บทที่ 270 – หนึ่งเดือน

 

 

 

 

 

หลังจากออกจากดินแดนพุทธองค์โบราณ หลี่เซียนเต่า ได้นำเทียนหยาและหลี่ฉิงเอ๋อร์ออกเดินทางไปทั่วโลก

 

หลังจาก ดินแดนพุทธองค์โบราณ โลกถัดไปคือดินแดนเมฆหมอก !

 

ดินแดนเมฆหมอก เคยเป็นสถานที่ที่มีผู้คนอาศัยอยู่มากมาย ในยุคโบราณเผ่าพันธุ์แม่มดอาศัยอยู่ที่นี่และสถานที่แห่งนี้ก็เจริญรุ่งเรืองจริงๆ

 

แต่ตอนนี้ดินแดนเมฆหมอก ไม่สามารถทำแบบนั้นได้อีกต่อไป !

 

ดินแดนเมฆหมอก ไม่มีผู้เชี่ยวชาญที่มาถึงขีดจำกัดของโลกและมีเพียงไม่กี่คนที่อยู่อาณาจักรตำนานขั้น 33

 

พลังปราณสำหรับการบ่มเพาะไม่ได้หนาแน่นเหมือนโลกอื่น ๆ แต่แผ่นดินที่นี่อุดมสมบูรณ์และไม่มีภัยพิบัติใด ๆ ที่นี่ พลเรือนทุกคนรักงานและชีวิตของพวกเขาและตราบใดที่พวกเขาเต็มใจที่จะอดทนต่อความยากลำบากพวกเขาก็จะได้รับรางวัล

 

นี่คือเหตุผลที่พลเรือนมีชีวิตที่ดีและทุกอุตสาหกรรมพัฒนาไปด้วยดี การค้ามีความเจริญรุ่งเรืองและเมืองต่างๆก็ยิ่งใหญ่กว่าดินแดนนิรันดร์ ผู้คนมีรอยยิ้มมากขึ้นด้วย

 

หลี่เซียนเต่า และสองสาวใช้เวลาสองสามวันในโลกนี้

 

เนื่องจากบรรยากาศการบ่มเพาะที่นี่ไม่แพร่หลายเหมือนโลกอื่นๆโลกนี้จึงมีวิทยาลัยนักดาบราชวงศ์ นักรบปีศาจ นักวิชาการ …

 

นี่เป็นโลกที่ค่อนข้างโรแมนติกมากทีเดียว !

 

หลี่เซียนเต่า มองไปรอบ ๆ สองสามวันและได้ข้อสรุป !

 

ไม่มีผู้ข้ามโลกในดินแดนเมฆหมอก แต่ หลี่เซียนเต่า ยังคงใช้เวลาหลายวันที่นี่

 

เขาพา เทียนหยา และ หลี่ฉิงเอ๋อร์ ไปรอบ ๆ ไม่กี่ประเทศในดินแดนเมฆหมอก พวกเขาแต่ละคนมีความพิเศษในแบบของตัวเองและไม่มีข้อยกเว้นแม่แต่สามัญชนก็มีความสุขกับชีวิตของพวกเขา

 

นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้หลี่เซียนเต่าใช้เวลาอยู่ที่นี่อีกสองสามวัน

 

หลังจากออกจากดินแดนเมฆหมอก หลี่เซียนเต่า ก็มาถึง ดินแดนปีศาจยิ่งใหญ่ !

 

เมื่อเทียบกับดินแดนพระพุทธอวค์โบราณ ดินแดนปีศาจยิ่งใหญ่ เป็นดินแดนแห่งเส้นทางปีศาจ

 

เส้นทางปีศาจที่นี่ไม่ใช่สถานที่สำหรับปีศาจร้ายและกลุ่มประหลาดเหล่านั้น แต่เป็นเส้นทางปีศาจที่แท้จริง

 

ทุกคนสามารถทำอะไรก็ได้ตราบเท่าที่พวกเขาไม่ล้มเหลว !

 

‘ถ้าเจ้าเรียกข้าว่าปีศาจข้าก็เป็นปีศาจ แต่ข้าจะยืนยันอย่างหนักแน่นในสิ่งที่ข้าเชื่อ ความเชื่อของข้ามั่นคงมากจนข้าจะไม่มีวันหวั่นไหว ’

 

เส้นทางของปีศาจอยู่ในหัวใจ ถ้าคนหนึ่งตั้งตรงแล้วก็จะสามารถบ่มเพาะได้อย่างรวดเร็ว

 

มีผู้เชี่ยวชาญมากมายที่นี่ใน ดินแดนปีศาจยิ่งใหญ่ และยังมีอีกหลายคนที่ลงมาจากเก้าแดนนภาพวกเขาสังเกตเห็นและในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญในดินแดนปีศาจใหญ่ทั้งหมดล้อมรอบพวกเขาและตามล่าพวกเขา

