บทที่ 260 – คุกคามทุกคนรอบ ๆ

 

 

 

 

 

คนแรกที่หลี่เซียนเต่าเห็นคือทายาทดาบมหาคงคา !

 

บุคคลนี้ถูกดาบของหลี่เซียนเต่ากวาดออกไปแล้วและกำลังนอนอยู่ในหลุมยักษ์ ร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยบาดแผลมากมาย เส้นลมปราณและเส้นเลือดจำนวนมากในร่างกายของเขาถูกหลี่เซียนเต่าเฉือน

 

“ เจ้าต้องการสังหารเทียนหยา ? ” หลี่เซียนเต่ามองเขาอย่างเย็นชาและถาม

 

“ แค่ก แค่ก  ทำไมเจ้าถึงรู้จักดาบมหาคงคา ? ” นั่นเป็นปัญหาเดียวที่ทายาทดาบมหาคงคาอยากจะพูด

 

ถ้าเขาไม่ได้รับคำตอบเขาจะไม่สามารถตายอย่างสงบได้ !

 

ตั้งแต่เริ่มต้นเขาอาศัยอยู่ในฐานะทายาทคนเดียวของดาบมหาคงคาเขาคิดว่าเขาเป็นคนเดียวในโลกที่รู้

 

แต่ตอนนี้ใน สิบแดนโลก เขาเห็นว่าการโจมตีแบบสบาย ๆ ของ หลี่เซียนเต่า นั้นน่ากลัวกว่าเขาเสียอีกสิ่งนี้ทำให้เขาตกใจและทำให้เขารู้สึกหดหู่ …

 

หลี่เซียนเต่า หัวเราะออกมาและพูดว่า ” เจ้าเป็นคนเดียวที่รู้จักดาบมหาคงคาหรือไง ? “

 

“ แน่นอนข้าพบมันในซากปรักหักพัง เป็นไปไม่ได้ที่จะมีใครรู้เรื่องนี้ !! ” ทายาทของดาบมหาคงคากล่าวอย่างหนักแน่น

 

แม้ว่าเขาจะตายไปเขาก็ต้องการปกป้องตัวตนของเขาในฐานะทายาทของดาบมหาคงคา

 

หลี่เซียนเต่าส่ายหัวด้วยความรังเกียจ “ ดาบมหาคงคาในมือของข้าเป็นของจริงและของปลอมอื่นๆ ตัวข้าเองไม่ได้บอกว่าข้าเป็นทายาท แต่เจ้าเป็นคนทำ ”

 

“ เป็นไปไม่ได้…” ทายาทของดาบมหาคงคา ไม่เชื่อคำพูดของหลี่เซียนเต่า

 

หลี่เซียนเต่าหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ เนื่องจากเจ้าไม่ต้องการที่จะยอมแพ้ข้าจะทำให้ความปรารถนาของเจ้าเป็นจริง ดาบมหาคงคาเรียกอีกอย่างว่าพลังงานดาบมหาคงคาและมีการเคลื่อนไหวที่เรียกว่าดาบมหาคงคาจากสวรรค์ รูปแบบปลอมไม่มีสิ่งนี้ ตอนนี้ลืมตาและมองอย่างตั้งใจเสีย ”

 

ทันทีที่เขาพูดเช่นนี้หลี่เซียนเต่าก็ชี้นิ้วไปข้างหน้า !

 

พลังงานดาบที่เหมือนสายรุ้งพุ่งออกมา ในชั่วพริบตานั้นมันดังก้องราวกับสวรรค์และกลายเป็นแม่น้ำที่ไหลเชี่ยว

 

ปรากฏการณ์จากดาบทำให้ทุกคนตกตะลึง

 

แม่น้ำแขวนคว่ำอยู่บนท้องฟ้าและไหลไปข้างหน้า

 

ที่สำคัญคือน้ำในแม่น้ำเป็นพลังงานดาบ !

 

ทายาทของดาบมหาคงคาลืมตาเหมือนเห็นผี

 

เขาจำดาบเล่มนั้นได้อย่างชัดเจน

 

ดาบมหาคงคาดาบมหาคงคาจากสวรรค์ !

 

แต่รูปแบบที่เขารู้จักไม่มีพลังที่น่ากลัวอย่างนั้นเลย

 

น้ำแต่ละหยดในแม่น้ำเป็นพลังงานดาบ มันทำให้เขาจมน้ำตายทันที

 

“ ไม่…” ทายาทของดาบมหาคงคากรีดร้อง เขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังจริงๆ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เป็นทายาทเพียงคนเดียวของดาบมหาคงคาเขาไม่ได้เป็นคนแรกด้วยซ้ำ

 

หลังจากดาบมหาคงคาเสร็จสิ้นพื้นดินก็ยุ่งเหยิงมาก ส่วนทายาทเรียกว่าไม่เหลือกระดูก….

 

“ ดวลดาบกับข้า เจ้าแค่รนหาที่ตาย ! ” หลี่เซียนเต่ากล่าวอย่างใจเย็นและมองไปที่ เทียนหยา

 

“ บอกปู่เทพใครอีกบ้างที่อยากจะสังหารเจ้า ? ” หลี่เซียนเต่า ถามอย่างใจเย็น

 

เมื่อเขาพูดเช่นนี้ทุกคนก็ตกใจ

 

ชายคนนั้นกำลังจะโจมตีพวกเขา ?

 

เทียนหยาชี้และตะโกนว่า “ ปู่เทพเขาเป็นคนเดียว เขายังบอกด้วยว่าเขาต้องการที่จะตัดแขนหรือขาของข้าออกไปข้างหนึ่ง ”

 

หลี่เซียนเต่ามองไปที่อ้าวเจว่อย่างสงบ

 

การแสดงออกของ อ้าวเจว่ นั้นน่าเกลียดมากและเขาก็สาปแช่ง ลึกๆเขารู้สึกประหม่าจริงๆ หอกในมือของเขาสั่นและเขาเริ่มเหงื่อออก

 

ทายาทดาบมหาคงคาถูกสังหารเช่นนั้น มันช่างน่ากลัวเหลือเกิน

 

“ ข้าแค่ล้อเล่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ เจ้ารู้จักข้า ข้าชอบพูดเล่น ข้าขอโทษ ข้าขอโทษ ” อ้าวเจว่ ก้มหัวลงอย่างไร้ภาคภูมิใจ

 

เพราะเขาอยู่คนเดียวถ้าพวกเขาต่อสู้ อ้าวเจว่ จึงมั่นใจว่าจะไม่มีใครช่วยเขาได้

 

หลี่เซียนเต่ามองไปที่อ้าวเจว่และพูดด้วยสายตาเย็นชา “ เจ้าต้องการเฉือนมือและขาของนางต้องขอขอบคุณสำหรับความกรุณาสินะ ดังนั้นข้าจะตัดแขนและขาของเจ้าทิ้งเพื่อให้เจ้ามีชีวิตอยู่เช่นกัน ”

 

ใบหน้าของ อ้าวเจว่ น่าเกลียดจริงๆ ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งกินอึ เขาจ้องมองไปที่ หลี่เซียนเต่า และเปลวไฟกำลังพุ่งออกมาจากดวงตาของเขา

 

“ จำไว้ว่าเจ้าต้องขอบคุณข้าที่ปล่อยให้เจ้ามีชีวิตอยู่ ! ” หลี่เซียนเต่า กล่าวอย่างเย็นชา

 

“ เจ้าเป็นคนพาล ! ” อ้าวเจว่ ไม่สามารถรับมันได้อีกต่อไป เขาเป็นใคร ?

 

เมื่อก่อนเขาเป็นคนหยิ่ง คนอื่นมีสิทธิ์คุยกับเขาแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ?

 

“ อย่าคิดว่าข้ากลัวเจ้า ข้าไม่ต้องการปัญหา เนื่องจากเจ้าเป็นคนพาลข้าจะสังหารเจ้า แม้ว่าสายฟ้าจะฟาดลงมาข้าก็จะสังหารเจ้า ” อ้าวเจว่ กัดฟัน เขามีความคิดที่จะใช้พลังเกินความแข็งแกร่งของสิบแดนโลก

 

แม้ว่าเขาจะถูกฟ้าผ่าเขาก็ต้องสังหารหลี่เซียนเต่า

 

เขาไม่เห็นด้วยที่จะปล่อยให้ใครบางคนหยิ่งผยองต่อหน้าเขา !

 

หลี่เซียนเต่ายกมือขึ้นและพูดว่า ” ดีข้าชอบความกล้าหาญของเจ้า ข้าอยากจะให้เจ้ามีชีวิตอยู่ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าข้าจะส่งเจ้าไปนรกแทนดีกว่า ! ”

 

“ หยุดเรื่องไร้สาระ เจ้าเป็นขยะจากโลกที่ต่ำต้อย กินหอกของข้าซะ ! ” อ้าวเจว่ ตะโกนด้วยความโกรธ ทันใดนั้นหอกก็พุ่งไปข้างหน้า

 

ท้องฟ้าถูกฉีกออกเหมือนมังกรไฟที่พ่นเปลวไฟแห่งจิตวิญญาณออกมา

 

พื้นที่รอบ ๆ เริ่มฉีกออกจากกันซึ่งแสดงให้เห็นว่าพลังที่ อ้าวเจว่ ใช้นั้นถึงขีดจำกัด แล้ว

 

พลังนั้นยิ่งใหญ่เกินไปและสายฟ้ากำลังจะโจมตี

 

แต่หลี่เซียนเต่าไม่สนใจเลย

 

“ ไปซะ ! ” พลังงานควบแน่นอยู่ด้านหลังหลี่เซียนเต่ากลายเป็นดาบหลายเล่มฟันกลับไป

 

การโจมตีครั้งนี้ไม่มีชื่อ เพียงแค่ หลี่เซียนเต่า ใช้ พลังปราณ เป็นดาบเพื่อสังหาร อ้าวเจว่

 

ดาบฉีกพื้นที่รอบ ๆ ก่อนที่จะโดนหอกเปลวไฟของ อ้าวเจว่

 

หอกของอ้าวเจว่ สั่นและร่างกายของเขาก็เช่นกัน เขาตะโกนว่า “ ช้าก่อน ! ”

 

หลี่เซียนเต่าเย้ยหยัน “ จงป่นปี้ ! ”

 

พลังดาบถูกฟันลงไปและด้วยการระเบิดที่ดังก้อง หอกก็ถูกแยกออกเป็นสองส่วน

 

อ้าวเจว่เองถูกส่งไปหลายร้อยเมตรและเขาก็กระอักเลือดออกมา เลือดสดๆของเขากลายเป็นสีรุ้งในอากาศ

 

ในตอนนั้น หลี่เซียนเต่า ก้าวไปข้างหน้า พลังดาบเป็นเหมือนสายรุ้งที่เฉือนไปข้างหน้าจากข้างๆเขา

 

ศีรษะตกลงไปที่พื้นและสายรุ้งสีเลือดก็หายไป อ้าวเจว่ ไม่ได้ใช้ความแข็งแกร่งเกินกว่าโลกนี้ก่อนที่เขาจะตาย

 

หลี่เซียนเต่า เร็วเกินไปและเขาสังหารเร็วเกินไปจน อ้าวเจว่ ไม่สามารถใช้ความแข็งแกร่งของตัวเองได้

 

หลี่เซียนเต่ายืนอยู่บนท้องฟ้าเพียงลำพังและมองไปรอบๆใครก็ตามที่เขาจ้องมองมาจะต้องหวาดผวา

 

เขาน่ากลัวมาก

 

มันน่ากลัวจริงๆ !

 

ปีศาจน้อยของเส้นทางฮั่นเทียนกลืนน้ำลายเขาอยากจะคืนคำในสิ่งที่เขาพูดจริงๆ

 

การมองเพียงครั้งเดียวจาก หลี่เซียนเต่า ตอนนี้จะทำให้เขาสั่นfh;p:he

 

เขาสังหารผู้เชี่ยวชาญสองคนติดต่อกัน หลี่เซียนเต่าไม่ได้รับอันตรายใดๆเลยและพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหลี่เซียนเต่าใช้พลังเต็มกำลังหรือยัง

 

พวกเขาจะต่อสู้อย่างไร ?

 

ในขณะนั้นไม่มีใครคิดถึงข้าวเขี้ยวมังกรเลย

 

หลี่เซียนเต่ามองไปที่เทียนหยาและถามว่า “ มีใครในนี้ที่บอกว่าพวกเขาต้องการสังหารเจ้าอีกหรือไม่ ? ”

 

หัวใจของทุกคนแน่นขึ้นโดยเฉพาะปีศาจน้อยจากเส้นทางฮั่นเทียนใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวและเขาต้องการที่จะหนี

 

ถ้าเทียนหยาพูดอะไรเขาก็คงจะจบสิ้นแน่ !