน!”

ดงซูบินลืมตาของเขาและดูที่วังฟู และคนอื่น ๆ ที่กำลังพิมพ์บนแป้นของพวกเขาอย่างดุเดือด เวลาย้อนกลับมาแล้ว!

“ เสี่ยวฮันกำลังมุ่งความสนใจไปที่คอมของเขา เสี่ยวหวางกำลังระบุพิกัดแฮ๊กเกอร์และอย่าให้มันรู้ตัว”

“ มันหนีไปแล้ว! มันเร็วมาก!”

“ ฉันจับมันไม่ได้”

ดงซูบินรู้สึกโล่งอก แฮกเกอร์ยังไม่ถูกจับ “ทุกอย่างปกติดี. เขาไปที่คอมพิวเตอร์และไปซ่อมแซมเว็บไซต์ก่อน ฉันจะออกไปข้างนอกสักพัก” ดงซูบินเหยียดหลังจากออกจากห้อง มันสดใสอยู่แล้วและเขาไปห้องน้ำเพื่อล้างหน้าก่อนขึ้นแท็กซี่ไปที่ถนนชุนชุย

คณะกรรมการฝ่ายครอบครัวของรัฐบาลมณฑล

ดงซูบินเดินเข้ามาและยามเองก็ไม่ได้หยุดเขา

ดงซูบินจดจำที่อยู่และเดินขึ้นไปชั้นบนของอาคาร

ประตูเปิดออกและเป็นผู้หญิงวัยกลางคน เธอสวมรองเท้าส้นสูงและสูทแบบมืออาชีพ เธอดูเหมือนว่าจะไปทำงาน “ นายกำลังมองหาใครหรอ”

ดงซูบินยิ้มและแสดงบัตรประจำตัวของเขาให้ผู้หญิงคนนั้นดู

ผู้หญิงคนนั้นตกตะลึง “ …คุณคือหัวหน้าซูบินเหรอ? คุณมาหาสามีของฉันเหรอ? เขาออกไปทำงาน หากคุณต้องการหาเขาคุณสามารถไปที่สำนักงานของเขาได้”

ดงซูบินตอบกลับ “ ที่จริงผมาที่นี่เพื่อมาหาลูกชายของคุณ ผมขอเข้าไปได้ไหม”

“ลูกชายของฉัน?” ใบหน้าของผู้หญิงเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วและปล่อยให้ดงซูบินเข้ามาในห้อง หลังจากปิดประตูเธอถาม “ เสี่ยวฮั้วทำอะไร” เธอกลัวว่าลูกชายจะมีการชกต่อยกันหรือมีปัญหาอะไรที่โรงเรียน

“ แม่…” ชายหนุ่มในวัยรุ่น ม.ปลายเดินออกจากห้อง “หมอนี้คือใครกัน?”

ผู้หญิงคนนั้นเธอรู้ว่าลูกของเธอไม่ค่อนมีกาละเทสะเท่าไรเธอจึงตะโกนออกไปว่า:“ นี่คือหัวหน้าซูบินจากสำนักความมั่นคงสาธารณะของมณฑล บอกแม่!มาก ลูกไปก่อปัญหาอะไรที่โรงเรียนหรือเปล่า”

เสี่ยวฮั้วได้ถึงยินถึงกับตกใจ “ แม่ผม…ผมไม่ได้ก่อปัญหาอะไรเลยนะ ”

ดงซูบิน มองที่วัยรุ่นคนนั้นและรู้ว่าเขากำลังแฮ็กอยู่รึเปล่า เขาหันไปหาผู้หญิงและยิ้ม “ คุณน้ารู้หรือป่าวว่าเว็บไซต์ของรัฐบาลมณฑลถูกแฮ็คและมีชื่อของหัวหน้ามณฑลปรากฏขึ้น”

ผู้หญิงคนนั้นหยุดชั่วครู่หนึ่งแล้วก็ตอบกลับมาว่า “ ฉันรู้เกี่ยวกับเหตุการณ์นี้” ทุกคนในครอบครัวนั้นรู้เรื่องนี้

ดงซูบินเห็นใบหน้าของเสี่ยวฮั่วเปลี่ยนไปและเขาก็พูดต่อไปว่า “ ผมกำลังจัดการคดีนี้อยู่  เช้านี้เมื่อประมาณ 40 นาทีที่ผ่านมาเว็บไซต์ความปลอดภัยสาธารณะของมณฑลของเราถูกแฮ็กและในที่สุดเราก็พอรู้เบาะแสบางแล้ว”

ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะเข้าใจบางสิ่งบางอย่างและใบหน้าของเธอก็ซีด

ดงซูบินดำเนินการต่อ:“ จากที่อยู่ IP ของแฮ็กเกอร์ผมพบที่อยู่…ซึ่งเป็นอพาร์ตเมนต์ของคุณ”

ริมฝีปากของหญิงสาวสั่นเทาขณะถาม:“ …ลูกชายของฉันทำหรอ?”

