เฮดโฟนของผมเชื่อมต่อกับอนาคตได้! My Headphones Can Connect to the Future – ตอนที่ 96

อ่านนิยายจีนเรื่อง เฮดโฟนของผมเชื่อมต่อกับอนาคตได้ My Headphones Can Connect to the Future ตอนที่ 96 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

ฉินเสี่ยวหยุนอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ซูฟ่านอีกครั้ง

 

ซูฟ่านดื่มชาอย่างสงบเมื่อเห็นฉินเสี่ยวหยุนมองมาที่เขา เขาและฉินเสี่ยวหยุนก็มองหน้ากัน

 

“คุณโจว เนื่องจากคุณขอโทษอย่างจริงใจ ฉันจะไม่พูดอะไรมาก”

 

“ตอนนี้ซูฟ่านอยู่ข้างฉัน คุณต้องการคุยกับเขาโดยตรงไหม?”

 

หลังจากฉินเสี่ยวหยุนพูดจบ โจวกั๋วผิงก็พูดสุภาพอีกสองสามอย่าง

 

เป็นการดีที่สุดที่จะสื่อสารโดยตรงกับซูฟ่าน!

 

ฉินเสี่ยวหยุนยื่นโทรศัพท์ให้ซูฟ่านที่กําลังมองเธออยู่

 

“สวัสดีครับ คุณโจวสบายดีไหม”

 

ซูฟ่านวางถ้วยน้ำชาลงเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพูด

 

“สวัสดี สวัสดี นี่คุณซูเองเหรอ!”

 

ทัศนคติของโจวกั๋วผิงมีความกระตือรือร้นมากกว่าการพูดคุยกับฉินเสี่ยวหยุนเสียอีก

 

“ฉันเอง คุณต้องการจะพูดอะไร”

 

น้ำเสียงของซูฟ่านยังดูธรรมดา

 

เมื่อเห็นว่าน้ำเสียงของซูฟ่านไม่ได้ดูต่อต้านตัวเองมากนัก โจวกั๋วผิงก็มีความหวังในใจทันที

 

“ใช่แล้ว ครั้งนี้เป็นลูกชายของผมเองที่โง่เง่า! ผมจะชดใช้ให้คุณเอง!”

 

“ผมจะชดเชยค่าเสียหายร้านของคุณและคุณจะไม่เสียเงินเลยตราบใดที่คุณยกโทษให้เรา”

 

“ถ้าคุณยังรู้สึกไม่พอใจ คุณสามารถขังลูกชายของผมไว้อีกสิบวัน ครึ่งเดือนก็ได้! เมื่อเขากลับมาบ้าน ผมจะจัดการเขาอย่างแน่นอน! ให้เขาไปขอโทษคุณเป็นการส่วนตัว!”

 

น้ำเสียงของโจวกั๋วผิงนั้นจริงใจมาก

 

“คุณโจว ฉันไม่รู้จะพูดอะไรเกี่ยวกับคําสารภาพของคุณ ฉันบอกได้แค่ว่าคุณเป็นพ่อแม่ที่ดีมาก คุณยังต้องอายมากสําหรับลูกชายของคุณเองด้วย”

 

ขณะที่ซูฟ่านพูด โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

 

ผู้โทรคือคังหมินฟู

 

ฉินเสี่ยวหยุนก็เห็นว่าใครเป็นผู้โทร

 

เธอไม่แปลกใจเพราะหลินจูก็บอกฉินเสี่ยวหยุนว่าซูฟ่านกําลังช่วยคังหมินฟู

 

อย่างไรก็ตาม ฉินเสี่ยวหยุนไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับคังหมินฟูคืออะไร

 

“คุณซู มีคนโทรมาเหรอ รับสายก่อนเถอะ! ผมจะไม่รบกวนคุณ!”

 

โจวกั๋วผิงได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือของซูฟ่านดังขึ้นและพูดอย่างรวดเร็ว

 

“เอาล่ะ คุณโจว เราจะได้มีเวลาคุยกันเรื่องของเราในภายหลัง”

 

ซูฟ่านวางสายหลังจากพูด

 

เขาคืนโทรศัพท์มือถือของฉินเสี่ยวหยุนแล้วรับสายจากคังหมินฟู

 

“เฮ้ คุณคงมีอะไรเหรอ?”

 

“ซูฟ่าน เธอรับโทรศัพท์ได้ใช่ไหม? ลุงคังไม่ได้รีบนะ”

 

ฉินเสี่ยวหยุนจงใจเข้าหาซูฟ่านและได้ยินเสียงจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์อย่างชัดเจน

 

เธออึ้งไปเล็กน้อย

 

เกิดอะไรขึ้น? ทําไมน้ำเสียงของคังหมินฟูถึงดูอ่อนน้อม?

 

แถมลุงคัง?

 

“คุณคัง มีอะไรหรือเปล่า”

 

ซูฟ่านถาม น้ำเสียงของเขายังคงไม่แยแสและเขาไม่ได้แสดงอาการอะไรต่อกิ่งหมินฟูมากนักเนื่องจากความใกล้ชิดของเขา

 

ภาพของคังหมินฟูได้พังทลายลงในหัวใจของซูฟ่านไปแล้ว และไม่มีที่ว่างสําหรับการกลับมาอีก

 

ในสายตาของซูฟ่าน คังหมินฟูและเขาเพียงแค่ใช้ความสามารถของอีกฝ่าย

 

อย่างไรก็ตามซูฟ่านยังพบว่ามันเหลือเชื่อมากที่เขาสามารถเปลี่ยนจากการเป็นนักเรียนยาจกไปเป็นคนที่สามารถคุยกับคนมีอํานาจแบบนี้ได้

 

“ฉันได้ยินจากนายโจวพูดว่าโจวฟูเหิงลูกชายคนสุดท้องของเขาทุบร้านเธอ เธอโอเคไหม?”

 

คังหมินฟูเป็นห่วงเรื่องร้าน

 

“ขอบคุณครับคุณทั้งที่เป็นห่วงผม ผมสบายดี”

 

“ไม่เป็นไรถ้าเธอไม่เป็นอะไร หากเธอมีปัญหาอะไรฉันจะบอกให้โจวกั๋วผิงจัดการลูกชายของเขาที่เขาไม่สามารถดูแลเองได้!”

 

น้ำเสียงของคั่งหมินฟูดใส่อารมณ์มาก

 

คราวนี้ฉินเสี่ยวหยุนก็ยิ่งประหลาดใจมากขึ้นไปอีก!

 

คังหมินฟูเหมือนจะเลียแข้งเลียขาซูฟ่านอยู่เล็กน้อยนะ

 

กล่าวอีกนัยหนึ่งภูมิหลังของซูฟ่านเพียงพอที่จะทําให้คังหมินฟูกลัว!

 

ในความเป็นจริงคังหมินฟูประจบซูฟ่านไม่เพียงเพราะเขารู้ตัวว่าเขาทําให้ซูฟ่านขุ่นเคือง

 

มันมากกว่านั้นเพราะเขารู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างซูฟ่านและชูเทียนฉีเมื่อวานนี้ด้วย

 

เขาไม่กล้าที่จะรุกรานซูฟ่านไปมากกว่านี้

 

เขายังรู้สึกเสียใจที่ใช้ซูฟ่านเพื่อส่งเพชร

 

แต่ข้อตกลงก็เสร็จสิ้นไปแล้ว ซูฟ่านก็มีความแค้นกับตัวเองไปแล้ว คังหมินฟูจึงทําได้แค่ประจบซูฟ่านเพื่อสร้างความสมดุลระหว่างความสัมพันธ์ของพวกเขา!

 

“คุณคัง เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับคุณ คุณไม่ได้สร้างปัญหาให้ผม”

 

“เฮ้ จะไปมีปัญหาอะไร! เรื่องของเธอก็เป็นเรื่องของฉัน!”

 

“คุณคัง วันนี้คุณสุภาพเกินไปมันทําให้ผมรู้สึกไม่สบายใจนิดหน่อยนะ”

 

ซูฟานกล่าว

 

“เธอกําลังพูดเรื่องอะไร! ฉันไม่เคยสุภาพกับเธอตอนไหน? เธอช่วยแม่ของฉันไว้และช่วยฉันไว้มาก! ฉันไม่รู้จะขอบคุณยังไงดี!”

 

ฉินเสี่ยวหยุนได้ยินอย่างชัดเจนจากด้านข้าง

 

ซูฟ่านได้ช่วยแม่ของคั่งหมินฟูด้วย

 

ไม่น่าแปลกใจเลยที่คังหมินฟูจะปฏิบัติต่อซูฟ่านด้วยความเคารพ

 

“ประธานคัง บอกมาเถอะว่าคุณมีคําขออะไร”

 

ซูฟ่านไม่ต้องการพูดเรื่องไร้สาระกับคั่งหมินฟูถ้าไม่จําเป็น

 

คังหมินฟูกระแอมในลําคออย่างเชื่องช้า

 

“ที่จริงแล้วนายโจวถามฉันโดยหวังว่าฉันจะสามารถช่วยขอความเมตตาได้บ้าง”

 

“พฤติกรรมของลูกชายเขาน่าโมโหจริง ๆ แต่ใช่แล้ว เขาขอให้เธอปล่อยลูกชายเขาไป ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ไม่ต้องการให้ลูกชายตัวเองเข้าคุก”

 

“การสั่งสอนเป็นสิ่งสําคัญสําหรับเรื่องแบบนี้ แต่ถ้าเธอส่งเขาเข้าคุกไปจริง ๆ มันอาจจะทําลายชีวิตของโจวฟูเหิงเลยใช่ไหมล่ะ”

 

คังหมินฟูพูดคุยกับซูฟ่านอย่างรอบคอบ

 

ซูฟ่านส่งเสียงในลําคอ

 

“ผมรู้ว่าคุณพูดอะไรคุณคัง ไม่ต้องกังวล คุณโจวติดต่อผมแล้ว ผมจะจัดการเรื่องนี้ให้เอง”

 

“ก็ดี ก็ดี เช่นนั้นฉันก็สบายใจ จะไม่รบกวนเธอแล้ว!”

 

ซูฟ่านวางสายหลังจากคําพูดนั้น

 

“ทําไมมองผมขนาดนั้น”

 

“ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่คิดว่าคุณมีเรื่องน่าประหลาดใจมากมายรอบตัวคุณครั้งแล้วครั้งเล่า มันทําให้ฉันประหลาดใจครั้งใหญ่ทุกครั้ง”

 

“อย่าเยินยอผมเลย ถ้าคุณยอผมอีกเดี๋ยวผมจะลอยได้”

 

ซูฟ่านพูดติดตลก

 

เมื่อรู้ว่าซูฟ่านมีเครือข่ายที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ความชื่นชมของฉินเสี่ยวหยุนที่มีต่อซูฟ่านก็เพิ่มมากขึ้น

 

และความรักก็เติบโตด้วยการเคารพ แต่เธอไม่กล้าแสดงออกอีกต่อไป

 

สําหรับผู้หญิงอย่างฉินเสี่ยวหยุนมีเพียงผู้ชายที่แข็งแกร่งพอที่จะดึงดูดเธอ

 

อันที่จริงไม่ใช่แค่เธอเท่านั้น ผู้หญิงส่วนใหญ่หวังว่าคนสําคัญของพวกเธอจะแข็งแกร่งกว่าตัวเอง

 

สิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับความสามารถของตนเองและไม่ใช่เพื่อความเย้ายวนใจ แต่เป็นการพึ่งพาอาศัยกัน

 

หากไม่มีความรู้สึกพึ่งพาผู้หญิงก็ไม่ต้องการความรักและการแต่งงาน

 

ไม่ว่าฉินเสี่ยวหยุนจะแข็งแกร่งเพียงใดเธอก็มีความกังวลของตัวเองและหลายสิ่งหลายอย่างที่เธอไม่สามารถจัดการได้

 

แต่ซูฟ่านลากเธอออกจากหล่มครั้งแล้วครั้งเล่า

 

ในสายตาของเธอ ซูฟ่านนั้นสุดยอดมาก

 

มันได้ทําให้เธอหลงใหล

 

ขณะที่ซูฟ่านกําลังจะกินต่อ เขาก็จําสิ่งหนึ่งได้

 

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาเว่ยเจียงตู

 

ในขณะนี้เว่ยเจียงตูกําลังสูบบุหรี่ที่บ้านด้วยความกังวล

 

แม้ว่าปัญหาหนี้ของเขาจะได้รับการแก้ไข แต่เว่ยเจียงตูก็ยังลังเลเรื่องการหนี

 

เขาเคยทําให้โจวฟูเหิงขุ่นเคืองมาก่อนและถูกตอบโต้อย่างรุนแรง จนเกือบจะบังคับให้เขาต้องพังทลาย

 

คราวนี้ซูฟ่านจัดการโจวฟูเหิงแบบนี้

 

โจวฟู่เหิงอาจไม่สามารถจัดการกับซูฟ่านได้ แต่โจวเหิงอาจสามารถใช้ความโกรธทั้งหมดของเขามาลงกับตัวเองได้

 

ยิ่งเว่ยเจียงตูคิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ก็ยิ่งกลัวมากขึ้นเท่านั้น

 

แม้แต่ตอนที่โทรศัพท์ดังขึ้นเขาก็ยังกลัวจนขนลุกไปทั้งตัว

 

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด