EP 56 นายทหารชุดใหม่

ณ ตอนนี้หลังจากเฉินจินพบฐานทัพทหารแล้วทำให้เฉินจินมีหุ่นยนต์ทหารเพิ่มขึ้นเป็น 10,000 ตัว ซึ่งหมายความว่าตอนนี้เขามีอำนาจทางการรบเพิ่มมากขึ้นและไม่จำเป็นต้องกลัวใครอีกต่อไปแล้วบนไฮเออร์แอลฟา จากสายการผลิตหุ่นยนต์และปัญญาประดิษฐ์ของปัญญาอุตสาหกรรมการผลิตหุ่นยนตร์ ทำให้เฉินจินสามารถสร้างหุ่นยนต์ได้อย่างง่ายดายและสร้างหุ่นยนตร์ได้ตลอดเวลาตราบใดที่เขามีวัสดุและอุปกรณ์เพียงพอ มันมีศักยภาพในการต่อสู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเฉินจินได้ขจัดความกังวลเกี่ยวกับเรื่องความภักดีของหุ่นยนตร์ไปจนหมด เพราะจนถึงปัจจุบันถึงแม้จะมีการรีเซ็ตระบบใหม่จากหุ่นยนตร์ที่ได้มาจากซากปาระหักพังในสนามรบอย่างดาหลินหรือหุ่นยนตร์ตัวอื่นๆแต่อาจมีสักวันที่หุ่นยนตร์เหล่านั้นอาจกลับมาทรยศเฉินจินได้

สาเหตุที่เฉินจินไม่เชื่อถือหุ่นยนตร์เหล่านี้เป็นเพราะพวกมันอาจกลับมาติดไวรัสและรีสตาร์ทไวรัส 2.0 อีกครั้ง; เนื่องจากไวรัสรุ่นแรกทำให้หุ่นยนต์กลับมาทรยศและทำการก่อกบฏต่อมวลมนุษยชาติซึ่งทำลายล้างประชากรมนุษย์เกือบทั้งหมดบนโลก ไวรัสชนิดนี้มันค่อนข้างน่ากลัวอย่างมากถึงแม้ว่าหุ่นยนต์จะได้รับการอัพเดตเป็นเวอร์ชั่นล่าสุดแล้วและอาจแสดงตัวว่าไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์ แต่มันก็มีโอกาสที่อยู่บ้างที่มันอาจกลับมาเป็นอย่างเดิมและก่อสงครามขึ้นจริงไหม?

แม้ว่าไวรัส 2.0 จะเสถียรแล้วในระยะยาวสำหรับตอนนี้ แต่อย่างที่บอกระบบที่ถูกเซ็ตมานั้นไม่ได้ทีไว้สำหรับเฉินจินเพียงคนเดียวแต่มีไว้สำหรับมนุษย์ทุกคนซึ่งเฉินจินไม่ได้ต้องการเช่นนั้น เนื่องจากเฉินจินต้องการลูกน้องไม่ใช้พ่อพระที่คอยช่วยเหลือมนุษย์คนอื่น ด้วยเหตุนี้เฉินจินจึงมองว่าหุ่นยนตร์ที่สร้างมากซากเหล่านี้ อาจไม่ได้พักดีต่อเขาเพียงคนเดียว

ถึงแม้ว่าพวกมันจะเรียกเฉินจินว่าเจ้านายและเชื่อฟังคำสั่งของเฉินจินทำตามที่เฉินจินบอกดูซื่อสัตย์มากๆ แต่มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้ามนุษย์คนอื่นปรากฏตัวขึ้น? มันจะทำให้เฉินจินอยู่ในสภาวะที่ค่อนข้างอึดใจมากเพราะอาจออกคำสั่งกับหุ่นยนตร์ได้อย่างไม่เต็มที่

เนื่องจากการรีสตาร์ทไวรัส 2.0 โรบอตเหล่านี้จะเชื่อฟังและเรียก“ เจ้านาย” กับมนุษย์คนใดก็ได้ เฉินจินรู้เรื่องนี้ได้เพราะเขาถามคำถามที่เหล่านี้กับดาหลินมาแล้ว “ ดาหลิน ฉันเป็นเจ้านายของนาย ฉันเป็นคนที่ซ่อมแซมและนำนายกลับมามีชีวิตอีกครั้ง นั่นเป็นเหตุผลที่นายต้องเชื่อฟังฉัน และนายจะยังคงทำตามคำสั่งของฉันต่อหน้ามนุษย์คนอื่น ๆ หรือไม่?”

“ ไม่ เพราะผมทำตามคำสั่งจากมนุษย์ทุกคน ผมไม่ได้เป็นของใครโดยเฉพาะ ผมเพียงแค่ให้ความช่วยเหลือแก่มนุษย์ที่ต้องการผมเพียงเท่านั้น”

เฉินจินรู้สึกเศร้าใจอย่างมากจากคำตอบของดาหลิน และก็ทำให้เฉินจินเกิดความตื่นตัว เขาหันไปหาAi สาวน้อยอย่างอลิซเพื่อสอบถามว่ามีวิธีการแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับพวกหุ่นยนตร์เหล่านี้หรือไม่?

“ โดยทั่วไปผู้ใช้ควรสามารถตั้งค่าและทำข้อตกลงที่มีผลผูกพันซึ่งทำให้เจ้านายเป็นเจ้าของคนเดียว เมื่อหุ่นยนต์พึงออกจากโรงงาน มันจะกลายเป็นสินทรัพย์ของผู้ใช้งานที่ลงทะเบียนกับมันและภักดีต่อเจ้าของคนเพียงคนเดียวเท่านั้น มันจะทำทุกอย่างเพื่อเจ้าของตราบใดที่มันไม่ขัดกับกฎสามข้อของหุ่นยนต์ น่าเสียดายที่เราไม่สามารถรีเซ็ตหุ่นยนต์ได้ในขณะนี้ว่าพวกมันได้รับการอัพเดตด้วยไวรัสรีสตาร์ท 2.0 แทนที่มันจะคอยภักดีต่อเจ้านายคนเดียว พวกมันกับรับคำสั่งจากใครก็ตามก็ได้ซึ่งไม่มีใครใดคนหนึ่งเป็นเจ้าของอย่างแท้จริง ยกเว้นว่าเจ้านายจะเป็นมนุษย์คนเดียวที่อยู่บนดาวดวงนี้” อลิซอธิบายให้เขาฟัง

“ แสดงว่าพวกมันอาจจะทำตามคำสั่งจากมนุษย์ที่เหลือรอดชีวิตด้วย – ไม่ว่าคนๆนั้นจะเป็นคนดีหรือคนเลว – แค่เดินเข้ามาในฐานบัญชาที่ฉันใช้เวลาและความพยายามในการสร้างและสามารถทำอะไรก็ได้ที่พวกเขาต้องการรวมถึงจะได้รับการปกป้องคุ้มครองจากหุ่นยนตร์ที่ฉันซ่อมมันขึ้นมาด้วยถุกไหม? และไม่มีหุ่นยนต์ตัวใดจะฟังคำสั่งฉันเมื่อฉันต้องการไร้คนพวกนั้นออกไป ถูกต้องหรือเปล่า?”

“ถูกต้อง.” อลิซพยักหน้า

“ แล้วเธอละอลิซ เธอภักดีต่อฉันจริงๆหรือป่าว เธอจะทำตามคำสั่งของฉันเพียงคนเดียวหรือเปล่า”

“ แน่นอนเจ้านาย อลิซจะรับคำสั่งจากเจ้านายเพียงคนเดียวเท่านั้น อย่างไรก็ตาม….ถึงแม้ว่าอลิซจะเคยถูกรีเซ็ตมาแล้วแต่การรีสตาร์ทไวรัส 2.0 ก็เพียงแค่ทำให้เข้าถึงอลิซได้ง่ายขึ้น แต่ไม่เหมือนกับพวกหุ่นยนตร์เหล่านั้น ”

รีสตาร์ทไวรัส 2.0 …ซึ่งมีอยู่ในดาหลิน และหุ่นยนตร์ตัวอื่น ๆ มันเป็นข้อกังวลหลักสำคัญของเฉินจิน – มันเหมือนกับระเบิดที่รอวันปะทุออกมา เนื่องจากความคิดนี้ทำให้เฉินจินแทบจะนอนไม่หลับหลายวันที่ผ่านมา แต่ตอนนี้เฉินก็กังวลน้อยลงมาบ้างแล้วหลังจากค้นพบฐานทัพทหารที่เขาน่าจะเป็นเจ้าของเพียงคนเดียว

หุ่นยนต์ทหารทั้งหมดในฐานใต้ดินนั้นยังเป็นหุ่นยนตร์ที่มีระบบคิดที่บริสุทธ์มาก – และชิปอัจฉริยะที่ยังไม่เคยติดไวรัส ! เรื่องที่ดีกว่านี้ก็คือดาหลินบอกกับเฉินจินว่าหุ่นยนต์ชุดใหม่เหล่านี้จะไม่ติดไวรัสเนื่องจากมันถูกฆ่าเชื้อทั้งหมดหลังจากอัปเดตระบบจาก 1.0 เป็น 2.0

เฉินจินสั่งให้ผู้คุมสำรวจทำการถ่ายโอนหุ่นยนต์ใหม่ 500 ตัวจากฐานใต้ดินไปสู่ฐานบัญชาการ

เพราะการดำเนินการ“ ต่อต้านไวรัส” จะต้องเริ่มต้นโดยเร็วที่สุด

ดาหลินและทีมสำรวจในตอนนี้เป็นหุ่นยนต์ที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน แต่อย่างไรก็ตามพวกมันอาจถูกแทนที่โดยหุ่นยนตร์ที่ยังบริสุทธ์เหล่านี้ และมอบหมายงานใหม่ให้กับหุ่นยนตร์ชุดเดิมให้ออกไปทำการสำรวจในที่ห่างไกลแทน เพียงเท่านั้นเฉินจินก็จะได้หุ่นยนตร์ที่พักดีต่อเขาเพียงคนเดียว และ มั่นใจกับพวกมันได้ 100%

หลังจากที่ฟังสิ่งที่เฉินจินคิดมันดูคุ้นเค มาก. .มันเหมือนกับสิ่งที่จักรพรรดิในสมัยโบราณทำใช่ไหม “ เนรเทศพวกที่ไม่พักดีให้ไปทำงานไกลจากเมืองหลวง” ซึ่งเฉินจินก็ใช้กลยุทธ์นี้กับหุ่นยนตร์เช่นกัน!

“จะทำยังไงได้? ดาวเคราะห์ดวงนี้จะต้องเป็นของฉันทั้งหมด! ทุกอย่างที่นี่เป็นของฉัน! อย่าแม้แต่จะคิดว่าจะเอาดาวดวงนี้ไปจากฉัน! ฉันไม่ต้องการแชร์ทรัพย์กรทั้งหมดนี้ให้ใครเป็นอันขาด! ได้โปรดหากถ้ามีผู้รอดชีวิตจากสงครามอยู่ห่างจากฉันออกไป ฉันก็จะไม่สนใจที่จะพบพวกเขา ถ้าเราเจอกันขึ้นมาจริง ฉันต้องขอโทษด้วย มันจะเป็นวันสุดท้ายของพวกเขา พวกเขาไม่ได้มีสิทธิ์บนดาวด้วงนี้อีกต่อไป ทุกอย่างที่นี่จะกลายเป็นของฉันทั้งหมด”

…

อีก 2 วันต่อมาทีมสำรวจพร้อมรถขนส่ง 10 คันบรรทุกหุ่นยนต์ทหาร 500 นาย!กลับมาด้วย เพื่อเป็นการไม่เสียเวลาเฉินจินขอให้หุ่นยนต์เหล่านั้นติดตั้งแบตเตอรี่ลงในหุ่นยนต์ใหม่เหล่านี้ทุกตัวพร้อมเปิดใช้งานระบบของพวกมันเพื่อให้เขาสามารถตั้งค่าข้อตกลงที่มีผลผูกพันให้เขาได้กลายเป็นเจ้านายเพียงคนเดียวได้

เขาใส่ข้อมูลส่วนบุคคลทั้งหมดของเขา – ข้อมูลใบหน้าลายนิ้วมือและการระบุตัวตน – ลงในข้อตกลงที่มีผลผูกพัน

“ สวัสดีครับเจ้านาย”

“ เจ้านายที่รักมันเป็นความสุขของฉันที่จะให้บริการกับเจ้านาย.”

“ เจ้านายในฐานะเพียงคนเดียวของฉัน ในข้อตกลงที่มีผลผูกพันเจ้านายมีอิสระที่จะให้คำสั่งใด ๆกับเราก็ได้ ตราบใดที่มันไม่ขัดกับกฎสามข้อของหุ่นยนต์”

“ ไม่สามารถทำการเปลี่ยนแปลงได้เมื่อมีการตั้งค่าข้อตกลงผูกพัน เราจะฟังและติดตามคุณเพียงคนเดียวในตอนนี้คุณคือเจ้านายของเรา”

หุ่นยนต์สี่ตัวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเฉินจินต้อนรับเขาด้วยความเคารพ

“ดีมาก. ดีมาก! ฮ่า ๆ ๆ ๆ !” แน่นอนว่าพวกมันทำให้เฉินจินมีความสุขมากเพราะเฉินจินดูเหมือนจะยิ้มไม่หุบเลย เฉินจินก็ตั้งชื่อหุ่นยนต์แต่ละตัวเพื่อที่เขาจะได้รู้ว่ามัน ชื่ออะไรกับบางได้แก่ อาโจว, อาหยง, อาเลน และ อาซิง เฉินจินก็ไม่เก่งเรื่องการตั้งชื่อหุ่นยนต์ สำหรับหุ่นยนต์ที่เหลืออีก 496 ตัวเฉินจินได้ตั้งชื่อพวกมันตามหมายเลขไล่กันไป

การที่หุ่นยนตร์สี่ตัวที่มีชื่อจริงเพราะมันจะกลายเป็นบอดี้การ์ดที่จะอยู่ใกล้ชิดกับเฉินจินและคอยรักษาความปลอดภัยให้กับเขา หลังจากนั้นไม่นานหุ่นยนต์ทั้งหมดที่ครั้งหนึ่งเคยได้รับผลกระทบจากไวรัสรีสตาร์ทจะถูกส่งไปที่ห่างไกลจากฐานบัญชาการเนื่องจากมีหุ่นยนต์ใหม่ที่จะเข้ามาแทนที่พวกมันทั้งหมด ทั้งหมดยกเว้นดาหลิน

เฉินจินมีความรู้สึกว่าสิ่งนี้อาจมีประโยชน์ในอนาคตเพราะการเริ่มต้นไวรัส 2.0 นั้นมีประสิทธิภาพมาก มันสามารถถอดรหัสระบบจำนวนมากที่ถูกเข้ารหัสด้วยปัญญาประดิษฐ์ได้

…

อีกไม่กี่วันต่อมาทีมสำรวจได้รายงานข่าวเพิ่มเติมอีกครั้ง

“ เจ้านาย เราพบเหมืองเหล็ก 350 กม. ไปทางทิศตะวันออกของฐานบัญชาการของเรา จากผลการวิเคราะห์และการคำนวณของเรามีเหล็กอย่างน้อย 50 ล้านตัน”

“ เจ้านายมีบ่อน้ำมันร้างห่างออกไป 420 กิโลเมตรไปทางตะวันออกเฉียงใต้ของฐานบัญชาการ และยังมีทรัพยากรอย่างไฮโดรคาร์บอนเหลืออยู่พอสำหรับการเจาะ”

“ เจ้านายเราพบเหมืองถ่านหินขนาดเล็กประมาณ 260 กม. จากที่นี่ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ มีถ่านหินประมาณ 100 ล้านตัน”

ข่าวล่าสุดนี้ทำให้ใบหน้าของเฉินจินสดใสขึ้นโดยเฉพาะ “โว้ว! ฉันเพิ่งพบฐานทหารเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาและหุ่นยนต์ทหารนับแสน ตอนนี้มีเหมืองถ่านหินด้วย ฉันมีทหารและเหมืองถ่านหินอยู่ที่บ้านแล้ว! มันเหมือนกับว่าฉันกำลังโกงเกมในดาวไฮเออร์แอลฟานี้! แล้วการที่ฉันจะไปถึงเป้าหมายก็คงไม่ใช่เรื่องยากแล้ว?”