ตอนที่40 แผนที่ไม่ล่วงรู้

หลังจากทำแผลสดๆเสร็จ ใบหน้าของซูเซียวก็ซีดเซียว

พยาบาลจึงมอบยาแก้อักเสบให้

“คุณเบียคุยะ ไปกันเถอะ ไปแหล่งกบดานใกล้ๆเพื่อคุยกันดีกว่า”

“เอาสิ”

หลังจากนั้นพวกเขาก็ขับรถมุ่งไปทางเขต 20

เพียงครึ่งชั่วโมงก็มาถึง

ที่นี่เป็นศูนย์ย่อยของ CCG แต่มันก็มีขนาดที่ใหญ่พอสมควร

สถานที่นี้มีความสว่างจ้าไปทั่ว ทางเข้าก็มีการป้องกันที่แน่นหนา และยังมีการตรวจเซลล์ภายในร่างกาย เพื่อค้นหาเซลล์ RC ซึ่งถ้าหากเป็นผีปอบจะมีเซลล์นี้มากกว่าปกติ 10เท่าหรือร้อยเท่า ก็เลยแน่นอนว่าไม่มีผีปอบหลุดรอดเข้าไปได้แน่

ซูเซียวเดินผ่านเครื่องตรวจตามปกติ

ติ้ง!

ไฟเขียวส่องสว่าง โคทาโร่ก็โล่งใจ

ไม่นานซูเซียวก็ไปถึงห้องประชุมกับโคทาโร่

“คุณเบียคุยะ รอเดี๋ยวนะ” หลังจากที่พาซูเซียวมาในห้อง โคทาโร่ก็เดินออกไป

แล้วก็กลับมาอีกครั้งพร้อมกับแล็บท้อปในมือ

โคทาโร่นำมาวางหน้าซูเซียวและเปิดให้ดู

“ชายคนนี้งั้นหรอที่สู้กับราชาตาเดียวด้วยตัวคนเดียว?”

เมื่อเห็นคนที่พูดอยู่ในวิดีโอ ซูเซียวก็จำได้ทันทีว่าเขาคือ เจ้าหน้าที่พิเศษของ CCG มารูเดะ อิทซึกิ

โคโทโร่ทำการติดต่อระดับสูงๆให้โดยตรง เพื่อให้ทั้งสองได้พูดคุยกัน

“ใช่ครับผมเอง”

ทั้งสองต่างก็เงียบ

“ถ้าหากคุณต้องการจะเข้าร่วม CCG เราต้องตรวจสอบอะไรสักหน่อย”

ซูเซียวเข้าใจเหตุการณ์นี้ดี

“ตัวตนของคุณยังเป็นที่ลึกลับ ทางเราจะตรวจสอบให้รวดเร็วที่สุด และถ้าหากไม่มีอะไรผิดปกติ คุณก็จะเข้าร่วม CCG ได้ทันที ถ้างั้นคืนนี้คุณก็พักที่เขต 20ไปก่อนล้ะกัน”

ซูเซียวเริ่มจะเครียดๆแล้ว เพราะเขานั้นเข้ามาโลกนี้โดย RP เขาไม่น่าจะมีประวัติตัวตนได้

“RP ผมสามารถสร้างการยืนยันตัวตนได้ไหม?” ซูเซียวถามในใจ

แต่ทันใดนั้น RP ก็สร้างตัวเลือกมาให้ทันที

[ตัวตน :โค้ชการต่อสู้ 50 เหรียญพาราไดซ์]

[ตัวตน :ผีปอบ 100 เหรียญพาราไดซ์]

[ตัวตน : สมาชิกในครอบครัวทีมสอบสวนที่โดยปอบฆ่า 100 เหรียญพาราไดซ์]

…

เมื่อเห็นตัวเลือกพวกนี้ซูเซียวก็เลือกอันที่สามทันที

[ตัวตนของฮันเตอร์สมบูรณ์แล้ว]

“ดีครับ งั้นเดียวผมจะรอคำตอบอยู่ที่นี่”

อิทซึกิพยักหน้าและยิ้มทันที

“คุณเบียคุยะ ไปกินอาหารเย็นด้วยกันนะครับ ถ้าเกิดไม่มีอะไรผิดพลาด พวกเราคงได้ร่วมงานกันแน่นอน”

ซูเซียวที่หิวอยู่ ก็ตกลงอย่างแน่นอน เพราะหลังจากที่สู้กับกลุ่มโอกิริทรี เขาเองก็ใช้พลังงานไปมาก

ทั้งสองจึงเดินไปร้านอาหารกันทันที

บนชานเมืองเขต 20 เงาดำที่ยืนอยู่บนหญ้าแห้งก็หยุดลง

แสงสีแดง และผ้าพันแผลก็ปลิวหายไปตามลม

และนี่คือ ทาคาทูกิเซนที่เคยสู้กับซูเซียวก่อนหน้านี้

หลังจากกลับร่างเป็นมนุษย์ปกติ เซนก็อ่อนแรงมากและล่วงล้มลง

“ชายคนนั้นเขาเป็นใครกันนะ แข็งแกร่งจริงๆ!”

“บางทีฉันควรจะบอกพวกเขาไหมนะว่ามนุษย์นั้นมีความแข็งแกร่งขึ้นมาก แผนการที่เตรียมไว้กว่า 13ปีอาจถูกทำลายได้”

เซนหยิบผ้าพันแผลขึ้นมาและพันตัวเองไว้เหมือนเดิม

ห้านาทีต่อมา เซนก็กลายเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาคนนึง ที่ใช้ชื่อว่า อิโตะ โยชิมูระ

ในห้องนอนอันเงียบสงบ ซูเซียวก็กำลังนั่งสมาธิอยู่

การต่อสู้ในวันนี้มีประโยชน์อย่างมากสำหรับเขา มันไม่ใช่แค่กล่องสมบัติสีเขียวเท่านั้น แต่ยังทำให้เขาเข้าใจในอาชีพตัวเองมากขึ้นอีกด้วย

ชิงกางหยิงไม่ได้ช่วยแค่เบิร์นมานาเท่านั้น แต่ถ้าหากโจมตีคนอื่นยังช่วยทำให้พวกเขาปวดแสบปวดร้อนได้ด้วย

และความเสียหายจริงพวกนี้ก็รุณแรงมากจริงๆ

ชิงกางหยิงปัจจุบันคือเลเวล 1 หากสามารถเพิ่มเลเวลได้ มันต้องรุณแรงมากแน่ๆ

ในเวลาเดียวกันเขาเองก็ยังสนใจในสกิลอื่นๆของอาชีพ ชาโดวออฟลอวของเขาด้วย

เมื่อเขาเลิกทำสมาธิ เขาก็หยิบกล่องสมบัติเขียวขึ้นมาดูด้วยความคาดหวังอย่างมาก