บทที่ 180

อีกหนึ่งสัปดาห์ผ่านไปถนนในนิวยอร์กก็เต็มไปด้วยเทศกาลคริสต์มาส

นั่นยังเป็นเวลาครึ่งปีนับตั้งแต่ดิโอมาถึงโลกนั้น เขาผ่านอะไรมามากมายในช่วงเวลาเหล่านั้นเขารู้สึกอบอุ่นเสียงหัวเราะความเศร้าและแม้แต่ความโกรธ หากไม่พบคิงพินเขาก็รู้ว่าเขาจะยังคงอยู่บนถนนไล่ตามคนของเขาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด!

ในระหว่างวันเขาเป็นที่รู้จักในฐานะเจ้าของร้านอาหารจีนเล็กๆ ที่ประสบความสำเร็จในย่านไชน่าทาวน์ซึ่งเหล่าคนดังและคนดังหลายคนได้นัดแนะกันมารับประทานอาหารที่ร้านดังกล่าว

ในตอนกลางคืนเขามีส่วนร่วมในการสังหารอาชญากรและองค์กรอาชญากรรมหลายกลุ่มทั่วเมืองในบางครั้งเขาจึงนำทรัพย์สินอันมีค่าของอาชญากรทั้งหมดไปให้ตัวเองเพื่อเพิ่มคุณค่าให้กับตัวเอง เขาทำแบบนี้เพื่อให้แน่ใจว่าเขามีเงินซื้อทองเพื่อพัฒนาตัวเอง! โดยรวมแล้วเขามีชีวิตที่น่าตื่นเต้นและเติมเต็ม!

ดิโอค่อยๆคุ้นเคยกับชีวิตปัจจุบันของเขาและเมื่อถึงวันที่ 24 ธันวาคมเขากำลังจะได้สัมผัสกับวันหยุดสำคัญครั้งแรกที่นี่ น่าเศร้าที่เขาไม่มีครอบครัวในคำนั้นคนที่สนิทที่สุดที่เขามีคือวิลล์ แต่เขาไม่แน่ใจว่าเพื่อนสนิทของเขาต้องการเสียวันหยุดไปกับเขา แต่เขารู้ดีเสมอว่าจะไม่ปฏิเสธคำเชิญของดิโอ

ดังนั้นในวันที่ 25 ธันวาคมดิโอจึงพาวิลล์ปใช้จ่ายคริสต์มาสอีฟที่บ้านของเจสสิก้าเพราะเป็นอีกครั้งที่พ่อแม่ของเจสสิก้าและไอรีนไม่ได้อยู่ที่นั่นเพื่อพวกเขา

ดิโอสงสัยมาตลอดว่าทำไมพ่อแม่ของพวกเขาไม่เคยให้ความสนใจน้องสาวอย่างที่พวกเขาต้องการเลยเป็นเพราะแผลเป็นของไอรีนหรือเปล่า? หรือเป็นอย่างอื่นทั้งหมด? เพราะถึงแม้เขาจะใช้เวลาเล็กน้อยเพื่ออยู่กับน้องสาวและวิลล์

เมื่อวิลล์และดิโอมาถึงร็อกกี้เฟลเลอร์เซ็นเตอร์ดิโอเห็นว่าไอรีนและเจสสิก้ายืนอยู่หน้าร้านคริสต์มาสบางร้านเมื่อดิโอจอดรถและเดินเข้าไปหาพวกเขาไอรีนก็กระโดดเข้าหาแขนของดิโอและโอบกอดดิโออย่างมีความสุข น่าเสียดายสำหรับวิลล์เขาถูกเพิกเฉย

ไอรีนรีบขอรูปกับดิโอที่หน้าต้นคริสต์มาสขนาดใหญ่หน้าร็อกกี้เฟลเลอร์เซ็นเตอรทันที ยังคงโชคร้ายสำหรับวิลล์มันเป็นหน้าที่ของเขาที่ต้องถ่ายภาพของทั้งสามคนที่มีความสุข เมื่อเห็นแววตาที่น่าเวทนาและเศร้าจากวิลล์ เจสสิก้าสัญญากับวิลล์าเธอจะแนะนำเขาให้รู้จักกับเพื่อนคนหนึ่งของเธอและเพื่อนของเธอสวยมาก

วิลล์ตกใจทันทีที่ได้ยินคำสัญญาของเจสสิก้าเขากระตือรือร้นช่วยให้พวกเขาได้ภาพที่สมบูรณ์แบบที่เจสสิก้าและไอรีนพึงพอใจในไม่ช้า

ทันทีที่เจสสิก้าและไอรีนหมดความสนใจในต้นคริสต์มาสพวกเขาลากวิลล์และดิโอไปหาผู้คนมากมายด้วยความอยากรู้ว่าทำไมถึงมีคนมากมายที่หน้าร้าน

“วิลล์ตอนนี้งานของคุณคือช่วยเราถ่ายภาพและช่วยขนของไปรอบๆ สำหรับความทุ่มเทของคุณฉันจะให้เบอร์เพื่อนของฉันและฉันสัญญาว่าจะบอกให้เธอรู้และทำให้คุณราบรื่น!” เจสสิก้าพูดอย่างตื่นเต้นขณะที่พวกเขาเข้าคิวหน้าร้านที่คนพลุกพล่าน

วิลล์พยักหน้าทันทีและกลายเป็นคนรับใช้ที่ภักดีที่สุดของเจสสิก้าตลอดทั้งคืนดิโอรู้ว่าวิลล์ต้องการความสุขของตัวเองในไม่ช้าวิลล์เหงามานานมาก

ในเวลาเดียวกันดิโอมักจะยิ้มขณะที่ผู้หญิงบางคนขยิบตาให้เขาขณะที่พวกเขาเดินผ่านไปกระตุ้นให้วิลล์โกรธเมื่อเขาตบหัวดิโอเบาๆ

ดิโอรู้สึกฉงนว่าทำไมวิลล์ลถึงโกรธเขา แต่ก็ใช้โอกาสนั้นแลกเปลี่ยนหยอกเย้าเหมือนเด็กน้อยอีกครั้งกับวิลล์

เมื่อทั้งสี่คนออกไปผจญภัยในคืนคริสต์มาสพวกเขาก็เห็นวัตถุบินตรงมาที่็อกกี้เฟลเลอร์เซ็นเตอร์ด้วยความเร็วสูงทันที

“นั่นคือโดรนใช่ไหม?” ไอรีนถามเจสสิก้า

“เป็นไปไม่ได้โดรนไม่ควรบินเร็วขนาดนั้น!” เจสสิก้าพูดขณะที่เธอสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของวัตถุบิน

“มันคือไอรอนแมน! ดูสิมีชุดเกราะเหล็กมากมายอยู่ข้างหลังเขา!” วิลล์พูดขณะที่เขาชี้ไปด้านหลังไอรอนแมน

“เชี่ยละ! วิ่งออกไปจากที่นี่!” ดิโอพูดขณะที่เขาผลักวิลล์พาเจสสิก้าและไอรีนไปที่ปลอดภัย

“ทำไม? ไม่ใช่เพื่อการแสดงเท่านั้นหรือ การแสดงคริสต์มาส? ไอรอนแมนอยู่ที่นี่เพื่อปกป้องพวกเราไม่ใช่เหรอ?” วิลถามอย่างสับสน

“เชื่อฉันดูสิ! หนึ่งในชุดเกราะถูกยิงลงมาจากท้องฟ้า!” ดิโอพูดอย่างแรงเพื่อให้วิลล์และเจสสิก้าเริ่มอพยพตัวเอง

………….