ปล้นสวรรค์ – ตอนที่ 148 ขอร้อง
SPH: บทที่ 148 ขอร้อง
ลู่มู่ เดินกลับไปกลับมา ด้วยความโกรธและพูดเสียงดัง “แกทําให้ฉันโกรธจริงๆ! หลานชายคนนี้ ลืมสิ่งที่ฉันสอนเขาไปอย่างสิ้นเชิง!”
“ฮึ!” นับตั้งแต่เขากลายเป็นหัวหน้าวิศวกรของหัวเซี่ย ทักษะของเขายังไม่ดีนัก แต่ดวงตาของเขา กลับลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้า! “
“และ ยังคงนึกว่าแบบร่างมีที่มาจากจินตนาการ!” การวาดภาพที่แม่นยํา และสมบูรณ์แบบขนาดนี้
สามารถจินตนาการได้อย่างนั้นเหรอ!”
ลู่มู่โกรธมาก หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วเรียกว่า ลู่เฉินกิว
“เฮ้ คุณปู่ โทรหาผมทําไม?” เสียงที่เคารพนับถือของลู่เฉินกิว ดังขึ้นจากปลายอีกด้านของโทรศัพท์
“ฉันมีสิ่งที่ต้องทํา!” ลู่มู่ พูดอย่างเย็นชา “มาที่คฤหาสน์อีสไซด์หน่อยสิ รีบมา!”
ลู่เฉินกิว อุทาน ”คฤหาสน์ อีสไซด์? ปู่ ทําไมคุณถึงอยู่ที่นั่น!”
อุ่ม พูดด้วยความโกรธ ” พูดมาก!” รีบเข้ามา!
ลู่เฉินกิว พูดฟังดูน่าอายเล็กน้อย แต่คุณปู่ ผมพูดไปแล้วว่าจะไม่ไปที่นั่นอีก!”
“ไม่มาเหรอ?” เฮ่ย! “ลู่มู่ หัวเราะเยือกเย็น” ฉันจะไม่พูดมันสองครั้ง รีบขึ้นมาที่นี่! ”
ตู๊ดๆ!
ลู่มู่วางหูโทรศัพท์ โดยไม่รอให้ลู่เฉินกิวพูดจบ
“เขาไม่ได้ใหญ่โตอะไรนักหนา มีแค่ลมเท่านั้น!”
ลู่มู่ ตําหนิด้วยเสียงต่ำ จากนั้นเขานั่งลงบนพื้น และดูที่แบบร่างของภัตาคารอมตะ ด้วยสายตาที่ร้อนแรง
“จัดๆ!” ยิ่งเขามองมันมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งสมบูรณ์แบบมากเท่านั้น! ฉันรอคอยที่จะสร้างสิ่งก่อสร้างที่น่าตกใจในโลกนี้ด้วยมือของฉันเอง!”
บรื้น! * * * *
หลังจากนั้นไม่นาน เสียงของการเร่งรถยนต์ ก็สามารถได้ยินได้บนถนนไปยัง คฤหาสน์
เอี๊ยดอ๊าด!
รถจอดนอกคฤหาสน์ และ ลู่เฉินกิว และผู้ช่วยทั้งสี่ของเขาลงจากรถ
เมื่อมองใบหน้าที่เศร้าโศกของลู่เฉินกิว เย่หยู หัวเราะ “โย่! หัวหน้าวิศวกรลู่ เราพึ่งจะพบกันเมื่อเร็ว ๆ นี้!”
ใบหน้าของลู่เฉินกิว นั้นมืดมนเขามองเย่หยู และพูดอย่างเย็นชาว่า “หมม!” ฉันไม่สนใจว่าคุณจะทําให้ ปู่มาที่นี้ได้อย่างไร! แต่ให้ฉันบอกคุณว่าตึกสูงของคุณ ไม่สามารถสร้างได้
ผู้ช่วยสี่คนที่อยู่เบื้องหลังลู่เฉินกิว ก็เริ่มโห่ร้องด้วยเช่นกัน
สายตาของ อาวุโสลู่ นั้นคมกริบ สว่างวาบเหมือนกับคบไฟ! “ฉันสามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่า แบบร่างนี้เป็นเศษกระดาษ!”
“เหอ ๆ น้องชาย มีความสามารถจริงๆ ที่จะได้รับอาวุโสลู่เคลื่อนไหวได้ แต่มันเสียเวลา!”
“น้องชาย ยอมแพ้เถอะ! ตึกนี้ไม่สามารถสร้างขึ้นได้ อาวุโสลู่ ไม่มีประโยชน์ที่นี่!”
“มันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างตึกสูงในโลกนี้ นอกจากนี้ มันยังเป็นโครงสร้างไม้!
ในขณะนี้ลู่มู่ ถอนสายตาจากแบบร่าง และยืนขึ้น เขามองดูที่ ลู่เฉินกิวอย่างไม่สนใจ และพูดว่า “แกมาที่นี่แล้วเหรอ?”
ลู่เฉินกิว รีบไปข้างหน้า จับแขนของลู่มู่ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “คุณปู่ คุณแก่แล้ว ทําไมยังมาที่นี่อีก ผมจะทําอย่างไรถ้ามีอะไรเกิดขึ้น?”
ริมฝีปากของลู่มู่ ม้วนตัวเป็นรอยยิ้ม และพยักหน้า “เกรงใจเกินไปแล้ว!” เฉินกิว ดูที่แบบร่างนี้ “
ลู่เฉินกิว จ้องมองที่แบบร่าง ภัตตาคารอมตะ และเย้ยหยัน “ฮึ!” เศษกระดาษในจินตนาการไร้ประโยชน์ชิ้นหนึ่ง
“เศษกระดาษในจินตนาการ?” ลู่มู่ พูดซ้ำด้วยรอยยิ้มที่ไม่ยิ้ม ถามว่า “จากนั้นบอกสิ ภาพวาดเป็นอย่างไรบ้าง?”
ลู่เฉินกิว ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เนื่องจากเป็นกระดาษเสีย ยังจะต้องพูดอะไรได้อีก?
ใบหน้าของลู่มู่ นั้นเย็นชา เขาดึงมือของลู่เฉินกิวออกมา “ฉันบอกให้แกพูด!”
ใบหน้าของลู่เฉินกิว ซึ่งเกร็ง เขาดูอย่างระมัดระวังในท่าทีการแสดงออกของลู่มู่ และพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ
“เอ๊ะ แบบร่างนี้ สามารถพูดได้ว่าสมบูรณ์แบบ”
“มีขนาดอะไร ผิดปกติมั้ย?”
ลู่เฉินกิวส่ายหัว “ไม่มี!”
ใบหน้าของลู่มู่จมดิ่ง เนื่องจากไม่มีข้อผิดพลาด ทําไมแกถึงพูดว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของจินตนาการ?”
“ นี่…” ลู่เฉินกิว หยุดลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ มันเป็นไปไม่ได้!” จะมีอาคารไม้สูงในโลกได้อย่างไร?”
“ถ้าอย่างนั้น แบบร่างนี้ ทําไมเราถึงสร้างมันไม่ได้!”
ลู่เฉินกิว อุทาน เป็นอย่างนั้นได้อย่างไร?!” นี่เป็นเพียงทฤษฎีเท่านั้น!”
“ทฤษฎี?” ลู่มู่ หัวเราะ ใบหน้าของเขาคล้ำเหมือนกันหม้อ “แกยังจําบทเรียนแรกที่ ฉันเคยสอนได้ไหม?”
ในที่สุด ลู่เฉินกิว ก็เข้าใจและหัวใจของเขาก็เต้นรัว ด้วยหน้าซีดและเสียงสั่นสะเทือน เขาพูดว่า “ปู่บอกว่า ทุกอย่างต้องขึ้นอยู่กับข้อมูล!”
ผัวะ!
ลู่มู่ มือโบกมือเรียกเขา และตบลู่เฉินกิว “ไอ้หลานเวร แกยังจําได้อีกเหรอ!”
ผัวะ!
รอยประทับสีแดงสด ปรากฏบนใบหน้าของลู่เฉินกิว
การตบของลู่มู่ ทําให้ลู่เฉินกิวตกตะลึง
ลู่เฉินกิว ปิดใบหน้าของเขา และมองดู ลู่มู่ในความไม่เชื่อ “คุณปู่ทำไมถึงตีผม?”
ลู่มู่ ยื่นมือของเขาไปที่เบื้องหน้าของลู่เฉินกิว แล้วลูบลงบนใบหน้าของเขา “ฉันตีเพื่อให้แกเป็นคนดี!”
“มองดูสิ่งที่แกทํามาตลอดหลายปีที่ผ่านมา! นับตั้งแต่กลายเป็นหัวหน้าวิศวกรที่น่ารังเกียจ มาตรฐานของเขาได้รับการยกขึ้น และระดับจิตใจกลับถดถอยลง!
ไม่มีใครที่จะสงบใจ เพื่อทบทวนศึกษาทักษะของตัวเองอีกต่อไป!”
“เพียงแค่มีชื่อปลอมๆ อยู่เบื้องหน้า แกจะโยนทักษะที่ฉันส่งต่อให้ ทิ้งไว้ข้างหลังของแก! แกไม่คู่ควรกับการถูกเรียกว่าเป็นช่างฝีมือชาวจีนเลยด้วยซ้ำ!”
หลังจากฟังคําพูดของ ลู่ ลู่เฉินกิว รู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าและยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น
หลังจากนั้นไม่นานดวงตาของ ลู่เฉินกิว ก็เริ่มร้องไห้ และในที่สุด เขาก็ตระหนักรู้ได้
“ผมผิดไปแล้ว! ชื่อ ปรมาจารย์ลู่ ปิดตาของผม ทําให้ฉันมองไม่เห็นเส้นทางข้างหน้า!”
ลู่เฉินกิว ถอนหายใจยาว และพูดกับลู่มู่ ว่า “คุณปู่ พูดถูก!” ขอบคุณมาก ที่ปลุกผมขึ้นมา! ”
ความพึงพอใจปรากฏอยู่ในดวงตาของลู่ ขณะที่เขาพูดจาเย้ยหยันอย่างเย็นชา และพูดว่า “แกไม่ควรขอบคุณฉัน แต่คุณควรขอบคุณเย่หยู น้องชายคนนี้! ถ้าเขาไม่ได้แบบร่างนี้มา แล้วแกจะเสียใจ! “
ลู่เฉินกิว พยักหน้าแล้วหันหลังกลับ และโค้งคํานับให้เย่หยู “ขอบคุณมากน้องชายเย่!” คุณเป็นคนที่ทําให้ฉันฟื้น วิญญาณช่างฝีมือที่ควรมี! ”
เย่หยู ยื่นมือตบไหล่ของ ลู่เฉินกิว แล้วหัวเราะเบา ๆ “คุณมีปู่ที่ดี!”
ลู่เฉินกิว มองลึกไปที่เย่หยู หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความกตัญญ “ฉันยังต้องขออภัยในสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้!” เป็นเพราะฉันตัดสินใจแล้ว ดังนั้นฉันไม่ควรจะสบประมาทคุณ ”
ผู้ช่วยสี่คนที่อยู่เบื้องหลัง ลู่เฉินกิว ในที่สุดก็เข้าใจสถานการณ์ เนื่องจากปรมาจารย์ ยอมรับผิดแล้วพวกเขาก็ทนไม่ได้
“เย่หยู ฉันขอโทษด้วย!” มันเป็นความผิดของเราทั้งหมดก่อนหน้านี้! “
“เราเข้าใจคุณผิด!”
“มันเป็นความผิดของเรา ที่เราไม่สามารถจดจําคําสอนได้! และเข้าใจว่า แบบร่างที่สมบูรณ์แบบเป็นขยะ!”
“เย่หยู ฉันหวังว่าคุณจะยกโทษให้เราได้ เพราะปรมาจรย์ลู่ ชอบอาคารโบราณ ที่เขาตัดสินผิด เมื่อเขาเห็นแบบร่างที่สมบูรณ์แบบ!”
ลู่เฉินกิว คาดหวังดู เย่หยู ตอนนี้เขารู้ถึงความถูกต้องของแบบร่างแล้ว เขาต้องเข้าร่วมในโครงการก่อสร้างอันยิ่งใหญ่นี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!
ที่ด้านข้างลู่มู่ ก็กําลังรอการตัดสินใจของเย่หยูอย่างกังวลใจ เขามั่นใจว่าเมื่ออาคารนี้ถูกสร้างขึ้น มันจะทําให้ทั้งโลกตกใจ!
“เพื่อนตัวน้อย เย่หยู ชายชราคนนี้ มีคําขอที่อย่างหนึ่ง ฉันหวังว่า คุณจะปล่อยให้ลู่เฉินกิว เข้าร่วมในการก่อสร้างภัตตาคารอมตะนี้!”
อุ่ม พูดพึมพํากับตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดเรื่องนี้กับเย่หยู
ลู่เฉินกิว ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ มองลู่มู่ อย่างสุดซึ้ง นี่คือปู่ของเขา!
ลู่มู่ จ้องมองที่ลู่เฉินกิว จากนั้นอ้อนวอนกับเย่หยู “เพื่อนตัวน้อย เย่หยู แม้ว่า เฉินกิว จะทําให้คุณอุ่นเคืองใจมาก่อน
ฉันรับประกันได้เลยว่าทักษณะของหลานชายของฉันไม่เลวเลยทีเดียว!”
“และภัตตาคารอมตะนี้ เป็นโครงการขนาดใหญ่อย่างแน่นอน ปัจจุบัน เฉินกิว เป็นหัวหน้าวิศวกรของ บริษัทรับเหมาก่อสร้างหัวเซี่ย
ซึ่งน่าจะมีประโยชน์มากสําหรับการก่อสร้างอาคารนี้!”
ดวงตาของลู่เฉินกิว ส่องสว่างทันที กลัวว่าเย่หยู จะไม่เห็นด้วย เขารีบพูดว่า “ปู่ของฉันพูดถูก! ฉันมีสิทธิ์พูดในบริษัทหัวเซี่ย!
” ถ้าคุณต้องการสร้างภัตตาคารอมตะ นี้โดยเร็วที่สุดบริษัทรับเหมาก่อสร้างหัวเซี่ย จะช่วยเหลือคุณอย่างแน่นอน!”
ผู้ช่วยของลู่เฉินกิว ก็ได้สติ เข้ามาร่วมสมทบเช่นกัน การมีส่วนร่วมในการก่อสร้างภัตตาคารอมตะ จะสร้างชื่อไว้ในบันทึกประวัติศาสตร์!
ไม่เช่นนั้นทําไมปรมาจารย์ลู่และ อาวุโสลู่ ผู้ที่ถูกผนึกตัวเองอยู่บนภูเขาเป็นเวลานาน จะกระตือรือร้นที่จะเข้าร่วมในการก่อสร้างขนาดนี้? พวกเขาจะไม่ได้รับประโยชน์จากมันเลยหรือ?
“น้องชายเย่ ทั่วประเทศ ปรมาจารย์ลู่ เป็นหนึ่งในไม่กี่คน!” ด้วยความช่วยเหลือของท่านปรมาจารย์ลู่
ความก้าวหน้าจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก!”
“ใช่แล้วเย่หยู เพียงแค่ให้เราเข้าร่วม!” เรารับประกันว่าเราจะสร้างหอคอยเทพเจ้าข้ามกาลเวลา อย่างพิถีพิถัน!”
“ถูกต้องแล้ว เราจะใช้การควบคุมที่เข้มงวดที่สุด เพื่อป้องกันความประมาท!”
“น้องเย่ ประธานหัวเซี่ย เป็นลุงของฉัน!” ฉันจะแนะนาลุงของฉันอย่างแน่นอน และเขาจะให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่
ในการก่อสร้าง ภัตตาคารอมตะ! “
คอมเม้นต์