“พระเจ้า ผู้หญิงคนนี้หยิ่งผยองมาก เธอกล้าดียังไงถึงได้โยนเอกสารใส่นินทร์!”

“เธอพึ่งมาใหม่ กล้ารังแกพนักงานเก่าของเราแบบนี้ ทําไมเธอถึงไม่ตายนะ?”

“พูดไปพูดมาก็เพราะมีท่านประธานเบรย์เดนอยู่คอยเป็นแบคให้เธอ”

“นางจิ้งจอกหน้าไม่อาย พวกเราต้องร่วมมือกันต่อต้านเธอ”

“ใช่ นินทร์เธออย่าไปสนใจเธอเลย คิดซะว่าเธอตดละกัน”

“เฮ้อ ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าท่านประธานเบรย์เดนชอบอะไรเธอ หน้าตาสวยหรอ รูปร่างหรอ ของพวกนี้นินทร์ของพวกเราก็มีย่ะ…”

……

เหล่าสาวๆ พูดคนนี้คำคนนู้นคำ เหมือนกําลังประท้วงความไม่เป็นธรรมให้เจนนินทร์ แต่ความจริงแล้วพวกเขากําลังสุมไฟ เพราะกลัวว่าเรื่องตลกครั้งนี้จะไม่ใหญ่พอ

เจนนินทร์ฟังอย่างรําคาญ หลังจากไล่สาวๆ กลับไปยังที่ของตัวเองแล้ว ก็เริ่มเก็บเอกสารที่อยู่บนพื้นทีละแผ่น

นิวลินที่นั่งอยู่ที่โต๊ะของตัวเองโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมา ตอนนี้ในที่สุดก็เปิดปากพูดขึ้น “นินทร์เธอคงไม่ฟังคำที่ว่าให้แปลให้หมดในครึ่งชั่วโมงหรอกใช่ไหม?”

“ถ้าอย่างงั้นแล้ว? ผู้หญิงคนนั้นที่แม้แต่ท่านประธานเบรย์เดนก็ย้ายออกมาแล้ว ฉันจะกล้าไม่ทําตามเหรอ?” เจนนินทร์โกรธมาก

“เธอไม่ไปหาท่านประธานเบรย์เดนหรอก” นิวลินปรากฏรอยยิ้มแบบแพศยา แล้วพูดว่า “ฉันเคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นมหาลัยของเธอ ฉันรู้จักเธอดีกว่าเธอ เธอคนนั้น เย่อหยิ่งมาก ดังนั้น เธอจะไม่ไปหาท่านประธานเบรย์เดนของเราหรอก เธอพูดแบบนั้น จริงๆ ก็แค่ขู่เธอ ”

“จริงเหรอ?” เจนนินทร์เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

“ฉันไม่จําเป็นต้องโกหกเธอหนิ” นิวลินพูด “ไม่เชื่อก็รอดูหลังครึ่งชั่วโมง ถ้าเธอไปจริงๆ ทีหลังงานของเธอ เดี๋ยวฉันรวบให้หมดเอง ”

ดังนั้น ครึ่งชั่วโมงต่อมา พวกสาวๆ ทุกคนกำลังการนับถอยหลัง รอดูผลลัพธ์

ผลคือ ครึ่งชั่วโมงต่อมาเจนอารีก็ปรากฏตัวขึ้นตรงเวลา และยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าเจนนินทร์อีกครั้ง

“เสร็จรึยัง?” เจนอารีสีหน้าไร้อารมณ์

“เสร็จอะไร?” เจนนินทร์ตีหน้าซื่อ

“ดีมาก!” เจนอารีพยักหน้า แล้วหันหลังเดินไปยังห้องทํางานของประธาน

เจนนินทร์ตื่นตระหนกในทันที หันหน้าไปถลึงตาใส่นิวลิน “ไม่ใช่ว่าเธอบอกว่า เธอจะไม่ไปหาท่านประธานเบรย์เดนหรอ? ”

นิวลินก็ตะลึงงัน “ที่ฉันรู้จักเธอ เธอควรจะไม่ไปสิ หรือว่า…” หลายวันมานี้ถูกกระตุ้นมากเกินไป นิสัยเลยเปลี่ยนไปมาก

เจนนินทร์ขัดจังหวะอย่างรวดเร็วและรุนแรง “ฉันว่าความจริงเธอคิดจะรวบงานฉันไว้หมดแล้ว ถ้าฉันถูกไล่ออก เธอก็สามารถแทนที่ฉันได้พอดี ยัยแรดเงียบเอ้ย ” พูดจบ เจนนินทร์ก็รีบตามเจนอารีไปทันที

เจนอารีย่ำรองเท้าส้นสูง เดินไปยังห้องทํางานของประธานอย่างไม่ช้าไม่เร็ว บทสนทนาของเจนนินทร์กับนิวลินเธอได้ยินเต็มๆ หูยิ้มเยาะในใจ นิวลินผู้หญิงคนนี้รู้จักดีเธออย่างที่คิด หลายปีมานี้ที่แอบหลบอยู่ข้างตัวเธอไม่ได้สูญเปล่า

แน่นอนว่าเธอจะไม่ไปฟ้องเบรย์เดนด้วยเรื่องเล็กน้อยแบบนี้ ที่ตอนนี้เธอกําลังพลิกพฤติกรรม ก็เพียงแค่ทําท่าทางขู่เจนนินทร์เท่านั้น

ถึงแม้จะเป็นวันแรกที่ไปทํางาน แต่เจนอารีก็มองออกแล้ว ว่าในHE เบรย์เดนมีอํานาจและสิทธิ์ในการพูดสูงที่สุด คนที่อยู่เบื้องล่างทุกคนต่างก็เกรงกลัวเขาเคารพเขา ไม่แปลกใจเลย ที่เจนนินทร์จะต้องโดนขู่อย่างแน่นอน

ขณะที่เจนอารีแสร้งทําเป็นเคาะประตูห้องทํางานของเบรย์เดน เจนนินทร์ก็รีบวิ่งเข้ามาอย่างร้อนรน จากนั้นจึงส่งเอกสารที่เธอแปลใหม่มาแล้วอย่างว่าง่าย “ไม่ต้องโหดร้ายขนาดนี้หรอก ยังต่อไปก็เป็นเพื่อนร่วมงานกัน ได้เจอกันบ่อยๆ เอกสารฉันแปลใหม่แล้ว นี่ให้เธอ”

เจนอารีรับมา กวาดตามอง คำที่ไม่ได้สื่อความหมายก่อนหน้านี้ก็สื่อความหมายแล้วอย่างที่คิด “เธอก็ไม่ได้โง่หนิ ไม่เห็นต้องไปฟังคําพูดของนิวลินผู้หญิงคนนั้นเลย ”

เจนนินทร์มุมปากกระตุก “ฉันจะถือว่าเธอชมละกัน”

การได้เข้ามาเป็นเลขาหญิงของเบรย์เดนในบริษัท HE กรุ๊ป ไม่มีใครสักคนที่โง่หรอก เมื่อครู่แม้เธอจะเชื่อคําพูดของนิวลินแต่ก็ยังเหลือมือไว้ข้างนึง เธอแปลเอกสารใหม่แล้ว แต่แค่ไม่ได้มอบให้เจนอารีตรงเวลา

เจนอารี: “ปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปหนึ่งครั้งได้สองครั้งไม่ได้ หวังว่าต่อไปเธอจะฉลาดนะ มิฉะนั้น ถ้ามีครั้งต่อไปอีก ฉันจะไม่ปล่อยผ่านไปง่ายๆ ”

เจนนินทร์กัดฟันพยักหน้า “ค่ะ! ”

หลังจากเจนอารีชนะ ก็กําลังจะหันหลังกลับไปที่ห้องทํางานของตัวเอง แต่ทันใดนั้นประตูห้องทํางานของประธานที่ทั้งสองอยู่ข้างหน้าก็เปิดออกโดยอัตโนมัติ เสียงของเบรย์เดนดังออกมาจากข้างใน “เจนอารี เข้ามา! ”

ฝีเท้าของเจนอารีที่กําลังจะเดินออกไปพลันชะงักกลางอากาศ ไม่ใช่น่า ครั้งแรกที่ใช้อุบายจิ้งจอกแกล้งเป็นเสือก็โดนตัวจริงจับได้ซะแล้ว? ในเวลานี้เธอพึ่งมารู้ทีหลังว่ามีกล้องวงจรปิดอยู่นอกห้อง ดังนั้น ตอนที่เธอปรากฏตัวที่นี่ เบรย์เดนที่อยู่ในห้องทำงานก็รู้อยู่แล้ว

เจนนินทร์มองเจนอารีด้วยความอิจฉาและริษยา แล้วถอยออกไปเงียบๆ

เจนอารีเดินเข้าไปยังห้องทํางานของประธานด้วยความรู้สึกผิดนิดๆ

เบรย์เดนกําลังตรวจสอบเอกสารอยู่ เขาชี้นิ้วไปที่แก้วบนโต๊ะโดยไม่เงยหน้า “ชงกาแฟให้ฉันถ้วยนึง” ”

“ชงกาแฟ?” เจนอารีกะพริบตาปริบๆ

ที่เรียกชื่อเรียกแซ่ให้เธอเข้ามา ก็เพื่อชงกาแฟให้เขาเนี่ยนะ?