ครั้นเซี่ยฉิงกงเห็นท่าทางที่เซี่ยเจิ้งหัวแสดงออก เธอก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี ?

 

บางคนเมื่อถูกทุบตีอย่างรุนแรง ก็อาจร้องไห้ บางคนก็อาจหัวเราะ ส่วนบางคนก็อาจบ้าคลั่งไปเลย แต่ที่น่ากลัวที่สุดก็คือคนที่ไม่พูดไม่จาอะไรออกมาสักคำ

 

ในตอนนี้ การแสดงออกของเซี่ยเจิ้งหัวนั้นดูเหมือนจะเป็นเพียงความโดดเดี่ยวเล็ก ๆ ทว่าไม่ได้โกรธเหมือนเมื่อครู่ ยามนี้หัวใจของเขาคงจะสับสนว้าวุ่นไม่จบไม่สิ้น

 

ใช่..หัวใจของเซี่ยเจิ้งหัวทั้งเศร้าทั้งรันทด

 

เซี่ยฉิงกงบีบมือของมู่เฉินฮ่าวโดยไม่รู้ตัว ราวกับว่าเธอต้องการได้รับความแข็งแกร่งจากชายคนนี้ เพราะเธอไม่รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้จะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเซี่ยเจิ้งหัว พ่อของเธอหรือไม่ ?

 

หากเธอสามารถเลือกได้ เธอขอเลือกให้เซี่ยเจิ้งหัวไม่ต้องมารับรู้เรื่องที่น่ารังเกียจเหล่านี้จะดีกว่า

 

“ฮึ ฮึ กลายเป็นว่าฉันเลี้ยงลูกสาวให้คนอื่นมาหลายสิบปีแล้วสินะ”

 

หลังจากเงียบไปเป็นเวลานาน เซี่ยเจิ้งหัวก็ถอนหายใจ ก่อนจะเอ่ยประโยคนี้ออกมา

 

ในที่สุด เซี่ยเจิ้งหัวก็เข้าใจแล้วว่า ทำไมหลังจากน่าหลานเซวี่ยตาย จู่ ๆ  เจินเมี่ยวหยูก็ปรากฏตัวในห้องของเขาพร้อมกับเซี่ยชิงฉวน

 

เธอร้องไห้ พร้อมกับบอกว่าเซี่ยชิงฉวนเป็นลูกสาวของเขา

 

และเขาก็เชื่อเธอ นับแต่นั้นเป็นต้นมา เขาก็ดูแลและรักเด็กน้อยคนนั้นโดยไร้ซึ่งข้อกังขาใด ๆ

 

“ปรากฎว่าในช่วงห้าปีนั้น เธอกับพ่อบ้านโจวฉีชวนก็อยู่กินกันมานานแล้ว”

 

แม้แต่โจวหยุนเซิน ลูกชายของพ่อบ้านโจวก็เป็นลูกชายแท้ ๆ ของเจินเมี่ยวหยู

 

เขาควายที่ถูกสวมให้ช่างใหญ่โตมากจริง ๆ

 

“ใช่.. เซี่ยชิงฉวนไม่ใช่ลูกสาวของคุณ ฮ่าฮ่า เซี่ยเจิ้งหัว คุณรู้สึกเสียใจและต้องการฆ่าฉันแล้วใช่มั้ยล่ะ ?”

 

เจินเมี่ยวหยูผู้ซึ่งคุกเข่าอยู่บนพื้นดูเหมือนจะคลั่งขึ้นมาแล้ว

 

ในปีแรกที่อยู่กับโจวฉีชวน เธอก็ให้กำเนิดโจวหยุนเซิน และเมื่อเข้าปีที่ห้าที่อยู่กินกับเขา เธอก็ให้กำเนิดเซี่ยชิงฉวน

 

เพียงแค่ว่า เธอไม่ยินดีที่คอยแอบมองเซี่ยเจิ้งหัวอยู่แต่ในมุมมืด เธอต้องการกลับบ้านสกุลเซี่ยอย่างสง่าผ่าเผย ! และทำให้เซี่ยเจิ้งหัวต้องเสียใจไปตลอดชีวิต !

 

โจวฉีชวนเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหลายปีก่อน ตระกูลเซี่ยเห็นว่าเขาเป็นพ่อบ้านที่ขยันขันแข็ง อีกทั้งจงรักภักดีมานานหลายสิบปีดังนั้นหลังจากที่เขาลาจากโลก เซี่ยเจิ้งหัวก็ได้ส่งมอบตำแหน่งนี้ให้กับลูกชายของเขาโจวหยุนเซิน ทำให้โจวหยุนเซินเข้ารับตำแหน่งพ่อบ้านตั้งแต่อายุยังน้อย

 

หากแต่เขาไม่คาดคิดเลยว่า …

 

“งั้นเรื่องนี้ก็ไม่ควรโยนความผิดทั้งหมดมาที่คุณพ่อ ในเมื่อคุณเองก็อยู่กินกับพ่อบ้านโจวแล้วแท้ ๆ ทำไมคุณถึงยังอยากกลับมาหาคุณพ่ออีกล่ะ ?”

 

ครั้นเซี่ยฉิงกงได้ยินเรื่องราวที่เกิดขึ้น เธอก็พอวิเคราะห์เหตุการณ์ทั้งหมดได้ เรื่องราวไม่มีอะไรซับซ้อน พ่อของเธอต้องแต่งงานกับน่าหลานเซวี่ย แม่ผู้ให้กำเนิดเธอเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ เขาจำเป็นต้องเลิกรากับเจินเมี่ยวหยู ซึ่งเป็นคนรักในวัยเด็กของเขาก็เท่านั้น

 

ทุกคนต่างมีทางเลือกของตนเอง แม้จะเคยคบหากัน ทว่าเมื่อเลิกราก็ไม่เห็นต้องสร้างปัญหาให้วุ่นวายขนาดนี้ ?

 

“งั้นรึ ? แล้วทำไมฉันต้องปล่อยให้คนไร้หัวใจได้อยู่อย่างสบายด้วย เซี่ยฉิงกงแกมีคุณสมบัติอะไรที่จะพูด แกมันก็แค่คนที่ถูกทิ้งเหมือนฉัน เซี่ยเจิ้งหัวเขารู้ว่าแกอยู่ที่ไหนตั้งแต่แกอายุ 15 ปี แต่เขาไม่เคยพาแกกลับมาที่ตระกูลเซี่ย เขาปล่อยให้แกเร่ร่อนอยู่ข้างนอกนั่น แล้วแกยังอยากจะช่วยเขาอีกรึ ? ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลมู่ต้องการลูกสาวคนโตของตระกูลเซี่ย แกคิดว่า แกจะได้กลับมาบ้านสกุลเซี่ยมั้ย ?”

 

“แล้วไง ?”

 

“ถ้าไม่มีแก ลูกสาวของฉันก็จะได้เป็นลูกสาวคนโตของตระกูลเซี่ย !”

 

เจินเมี่ยวหยูจะไม่เห็นได้อย่างไรว่า ลูกสาวของเธอตกหลุมรักมู่เฉินฮ่าว ตั้งแต่ได้พบมู่เฉินฮ่าวครั้งแรก ลูกสาวของเธอก็ต้องการแต่งงานกับเขา ดังนั้นเมื่อตระกูลมู่เสนอที่จะใช้การแต่งงาน บรรเทาวิกฤตทางธุรกิจของตระกูลเซี่ย เจินเมี่ยวหยูก็รู้สึกมีความสุขมาก

 

น่าเสียดาย … การปรากฏตัวของเซี่ยฉิงกง ทำให้เซี่ยชิงฉวนกลายเป็นตัวตลก

 

เจินเมี่ยวหยูรู้ว่า นับจากนี้เธอไม่สามารถวางเฉยได้อีกต่อไป เธอจึงตัดสินใจทำเรื่องเลวร้ายหลายสิ่งหลายอย่าง เพื่อทำให้เซี่ยเจิ้งหัวเสียใจ เธอแอบโอนทรัพย์สินส่วนใหญ่ของกลุ่มบริษัทเซี่ย รวมถึงทรัพย์สินส่วนตัวแม้แต่บ้านพักของเซี่ยเจิ้งหัวในปัจจุบันก็ไม่มีชื่อของเซี่ยเจิ้งหัวแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจอะไรอีก

 

แม้ว่าความจะแตกในภายหลัง เธอก็สามารถหย่ากับเซี่ยเจิ้งหัวได้อย่างเปิดเผย ทั้งยังได้รับทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของเซี่ยเจิ้งหัวผู้ซึ่งต้องกลายเป็นตัวตลกของแวดวงคนดังของเมืองเซี่ยงไฮ้ !

 

***จบตอน ในที่สุดก็รู้ว่าถูกสวมเขา***