 

แต่ไม่กี่คนเหล่านี้ทำงานร่วมกันและบังคับให้ผู้เชี่ยวชาญหลายคนของ ดินแดนปีศาจยิ่งใหญ่ กลับไป

 

ท้ายที่สุดพลังของขีดจำกัดโลกก็ถึงขีดสุดที่นี่ใน ดินแดนปีศาจยิ่งใหญ่

 

เมื่อหลี่เซียนเต่าสังเกตเห็นสิ่งนี้ริมฝีปากของเขาก็โค้งงอ

 

บนที่ราบของดินแดนปีศาจยิ่งใหญ่ ผู้ข้ามโลกสองสามคนเริ่มสังหารและกวาดล้างผู้เชี่ยวชาญ ดินแดนปีศาจยิ่งใหญ่ เพียงไม่กี่คน

 

สิ่งนี้ทำให้ผู้อาวุโสในเส้นทางปีศาจของ ดินแดนปีศาจยิ่งใหญ่ โกรธและเคร่งขรึมมาก

 

ผู้คนจาก เก้าแดนนภา นั้นยอดเยี่ยมมาก แม้ว่าพวกเขาจะส่งคนไปมากมาย แต่ก็ไม่สามารถชนะได้

 

“ หากยังดำเนินต่อไปเราทุกคนจะต้องถูกกำจัดทิ้ง ! ” ชายผู้ถือดาบปีศาจกล่าวอย่างช่วยไม่ได้

 

“ ถ้าอย่างนั้นเราจะทำอย่างไรดี ? พวกเขามาที่ ดินแดนปีศาจยิ่งใหญ่ เพื่อกดขี่เราและหากเรายอมแพ้ในอนาคตเราทุกคนจะเป็นทาส ” ราชาปีศาจอารมณ์ร้อนเดือดดาล

 

“ ใช่แล้ว เส้นทางของปีศาจพูดไว้ว่าอย่างไร !!  ” หัวหน้าปีศาจถาม

 

“ ทำในสิ่งที่เจ้าต้องการ แต่อย่าทำให้หัวใจล้มเหลว ! ” หัวหน้าปีศาจชรากล่าวอย่างเย็นชา

 

” มาสู้กัน กระดูกของข้าแข็งและข้าจะไม่คุกเข่าเลย ข้ายังไม่คุ้นเคยกับการเรียกคนอื่นว่านาย ” อัจฉริยะวัยรุ่นยิ้มและกล่าว

 

“ ถ้าอย่างนั้นเรามาสังหารพวกมันกันเถอะ ไปสังหารพวกมันให้หมด ! ” หัวปีศาจทั้งหมดส่งเสียงร้องโหยหวน พวกเขาจ้องมองไปที่ผู้ข้ามโลกทั้งสี่และเตรียมพร้อมที่จะสละชีวิต

 

แต่ในวินาทีต่อมาพลังดาบก็พุ่งออกมาจากระยะไกลพุ่งเข้าใส่สี่คนข้ามโลกเหมือนดาวหางคำราม

 

หัวปีศาจทั้งหมดถูกบังคับให้ถอยหลังและพวกเขามองไปที่ฉากด้วยความตกตะลึงหลังจากที่ฝุ่นตกลงมา

 

มีหลุมลึก 100 ไมล์ เมื่อมองใกล้ ๆ พลังดาบในหลุมนั้นดูน่ากลัวจริงๆ

 

สำหรับผู้ข้ามโลกทั้งสี่พวกเขาแตกเป็นเสี่ยง ๆ และกลายเป็นฝุ่น

 

“ น่ากลัว…นี่คือพลังที่ผู้บ่มเพาะพลังในสิบแดนโลกสามารถควบคุมได้ ? ”

 

“ โอ้พระเจ้าข้าเกือบจะฉี่แตกแล้ว ”

 

“ ไร้สาระ นั่นคือเหงื่อเย็น ”

 

“ เหงื่อเย็น ๆ อาจทำให้กางเกงเปียกได้ขนาดนั้นเลยเหรอ ”

 

“ ออกมาสิ ! ใครกลัวเจ้า ? ”

 

ในเมืองโบราณ หลี่เซียนเต่า มองไปที่ เทียนหยา และ หลี่ฉิงเอ๋อร์ กำลังรับประทานอาหาร ใบหน้าของเขาภายใต้หน้ากากมีรอยยิ้มโค้งงอขึ้น

 

“ ข้าชื่อ…” หลี่เซียนเต่าอยากจะบอกพวกเขาจริงๆ

 

ในช่วงเวลาต่อมาเมื่อ เทียนหยา และ หลี่ฉิงเอ๋อร์ พูดจบ หลี่ฉิงเอ๋อร์ ก็นำทั้งสองคนออกจาก ดินแดนปีศาจยิ่งใหญ่

 

จากนั้น หลี่เซียนเต่า ก็พาเด็กสาวทั้งสองไปยัง ดินแดนหมื่นอสูร และชมโลกที่เต็มไปด้วยอสูณประหลาดและคนป่า

 

ดินแดนหมื่นอสูร ประกอบด้วยชนเผ่า ไม่มีประเทศใดมีเพียงหัวหน้าและเทพเจ้าที่พวกเขาเคารพบูชา ฯลฯ …

 

นอกจากนี้ยังมีผู้ฝึกฝนบางคน แต่เมื่อเทียบกับโลกชั้นนำอื่นๆ พวกเขาอ่อนแอกว่ามาก หลี่เซียนเต่า ไม่ได้สังเกตเห็นผู้ข้ามโลกที่นี่

 

เขาพา เทียนหยา และ หลี่ฉิงเอ๋อร์ ไปรอบ ๆ สองสามวันเพื่อเปิดโลกความเข้าใจของพวกเขา

 

หลี่เซียนเต่า ยังไปที่ ดินแดนคุณหลุน ซึ่งบรรพบุรุษโบราณมาจากที่นี่ พวกเขาแข็งแกร่งมากและถือว่าเป็นอันดับต้นๆใน สิบแดนโลก หลี่เซียนเต่านับและมีประมาณ 30 คนที่มาถึงจุดสูงสุดของโลก

 

แต่ ดินแดนคุณหลุน ถูกปิดผนึกจากโลกภายนอกและหากเจ้าไม่มีสายเลือดพื้นเมืองโบราณเจ้าจะไม่สามารถบ่มเพาะที่นี่ได้

 

พวกเขามีอคติต่อผู้อื่นซึ่งส่งผลให้คนปกติสามารถฝึกฝนวรยุทธ์ที่อ่อนแอได้

 

มันเป็นโลกที่แปลกประหลาดจริงๆ …

 

ที่นี่ไม่มีผู้ข้ามโลกหรือมากกว่านั้นบางทีพวกเขาอาจถูกจัดการ

 

ในท้ายที่สุด หลี่เซียนเต่า ก็มุ่งหน้าไปที่ ดินแดนดินแดง นี่คือโลกแห่งเปลวไฟและอุณหภูมิของที่นี่คือฤดูร้อนตลอดทั้งปี ผู้คนที่นี่เคยชินกับมันและไม่ได้รำคาญอะไรมาก

 

ไม่มีผู้ข้ามโลกที่นี่ หลังจาก หลี่ฉิงเอ๋อร์, หลี่เซียนเต่า และ เทียนหยา ใช้เวลาเล่นที่นี่ไม่กี่วันพวกเขาก็มุ่งหน้าไปยังโลกสุดท้าย

 

นี่เป็นสถานที่ที่ชั่วร้ายและแปลกประหลาดที่สุดใน สิบแดนโลก มีวิญญาณและภูตผีปีศาจ …

 

คนปกติคงไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกนี้

 

ดินแดนวิญญาณมรณาไม่มีผู้ข้ามโลก หลี่เซียนเต่า และสองสาวใช้เวลาสั้น ๆ ที่นี่ก่อนออกเดินทาง

 

สิบโลก: ดินแดนต้าหลี่, ดินแดนพุทธองค์โบราณ,ดินแดนเมฆหมอก, ดินแดนพุทธองค์โบราณ, ดินแดนปีศาจยิ่งใหญ่, ดินแดนหมื่นอสูร, ดินแดนคุณหลุน, ดินแดนดินแดง, ดินแดนนิรันด์ และ ดินแดนวิญญาณมรณา

 

นอกเหนือจากดินแดนต้าหลี่ ดินแดนรกร้างโบราณ และ ดินแดนนิรันดร์ยังเป็นที่ที่พวกเขาพัฒนา

 

นอกเหนือจากโลกทั้งสามนี้แล้วพวกเขายังได้ไปเยือนอีกเจ็ดโลก

 

แต่ละคนมีความพิเศษและน่าสนใจในแบบของตัวเอง สิ่งที่ทำให้ หลี่เซียนเต่า ตกใจมากที่สุดคือความจริงที่ว่า ดินแดนจิตวิญญาณมรณา และดินแดนอื่นๆสบายดี

 

หลังจากใช้เวลาอยู่ที่นี่หนึ่งเดือนผ่านไป หลี่เซียนเต่า นำ เทียนหยา และ หลี่ฉิงเอ๋อร์ กลับไปที่ ดินแดนนิรันด์