เสี่ยวฮั่วถึงกับร้องออกมาทันที:“ แม่ไม่ใช่ผม! จริงๆ!”

ดงซูบินหัวเราะ “ ถ้าผมไม่มีหลักฐานผมจะไม่มาถึงที่นี้ นี่เป็นคดีร้ายแรงและคุณควรเข้าใจว่าหัวหน้าเขตบอกว่าคดีนี้เป็นคดีอาญาทางการเมืองและเราได้รับมอบหมายให้จัดการคดีนี้”

ผู้หญิงคนนั้นคว้าลูกชายของเธอ “ ลูกเป็นคนทำหรอ บอกแม่มาเดียวนี้นะ!”

เสี่ยวฮั่วก้มหน้าลงและเงียบไป

ดวงตาของหญิงคนนั้นเปลี่ยนเป็นสีแดงและน้ำตาของเธอก็จะไหลลงมา เธอยกมือขึ้นและตบลูกชายของเธอ “โง่! ทำไมลูกถึงทำแบบนี้ ทำไมกัน!”

เสี่ยวฮั่วเองก็กลัว “ แม่ผมทำแค่สนุกเท่านั้นและไม่ได้ตั้งใจจะทำให้มันเป็นปัญหาอย่างงี้ ”

หญิงคนนั้นโกรธมาก “ แม่รู้ว่าลูกต้องสร้างปัญหาไม่ช้าก็เร็ว! มันเป็นความผิดของพ่อของลูกที่ทำให้ลูกเสียคนอย่างงี้! ลูกลืมเรื่องที่เกิดขึ้นที่โรงเรียนไปแล้วหรอที่ลูกไปแฮ๊กเว็บไซต์ของโรงเรียน แล้วแมบอกลูกว่ายังไงนะ! อา? แกนี้มันเด็กเลวจริงๆ!”

ดงซูบินเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเพื่อหยุดผู้หญิง “ คุณน้าอย่าตื่นเต้นมาก”

ผู้หญิงคนนั้นจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร? สำนักความปลอดภัยสาธารณะรู้ดีว่าเสี่ยวฮั่วเป็นแฮ็กเกอร์ ไม่เพียง แต่ลูกชายของเธอจะเข้าคุก แต่อาชีพของสามีเธอก็จะถูกพัวพันและถูกทำลายไปด้วย! ครอบครัวทั้งหมดของพวกเขาจบสิ้นกันแล้ว! หญิงคนนั้นหันมาเผชิญหน้ากับดงซูบิน “ หัวหน้าซูบิน หัวหน้าเหลียงได้รายงานเหตุการณ์นี้ต่อรัฐบาลมณฑลแล้วหรือยัง” เธอต้องแจ้งให้สามีของเธอทราบทันทีเพื่อเตรียมให้เขาให้พ้นจากการจับกุม

ดงซูบินหยุดชั่วขณะหนึ่งแล้วตอบกลับ “ หัวหน้าเหลียงและผู้นำมณฑลยังไม่รู้เรื่องนี้ ผมเป็นคนเดียวที่ไขคดีนี้ได้ และมีเพียงผมเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ “

หญิงคนนั้นถาม “ แล้วเจ้าหน้าที่ตำรวจไซเบอร์ที่รับผิดชอบการสืบสวนล่ะ?”

ดงซูบินยิ้ม “ ผมไม่ได้บอกพวกเขาเพราะเหตุการณ์นี้ยากที่จะรับมือ”

หญิงสาวหันไปหาลูกชายของเธอ “ เสี่ยวฮั่ว! กลับไปที่ห้องของลูก เดี๋ยวนี้!”

เสี่ยวฮั่วมองที่ดงซูบินแล้วหันไปมองที่แม่ของเขาก่อนจะกลับไปที่ห้องของเขา เขายังไม่เข้าใจว่าคนของสำนักความปลอดภัยสาธารณะติดตามเขาอย่างไร เขาต้องระมัดระวังตัวให้มากๆ!

ข้างนอกหญิงคนนั้นดึงดงซูบินเข้าไปในห้องนอนใหญ่และปิดประตูและเริ่มร้องไห้

ดงซิบนปลอบโยนเธออย่างรวดเร็ว “ คุณน้าหยุดร้องไห้”

หญิงคนนั้นยังคงร้องไห้ “ หัวหน้าซูบินฉันมีลูกชายเพียงคนเดียวเท่านั้น ฮือ … เสี่ยวฮั๋วยังเด็กและซุกซนอยู่ คุณจะไม่รายงานให้พวกผู้นำระดับสูงทราบใช่ไหม? ครอบครัวทั้งหมดของเราจะจดจำบุญคุณนี้ไปตลอดชีวิต” เรื่องนี้มีแค่หัวหน้าซูบินเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้และหญิงคนนั้นรู้ว่าถ้าเขาไม่รายงานลูกชายของเธอก็ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ เนื่องจากรองหัวหน้าสำนักที่เพิ่งโอนย้ายเข้ามาใหม่ ที่มาหาเธอนั่นหมายความว่ายังมีช่องว่างสำหรับการเจรจาต่อรอง หัวหน้าซูบินคงอยากได้อะไรจากเธอ

ดงซูบิน ขมวดคิ้ว “ พวกระดับสูงกำหนดเวลาให้ผม 2 วันในการแก้ไขคดี ในอีกไม่กี่ชั่วโมงเวลามันจะหมดเวลา เนื่องจากเรารู้ว่าใครคือแฮ็กเกอร์ผมจะไม่รายงานให้ผู้นำระดับที่สูงรู้ได้อย่างไร ผมต้องรับผิดชอบตามยศตำรวจที่อยู่บนบล่าผม”

หญิงคนนั้นมองไปที่ดงซูบินด้วยตาที่มีน้ำตาไหลออกมา “ ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ยอมให้เสี่ยวฮั๋ว เล่นคอมพิวเตอร์อีกแล้ว!”

ดงซูบิน:“ นี่…”

ผู้หญิงคนนั้นกัดฟันของเธอและคิดว่า ดงซูบินคงต้องการเงิน เธอก้มลงหยิบสร้อยหยกออกมาจากตู้เสื้อผ้า สร้อยคอเป็นสร้อยหยกคุณภาพสูง แม้ว่าจะมีขนาดเล็ก แต่ก็มีมูลค่ามากกว่า 100,000 หยวน “ เอาสร้อยคอนี้ไปเป็นของขวัญให้แฟนของคุณได้”

ดงซูบินก็โบกมือของเขา “ คุณน้า คุณกำลังทำอะไรกัน”

หญิงคนนั้นถือสร้อยเข้าไปในมือของดงซูบิน “รับมันไว้เถอะ.”

“ไม่ ผมรับสิ่งนี้ไว้ไม่ได้หรอกครับ” ถึงแม้ดงซูบินจะไม่ได้มีเงินมากมาย แต่เขารับสร้อยเส้นนี้ไว้ไม่ได้จริงๆมันจะทำให้เขาเกิดปัญหาในอนาคต

“ อย่างั้น…อย่างงั้น…” หญิงคนนั้นตื่นตระหนกและคว้าแขนของดงซูบินและคุกเข่าต่อหน้าเขา “ ฉันขอร้องคุณ โปรดปล่อยลูกชายของฉันไปเถอะนะ”

“ อย่า…อย่าทำอย่างนี้เลย” ดงซูบินให้พยายามพยุงเธอขึ้นมา “หยุด. อย่าทำอย่างนี้เลย”

ตอนนี้น้ำตาของเธอไหลเต็มใบหน้า “ ฉันขอร้องคุณ ได้โปรด…”

“ นั่งก่อน” ดงซูบินช่วยให้หญิงคนนั้นนั้งบนเตียงของเธอและลังเล “ คุณกำลังทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องยาก เราพบผู้ต้องสงสัยและผมต้องแจ้งต่อรัฐบาลมณฑลและผู้นำของสำนักหลังจากนี้ ผมต้องทำสิ่งนี้?”

ผู้หญิงคนนั้นจับมือของ ดงซูบิน“ หัวหน้าซูบินฉันรู้ว่าคุณสามารถช่วยฉันได้ โปรดช่วยครอบครัวของเราในครั้งนี้ด้วย”

ดงซูบินถอนหายใจ “…เอาล่ะ. ผม…ผมจะพยายามทำให้ดีที่สุด”

ผู้หญิงคนนั้นดีใจมาก “ขอบคุณ!” เธอพยายามใส่สร้อยหยกลงในกระเป๋าของดงซูบิน

ดงซูบินผลักสร้อยคอออกไป “ คุณน้าหยุดทำอย่างงี้เถอะนะครับ”

“ แต่…”

ในท้ายที่สุดดงซูบินไม่ยอมรับของขวัญใด ๆ ของเธอเมื่อเขาจากไป เขาเตือนให้หญิงคนนั้นดูลูกชายอย่างใกล้ชิดเพียงเท่านั้น

เธอเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าดงซูบินจะปฏิเสธของขวัญของเธอ เธอซาบซึ้งอย่างยิ่งต่อดงซูบินและรู้ว่าครอบครัวของเธอเป็นหนี้บุญคุณเขาอย่างมาก เธอเช็ดน้ำตาของเธอและเรียกสามีของเธอเพื่อบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น

ระหว่างทางกลับไปที่สำนักงานดงซูบินได้รับโทรศัพท์จากหมายเลขที่ไม่รู้จัก

ดงซูบินตอบ “สวัสดี?”

มีการหยุดชั่วคราวประมาณ 2 วินาทีและชายคนหนึ่งพูด “ขอบคุณ.”

ดงซูบินรู้ว่ามันจะต้องเป็นพ่อของเสี่ยวฮั่ว

ดงซูบินประสบความสำเร็จในการหยุดแฮกเกอร์จากการโจมตีเว็บไซต์ของรัฐบาลและป้องกันตัวเองจากการสร้างความไม่พอใขให้กับผู้นำของรัฐบาลมณฑล!