บทที่ 85 โศกนาฏกรรมที่ไม่คาดคิด

คนชั่วร้ายที่จุดประทัดเหล่านี้คือเด็กๆที่ดิโอถูกลงโทษในตอนกลางวัน

พวกเขายังคงทำเรื่องแบบนี้แม้ว่าดิโอจะลงโทษก็ตาม

ไม่มีอะไรจะหยุดพวกเขาจากการรังแกพีทขี้อายได้!

พวกเขาไม่ได้กังวลที่จะเอาคืนดิโอได้ แต่พีททำได้!

พวกเขาโทษพีทขี้อายด้วย

ถ้าไม่ใช่เพราะความโง่เขลาของเขาพวกเขาคงหนีไปแล้ว!

พวกเขาโยนประทัดใส่บ้านของพีทขี้อายเพื่อเป็นการเตือนพวกเขาไม่ต้องการให้สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นเป็นที่รู้กันในโรงเรียนในวันรุ่งขึ้น!

สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือบ้านเกิดไฟไหม้เนื่องจากประทัดโยนเข้าไปข้างใน!

เมื่อครอบครัวของพีทตรวจสอบเรื่องเสียงก็สายไปแล้ว!

ไฟลุกลามไหม้ทั้งห้องอย่างควบคุมไม่ได้!

ไม่นานเพื่อนบ้านก็ออกมาหลังจากเห็นแสงไฟผิดปกติในบริเวณใกล้เคียงและต้องตกใจเมื่อเห็นบ้านหลังหนึ่งในละแวกของพวกเขาถูกไฟไหม้

พวกเขารีบเรียกเจ้าหน้าที่ดับเพลิงมาช่วยลดความเสียหาย

ในขณะเดียวกันผู้รังแกก็หวาดกลัวกับสิ่งที่พวกเขาทำ!

นั่นไม่ใช่การกลั่นแกล้งอีกต่อไป!

นั่นเป็นการกระทำผิดโดยสุจริตใจ!

เจอร์รี่ซึ่งเป็นคนที่ดิโอโยนลงไปในทรายก่อนหน้านี้เป็นคนที่ใจเย็นที่สุดในบรรดาคนพาล

เขาแน่ใจว่าจะไม่มีใครบอกใครเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น

เขาขู่พวกเขาทุกคนว่าหากมีใครพูดคุยพวกเขาทั้งหมดจะตรงไปยังเรือนจำเด็กและเยาวชนซึ่งพวกเขากลัว

เจอร์รี่ตรวจสอบให้แน่ใจว่าทุกคนจะทำตามผู้นำของเขาในขณะที่เขายังบอกด้วยว่าไม่มีหลักฐานว่าพวกเขาเป็นคนวางเพลิงและหากมีใครถามสิ่งที่พวกเขาต้องการคำตอบก็คือคืนนี้พวกเขาหลับไปอย่างรวดเร็วบนเตียงของตัวเอง!

ด้วยความช่วยเหลือของเจ้าหน้าที่ดับเพลิงจึงดับอย่างรวดเร็วก่อนที่จะลุกลามไปยังบ้านใกล้เคียง

พีทและพ่อแม่ของเขาได้รับการช่วยเหลือ

โชคดีที่ไม่มีอันตรายต่อชีวิตของพวกเขา

แต่พ่อแม่ของพีทยังคงต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลจากอาการไฟลวก

อย่างไรก็ตามพีทยังคงตกใจเมื่อเห็นบ้านของเขาถูกไฟไหม้และชื่อเดียวที่เขานึกถึงในตอนนั้นคือเจอร์รี่!

เขารู้ว่านั่นคือเจอร์รี่เป็นคนทำ!

เขาหายไปจากความโกรธที่เงียบงันและพลังประหลาดดูเหมือนจะทำลายผิวกายของพีท!

อีกด้านหนึ่งดิโอได้กลับไปที่ร้านอาหารกับเจสสิก้า

เจสสิก้าจูบแก้มของดิโอเพื่อเป็นการบอกลาและกลับไปที่รถเพื่อกลับไปที่บ้านของเธอ

ดิโอมีความสุขนั่นเป็นครั้งแรกที่เขาได้มีความสุขกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างจริงใจ

แต่แล้วก็มีบางอย่างที่เขาต้องทำ!

ดิโอล็อกประตูและหน้าต่างทุกบานในร้านอาหารและตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีกล้องแมลงหรืออะไรทำนองนั้นในร้านอาหาร

หลังจากเตรียมการอย่างรอบคอบดิโอก็หยิบ Stand Arrow ออกมาและนำหอยทากที่เขาเลี้ยงไว้ก่อนหน้านี้ไปที่โต๊ะในห้องอาหาร

หอยทากตัวนั้นไม่มีอะไรพิเศษมันก็เหมือนกับหอยทากตัวอื่นๆ

มันยังทำตัวเหมือนหอยทากทั่วไป

มันกลัวอย่างง่ายดายเมื่อดิโอดึงมันออกมาจากกล่องแก้ว!

ดิโอลังเลที่จะใช้การ์ดสัตว์เลี้ยงสีขาวของเขามันธรรมดาเกินไปและหอยทากก็ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงที่ดีด้วยซ้ำ!

หลังจากคิดอย่างจริงจังในที่สุดดิโอก็ยอมแพ้

สัตว์เลี้ยงที่มีศักยภาพในการใช้แสตนด์นั้นหายากมากเขาโชคดีที่พบมันในเวลาอันสั้น!

ดิโอไม่ลังเลอีกต่อไป

เขาใช้การ์ดสัตว์เลี้ยงกับหอยทากทันที!

ดิโอภาวนาในใจว่าอย่าลงเอยด้วยความล้มเหลว!

ขณะที่เขาอธิษฐานการ์ดสัตว์เลี้ยงจะค่อยๆหายไปและกลายเป็นรัศมีที่ด้านบนของหัวของหอยทาก

ดิโอมีความสุข!

เขาสร้างความสัมพันธ์ทางจิตกับหอยทากโดยนัยว่าการ์ดสัตว์เลี้ยงทำสำเร็จแล้ว!

พฤติกรรมของหอยทากเองก็ดูเหมือนจะแตกต่างกันเช่นกัน

มันขยับเข้ามาใกล้ดิโอโดยไม่ลังเลหรือหวาดกลัวและปีนขึ้นไปบนมือของดิโอ ในขณะที่ขยี้ตาไปที่มือของดิโออย่างสนิทสนม

ดิโอตื่นเต้นกับการพัฒนานั้นเห็นได้ชัดว่าหอยทากไม่ธรรมดาอีกต่อไป!