หนึ่งกำเนิดสองสมบัติ : รักแสนหวานของมหาเศรษฐี – ตอนที่ 54

อ่านนิยายจีนเรื่อง หนึ่งกำเนิดสองสมบัติ รักแสนหวานของมหาเศรษฐี ตอนที่ 54 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

ตอนที่ 54 สนทนาแรกของพ่อลูก

 

คำว่า ‘โย่วโย่ว’ ปรากฏขึ้นบนหน้าจออีกครั้ง

 

เขาไม่ได้วางสาย แต่เลือกที่จะรับสายในครั้งนี้…

 

เมื่อเชื่อมต่อโทรศัพท์แล้วเสียงที่นุ่มนวลและอ่อนโยนก็ดังเข้ามา “ แม่ครับ…แม่อยู่ไหน? โย่วโย่วหาแม่ไม่เจอ…”

 

คนที่อยู่อีกด้าน ดูเหมือนเพิ่งตื่นเพราะเสียงนั่นฟังดูน่าเบื่อและเหมือนเด็ก

 

แม่? มู่หย่าเจ๋อตกใจ ผู้หญิงคนนี้มีลูกจริงเหรอ?

 

เธอแต่งงานมีลูกแล้วจริงเหรอ?

 

ไม่น่าเป็นไปได้ ถ้าเธอแต่งงานแล้วจะไม่ไปเที่ยวสถานที่สกปรกแบบนี้ในตอนกลางคืน? และจะไม่ปล่อยให้ตัวเองถูกพวกนักเลงซื้อค่ำคืนเพื่อความสนุกสนานในราคาสองแสน?

 

ไร้สาระ!

 

“แม่ครับ? แม่อยู่ไหม?” ความเงียบทำให้เด็กกลัวและเสียงของเขาก็บอกเป็นนัย

 

“แม่อยู่ไหน? แม่ตอบโย่วโย่วเร็ว”

 

เขาแสยะยิ้ม เมื่อมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นหลับสนิทอยู่บนเตียงเขาตอบอย่างใจเย็นว่า “แม่ของหนูอยู่กับฉัน”

 

เสียงทุ้มและเยือกเย็นของเขาฟังดูเป็นผู้ใหญ่และสง่างาม แต่มันทำให้โย่วโย่วหวาดกลัว

 

เด็กชายตัวน้อยถามด้วยน้ำเสียงระวัง “คุณเป็นใคร! คุณเป็นคนไม่ดีใช่ไหม?!”

จิตใจที่ตื่นตัวคือลักษณะของเด็ก

 

มู่หย่าเจ๋อสะกิดคางและไตร่ตรอง “ฉัน…”

 

เขาไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของเด็กอย่างไร

 

เขาไม่สามารถอธิบายความสัมพันธ์ของเขากับเธอได้

 

นายจ้างของเธอเหรอ? เมื่อหกปีที่แล้วมันใช่แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว

 

เขาหัวเราะเยาะ คิดซะว่าตอนนี้เขาเป็นเจ้านายของเธอแล้วกัน?

 

“ ทำไมแม่ถึงอยู่กับคุณ?” เด็กชายตัวน้อยถามอย่างกังวล

 

“แม่ของหนูกำลังมีเรื่องยุ่งอยู่” เขาแก้ตัวสั้น ๆ เพราะไม่อยากเสียเวลากับเด็กคนนั้น

 

“ จริงเหรอ? ” เด็กชายตัวน้อยไม่คิดว่าจะเชื่อคำโกหก น้ำเสียงของเขาระมัดระวังขึ้นชั่วขณะ “โย่วโย่ว… รบกวนเวลาทำงานของแม่หรือเปล่าครับ?”

 

เขาเชื่อมโยง ‘เรื่องยุ่ง’ กับ ‘งาน’ โดยไม่รู้ตัว

 

ช่างเป็นเด็กไร้เดียงสา

 

“ ไม่!” เขาทำน้ำเสียงอ่อนลง เมื่อพูดคุยกับเด็กคนนี้เขาไม่ใช่ตัวตนที่เย็นชาเหมือนปกติ

 

“ แม่ทำงานหนักมาก! คุณลุงอย่าให้แม่ทำงานกะดึกอีกนะครับ ไม่เห็นแม่กลางดึกโย่วโย่วกลัว …” เสียงที่เปล่งออกมาของเด็กและเสียงใส ๆ ทำให้เขานึกถึงมู่อี้เฉินลูกชายของเขา

 

มันฟังดูเหมือนเสียงสวรรค์

 

ลูกของเธอสืบทอดลักษณะเสียงไพเราะจากเธอเหรอ? ที่ฮัมเพลงเหมือนลูกแมวน้อย

 

กะดึก? โย่วโย่วพูดคำว่า ‘กะดึก’ ทำให้เขารำคาญ

 

แสดงว่าเมื่อคืนไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เธอแวะไปที่สถานที่สกปรกเหมือนผีเสื้อที่พลุกพล่าน เธอเป็นเหมือนผู้หญิงน่ารังเกียจคนหนึ่งที่รายล้อมตัวเองไปด้วยผู้ชายร่ำรวย

 

ช่างเป็นผู้หญิงที่วิเศษจริงๆ

 

ภายนอกเธอดูบริสุทธิ์และไร้เดียงสา แต่ภายในกลับหยาบคาย

 

เขาไม่ได้มีใจที่จะปฏิเสธเสียงเรียกของเด็กชายแต่อย่างใด เขาจึงบอกเด็กชายเพียงว่า “เอาล่ะ เข้าใจแล้ว ฉันจะไม่ปล่อยให้แม่ของหนูทำงานกะกลางคืนอีก”

 

“ จริงเหรอ คุณลุงมีคำพูดเด็ดขาดในบริษัทเหรอครับ?”

 

“อึ้ม!”

 

จู่ๆโย่วโย่วก็หัวเราะคิกคัก “งั้น คุณลุงต้องเป็นเจ้านายแน่ๆ แม่ของผมขยันมาตลอด คุณลุงช่วยเพิ่มเงินเดือนและโบนัสปลายปีให้แม่ได้ไหม? โบนัสในวันสตรีสากลกับวันแม่ล่ะ คุณลุงให้แม่ได้ไหม…? เจ้านายต้องใจกว้างเพื่อให้พนักงานทำงานหนักเพื่อคุณลุงนะครับ!?!”

 

ช่างเป็นเด็กน้อยไร้เดียงสา!

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด