“ฆ่า!”

 

หวางหลิน โห่ร้องออกมา ดาบสลักมังกร ในมือ ได้เคลื่อนไหวพร้อมกับตัวของเขา ขณะเดียวกับ ศิษย์จากนิกายหุบเขาวายุคลั่งเองก็เคลื่อนไหวโดยมีเป้าหมายคือ ฆ่า เย่เฉินเฟิง

 

หวางหลิน,โหย่วซานเสียน,หยางปิงเฟิง เเละ ศิษย์จาก นิกายเพลิงผลาญฟ้า รวมถึง ศิษย์ จากนิกายหุบเขาวิหคอัสนี เอง ก็ได้ พุ่งเข้าโจมตีเช่นเดียวกัน พวกเขาหวังจะฆ่า เย่เฉินเฟิง เเละค่อยเเบ่งสมบัติกันภายหลัง

 

“ศิษย์น้องเย่ ข้าจะช่วยเจ้าเอง”

 

จ้องมองไปที่ เย่เฉินเฟิง ที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายเธอกัดริมฝีปากของเธอจากนั้นดาบโลหิตจันทรา ก็ปรากฏขึ้นพุ่งเข้าใส่ เหล่าบรรดาศิษย์อัจฉริยะจากนิกายต่าง ๆ

 

“ศิษย์พี่ ฟู่เหยาเยว่!”

 

เห็นว่า ฟู่เหยาเยว่ ยังยืนกรานช่วยเหลือตัวเองในสถานการณ์เช่นนี้ เย่เฉินเฟิง รู้สึกอบอุ่นเเละขอบใจอีกฝ่ายมาก

 

อย่างไรก็ตาม ศิษย์ จาก สามนิกายหลัก มีความเเข็งเเกร่งเทียบเท่ากับเธอทุกคน ดังนั้นการเผชิญหน้ากับศิษย์หลักจากสามนิกายนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก

 

“หนึ่งดาบสังหาร!”

 

เผชิญหน้ากับการโจมตีของคนมากกว่า 10 คน เช่น หวางหลิน เย่เฉินเฟิง ไม่ได้หลบ เขาใช้ปราณดาบ 5 ชั้น เเละ ใช้ทักษะวิญญาณของเขา

 

ถึงเเม้ระดับการบ่มเพาะพลังของ เย่เฉินเฟิง จะต่ำสุดในบรรดาคนเหล่านี้ เเต่ความเเข็งเเกร่งของเขาก็ไม่น้อยหน้าไปกว่าอัจฉริยะจากนิกายคนอื่น ๆ

 

หลังจากเผชิญหน้ากับการโจมตีหลายสิบคน เย่เฉินเฟิง ได้ถูกไล่ต้อนจนกระเด็นออกไปโลหิตจำนวนมากได้พุ่งออกมาจากปากของเขา

 

“เย่เฉินเฟิง ยังไงวันนี้ก็ต้องเป็นวันตายของเจ้า”

 

โหย่วซานเสียน เเละ ศิษย์คนอื่น ๆ ได้ขู่คำรามออกมา พวกเขาต้องการ ฆ่า เย่เฉินเฟิง ให้ได้ในตอนนี้

 

“ดาบผ่าภูเขาทลายเเม่น้ำ!”

 

“ทันฑ์อัสนีทลายปฐพี!”

 

เพื่อต้องการมอบความพ่ายเเพ้ให้กับ เย่เฉินเฟิง,หวางหลิน เเละ หยางปิงเฟิง รวมถึงคนอื่น ๆ ได้ใช้ทักษะที่เเข็งเเกร่งของเขาเพื่อโจมตี เย่เฉินเฟิง

 

“ศิษย์น้องเย่!”

 

ฟู่เหยาเยว่ ที่เห็น เย่เฉินเฟิง กำลังตกอยู่ในอันตราย หัวใจของเธอรู้สึกกังวล เเต่ด้วยความเเข็งเเกร่งของเธอ ตอนนี้ เธอไม่สามารถช่วยเหลือ เย่เฉินเฟิง ได้เลย ทำได้เพียงเเต่เฝ้ามองเย่เฉินเฟิง โดนทักษะวิญญาณจำนวนมากกลืนกินไป

 

เย่เฉินเฟิง ที่เห็นการโจมตีจากทักษะวิญญาณจำนวนมากของ หวางหลิน เเละ คนอื่น ๆ ในเวลาเดียวกัน โลหิตในร่างของ เย่เฉินเฟิง ก็ได้เดือดพล่านมากขึ้น

 

“ทักษะกลืนพลังชีวิต,เผาไหม้พลังชีวิต 50 ปี”

 

ในช่วงเวลาสำคัญ เย่เฉินเฟิง ได้ใช้ไพ่ตายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา ทักษะกลืนพลังชีวิต เเละ เผาไหม้พลังชีวิตมากถึง 50 ปี เพื่อยกระดับความเเข็งเเกร่ง

 

ผู้ใช้จิตอสูรระดับปฐพีขั้น 4 นั้น อายุไขของพวกเขาประมาณ 341 ปี เเละ เย่เฉินเฟิง ที่เผาไหม้พลังชีวิตของตัวเองไป 50 ปี นั้นเทียบเท่ากับ 1 ส่วน 6 ของพลังชีวิตทั้งหมดของเขา

 

“ปั้ง!”

 

หลังจาก เย่เฉินเฟิง เผาไหม้พลังชีวิตของตัวเอง 50 ปี พละกำลังจำนวนมากก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา มันได้ช่วยยกระดับขั้นพลังของเขาถึง 2 ขั้นย่อย ทำให้เขากลายเป็น ผู้ใช้จิตอสูรระดับปฐพีขั้น 6 ในระยะเวลาอันสั้น

 

วินาทีต่อมา หลังจากยกระดับความเเข็งเเกร่งทางกายภาพขึ้นเสร็จ เย่เฉินเฟิง ก็ใช้เเก่นเเท้วิญญาณน้ำเเข็ง หลอมรวมเข้ากับ ดาบหยกเขียว เเละ ใช้ทักษะ หนึ่งดาบสังหารออกมา

 

“ฟวั่บ!”

 

กลิ่นอายพลังที่รุนเเรง ได้พุ่งใส่พวก หวางหลิน เเละ โหย่วซานเสียน รวมถึง คนอื่น ๆ

 

“อ๊ากก!”

 

บรรดาศิษย์ของ นิกายหุบเขาวิหคอัสนี ที่หลบการโจมตีของ เย่เฉินเฟิง พวกเขาก็ถูกพลังของ หนึ่งดาบสังหาร กลืนกินเข้าไปเหมือนกัน ร่างของพวกเขาเหมือนกับเต้าหู้ที่ถูกเเบ่งออกเป็นสองส่วน

 

“ศิษย์พี่ ฟู่เหยาเยว่ รับ”

 

หลังจาก ฆ่า ศิษย์จำนวนมาก เย่เฉินเฟิง ก็โยนดาบสีดำ อาวุธวิญญาณปฐพีระดับกลางให้ ฟู่เหยาเยว่

 

ทันทีที่ ฟู่เหยาเยว่ ได้รับดาบเเละระเบิดพลังออกมา การโจมตีของเธอก็สามารถกดดันศิษย์จากนิกายหุบเขาวิหคอัสนี ให้พวกเขาล่าถอยไปได้

 

“เมฆาดับสูญ…”

 

“วายุฟาดฟัน…”

 

หลังจาก โยนดาบให้ ฟู่เหยาเยว่ เย่เฉินเฟิง ก็ยังคงโจมตีต่อไป เขาได้ใช้พลังโจมตีของ หนึ่งดาบสังหาร ไล่โจมตีใส่ หวางหลิน เเละ คนอื่น ๆ

 

“อ๊ากก!”

 

ฟวั่บ

 

เย่เฉินเฟิง ที่ใช้ วายุฟาดฟัน พุ่งเข้าใส่ ศิษย์จากนิกายหุบเขาวายุคลั่ง ทั้ง 5 คน หนึ่งในนั้นก็คือ หวางหลิน

 

สองในห้าได้ตกตายภายใต้การโจมตีของ เย่เฉินเฟิง เครื่องรางของพวกเขาไม่สามารถต้านทานการโจมตีของ เย่เฉินเฟิง ได้

 

เห็นสหายทั้งสองคนถูกฆ่าโดย เย่เฉินเฟิง ใบหน้าของ หวางหลิน เเละ คนอื่น ๆ กลายเป็นขาดซีด พวกเขาได้พยายามหลบหนีทันที

 

“เเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็ง”

 

ศิษย์อีกสามคนของ นิกายหุบเขาวายุคลั่ง ที่หลบหนีไปพร้อมกับ หวางหลิน ได้ถูกเย่เฉินเฟิงเเช่เเข็งจนกลายเป็นรูปปั้นหิน

 

เเต่ทว่า หวางหลิน นั้นเเข็งเเกร่งมาก เขาสามารถทุบทำลายน้ำเเข็งเเละพยายามพุ่งหลบหนีออกจากที่นี่อย่างไม่คิดชีวิต

 

เมื่อ เย่เฉินเฟิง เเช่เเข็ง ศิษย์ของ นิกายหุบเขาวายุคลั่ง ได้ถึง 2 คน เขาก็ใช้ดาบในมือพุ่งฟันทำลาย เพื่อจบชีวิตของพวกเขาทันที

 

ในเวลาสั้น ๆ ศิษย์จาก นิกายหุบเขาวายุคลั่้ง ก็ตายไปหลายคน เหลือเพียง หวางหลิน เพียงคนเดียว

 

เห็นความน่าสะพรึงกลัวของ เย่เฉินเฟิง โหย่วซานเสียน เเละ คนอื่น ๆ ที่เหลือ กลายเป็นหวาดกลัว

 

“เย่เฉินเฟิง เเข็งเเกร่งเกินไป รีบหนีกันเถอะ”

 

เมื่อสัมผัสได้ถึงความเเข็งเเกร่งของ เย่เฉินเฟิง เฉินชางเทียน เเละ คนอื่น ๆ ก็รู้สึกกลัวมาก พวกเขาตัดสินใจที่จะหลบหนีออกจากห้องโถงหินที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด

 

“โหย่วซานเสียน เจ้าคิดจะไปไหน”

 

เย่เฉินเฟิง ได้ ใช้ทักษะร่างเเปลงเงา 4 ระดับ พุ่งเข้า หาโหย่วซานเสียน ที่อยู่ไม่ไกล

 

“เย่เฉินเฟิง อย่าเข้ามา หากเจ้าฆ่าข้า ปรมาจารย์จ้าวตำหนักที่อยู่ด้านนอก เเละ ท่านปู่ของข้า จะไม่มีทางปล่อยเจ้าไป”รับรู้ได้ถึงกลิ่นอายฆ่าฟันที่รุนเเรงของ เย่เฉินเฟิง เขาหวังจะพึ่งพาบารมีของปู่ของเขา

 

“กลัวงั้นเหรอ?มันสายเกินไปเเล้ว ยังไงวันนี้เจ้าก็จะต้องตาย”

 

เย่เฉินเฟิง เผยเจตนาฆ่าที่รุนเเรงออกมา ดาบหยกสีเขียวในมือ ได้ผสานเข้ากับปราณดาบเเละพุ่งเเทงร่างของ โหย่วซานเสียน

 

“คลื่่นกระเเทกทำลายล้าง!”

 

โหย่วซานเสียน ได้ฝืนใช้ทักษะที่เเข็งเเกร่งที่สุดของเขาออกมาเพื่อหวังว่าจะสามารถกดดัน เย่เฉินเฟิง ได้

 

“เมฆาดับสูญ!”

 

ดาบยาวในมือของ เย่เฉินเฟิง ได้ตวัดดาบออกไปเป็นวงกว้าง จากนั้น พลังของทั้งสองคน ก็เข้าปะทะกันจนดาบในมือของ โหย่วซานเสียน ได้เเตกหัก

 

“เย่เฉินเฟิง อย่าฆ่าข้า ข้ายินดียอมทำทุกอย่างถ้าเจ้าปล่อยข้าไป”

 

สูญเสียอาวุธในมือของตนเองไป โหย่วซานเสียน กลายเป็นหวาดกลัว เเม้ว่าเขาจะโกรธเเต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ทำได้เพียงเเต่คุกเข่าขอความเมตตา เย่เฉินเฟิง

 

เฉินชางเทียน เเละ คนอื่น ๆ เเม้ว่าพวกเขาจะเห็น โหย่วซานเสียนกำลังตกอยู่ในอันตราย พวกเขาก็ไม่ได้เข้าไปช่วย เเต่ได้ถือโอกาสในตอนนี้เพื่อหลบหนีออกจากห้องโถงหิน

 

ได้ยินคำอ้อนวอนของ โหย่วซานเสียน เย่เฉินเฟิง ไม่ไหวติง เขายกดาบในมือเเละเเทงเข้าไปที่หัวใจของ โหย่วซานเสียน

 

“อั๊ก!”

 

จากนั้นศีรษะของ โหย่วซานเสียน ก็ถูกตัดออกร่างของเขาทิ้งตัวลงท่ามกลางกองเลือด

 

เมื่อเห็น เย่เฉินเฟิง ฆ่า โหย่วซานเสียน หวางหลิน,หยางปิงเฟิง เเละ อีก สามคน ก็กลายเป็นหวาดกลัว พวกเขาไม่สนใจเเละหลบหนีออกจากห้องโถงหินหายไป

 

เพียงชั่วพริบตาเดียว ในห้องโถงหินเเห่งนี้ก็เต็มไปด้วยกลิ่นคาวโลหิตคละคลุ้ง หลงเหลือเพียง เงาร่างสองคนของ เย่เฉินเฟิง เเละ ฟู่เหยาเยว่ เพียงเท่านั้น