POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) – ตอนที่ 252

อ่านนิยายจีนเรื่อง POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) ตอนที่ 252 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

EP 252 เก็บค่าผ่านทาง!

By loop

ในวันหยุดวันชาติ

 

ป้ายสีแดงถูกแขวนไว้ทุกที่ในปักกิ่งและตอนนี้ก็ได้ยินเสียงประทัดแล้ว

 

“ ฉูหยวนฉันจะไปแล้ว”

 

“ตกลง. ขาของนายเพิ่งหายเป็นปกติ นายต้องระวังหน่อยนะตอนขับรถ”

 

“ฉันเข้าใจแล้ว. ไปก่อนนะ. ถ้าฉันว่างฉันจะกลับมาหาใหม่”

 

“ตกลง. อย่าลืมโทรหาฉันบ้างล่ะตอนที่นายขับรถถึงเมืองหยานไท่แล้ว”

 

“ตกลง.”

 

ที่ไหนสักแห่งใกล้กับบริษัทบ้านประมูลหยูเดอ ดงซูบินและฉูหยวนกอดและจูบกันสักพักก่อนที่จะแยกจากกัน ก่อนที่ดงซูบินจะจากไปฉูหยวนช่วยยืดคอเสื้อให้ตรงและจัดทรงผมให้เป็นระเบียบ หลังจากนั้นดงซูบินได้ขึ้นรถเบนซ์เอ็มพีวี สีเงิน  ที่มีเจ้าหน้าที่จากสำนักงานความปลอดภัยเอามาส่งให้ตอนที่ดงซูบินเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลฉูหยวน ช่วยปิดประตูและโบกมือลาเขา ดงซูบินโบกมือกลับและขับรถไปตามถนนอย่างช้าๆ

 

ลาก่อนปักกิ่ง ลาก่อนฉูหยวน

 

 

 

 

 

หลังจากพักสองเดือนขาของดงซูบินก็หายเป็นปกติเกือบ แม้ว่าเขาจะไม่สามารถออกกำลังกายหนัก ๆ เช่นวิ่งกระโดด แต่เขาก็ยังเหยียบคันเร่งและเบรกได้ดงซูบินเบื่อแทบตายหลังจากอยู่บ้านมาหลายวัน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมหลังจากฉลองวันชาติกับ ฉูหยวนและพ่อแม่ของเธอในตอนเช้าเขาก็เก็บข้าวของเพื่อกลับไปที่เมืองหยานไท่

 

ห้าเมตร…

 

สิบเมตร…

 

ยี่สิบเมตร…

 

ก่อนที่รถเบนซ์จะเคลื่อนตัวไปไกลกว่าสามสิบเมตรดงซูบินเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยอยู่ริมถนน

 

นั่นคือเว่ยหนานและเขากำลังคุยโทรศัพท์อยู่ เขาไม่เห็นดวซูบินและกำลังเดินไปทางทิศตะวันตก เว่ยหนานเป็นอดีตคู่หมั้นของ เสี่ยวหลานและเหมือนจะมีปัญหากับ ดงซูบินหลายครั้งในอดีต พวกเขาเคยพบกันในงานประมูลสร้อยคอมุกระหว่างรับประทานอาหารค่ำกับ เสี่ยวหลานและ เสี่ยวหาวทำให้เขาอับอายที่คฤหาสน์ของผู้อาวุโสเสี่ยวไม่มีทางที่พวกเขาจะระงับความแค้นอย่างสงบได้

 

ทันใดนั้นเว่ยหนานสังเกตเห็นดงซูบินและยิ้มให้เขาอย่างเย็นชา

 

ดงซูบินยิ้มกลับไปและเดินต่อไป

 

หลังจากพบกับเว่ยหนาน ดงซูบินก็นึกถึงเสี่ยวหลาน และ ฉูหยวน

 

ระหว่างทางไปยังเทศมณฑลหยานไท่ ดงซูบินกำลังคิดถึงปัญหาความสัมพันธ์ของเขา ฉูหยวนนั้นเป็นสาวที่สวยงานและจะเป็นภรรยาที่ดี ในทางกลับกันพี่สาวเสี่ยวเป็นผู้หญิงที่มีอาชีพการงานที่ดีและสามารถช่วยเขาในอาชีพการงานได้หากพวกเขาแต่งงานกัน แม้ว่าดงซูบินจะต้องเลือกแต่ถือว่ามันเป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาที่จะตัดสินใจ เขานอนกับฉูหยวนแล้วเขาจะทิ้งเธอได้อย่างไร? เหมือนกันสำหรับพี่สาวเสี่ยว พวกเขาจูบและกอด …

 

‘ตึบ!’ ดงซูบินตบหน้าผากตัวเอง!

 

ฉันมันคนธรรมดา จะหลอกผู้หญิงมากมายขนาดนี้ได้ยังไง!

 

ถ้าฉันควบคุมตัวเองได้และไม่ไปตามฉูหยวนฉันคงจะคบกับพี่สาวตอนนี้ ถ้าฉันปฏิเสธพี่สาวเสี่ยว ตั้งแต่แรกฉันอาจจะแต่งงานกับป้าซวนตอนนี้ ทั้งสองวิธีคือตอนจบที่ดีที่สุด แต่ตอนนี้ผู้หญิงที่สวยโดดเด่นทั้งสองคนอยู่กับฉัน…และผลลัพธ์…อาจจะเป็นโศกนาฏกรรมดงซูบิน ตัวสั่นเมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้

 

ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีโชคกับผู้หญิงได้!

 

ดงซูบินเองก็เสียใจ เขาควรทำอย่างไร? เขาจะแก้ปัญหาความสัมพันธ์ของเขาอย่างไร?

 

หลังจากขับรถมานานกว่าหนึ่งชั่วโมง ดงซูบินก็เข้าสู่เขตเหอเป่ย เขากำลังคิดหาทางแก้ปัญหาเหล่านั้น แต่ก็คิดไม่ออกสักที เขาหงุดหงิดและหงุดหงิดเมื่อเขาไปถึงเขตชานเมืองหยานไท่!

 

อุบัติเหตุเกิดขึ้นบนถนนสายหลักไปยังเมืองเคาน์ตี้และมีการจราจรคับคั่ง

 

ดงซูบินมองถนนด้านข้างและต้องการใช้เส้นทางอื่นบ้าง

 

หลังจากขับรถไปสักพัก ดงซูบินก็มาถึงพื้นที่เกษตรกรรม สองข้างทางมีทุ่งนาและลากำลังลากเกวียนข้าวโพดไปตามถนนดงซูบินอยู่ในเขตหยานไท่ มานานกว่าหนึ่งปีแล้วและเคยขับรถผ่านถนนสายนี้มาก่อน หลังจากเลี้ยวและโค้งหลายครั้งเขาก็อยู่ห่างจากถนนสายหลักประมาณหนึ่งกิโลเมตร

 

ทันใดนั้นชาวบ้านห้าถึงหกคนก็เดินไปบนถนนที่อยู่ข้างทุ่งนา

ดงซูฐินกลัวว่าเขาจะขับรถขนเข้ากับคนหนึ่งในนั้นจึงกดแตรอย่างรวดเร็ว

 

ชาวบ้านเหล่านั้นหันไปรอบ ๆ อย่างช้าๆเพื่อมองไปที่ดงซูบินและยืนอยู่กลางถนนต่อไป หลังจากนั้นชายสองสามคนเข็นรถไถเก่าจากทุ่งนาไปบนถนนขวางเส้นทางของ ดงซูบินนอกจากการเดินผ่านแล้วไม่มีรถคันใดผ่านพ้นพวกมันไปได้

 

ดงซูบินถึงกับอารมณ์ไม่ดีและเมื่อเขาเห็นสิ่งที่ชาวบ้านกำลังทำสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เขาหยุดห่างจาก ‘อุปสรรค‘ ประมาณเจ็ดถึงแปดเมตรและเป่าแตร!

ปี๊บ! ปี๊บ! ปี๊บ!

 

ชายวัยกลางคนยืนอยู่ข้างหน้าหยิบท่อบุหรี่ออกมาและเริ่มสูบบุหรี่กับชาวบ้านที่เหลือกลางถนน พวกเขาคุยกันเบา ๆ และไม่มีเจตนาที่จะปล่อยให้ดงซูบินผ่านไป จากที่ไกล ๆ มีรถตู้ที่มีป้ายทะเบียนรถขับมาจากทิศทางตรงกันข้ามชาวบ้านได้ย้ายเครื่องกีดขวางออกไปเพื่อให้รถผ่านไปได้

 

ดงซูบินต้องการลงจากรถ แต่เมื่อเขาเห็นช่องว่างเขาก็เหยียบคันเร่งและต้องการขับผ่านไป

 

แต่หลังจากรถตู้ผ่านเครื่องกีดขวางชายวัยกลางคนและชาวบ้านคนอื่น ๆ ก็รีบปิดกั้นถนนอีกครั้ง

 

ดงซูบินโกรธมากและตะโกนออกไปจากหน้าต่าง “ ย้ายของพวกนี้ออกไปหน่อย!”

 

ชาวบ้านไม่สนใจเขาและสนทนาต่อที่นั่น

 

“ แม่งหูหนวกหรือยังไง!” ดงซูบินปลดเข็มขัดนิรภัยและลงจากรถ ขาของเขายังไม่หายดีต้องเดินช้าๆเนื่องจากเข้าไปใกล้ชาวบ้าน “ ความหมายของสิ่งนี้คืออะไร? ทำไมพวกคุณถึงมาปิดถนนกันหมดล่ะ”

 

ชายวัยกลางคนมองไปที่ตงซู่ปิงและยื่นมือออกไป “ จ่ายค่าผ่านทางมาก่อน!”

 

ดงซูบินหัวเราะเยาะ ค่าผ่านทาง? นี้มันทางหลวงสาธารณะ”

 

ชายชรายักไหล่และกล่าวว่า “ ถ้าคุณไม่ต้องการจ่ายเงินคุณก็รอต่อไป อย่างไรก็ตามเราไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว”

 

ดงซูบินเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เหตุการณ์ดังกล่าวพบได้บ่อยในพื้นที่ชนบทใกล้หมู่บ้าน นี่คือวิธีที่ชาวบ้านมีรายได้เสริมจากการปิดกั้นถนน อย่าคิดที่จะผ่านมันไปโดยไม่ต้องจ่ายเงิน แต่โดยปกติพวกเขาจะไม่ปิดกั้นรถยนต์ที่มีป้ายทะเบียนท้องถิ่นและจะกำหนดเป้าหมายไปที่บุคคลภายนอก

 

ภายใต้สถานการณ์ปกติผู้คนจะพยายามหลีกเลี่ยงปัญหาและจ่ายเงิน ชาวบ้านในท้องถิ่นรู้ว่าเหล่านักท่องเที่ยวเหล่านั้นคิดอย่างไรและใช้ประโยชน์จากมัน ตอนนี้เป็นวันหยุดประจำชาติและผู้คนจำนวนมากจะเดินทางไปตามถนนสายนี้ นี่เป็นโอกาสของพวกเขาในการทำเจ้าชู้อย่างรวดเร็ว

 

แต่ดงซูบินไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้อะไรง่ายๆ

 

ดงซูบินหัวเราะเยาะ “ เท่าไหร่”

 

ชายวัยกลางคนหายใจไม่ทั่วท้องและกล่าวว่า “ … 2,000!”

 

ดวงตาของดงซูบินถึงกับกระตุก “ แล้วพวกคุณทุกคนพยายามจะปล้นฉันเหรอ?”

