ตอนที่ 101 : สติแตก!

 

ในเวลานี้เองซูเสี่ยวเสี่ยวก็ได้กลับมาถึงพร้อมกับมะพร้าวสองลูก เธอส่งลูกหนึ่งไปใช้เจียงเฉินทันทีที่มาถึง

 

เจียงเฉินรับมาก่อนจะจบมัน

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวยิ้มออกมาทันทีแล้วพูดว่า “ฮิฮิ พี่เจียงเฉิน จริงๆแล้วฉันแอบดื่มของพี่ไปแล้วนะ หวานมากเลยใช่ไหมล่ะ!”

 

เจียงเฉินลูบหัวของซูเสี่ยวเสี่ยวเบาๆ “เด็กน้อย กล้าเล่นจูบทางอ้อมกับพี่หรอ!”

 

“นี่ เธอไม่ควรเล่นอะไรแบบนี้แล้วนะ”

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวที่กําลังมีความสุขกับมือของเจียงเฉินที่กําลังลูบหัวของเธออยู่จนตาของเธอเคลิ้มจนโค้งเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวดูแล้วน่ารักมากเลยทีเดียว

 

“พี่เจียงเฉิน ป้าคนนี้เขาเป็นใครกัน?”

 

เมื่อซูเสี่ยวเสี่ยวเห็นจางหยาที่เดินเข้ามคุยกับเจียงเฉินมันก็ทําให้เธอสงสัยจนอดใจถามไม่ได้จริงๆ

 

ใบหน้าของจางหยากลายเป็นสีเขียวไปในทันที เธอโมโหก่อนจะพูดด้วยความโกรธ “ยัยเด็กน่าตาย ใครเป็นป้าของเธอ? พี่สาวแก่กว่าเธอไม่กี่ปีก็แค่นั้น!”

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวกระพริบตา “แต่หนูแค่ 24 เองนะป้าเหมือนจะเกือบ 50 แล้วไม่ใช่หรอ?”

 

เจียงเฉินพูดออกมาแบบขําๆ “เสี่ยวเสี่ยว พูดได้คมมากเลย!”

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวมองมาทางเขาราวกับว่าเธอจะพูดว่า “ใช่ไหมล่ะ?” มันดูน่ารักมากทีเดียว

 

จางหยาโมโหมาก “ฉันดูแลตัวเองจนเหมือนอายุ 30 เธอกลับบอกว่าฉันอายุเกือบ 50? เธอคิดได้ไงกันหะ?”

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวเม้มปากของเธอก่อนจะพูดออกมา “แต่แม่ของหนูอายุ 46 แล้วและเธอดูเหมือนป้ามากเลยนะ”

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า”

 

เจียงเฉินถึงกับต้องหัวเราะออกมาเพราะคําพูดของซูเสี่ยวเสี่ยว

 

สาวน้อยคนนี้จะน่ารักเกินไปแล้ว!

 

จางหยาโมโหจนอยากจะบีบคอของซูเสี่ยวเสี่ยวให้เธอตายไป แต่ทันใดนั้นเธอก็นึกอะไรบางอย่างออกเธอใส่ร้ายออกมา “สาวน้อย แฟนของเธอพยายามล่อลวงฉัน!”

 

“เป็นไปไม่ได้!”

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวโต้กลับทันที “พี่เจียงเฉินยังไม่เต็มใจแตะต้องตัวของหนูด้วยซ้ำแล้วเขาจะไปหลอกล่อป้าได้ยังไงกัน!”

 

“ถ้าเธอไม่เชื่อ ก็อย่าหาว่าฉันไม่เตือนก็แล้วกัน ในอนาคตเธอจะต้องทุกข์ทรมานเพราะเขาแน่”

 

จางหยายิ้มเยาะ

 

หึหึ แกตายแน่!

 

ถ้าฉันคนนี้ไม่ได้คนอื่นก็อย่าไปหวังว่าจะได้!

 

ขอแค่ดูคู่นี้ทะเลาะกันจนเลิกแค่นี้ก็พอใจแล้ว

 

ในเวลานี้เองเธอหันกลับไปก็ต้องพบกับเสี่ยวซุนของเธอ เธอยิ้มหวานออกไปทันที

 

สุนัขเสี่ยวศุนตัวน้อยๆของฉันดีที่สุด

 

“น้องเสี่ยวซุน พี่สาวคิดถึงนายจังเลย!”

 

จางหยาเดินไปกอดเขา!

 

เมื่อเห็นความกระตือรือร้นจองจางหยาเสี่ยวซุนก็ตื่นเต้น “พี่สาว น้องชายก็คิดถึงพี่เหมือนกัน”

 

เจียงเฉินยิ้มตลกออกมา “พี่ชาย พี่รู้รึเปล่าว่าแฟนของพี่กําลังพยายามจีบผู้ชายคนอื่นอยู่?”

 

เสี่ยวซุนหันมามองเจียงเฉินด้วยสายตาหยิ่งผยอง “พี่สาวของฉันเคยบอกฉันไว้ตั้งนานแล้วว่าเธอจะเลี้ยงดูฉันแค่คนเดียวและฉันก็เชื่อว่าพี่สาวรักฉันคนเดียวเท่านั้น!”

 

“จริงหรอ?”

 

เจียงเฉินหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรมาก “งั้นก็ฟังด้วยตัวเองก็แล้วกัน”

 

เจียงเฉินเปิดบันทึกเสียง

 

อะไรกัน!

 

จางหยางแทบจะบ้าไปในทันที!

 

บันทึกเสียงจากโทรศัพท์ดังออกมา [อืม เงินใช้รายเดือนเอาไปเดือนละ 5 ล้านละกัน เป็นโชคของน้องชายเลยนะที่ได้มาเจอกับพี่สาวในวันนี้..]

 

และก็ยังมีในช่วงของประโยคการตัดสินใจของเจียงเฉินด้วย [ผมปฏิเสธ!]

 

ใบหน้าของจางหยาและเสี่ยวซุนเปลี่ยนเป็นสีเขียว!

 

ความคิดของเสี่ยวซุนพังทลายลง เขารู้สึกราวกับว่าเขานั้นมีทุ่งหญ้าสีเขียวๆอยู่บนหัวของเขา และหูของเขาก็ยังมีเสียงจากโทรศัพท์ก้องอยู่

 

“ความรักก็เหมือนแสงสว่าง แต่สิ่งที่มันหวาดกลัวก็คือสีเขียว!”

 

ใบหน้าของเสี่ยวซุนซีดลงเรื่อยๆ จากที่ตื่นเต้นก็กลายเป็นความตกตะลึงก่อนจะเริ่มกลายเป็นความโกรธ และสุเท้ายเขาก็ตระหนักได้ถึงความจริง

 

“นี่ฉัน…ฉันถูกสวมหมวกเขียวงั้นหรอ?”

 

“พี่สาว พี่โกหกผม! ทําไมพี่ต้องโกหกผมด้วย! ทําไมพี่ต้องไปหาผู้ชายคนอื่นทั้งๆที่พี่ก็มีผมอยู่แล้วด้วย? เป็นเพราะผมดีไม่พองั้นหรอ?”

 

เสียงคํารามอย่างบ้าคลั่งดังออกมาจากปากของเสี่ยวซุน

 

“เสี่ยวซุน ฟังพอธิบายก่อน มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ!”

 

จางหยาตื่นตระหนก เธอเพิ่งจะตระหนักได้ว่าเสี่ยวซุนนั้นทําดีกับเธอมาตลอดจริงๆ เธอทําตัวเองแท้ๆ!

 

“ผมไม่ฟัง ผมไม่ฟังอะไรทั้งนั้น!”

 

เสี่ยวซุนในตอนนี้เต็มไปด้วยความโกรธ “พี่โกหกผม! หลักฐานก็เห็นกันอยู่ชัดๆแต่พี่ยังจะพยายามโกหกผมอีก! พี่ให้เงินผมแค่ปีละ 1 ล้านแต่ผู้ชายคนนี้ที่หล่อกว่าผม พี่กลับให้เขาเดือนละ 5 ล้าน! พี่ทําเกินไปแล้ว! พี่ทําให้ผมผิดหวัง!”

 

เจียงเฉินยิ้มออกมา เขาเอาแขนของตัวเองไปโอวเอวของซูเสี่ยวเสี่ยวไว้แล้วเดินจากไปอย่างไม่รีบร้อน

 

จะยุยงให้ปรมาจารย์นักบอกเลิกเจียงเฉินทะเลาะกับผู้หญิงของตัวเองจนบอกเลิกหรอ?

 

ไม่ตลกไปหน่อยรึไง?

 

ครั้งก่อน ซุนเหอก็ได้ลิ้มรสไปแล้วว่ามันเป็นยังไง เขาเข้าโรงพยาบาลอยู่ในอาการโคม่าไปหลายวันสุดท้ายก็ต้องตายจากไป

 

และครั้งนี้ยังมีสาวเจ้าเล่ห์มาอีก คิดว่าเขาไม่เคยเห็นโลกเลยรึยังไงกัน?

 

ในตอนนี้เองจางหยากับเสี่ยวซูก็เริ่มทะเลาะกัน!

 

สุดท้ายแล้วมันก็คือการนอกใจ แม้ว่าเสี่ยวซูจะคอยเลียแข้งเลียขาเธอมาตลอด แต่สุดท้ายสิ่งที่เขายอมรับไม่ได้มากที่สุดก็คือการนอกใจ!

 

เสี่ยวซูพูดออกมาด้วยความโกรธ “จางหยา ผมอยากจะสลัดสิ่งที่น่ารังเกียจอย่างคุณออกไป ผมอยากดูคุณถูกทําลาย!”

 

จางหยาตื่นตระหนกเธอกอดขาของเสี่ยวซูไว้แน่นก่อนจะร้องไห้ขอความเมตตาออกมา “ไม่! ไม่! ฉันขอร้องนะเสี่ยวซู ฉันผิดไปแล้วจริงๆ ยกโทษให้ฉันเถอะ ครั้งหน้าฉันจะไม่ทําอย่างนี้อีกแล้ว!”

 

คนที่ผ่านไปผ่านมาก็พากันเข้ามามุงดูแล้วพูดคุยกัน

 

“ผู้หญิงเจ้าเล่ห์คนนี้หน้าไม่อายเลยจริงๆ เธอเอาแต่คอยหาจับผู้ชายทั้งวัน สมควรโดนแล้วล่ะแบบนี้!”

 

“ฉันเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดแล้ว เธอน่ะอยากจะจีบหนุ่มหล่อแต่สุดท้ายก็พลาด!”

 

“ผู้หญิงคนนี้ทําตัวไร้ราคาจริงๆเลย! ตัวเป็นวัวแก่แต่กลับอยากกินหญ้าอ่อน!”

 

“ใช่ ใช่ ใช่…น่าอับอายเกินไปแล้ว! นี่แหละเพราะแบบนี้ไงมันเลยเป็นเหตุให้เกิดคดีอาชญากรรม!”

 

“ศีลธรรมของเธอคงไม่หลงเหลืออยู่แล้วล่ะมั้ง!”

 

จางหยาถูกกลุ่มคนรุมด่าว่าเธออับอายอย่างมากจนความคิดของเธอนั้นพังทลายไม่เหลือชิ้นดี!

 

เสี่ยวซุนดึงมือของจางหยาออกก่อนจะพูดด้วยความโกรธว่า “ออกซะถอะ! ผมไม่มีวันให้อภัยคุณ!”

 

เสี่ยวชวนในตอนนี้วางแผนว่าจะกลับไปเพื่อหาหลักฐานการทุจริตในบริษัทของเธอเพื่อเอามันออกมาเผยแพร่!

 

“หือ~~”

 

จางหยานั่งยองๆบนชาหาดแล้วร้องไห้ออกมา!

 

เธออดสงสัยไม่ได้ทุกๆอย่างมันบ้าไปแล้ว!

 

หือ หือ หือ~~

 

ฉันไปทําเวรทํากรรมกับใครมากัน

 

ทําไมเขาถึงได้บันทึกเอาไว้ได้? นี่ฉันถูกเขาหลอกใช่ไหม!!

 

หรือมีศัตรูของฉันส่งเขามาหลอกฉันกัน?

 

ฉันไม่เข้าใจ!

 

ข่าวด่วน [ประธานหญิงจากบริษัทจางโม่ว ถูกเปิดเผยจากแฟนหนุ่มคนปัจจุบันของเธอว่า เนื่องจากเธอนําเงินส่วนหนึ่งของบริษัทมาใช้ส่วนตัวจึงทําให้สต็อกสินค้าของบริษัทนั้นไม่เพียงพอที่จะส่งออกไปตามสัญญาปัจจุบันประธานหญิงคนนี้กําลังติดหนี้อยู่หลายสิบล้าน รายงานข่าวภาคค่ำจากเมืองมังกรค่ะ]

 

เมื่อเจียงเฉินและซูเสี่ยวเสี่ยวกลับมาถึงโรงแรม เจียงเฉินก็เปิดประตูเข้าไปในห้องสวีทที่มีราคาต่อคืนถึง 66,666 หยวนทันที

 

ข้างในมีพื้นที่กว้างถึง 150 ตารางเมตรและยังมีสระว่ายน้ำภายในห้องที่มีพื้นที่ถึง 25 ตารางเมตรอีกด้วย

 

ข้างในยังมีเตียงน้ำขนาดใหญ่และมีอุปกรณ์และของตกแต่งพิเศษอื่นๆอีกมากมาย เรียกได้ว่าเพรียบพร้อมเลยทีเดียว!

 

หลังจากที่ซูเสี่ยวเสี่ยวว่ายน้ำเล่นไปซักพัก เธอก็ขึ้นมาจากสระน้ำ ตามตัวของเธอมีหยดน้ำเกาะอยู่เต็มไปหมด

 

เจียงเฉินส่งผ้าเช็ดตัวให้เธอก่อนจะพูดพร้อมับยิ้มออกมา “ไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว โจวหมิงโทรมาตามพวกเราไปทานอาหารกันแล้ว”

 

“อืม~”

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวรับผ้าเช็ดตัวมา ก่อนจะเช็ดหยดน้ำตามร่างกายของเธอออกแล้วหลังจากนั้นแววตาของเธอก็สั่นไหวเล็กน้อย “พี่เจียงเฉิน พี่สงสัยใช่ไหมว่าถ้าหนูใส่ชุดนี้แล้ว จะทําธุระส่วนตัวยังไงให้หนูโชว์ให้ดูดีไหม?”

 

ลําขอของเจียงเฉินถึงกับต้องขยับ แอบกลืนน้ำลายเงียบๆก่อนจะพยักหน้าอย่าซื่อสัตย์

 

ถ้าบอกว่าไม่อยากดูก็โกหกแล้ว!

 

ใบหน้าของซูเสี่ยวเสี่ยวเต็มไปด้วยความเขินอาย แต่เมื่อยู่ต่อหน้าเจียงเฉินเธอก็กล้า

 

มือของเธอสั่นไหวเล็กน้อย เธอค่อยๆ ใช้มือของเธอดึงมันออก

 

แต่ในเวลานั้นเอง!

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวเอียงหัวของเธอใบหน้าแดงก่ำ เธอไม่กล้ามองหน้าเจียงเฉินตรงๆ “พี่เจียงเฉิน ตอนนี้พี่ก็เห็นแล้ว”

 

เจียงเฉินลุกขึ้นก่อนจะเข้าไปกอดเธอเอาไว้ภายใต้อ้อมแขนของเขา

 

ชูเสี่ยวเสี่ยวตกตะลึงดวงตาของเธอเบิกกว้างเธอหันไปมองที่เจียงเฉินโดยไม่รู้ตัวก่อนจะกระพริบตา

 

เจียงเฉินก้มหัวมองเธอกอดเธอแน่นขึ้นก่อนจะจูบปากของเธอ…

 

“อืม…”

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวรู้สึกว่าร่างกายของเธออ่อนลง เธอเอาแขนของเธอไปโอบคอของเจียงเฉินไว้และพยายามจูบตอบเจียงเฉิน