บทที่ 269 – การกวาดล้างคนข้ามโลก

 

 

 

 

 

ภายในธนาคารแห่งจักรวาล หลี่เซียนเต่า กำลังเฝ้าสังเกตพวกเขาทั้งหมด

 

เขามองดูพวกเขาทีละคนและเห็นพวกเขาทวงหนี้ได้อย่างราบรื่น หลี่เซียนเต่า พอใจจริงๆ

 

คนส่วนใหญ่ไม่เต็มใจที่จะปฏิบัติตามสัญญาและไม่เต็มใจที่จะจ่ายเงินชดเชยดังนั้นพวกเขาจึงเสียชีวิต

 

มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่รอดชีวิตหลังจากจ่ายค่าชดเชย

 

หลี่เซียนเต่า มองและไม่รู้สึกอะไรมาก เขาได้ผ่อนคลายข้อจำกัดและอนุญาตให้พวกเขามีชีวิตอยู่ได้ แต่เนื่องจากพวกเขาไม่ต้องการมันจึงสมควรที่จะตายแล้ว

 

เขามองมันสักพักก่อนจะหลับตาและนอนลงบนเก้าอี้

 

ต่อไป หลี่เซียนเต่า ต้องกำจัดผู้ข้ามโลก !

 

ควรเป็นหน้าที่ของผู้พิพากษาสิบแดนโลก ซึ่งก็คือ นักบวชจาง ที่ต้องทำเช่นนั้น แต่ หลี่เซียนเต่า ต้องการทิ้งร่องรอยไว้ใน สิบแดนโลก ก่อนที่เขาจะขึ้นไป

 

เขาต้องการช่วยสิบแดนโลกล้างผู้ข้ามโลกเหล่านี้

 

หลี่เซียนเต่าให้กู่หลิงและคนอื่นๆสามวันและถ้าพวกเขาไม่ออกไปพวกเขาก็ไม่ควรตำหนิว่าเขาไม่สุภาพ

 

สามวันผ่านไปเร็วจริงๆ

 

ในวันที่สาม หลี่เซียนเต่า หลับตาลงและทำความเข้าใจกับมหาสมุทรเต๋าของดินแดนนิรันดร์ เขาสัมผัสได้ถึงร่องรอยของผู้ข้ามโลกที่กระจัดกระจายไม่กี่แห่ง

 

พวกเขาไม่ได้รับข่าวสารและไม่รู้ว่า หลี่เซียนเต่า ได้นำข้าวเขี้ยวมังกรไปแล้ว พวกเขาไม่รู้ด้วยว่าผู้เชี่ยวชาญหลายคนถูกสังหารและพวกเขาก็ค้นหาข้าวเขี้ยวมังกรต่อไป

 

หลี่เซียนเต่าสัมผัสได้ถึงตำแหน่งของพวกมันและใช้นิ้วของเขาเป็นดาบยิงพลังงานดาบออกมาจากธนาคารแห่งจักรวาล

 

จากที่อยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์พลังงานดาบก็พุ่งออกมา !

 

ลมพัดมาจากที่ไกลออกไปหลายหมื่นไมล์พัดไปทั่ว !

 

นี่คือวิถีดาบของ หลี่เซียนเต่า

 

ในดินแดนนิรันดร์เขาไม่จำเป็นต้องออกไปข้างนอกด้วยซ้ำเพราะเขาอยู่ยงคงกระพัน

 

พลังงานดาบพุ่งออกไปข้ามภูเขาและแม่น้ำหลายพันแห่งและมาถึงที่เกิดเหตุ

 

ในสายตาของผู้ข้ามโลกจำนวนมากพลังงานดาบบินไปมาเหมือนดาวตก มันปราบปรามพวกเขาทั้งหมด

 

พวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก พวกเขาต้องการที่จะหนีและพวกเขาต้องการที่จะปิดกั้นมัน!

 

พลังงานดาบพุ่งลงสู่พื้นเปลี่ยนทุกอย่างในระยะ 100 ไมล์ให้กลายเป็นฝุ่น

 

ไม่ว่าจะเป็นหญ้าดินหินต้นไม้และมนุษย์พวกเขาทั้งหมดเสียชีวิต !

 

ทะเลสาบลึก 100 เมตรสองสามแห่งปรากฏขึ้นและเต็มไปด้วยน้ำ ในอนาคตปลาจะปรากฏขึ้นและทิวทัศน์จะสวยงาม

 

ประชาชนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นคนสังหารคนพวกนี้

 

หรือมากกว่านั้นพวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีบุคคลที่น่ากลัวเช่น หลี่เซียนเต่า ใน สิบแดนโลก

 

หลี่เซียนเต่ายิงพลังดาบออกมาห้าเส้นสังหารกลุ่มคน 5 กลุ่มที่มาจาก แดนนภาจันทรายะเยือก

 

ตั้งแต่เหตุการณ์ ข้าวเขี้ยวมังกร ทุกฝ่ายใน แดนนภาจันทรายะเยือก ก็รู้จักหลี่เซียนเต่า แล้ว อาจกล่าวได้ว่าเขาได้สร้างความขุ่นเคืองให้กับทุกฝ่ายใน แดนนภาจันทรายะเยือก

 

หลังจากกำจัดคนเหล่านี้ออกไปหลี่เซียนเต่าก็เริ่มออกตระเวณ

 

นอกเหนือจาก ดินแดนต้าหลี่, ดินแดนรกร้างโบราณ และ ดินแดนนิรันดร์ แล้ว หลี่เซียนเต่า ยังต้องการมุ่งหน้าไปยังโลกทั้งเจ็ดเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีผู้ข้ามโลกเหลืออยู่

 

ทันทีที่เขาสังเกตเห็นเขาจะสังหารพวกนั้นทันที !

 

ดินแดนทั้งสิบกำลังจะเปลี่ยนไปและไม่จำเป็นต้องให้คนจากเก้าแดนนภาเข้าไปยุ่ง

 

แต่เมื่อหลี่เซียนเต่า กำลังจะจากไป เสี่ยวฉี ก็พา เทียนหยา และ หลี่ฉิงเอ๋อร์ น้องสาวของ หลี่หวู่หยา มาด้วย

 

“ พาเด็กสองคนไปด้วยสิคะ ” เสี่ยวฉีกล่าว

 

“ ข้าจะออกไปสังหารคนนะ ! ” หลี่เซียนเต่า ยืนกราน

 

“ ไม่เป็นไร ท่านควรแสดงให้พวกเขาเห็นถึงอันตรายของโลก ” เสี่ยวฉีไม่สน

 

“ เจ้ารู้สึกรำคาญกับการเลี้ยงดูเด็กๆงั้นเหรอ ? ” หลี่เซียนเต่าก็หัวเราะ

 

ผู้คนในธนาคารแห่งจักรวาล ต่างออกไปเก็บหนี้กันหมดและมีเพียง เทียนหยา และ หลี่ฉิงเอ๋อร์ เท่านั้นที่เหลืออยู่ใน เสี่ยวฉี

 

หลังจากนั้นไม่กี่วันเสี่ยวฉีรู้สึกเบื่อหน่ายกับการเลี้ยงดูเด็กๆและรู้สึกรำคาญแม้เพียงเล็กน้อย นั่นเป็นเพราะหลังจากที่เจ้าใกล้ชิดกับเด็กๆพวกเขาจะไม่กลัวเจ้าอีกต่อไป

 

โชคดีที่พวกนางสองคนเป็นเด็กผู้หญิงดังนั้นพวกนางจึงไม่กล้าแสดงออกเหมือนผู้ชาย ถ้าไม่อย่างนั้นเสี่ยวฉีจะต้องส่งพวกนางไปที่หลี่เซียนเต่าเมื่อนานมาแล้ว

 

“ เอาล่ะข้าจะพาพวกนางออกไป เจ้าสามารถรออย่างสงบเพื่อให้ข้ากลับมา ” หลี่เซียนเต่าเข้าใจเสี่ยวฉีเขาจึงตอบตกลง

 

เสี่ยวฉียิ้มหวาน “ งั้นก็ดูแลพวกเขาให้ดีนะคะ ”

 

หลี่ชิงเอ๋อพยักหน้าและยืนเอามือไพล่หลัง เขานำ เทียนหยา และ หลี่ฉิงเอ๋อร์ ออกจาก ธนาคารแห่งจักรวาล และเริ่มออกตระเวณรอบทุกดินแดน

 

เทียนหยา และ หลี่ฉิงเอ๋อร์ ติดตาม หลี่เซียนเต่า และไม่กล้าที่จะประมาทเกินไป พวกนางทำทุกอย่างที่หลี่เซียนเต่าบอกให้ทำและประพฤติตัวดีจริงๆ

 

“ ปู่เทพเราจะไปไหนกัน ” เทียนหยา ถามอย่างสงสัย

 

“ อันดับแรกเราจะไปที่ ดินแดนพุทธองค์โบราณ ! ” หลี่เซียนเต่า กล่าวอย่างใจเย็น

 

” บ้านของข้า ” หลี่ชิงเอ๋อตกตะลึงและพึมพำ

 

บ้านของนางอยู่ในดินแดนพระพุทธองค์โบราณ

 

“ ใช่แล้วสำหรับบ้านเกิดของเจ้า เจ้าต้องการไหว้บิดามารดาของเจ้าหรือไม่ ? ” จู่ๆหลี่เซียนเต่าก็ถามขึ้น

 

” ข้าทำได้หรือ ? ” หลี่ฉิงเอ๋อร์มองไปที่หลี่เซียนเต่า ด้วยความประหลาดใจ

 

” แน่นอนสิ ” หลี่เซียนเต่า พยักหน้าอย่างไรก็ตามพวกเขาแค่ออกตระเวณเฉยๆ

 

“ ขอบคุณนายท่าน ! ” หลี่ฉิงเอ๋อร์รู้สึกขอบคุณหลี่เซียนเต่า

 

“ ฉิงเอ่อร์ ในอนาคตเจ้าต้องเรียนรู้จากข้าและเรียกเขาว่าปู่เทพ ” เทียนหยาดึงมือของนาง ตุ๊กตาทั้งสองตัวนั้นสวยงามมากและดูเหมือนฝาแฝด

 

” ข้าทำได้หรือ ? ” หลี่ชิงเอ๋อรู้สึกกลัวเล็กน้อย

 

หลี่เซียนเต่าไม่สนใจ “ แน่นอนเจ้าสามารถเรียกข้าว่านายท่าน หรือ ปู่เทพก็ได้ ”

 

“ ปู่เทพ ! ” หลี่ชิงเอ๋อตะโกนอย่างมีความสุข

 

หลี่เซียนเต่า พยักหน้าและรู้ทันทีว่าเขายอมรับเมื่อพวกเขาเรียกเขาว่า ปู่เทพ

 

ไม่มีเหตุผลเลยเขาอายุเพียง 20 ปีและกลายเป็นปู่ซะแล้ว

 

อย่างที่คาดไว้ใคร ๆ ก็ต้องชิน !

 

หลี่เซียนเต่า เต็มไปด้วยอารมณ์ ถ้าเขาหยุด เทียนหยา นางก็คงจะเรียกเขาว่าพี่ชายเทพ

 

“ แต่ถ้านางเรียกข้าว่าพี่ชายเทพ เสี่ยวฉีจะไม่อนุญาตให้ข้าพาเทียนหยาและหลี่ฉิงเอ๋อร์ออกมาด้วยแน่ ” หลี่เซียนเต่านึกถึงบุคลิกของนางและยิ้มกว้าง เขารู้สึกมีความสุขอยู่ลึก ๆ

 

รูปดาวหกสีปรากฏขึ้นที่เท้าของเขา หลี่เซียนเต่า นำ เทียนหยา และ หลี่ฉิงเอ๋อร์ และก้าวเข้าสู่ ดินแดนพุทธองค์โบราณ

 

ในขณะนี้ หลี่เซียนเต่า แข็งแกร่งขึ้นมาก เขาข้ามโลกได้อย่างอิสระและไม่จำเป็นต้องหยุด

 

ในดินแดนพระพุทธองค์โบราณ หลี่เซียนเต่า ได้นำ หลี่ฉิงเอ๋อร์ กลับมาเพื่อแสดงความเคารพต่อสมาชิกในตระกูลของนาง นางยืนอยู่หน้าบ้านที่เคยรุ่งเรืองและมองไปที่ซากปรักหักพัง ใบหน้าของนางเย็นชาและการแสดงออกของนางคือความเศร้า เทียนหยาปลอบใจนาง

 

หลี่เซียนเต่าไม่ได้เข้าใกล้และยืนอยู่ห่างออกไป 100 เมตร เขาหลับตาลงและสัมผัสได้ถึงพระพุทธองค์โบราณ มหาสมุทรเต๋า เขาตระหนักว่ามีคนสองคนแอบงีบหลับและยังไม่จากไป

 

หลี่เซียนเต่าสร้างดาบด้วยนิ้วของเขาและฟันออก

 

ไม่นานต่อมาทะเลสาบอีก 100 ไมล์อีก 2 แห่งก็ปรากฏขึ้นใน ดินแดนพุทธองค์โบราณ !

 

หลี่เซียนเต่า ยืนอยู่หน้าซากปรักหักพังของตระกูลหลี่ โดยไม่แม้แต่จะขยับตัว เขามองอย่างสงบ

 

หลี่ชิงเอ๋อเดินทางออกมาจากบ้านเพื่อเป็นการบอกลาสมาชิกในตระกูลของนาง นางเช็ดน้ำตาและเดินไปข้างๆ หลี่เซียนเต่า พึมพำ “ ปู่เทพ ข้าเสร็จแล้ว ”

 

“ เอาล่ะไปโลกหน้ากันเถอะ ! ” หลี่เซียนเต่า พยักหน้า