ตอนที่49 ลักพาตัว

ในตอนบ่าย ซูเซียวตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับที่ยาวนาน

การนอนหลับจนเต็มอิ่มทำให้เขารู้สึกสดชื่นกระปรี่กระเปร่ามาก เขาลุกขึ้นมาก็ได้กลิ่นอาหารที่หอมหวน

มีอาหารไม่มากและกาแฟตั้งอยู่บนโต๊ะ

ชามข้าว ปลาย่าง และซุปที่หอมน่ากิน แล้วก็กระดาษโน้ต

“เบียคุยะ ฉันไปที่ศูนย์เพื่อจัดการกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนะ – อะคิระ มาโดะ”

ซูเซียวยิ้มออกมา แม้ว่ามาโดะจะไม่แข็งแกร่งแต่เธอก็ทำหน้าที่ผู้ช่วยได้ดี

หลังจากกินอาหารจนหมดเขาก็เปิดกล่องสมบัติสีขาวห้าอันที่ได้รับมาทันที

[1100 เหรียญสวรรค์] จำนวนนี้คือทั้งห้ากล่อง

[คาคุโฮ A 2อัน]

[คาคุโฮ B 1อัน]

…

กล่องทั้งห้านี้ดรอปของมาแค่คาคุโฮและเหรียญสวรรค์เท่านั้น ซึ่งคาคุโฮพวกนี้มันไม่มีความจำเป็นอะไรต่อซูเซียวเลย อย่างมากก็เอาไปทำควิกเก้หรือนำไปขายในตลาดเท่านั้น ดังนั้นการเปิดกล่องคราวนี้สิ่งที่คุ้มที่สุดก็มีแค่เพียงเงิน

หลังจากเปิดกล่องสมบัติเสร็จ ซูเซียวก็เอนตัวนั่งพิงโซฟาและคิดว่าจะทำอะไรต่อดี

ก่อนอื่นเขาต้องทำภารกิจหลักที่2ให้เสร็จส้ะก่อน เพราะว่าถ้าหากทำไม่สำเร็จเขาจะโดนหักค่าสเตตัสทั้งหมด 3หน่วย ซึ่งถือว่ามันรุณแรงมาก

ดังนั้นภารกิจหลักที่สองนี้คือสิ่งที่จำเป็นต้องทำอย่างมาก และถ้าหากทำได้สำเร็จเขาจะได้รับ 1แต้มค่าสเตตัสและเงินอีก 1500 เหรียญพาราไดซ์อีกด้วย

ส่วนภารกิจรองที่ต้องสังหารผู้ทำสัญญานั้น… ยังไม่มีการแจ้งว่าจะได้รับอะไร แต่ซูเซียวรู้สึกได้ว่ามันต้องได้ของดีมากแน่ๆ และอีกอย่างมันก็จะช่วยทำให้เขาสบายใจมากขึ้นอีกด้วย

“งั้น มาหาสถานที่ที่มีผีปอบรวมตัวกันเยอะๆต่อดีกว่า”

แต่การหาสถานที่ที่มีผีปอบมารวมตัวกันเยอะๆนั้นไม่ได้หาได้ง่าย ถึงแม้ว่าจะหาเจอมันก็ไม่ง่ายอยู่ดีที่จะจัดการผีปอบทั้งหมดได้ไหว เพราะถ้าหากหาเจอแล้ว แต่สถานที่นั้นมีผีปอบเป็นร้อยเป็นพันเขาก็ไม่สามารถสู้ไหว อย่าว่าแต่ระดับ S เลย แค่ระดับ B พันตัวมารุมจัดการเขา เขาก็ตายอย่างแน่นอน

ซึ่งเหตุการณ์เมื่อคืนนั้นก็ถือว่าเป็นโชคดีสำหรับเขา เพราะผีปอบพวกนี้ไม่ยอมเข้ามารุมโจมตีเขาพร้อมกัน พวกมันมากันทีละตัว ซูเซียวจึงสามารถจัดการได้โดยง่าย

ดังนั้นสิ่งที่ซูเซียวควรทำในตอนนี้ก็คือกลับไปยังบาร์เฮลเตอร์ เชลเตอร์อีกครั้งเพื่อหาข้อมูล

ซูเซียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหามาโดะทันที

“เบียคุยะ ตื่นแล้วงั้นหรอ?”

“อ่า.. สรุปจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นไปยังไง?”

“ก็เรียบร้อยหมดแล้วนะ เคลียหมดแล้ว ศูนย์ใหญ่ก็ได้รับซากศพผีปอบทั้งหมดไปแล้ว ถ้าเกิดไม่มีอะไรผิดพลาด ฉันน่าจะได้ควิกเก้ใหม่ด้วย”

มาโดะพูดด้วยน้ำเสียงที่ดีใจ

“เบียคุยะ แล้วเราจะทำยังไงกับคาคุโฮเหล่านี้หล่ะ คุณฆ่ามันหมดเลยคุณควรจะเป็นคนตัดสินใจนะ”

ซูเซียวคิดอยู่พักนึง ในตอนนี้เขามีค่าสนันสนุน CCG อยู่ที่ 390/400 เขาต้องการอีกเพียง 10เท่านั้นเพื่อเลื่อนขั้น

“งั้นก็ส่งให้ศูนย์ใหญ่ไป 2/3 ส่วน ส่วนอีกหนึ่งส่วนที่เหลือก็เก็บเอาไว้แลกของล้ะกัน”

ซูเซียวทำการแลกค่าสนับสนุนด้วยคาคุโฮ 2 ส่วน 3 ของทั้งหมดที่ล่ามาได้

หลังจากที่มาโดะได้ยินแบบนั้นก็งงเล็กน้อย

“อยากได้ของนั้นงั้นหรอ? ได้ เดี๋ยวฉันจะรายงานไปให้ แต่ว่านะ ของในศูนย์ใหญ่ก็ไม่ได้มีเหลือมากนัก มันจะถูกใช้ก็ต่อเมื่อสร้างควิกเก้เท่านั้น”

หลังจากนั้นทั้งสองก็วางสาย จนกระทั่งอีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา มาโดะก็กลับมาถึงบ้าน

“เอาของมาให้แล้ว มันเหลือแค่เพียงอันเดียวเลยนะ เบียคุยะ รู้ใช่ไหมว่าของสิ่งนี้มันอันตรายสำหรับมนุษย์มาก!”

มาโดะยื่นกล่องเหล็กขนาดเล็กมาให้อย่างระมัดระวัง

“เอาหน่า…”

หลังจากรับกล่องเหล็กมาซูเซียวก็เปิดทันที

“ระวังหน่อย!”

กล่องเหล็กถูกเปิดออก มาโดะก็ถอยหลังไปสองก้าวทันที

หลังจากที่เปิดออกมาดู เช็คสภาพว่าโอเคเรียบร้อยแล้วซูเซียวก็เก็บเข้าคลังเก็บของทันที

ซึ่งการเก็บของในทันทีนี้มันไม่มีอะไรให้มาโดะสงสัย เนื่องจาก RP ได้ตั้งระบบลวงตาเอาไว้แล้ว แม้ว่าซูเซียวจะเก็บของ กล่องหายไปในทันทีแต่สิ่งที่มาโดะเห็นก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้น

“ไปบาร์กันเถอะ!”

มาโดะสงสัยมากแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร

ถ้าหากซูเซียวพูดอะไรออกมา การไม่รู้จะเป็นเรื่องที่ดีมากกว่า

20นาทีต่อมา ทั้งสองก็ขับรถมาถึง บาร์เฮลเตอร์เชลเตอร์

ซูเซียวก็ยังให้มาโดะนั่งรอในรถเหมือนเคย

“ยินดี….”

อิโตริที่กำลังจะพูดต้อนรับ เมื่อเห็นหน้าซูเซียวก็หยุดทันที

เพราะในสายตาของอิโตริ ซูเซียวนั้นเหมือนกับปีศาจ เพียงคืนเดียวเขาสามารถจัดการผีปอบได้เป็นจำนวนมาก อิโตริที่รู้ข่าวนี้แล้วก็ต้องกลัวเป็นธรรมดา

“ไม่ต้องกังวล ผมไม่ได้มาทำร้ายคุณ”

ซูเซียวนำกล่องเหล็กออกมา และนำหลอดทดลองออกมาจากกล่อง

หลอดทดลองนี้มีความยาวประมาณ 10 เซนติเมตร มีความกว้างประมาณนิ้วหัวแม่มือ มีสีแดงสว่างออกมาจากของเหลวข้างใน

หลังจากที่เห็นหลอดทดลองนี้ อิโตริก็กลืนน้ำลาย สายตาก็ละออกจากหลอดทดลองไม่ได้เลย