ตอนที่44 ผีปอบและมนุษย์

ขณะที่ซูเซียวยืนหลบอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ หญิงสาวไฮสคูล ที่เป็นผีปอบก็ค่อยๆจัดการกับร่างกาย

ต้องบอกเลยว่าหญิงสาวไฮสคูลคนนี้มีทักษะมากพอตัว เธอจัดการเหยื่อสองคนเสร็จแล้วก็เช็ดเลือดอย่างดี

“หึหึ” เสียงหัวเราะดีใจที่จะได้กินอาหารแล้วหลังจากหิวโหยอยู่นาน

“นี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว จะไม่กินเนื้อสดอีกต่อไป ฉันไม่ใช่สัตว์ร้าย!”

หญิงสาวกำลังจะก้มหน้าลงไปกิน

“จะกินต่อหน้าผมจริงๆหรอ?”

ซูเซียวเดินออกมา

ด้วยปฎิกริยาที่ไวมาก เด็กหญิงสาวคนนี้ก็ซ่อนมือที่เปื้อนเลือดไว้ข้างหลัง ดวงตาเป็นปกติ คากุเนะหายไป เธอทำท่าทางไร้เดียงสา พร้อมกับกังวล

“คุณเป็นใคร ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่?”

“CCG เจ้าหน้าที่ตรวจตราระดับสาม เบียคุยะ”

ทันใดนั้นดาบดราก้อนแฟลชก็โผล่มาในมือของซูเซียวส่องแสงสะท้อนดวงจันทร์

“ เจ้าหน้าที่ตรวจตราของ CCG งั้นหรอ… ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง”

ทันใดนั้นดวงตาเธอก็แดงอีกครั้ง คากุเนะโผล่ออกมา ซึ่งคากุเนะของปอบตัวนี้คือ บิคาคุซึ่งอยู่ที่ปลายกระดูกสันหลัง มีความหนาเพียงหนึ่งนิ้วเท่านั้น

“ดูหน้าฉันให้ชัดเจนไว้นะ! ชื่อของฉันคือ ชินัทซึ คนที่จะปลิดชีวิตของคุณ!”

“หึหึ พื้นนี่สวนแห่งนี้เป็นของเธอสินะ เหตุการณ์ที่คนหายตัวไปครั้งก่อนๆก็คงเป็นฝีมือของเธอ”

ซูเซียวพยายามจะถามให้แน่ใจ

“ไอพวกมนุษย์เหล่านั้นมันขายชีวิตตัวเองทิ้งด้วยเงินเพียงเล็กน้อยเท่านั้น! ทำไมพวกมนุษย์เหล่านั้นไม่ไปหาที่สงบสุขอยู่เงียบๆหล่ะ ทำไมต้องอยากตาย? ทุกครั้งที่ฉันจับพวกเขามาทำอาหาร ฉันร้องไห้ทุกครั้ง!”

ผีปอบส่วนใหญ่เมื่อกินมนุษย์มากๆก็จะเริ่มมีจิตใจที่เมตตา

ซูเซียวเข้าใจสถานการณ์ดี

“ให้เวลาสิบวินาทีสุดท้าย เพื่อกล่าวก่อนตาย!”

ชินัทสึขำและมองซูเซียว

“คุณเป็นแค่เจ้าหน้าที่ตรวจตราระดับสาม กล้าพูดมาได้ยังไง? แล้วดาบในมือคุณนั้นหน่ะ ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก”

“พูดดีจริงๆ”

หลังจากพูดเสร็จซูเซียวก็พุ่งเข้าไปทันที

ต่อสู้ … กรีดร้อง … ร้องไห้ …

หนึ่งนาทีต่อมา ทั้งป่าก็เงียบสงบ ชินัทสึนอนอยู่บนพื้นด้วยสภาพเลือดท่วม คากุเนะที่ด้านหลังก็โดนตัดออก แขนทั้งสองข้างหายไป

“เจ็บ… ไม่คิดมาก่อนเลยว่าความตายจะเจ็บปวดแบบนี้ ไม่แปลกใจเลยทำไมพวกที่ฉันฆ่าถึงกรีดร้องก่อนตาย”

เธอน้ำตาไหลออก เธอเป็นเพียงผีปอบระดับ A-S เท่านั้น

“จะฆ่าผมงั้นหรอ?”

ซูเซียวไม่พูดอะไรมาก ยกดาบขึ้นมา

“ใช้ชีวิตแบบผีปอบมันผิดด้วยหรอ? ฮ่าๆ ก็กินเพื่อดำรงชีพแต่ก็ต้องถูกตามฆ่า”

“มันไม่ใช่ปัญหาอะไรของผม มันเป็นงาน ลาก่อน”

ดาบยาวฟ้าดฟัน เลือดกระเซ็น

[คุณฆ่าผีปอบระดับ S ชินัทสึ]

[ชินัทสึเป็นผีปอบธรรมดา ทำให้ได้รับค่าความคืบหน้าโลก 0.5% รวมทั้งสิ้น 5.7%]

[พรสวรรค์ฮันเตอร์ของคุณถูกใช้งาน ได้รับมานาถาวร 7หน่วย จนมีทั้งหมด 170 หน่วย]

[คุณได้รับ 40ค่าสนับสนุนของ CCG]

เนื่องจากเธอเป็นเพียงปอบระดับ S ธรรมดาจึงไม่มีการดรอปหีบสมบัติใดๆ

ซึ่งมันก็ไม่น่าแปลกใจ เพราะว่าฝีมือของทั้งสองต่างกันมาก ถ้าหากมีของดรอปมาล่ะก็ซูเซียวคงรวยเละแน่ๆ

ส่วนเหตุผลที่เก็กโกมีกล่องสมบัติดรอปมานั้นไม่ใช่เพราะว่าเขาเก่ง แต่เพราะเขามีบทบาทกับเนื้อเรื่องหลัก

หลังจากนั้นซูเซียวก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรรายงานสถานการณ์ต่างๆ

ในตอนนี้ไม่มีความจำเป็นที่ซูเซียวต้องอยู่ที่นี่ต่อ เพราะเขาสามารถจัดการผีปอบและตัดคากุเนะออกไปแล้ว ทาง CCG สามารถส่งคนมาเก็บซากไปได้อย่างปลอดภัย

ซึ่งเมื่อคาคาโฮของชินัทสึถูกตัดออกไปแล้ว เขาจะได้ค่าสนับสนุนอย่างแน่นอน ซึ่งเขาสามารถใช้ค่าสนับสนุนนี้ไปสร้างควิกเก้ที่ทำจากคาคุโฮของชินัทสึได้

และในอีกทางนึง ค่าสนับสนุนก็สามารถนำไปใช้เลื่อนขั้นตัวเองได้ด้วย

ผู้ตรวจตราระดับ3 ค่าสนับสนุน 50/50 ต้องการจะเลื่อนขั้นหรือไม่?

ถ้าหากเลือกว่าเลื่อนขั้น ระดับของเขาจะยังไม่เปลี่ยน แต่ RP จะบอกคำใบ้มาแทน

[รอการตอบรับจาก CCG ใช้เวลาโดยประมาณ 3ชั่วโมง]

การเลื่อนขั้นนั้นไม่สามารถเลื่อนได้เลย แต่ต้องรอการยอมรับจากเบื่องบนส้ะก่อน

ด้วยอำนาจของ RP ซูเซียวสามารถเลื่อนขั้นได้อย่างแน่นอนในเวลาอันสั้น ถ้าหากเป็นปกติต้องใช้เวลาเป็นปีๆกว่าจะเลื่อนได้

เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับจำนวนผีปอบที่ฆ่า มันเกี่ยวกับคุณสมบัติ

ตอนนี้ผู้ตรวจตรา CCG มีอยู่ทั้งหมด6ระดับ จากต่ำไปสูง ระดับสาม ระดับสอง ระดับหนึ่ง ระดับชั้นยอด ระดับกึ่งพิเศษ ระดับพิเศษ

สามระดับแรกคืออ่อนที่สุด และระดับพิเศษคือแข็งแกร่งที่สุด

เมื่อซูเซียวกลับมาถึงสาขาในเขต14 ชิโนะฮาระ ยูกิโนริ ก็กำลังมองหาซูเซียว

“ในเวลาอันสั้น ผีปอบถูกฆ่าตาย มีอะไรจะอธิบายไหม”

หลังจากนั้นซูเซียวก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง

“คุณฆ่าผีปอบ S ด้วยตัวคนเดียวงั้นเลยหรอ ต้องไปแจ้งเบื่องบนแล้วหล่ะ ถ้าเกิดไม่มีอะไรติดขัดคุณคงจะได้เลื่อนขั้นเร็วๆนี้”

ซูเซียวเองไม่ได้สนใจอะไร เขาแค่ต้องการฆ่าผีปอบเท่านั้น

ในสถานการณ์ปัจจุบัน มีเขาเพียงคนเดียวที่เป็นผู้ทำสัญญาและอยู่ฝั่ง CCG นั่นหมายความว่าเป้าหมายของเขาต้องอยู่ฝั่งผีปอบอย่างแน่นอน

“ถ้างั้นอันเก่าล่าเสร็จแล้ว มีคดีใหม่ให้ไปตามล่าอีกไหมครับ คุณยูกิโนริ?”

“ก็มีนะ แต่ตอนนี้คุณควรไปพักผ่อนมากกว่า นี่มัน4ทุ่มแล้ว เดี๋ยวพรุ่งเช้าจะมอบภารกิจให้ละกัน”

ซูเซียวก็ไม่ได้ว่าอะไร และขึ้นไปพักห้องของเขาในชั้น 16 ทันที

ณ เขต 11

กลุ่มโอกิริทรี กระหน่ำบุกโจมตีฐานที่ตั้งของ CCG อย่างหนักหน่วงจนผู้คนต้องล่าถอยกระจัดกระจายไปทั่ว

ในตอนนี้ซากตึกเก่าในเขต11 มีผู้คนกว่ายี่สิบคนรวมตัวกันอยู่

โดย20คนนี้ไม่ใช่กลุ่มเดียวกัน แต่แบ่งเป็นสามกลุ่ม กลุ่มละ 6คน

“ไอกระจอกอย่าพูดไร้สาระหน่า เพราะการปรับสมดุล CCG ในตอนนี้แข็งแกร่งกว่า กลุ่มโอกิริทรี ดังนั้นอย่ามาสร้างศัตรูกันที่นี่”

ชายแก่ผมแดงจ้องมอง ชายผู้ไม่สนใจอะไร

ถ้าหากว่าศัตรูไม่ใช่นักเวทย์ไฟ ชายผู้ไม่สนใจอะไรก็คงไม่มาร่วมกลุ่มกันแบบนี้

ทันใดนั้นคทาในมือของชายผู้ไม่สนใจอะไรก็เริ่มชาร์จพลัง มีน้ำแข็งโผล่ขึ้นมา

“ถ้าหากเราไม่ได้อยู่ในที่เดียวกัน ข้าคงจะฆ่าเจ้าไปแล้ว”

ทันใดนั้นชายแก่อีกคนก็ยกคทาไฟขึ้นมาชาร์จพลัง มีวงแหวนไฟรอบๆตัว

ด้วยไฟที่เหนือกว่าน้ำแข็งนี้ก็เริ่มทำให้ชายผู้ไม่สนใจอะไรหวั่นกลัว