 

ในขณะนี้รถโฟลสวาเกนเพาซ่าซึ่งมีหมายเลขประจำเมืองปักกิ่งเข้าใกล้สิ่งกีดขวางบนถนนจากทิศทางตรงกันข้าม คนขับขมวดคิ้วและพูดกับชาวบ้านคนหนึ่ง หลังจากนั้นเขาให้ชาวบ้านคนนั้น 200 หยวนและชาวบ้านคนนั้นก็โบกมือให้คนที่เหลือ ชาวบ้านที่เหลือเริ่มเคลียร์เครื่องกีดขวางไม่ให้รถผ่านไปได้

 

ดงซูบินมองไปที่ชาวบ้านวัยกลางคนคนนั้น “ ทำไมรถคันนั้นถึงได้รับอนุญาตให้วิ่งด้วยเงิน 200 หยวน”

 

ชายวัยกลางคนไม่ตอบดงซูบินพวกเขาทำสิ่งนี้มาหลายปีแล้วและสามารถจดจำโลโก้ของเบนซ์และ บีเอ็มดัมเบิ้ลยูได้ รถเหล่านี้ขับโดยคนรวยและชาวบ้านต้องใช้ประโยชน์จากพวกเขา ชายวัยกลางคนอีกคนหมดความอดทนและตะโกนใส่ดงซูบิน “ รีบจ่าย! เราจะให้คุณผ่านหลังจากที่คุณจ่ายเงินให้เรา! หยุดเสียเวลา! คุณไม่สามารถจ่ายได้หรอแค่ 2,000?!”

 

ชายหนุ่มอีกคนกล่าวเสริม “ เร็วเข้า! การจราจรติดขัดบนถนนสายหลัก แม้ว่าคุณจะหันย้อนกลับไปจากจุดนี่คุณก็จะไปไม่ถึงเมืองในตอนบ่าย”

 

ชาวบ้านที่ยืนอยู่ด้านหลังยกจอบในมือขึ้นด้วยท่าทางคุกคาม “ เร็วเข้า!”

 

ถ้าเป็น ดงซูฐินในอดีตเขาคงจะลงไปเตะ แต่ตอนนี้ร่างกายของดงซูบินยังไม่พร้อมร้อยเปอร์เซ็นและอีกทั้งยังเดินกะเผลกอีกด้วย เขาไม่ต้องการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลอีกและทำให้แม่และน้องสาวของเขากังวล ดงซูบินมองไปที่กลุ่มชาวบ้านและหยิบกระเป๋าสตางค์หนังออกมาจากกระเป๋าเสื้อ เขาโบกมือตราตำรวจใส่พวกเขา “ ทุกคนรู้ไหมว่านี่คืออะไร? เร็วเข้าและหลงทาง!”

 

แต่ชาวบ้านกลุ่มนั้นเริ่มหัวเราะเยาะดงซูบิน

 

ชายวัยกลางคนกล่าว “ ใครที่คุณพยายามทำให้ตกใจ? แม้แต่เสี่ยวหลิวจากหมู่บ้านของเราก็มีกระเป๋าสตางค์แบบนี้! คุณสามารถซื้อมันได้ทุกที่!”

 

ชาวบ้านวัยกลางคนอีกคนกล่าวเสริม “ หยุดแสร้งทำเป็นตำรวจ! ผบ. ตร. จะขับรถเบนซ์แบบนี้หรอ คุณคิดว่าเรางี่เง่า?”

 

ชายอีกคนกล่าว “ คำแนะนำของฉันสำหรับคุณคือการจ่ายเงินตอนนี้ จะไม่มีอะไรดีกับคุณถ้าคุณทำให้เราโมโห!”

 

ดงซูฐินหายใจเข้าลึก ๆ เขาโกรธมาก “ การเก็บค่าผ่านทางอย่างผิดกฎหมาย เอาล่ะ! คุณทุกคนกล้าที่จะหยุดคนจากหน่วยงานรัฐสินะ? ฉันจะให้โอกาสคุณไปแล้ว! คุณทุกคนต้องการเงินใช่ไหม? 2,000?! ฉันจะดูว่าใครกล้าเก็บค่าธรรมเนียมจากฉัน!” ดงซูบินหันกลับมาและหยิบโทรศัพท์ของเขาออกจากรถ หลังจากนั้นเขาก็เดินห่างจากชาวบ้านไปนิดหน่อยเพื่อโทรไปที่สำนักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะของมณฑล

 

หลังจากวางสาย ดงซูบินตัดสินใจรอเจ้าหน้าที่จากสถานีตำรวจที่ใกล้ที่สุดมาถึง

 

แต่ได้ยินเสียงดังฟู่อยู่ข้างหลังเขา!

 

ดงซูบินเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งตียางล้อหลังเบนซ์ของเขาด้วยจอบโลหะ ตะปูอยู่ตำแหน่งหนึ่งกับยางและการตีจากจอบดันตะปูเข้าไปในยางทำให้ยวบ

 

ชายหนุ่มก่นด่า “ เราให้โอกาสนายแล้ว!”

 

ชาวบ้านวัยกลางคนหัวเราะเยาะ “ นายออกไปไม่ได้แล้ว! ฮึ่ม!”

 

ชาวบ้านบ้านพวกนั้นเริ่มโมโหเมื่อเห็นดงซูบินโทรศัพท์ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ต้องการมีเรื่อง แต่พวกเขาก็ไม่กลัวปัญหาใด ๆ พวกเขาทุกคนเป็นพวกนักเลงและเมื่อพวกเขาเห็นว่าดงซูบินไม่เต็มใจที่จะจ่ายเงินและยังคงร้องขอความช่วยเหลือพวกเขาก็ขอให้ชายหนุ่มคนนั้นระเบิดยางรถทันที!

 

ดงซูบินเห็นยางของเขาถูกเจาะและทำให้เขาโกรธมาก! ไอ้เวร! แกคงอยากมีปัญหากับฉันมากสินะ!

 

ชายหนุ่มคนนั้นโบกจอบในอากาศ “ ถ้าแกไม่มีเงินก็อย่าขับรถเบนซ์! แก…”

 

ก่อนที่ชายหนุ่มคนนั้นจะพูดจบดงซูบินก็เดินมาหาเขาและชกหน้าเขา ชายหนุ่มก้มหน้าด้วยความเจ็บปวดและเลือดไหลและฟันหักลงบนพื้น ดงซูบินมองเขาอย่างเย็นชาและไม่พูดอะไรสักคำ เขาจับผมของชายหนุ่มคนนั้นแล้วคุกเข่าผลักศีรษะของชายหนุ่มคนนั้นลงไปที่พื้น แบม! ชายหนุ่มรู้สึกงุนงงจากแรงกระแทกและเลือดก็ไหลลงมาจากคิ้วของเขา!

 

“อา!!!”

 

ชาวบ้านตะโกนเกรียวกราว!

 

“ ไอ้บ้านี้! เราจะฆ่าแก!”

 

“ ฆ่าเขา!”

 

ชาวบ้านคนแรกที่ไปถึงดงซูบินคือชายวัยกลางคนที่ถือท่อบุหรี่และเขาเหวี่ยงไปที่ ดงซูบิน!

 

ขาของดงซูบินยังไม่หายดีและเขาไม่สามารถหลบการโจมตีนี้ได้ เขาสามารถหยุดการโจมตีของเขาได้ด้วยการคว้ามือของชายคนนั้น แต่ผู้ชายคนนั้นแข็งแกร่งกว่า ดงซูบินต้องบิดแขนของชายคนนั้นและผลักเขาออกไป ปัง ชาวบ้านอีกคนโจมตีด้วยเสาไม้และ ดงซูบินหลบการโจมตีนั้นและมันก็ตกลงบนหลังของชายวัยกลางคนคนนั้น!

 

“ อ๊ะ!” ชายวัยกลางคนคนนั้นตะโกนด้วยความเจ็บปวดและล้มลงกับพื้น!

 

ดงซูบินจำได้ว่าชายวัยกลางคนคนนี้พยายามรีดไถเงินจากก่อนหน้านี้และเขาจะไม่ยอมปล่อยมือจากเขาเพราะอายุมาก ตงซู่ปิงก้มตัวไปข้างหน้าโดยใช้ศอกฟาดไปที่หลังของชายคนนั้น ชายวัยกลางคนคนนั้นถ่มน้ำลายของเราแล้วทรุดลงกับพื้น เขาเป็นลมจากการที่ ดงซูบินชอบชายหนุ่มคนนั้น!

 

“ลุง! อร๊ากกกกก! ฉันจะฆ่าแกให้ตาย!”

 

ดงซูบินรู้สึกได้ถึงลมที่หลังของเขา!

 

ดงซูบินเหวี่ยงหมัดขึ้นจากด้านหลังโดยไม่หันกลับมา แบม! หมัดของ ดงซูบินฟาดลงบนคางของชาวบ้านที่อยู่ข้างหลังเขา หมัดนั้นทรงพลังมากจนฟันสองสามซี่หลุดออกจากปากของชาวบ้านคนนั้น แซ่บ! ชาวบ้านคนนั้นล้มลงบนพื้นและทิ้งเสียมที่เขาถืออยู่!

 

ภายในสองนาทีชาวบ้าน 6 คนได้รับบาดเจ็บหนักและร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดอยู่ที่พื้น

 

ดงซูบินยืนพิงรถเบนซ์ของเขาพลางหอบ เขารู้สึกเจ็บแปลบที่ขาและรู้ว่าเขาออกแรงมากเกินไป เนื่องจากอาการบาดเจ็บที่ขาเขาจึงต้องใช้พลังย้อนกลับหลายครั้งเพื่อหลีกเลี่ยงและหลบการโจมตีจากชาวบ้าน อารมณ์ของเขาดีขึ้นมากเมื่อมองไปที่ชาวบ้านที่นอนอยู่บนพื้นดิน

 

หลังจากนั้นไม่นานรถตำรวจสองสามคันก็มาถึง

 

คนแรกที่ลงคือรองหัวหน้าทีมเฟิง

 

ดงซูบินยิ้มและทักทาย “ พี่เฟิง! คุณมาที่นี่ได้ยังไง?”

 

รองหัวหน้าทีมเฟิงหัวเราะ “ ผมบังเอิญอยู่ใกล้ ๆ และได้ยินว่าคุณเจอปัญหา นั่นเป็นเหตุผลที่ผมพาเจ้าหน้าที่มาด้วย หัวหน้าซูบินคุณบาดเจ็บไหม”

 

ดงซูบินโบกมือ “ ไม่มีใครทำร้ายฉันได้หรอก”

 

ชาวบ้านบนพื้นต่างตกตะลึงเมื่อได้ยินเจ้าหน้าที่ตำรวจเรียกชายหนุ่มคนนั้นว่าหัวหน้าซูบิน! หัวหน้าซูบิน?! นั่นคือเทพเจ้าแห่งความโชคร้าย!

 

ชาวบ้านวัยกลางคนแทบเป็นลมอีกครั้ง จบกัน!

 

พวกเขาทุกคนเคยได้ยินเรื่อง เทพเจ้าแห่งความโชคร้าย ซึ่งมันดังมากในหยานไท่!

 

แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะขัดขวางรถของหัวหน้าซูบิน! นี่เหมือนกับการขุดหลุมฝังศพของพวกเขา!

 

ดงซูบินอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นกับรองหัวหน้าทีมเฟิง และกล่าวว่า “ หน้าที่ของตำรวจที่นี่มีอะไรผิดปกติ? ปิดกั้นถนนและปล้นผู้คน?พี่เฟิงคุณต้องติดตามเรื่องนี้และถือว่าเป็นคดีอาญา ผู้ที่เกี่ยวข้องจะต้องได้รับโทษและค่าปรับจะต้องหนัก ถ้าเป็นไปได้ให้ตัดสินจำคุก นอกจากนี้พื้นที่นี้และหมู่บ้านโดยรอบจะต้องได้รับการทำความสะอาดจากการปฏิบัติเช่นนี้! ใครจะมาที่เคาน์ตี้ของเราหากสิ่งนี้ดำเนินต่อไป!”

 

รองหัวหน้าทีมเฟิง เป็นเพียงเจ้าหน้าที่สืบสวนและพื้นที่นี้ไม่ได้อยู่ภายใต้เขตอำนาจของเขา แต่ดงซูบินบอกว่านี่คือให้เขาส่งข้อความถึงคนที่ดูแลสถานที่นี้ คนเหล่านี้ต้องการรีดไถเงิน 2,000 หยวนจากดงซูบินและ ดงซูบินจะจ่ายเงินให้

 

ใบหน้าของชาวบ้านเปลี่ยนเป็นสีเขียว “ เราไม่ได้ปิดกั้นถนนหรือปล้นใคร เรากำลังเก็บค่าผ่านทาง!”

 

ชายหนุ่มคนนั้นและชาวบ้านคนอื่น ๆ เสียใจกับการกระทำของพวกเขา!

 

รองหัวหน้าทีมเฟิง เตะไหล่ชาวบ้านวัยกลางคนคนนั้น “หุบปาก!” เขาหันไปหาดงซูฐิน “ หัวหน้าซูบินผมจะนำเรื่องนี้ไปแจ้งกับสถานีตำรวจในท้องที่และจะทำให้แน่ใจว่าคนเหล่านี้จะไม่ถูกปล่อยออกไปง่ายๆ โอ้รถของคุณเสียหาย? ส่งกุญแจให้ผม ผมจะส่งไปซ่อมและให้คนมาส่งให้คุณในภายหลัง” รองหัวหน้าทีมเฟิงกล่าวและหันไปที่รถตำรวจ “ เสี่ยวเจิ้ง! เสี่ยวเจิ้ง! ส่งหัวหน้าซูบินกลับไปที่เมือง!”

 

เหตุการณ์นี้ถูกตัดสินอย่างรวดเร็ว

 

รองหัวหน้าทีมเฟิง และเจ้าหน้าที่ตำรวจคนอื่น ๆ มองไปที่รถตำรวจขับออกไปและหันไปหาชาวบ้านที่อยู่บนพื้น หัวหน้าซูบินได้ต่อสู้กับคู่ต่อสู้หกคนอีกครั้งและฝ่ายตรงข้ามของเขาทั้งหมดได้รับบาดเจ็บสาหัส ไม่น่าแปลกใจที่ชื่อเล่นของเขาคือเทพแห่งความโชคร้าย เขาเพิ่งกลับมาและโชคร้ายก็ตกใส่คนที่ยืนขวางทางเขา!

 

รองหัวหน้าทีมเฟิงและเจ้าหน้าที่จำได้ว่าอาการบาดเจ็บที่ขาของ ดงซูบินยังไม่หายสนิท

 

เมื่อ ดงซูบินไม่ได้รับบาดเจ็บเขาสามารถต่อสู้กับคู่ต่อสู้หกสิบคนได้ ตอนนี้ขาที่หักของเขาไม่ได้รับการรักษาอย่างเต็มที่และเขายังสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้หกคนได้อย่างง่ายดาย!

 

เอาล่พ!

 

หัวหน้าซูบินแข็งแกร่งแค่ไหน?

 

หนึ่งชั่วโมงต่อมาข่าวการต่อสู้ของดงซูบินกับชาวบ้านหกคนในเขตชานเมืองแพร่กระจายไปทั่วสำนัก

 

บรรดาผู้ที่ได้ยินถึงสิ่งที่เกิดขึ้นต่างพูดไม่ออก

 

เหมือนนี้เป็นการประกาศศักดิ์ดาของหัวหน้าซูบินมาแล้ว!

 

ดงซูบินกลับมาแล้ว!

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด