ยัยน่ารักนักสะสมของแถม – ตอนที่ 14 อย่าทำตัวเป็นล็อบบี้ยิสต์

อ่านนิยายจีนเรื่อง ยัยน่ารักนักสะสมของแถม ตอนที่ 14 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.
ตอนที่ 14 อย่าทำตัวเป็นล็อบบี้ยิสต์
**ตอนก่อนลืมอธิบาย เสี่ยวเจิ้งไถแปลว่าเด็กน้อยนะครับ ส่วนชื่อจริงของลูกพระเอกคือเสี่ยวจิงซี**
—————–
“นายน้อย!”
“ผู้จัดการเซิ่ง!’
เสียงเสียดสีของโคมระย้าผสมกับเสียงอุทานของคนตรงประตู
ตอนนั้นเองที่ห้องนั่งเล่น มีเศษโคมระย้านับไม่ถ้วนตกลงมา เซิ่งอั้นหรานกำลังปกป้องเสี่ยวเจิ้งไถด้วยมือหนึ่ง และใช้อีกมือดันโคมระย้าไว้ ทำให้มือของเธออาบไปด้วยเลือด เธอยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความเจ็บปวด
วินาทีที่ทุกคนกำลังตื่นตระหนกและลังเล เซิ่งอั้นหรานแทบไม่คิดเลย จากประตูห้องนอน เธอรีบวิ่งมาปกป้องเสี่ยวเจิ้งไถ
ฉากวุ่นวายมาก ก่อนเธอจะหมดสติ เซิ่งอั้นหรานดูเหมือนจะได้ยินเสียงสะอื้นของเสี่ยวเจิ้งไถในอ้อมแขนเธอและเขาดูเหมือนจะอ้าปากพูดบางสิ่ง
ซึ่งดูเหมือนจะเป็นคำว่า’ แม่’
ฉากนี้วุ่นวายมาก
“รีบเรียกรถพยาบาลเร็วเข้า พาผู้จัดการเซิ่งไปโรงพยาบาล”
“แล้วถ้านายน้อยจับผู้จัดการเซิ่งไว้ไม่ยอมปล่อยละ?”
“ก็พาไปด้วยเลยสิ ใครจะไปสนเรื่องนั้น? ใครจะรับผิดชอบถ้าผู้จัดการเซิ่งเป็นอะไรไป?”
“ครับ โทรหาประธานอวี่เร็ว”
“…”
ห้องหรูส่วนตัวในคลับจินหลิง
อวี่หนานเฉิงเพิ่งเซ็นต์สัญญา และผู้ช่วยก็ส่งหัวหน้าของอีกฝ่ายที่มาเจรจากับเขาไป หลังรอให้ผู้ช่วยกลับมา เขาก็จิบชาเพียงลำพังในห้อง
นี่เป็นชีวิตปกติของเขา
“อวี่หนาน”
เสียงหวานดังขึ้นและเมื่อเขาได้ยินเสียงนี้ คิ้วของอวี่หนานเฉิงก็ขมวดเล็กน้อย เขามองเหลียวหลัง
หญิงสาวร่างสูงเพิ่งยกม่านของห้องขึ้น เห็นแผ่นหลังของเขาและเดินเข้ามา
“มันเป็นนายจริง ๆ ฉันมาที่นี่เพื่อคุยเรื่องการรับรอง หลังคุย เจสันก็เห็นว่าผู้ช่วยนายเพิ่งส่งบางคนไป ฉันจึงอยากมาดูว่านายอยู่นี่หรือเปล่า”
อวี่หนานเฉิงไม่พูด เขาแค่ส่งเสียง’ อืม’
“ฉันไปเยี่ยมปู่มาเมื่อสองวันก่อน” เกาย่าเหวินนั่งตรงข้ามเขา จ้องหน้าเขา และเห็นว่าเขาไม่ตอบสนองกับคำว่า’ ปู่’ เลย เธอจึงพูดต่อ
“ปู่บอก หลายปีมานี้ นายพาเสี่ยวจิงซีมาอยู่กับนาย มันมักมีบางสิ่งที่นายดูแลไม่ได้ และนายก็กังวลว่าคนใช้จะไม่ละเอียดอ่อนพอ ปู่ดูเหมือนกำลังจะถามว่านายอยากส่งเสี่ยวจิงซีกลับไปหาปู่ไหม”
หลังได้ยิน สีหน้าของอวี่หนานเฉิงก็เปลี่ยนไป” ส่งกลับไป ฉันเกรงว่ามันคงไม่ปลอดภัยเท่าข้างฉัน เธออย่าทำตัวเป็นล็อบบี้ยิสต์”
“ฉันไม่ได้มาในฐานะล็อบบี้ยิสต์ ฉันแค่พูดออกมาเฉย ๆ มันเป็นความคิดของคุณปู่”
เกาย่าเหวินยิ้มและอธิบาย” จริง ๆ แล้ว ปู่ของฉันบอกว่าเขายังหวังให้นายหาใครสักคนมาดูแลเขาให้เร็วที่สุด แบบนี้ นายจะได้สบายใจตอนออกไปทำงาน”
อวี่หนานเฉิงไม่พูด และผู้ช่วยก็รีบวิ่งเข้ามา
“ประธานอวี่ครับ…”
ผู้ช่วยผงะตอนเห็นเกาย่าเหวินอยู่ด้วย
“มีอะไร?” อวี่หนานเฉิงถาม
“คือ” ผู้ช่วยได้สติกลับและพูดอย่างกระวนกระวาย” ผมเพิ่งได้รับสายจากโรงแรม พวกเขาบอกว่าเกิดเรื่องขึ้นกับนายน้อย โคมระย้าในห้องตกลงมาครับ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของเกาย่าเหวินก็ฉายแววอำมหิตออกมา แต่มันก็หายไปอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าของอวี่หนานเฉิงดำมืด เขาดีดตัวขึ้นทันที ดวงตาของเขาฉายแววตื่นตระหนกและถามเสียงเย็น
“จิงซีอยู่ไหน แล้วเป็นไงบ้าง?”
“ไม่ต้องกังวลครับประธานอวี่” ผู้ช่วยรีบอธิบาย
“พนักงานโรงแรมได้ช่วยไว้ทัน นายน้อยไม่บาดเจ็บเลยครับ ตอนนี้ เขาได้ตามพนักงานคนนั้นไปโรงพยาบาลครับ”
พอได้ยิน อวี่หนานเฉิงก็รีบเดินออกไป
เกาย่าเหวินเหลือบมองเสื้อสูทของอวี่หนานเฉิงที่แขวนอยู่ เธอรีบหยิบมันขึ้นมาและตามไป” หนานเฉิง ฉันจะไปกับนาย”

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด