บทที่ 23 คุณผู้อุปถัมภ์ที่รัก…ได้โปรดรับเลี้ยงดูฉันหน่อย

 

คนต้นโพสต์ใช้ชื่อแอคเคาท์ว่า “เจ้าหญิงนิทรา” พร้อมจั่วหัวโพสต์ : เหตุการณ์ลับเบื้องหลังกองถ่าย] เนื้อหาในวีดีโอเป็นตอนที่ฉีเซิงกําลังตบหน้าหลินซานซานแต่เนื้อหากลับถู กตัดจบอยู่แค่นั้น เหตุการณ์ทั้งก่อนหน้าและหลังจากนั้ นถูกตัดทิ้งทั้งหมด

 

ฉีเชิงสังเกตได้ว่าในบรรดาคนที่มารีโพสต์และคอมเม้นท์เป็นบัญชีที่ได้รับการยืนยันตัวตนแล้วเพียงเล็กน้อยเท่านั้นส่วนมากจะเป็นบัญชีที่พึ่งสร้างขึ้นมาใหม่ซะมากกว่า คนเริ่มขุดคุยเรื่องราวของพวกเธอทั้งคู่ เริ่มมีการโพสต์รูปและ คลิปต่างๆมากมายทั้งภาพถ่ายส่วนตัว ภาพจากกองละคร เนื้อเรื่องในนวนิยายรวมถึงที่เซอร์ละครบางส่วนด้วยด้านล่างรูปภาพและคลิปวิดีโอเหล่านั้นเต็มไปด้วยถ้อยด่าทอและคําสาปแช่งจากบรรดาแฟนคลับของหลินซานซาน ที่ต้องการประณามเจียงหวันและทวงความยุติธรรมคืนให้กับหลินซาน

 

ซาน

 

(ทําไมโลกนี้ถึงมีผู้หญิงที่ชั่วร้ายขนาดนี้อยู่นะ? ตอนแรกฉันคิดว่ามันเป็นเพราะบทบาทในละครที่ทําให้เธอดูร้ายแต่ที่ไหนได้! ตอนนี้ฉันรู้ล่ะว่านั้นแหล่ะ คือตัวตนที่แท้จริงของเธอยัยผู้หญิงร้ายกาจกล้าดียังไงมารังแกหลินซานซานของพวกเรา! เจียงหวันเธอควรไสหัวออกจากวงการบันเทิงไปซะ!]

 

[การที่เทพธิดาหลินซานซานตบเธอมันก็แค่เป็นไปตามบทและถึงแม้เธอจะตบโดนหน้าเธอจริงๆมันก็เพื่อให้ละครสมจริงก็เท่านั้น!แต่เธอมีสิทธิ์อะไรที่มาเล่นนอกบท ตบเทพธิดาของพวกเรา?! ถ้าเรื่องแค่นี้เธอก็ยังแยกแยะไม่ได้ว่าอันไหนชีวิตจริงอันไหนละคร เธอยังจะกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นนักแสดงอยู่อีกเหรอ! เจียงหวัน คนอย่างเธอมันไม่สมควรที่จะอยู่ในวงการบันเทิงอีกต่อไป!! ]

 

[เด็กใหม่สมัยนี้ไม่รู้จักการเคารพรุ่นพี่บ้างหรือยังไง?! ถ้าแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ ออกจากวงการไปเลยเถอะ!]

 

(เจียงหวันออกมาขอโทษเทพธิดาหลินซานซานซะ!! แล้วก็ไสหัวออกจากวงการไป!]

 

ข้อความที่เห็นมันช่างแย่เสียจนเธอแทบจะไม่อยากอ่านต่อ คนพวกนี้ก็คือนักเลงคีย์บอร์ดดีๆนี้เอง พวกเขาจะคอยขุดคุยเรื่องของคนนั้นที่คนนี้ทีมาแฉ เขาจะพูดจะพิมพ์ในสิ่งที่พวกเขาต้องการโดยไม่สนใจว่าความจริงเป็นยังไงกันแน่ เขาก็แค่ตามกระแสสังคมแล้วจับประเด็นพวกนั้นมาขยี้ ยิ่งถ้าเป็นข่าวฉาวนะคนพวกนี้ก็ยิ่งชอบ เพราะพวกเขาได้จะคอมเม้นท์กันได้อย่างสนุกมือ อีกทั้งเสริมเติมแต่งเรื่องต่อได้อีกสารพัดทั้งหมดที่ทําก็แค่เพื่อความสะใจเท่านั้น

 

เพียงเวลาแค่ครึ่งชั่วโมงเรื่องของเจียงหวันก็ติดอันดับเรื่องที่ผู้คนค้นหามากที่สุดในเว่ยป๋อ ก่อนจะมีแฮชแท็กอื่นๆตามมาอีกมากมายเช่น#เจียงหวันออกมาขอโทษซะ! #saveเทพธิดาหลินซานซาน #เจียงหวันไสหัวออกจากวงการบันเทิงไปซะ!

 

ตอนนี้คําด่าทอสาปแช่งเต็มหน้าบัญชีเว่ยป๋อของเจียงหวันไปหมด และมันยังคงเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆอย่างกับน้ําป่าไหลหลากก็ไม่ปาน

 

เฮ้อ…อย่างที่เจียงหวันว่าไว้จริงๆ สิ่งที่อันตรายที่สุดในโลกใบนี้คือหัวใจมนุษย์มันสามารถที่จะส่งคุณขึ้นไปสู่สรวงสวรรค์หรือตกลงสู่นรกได้ในเวลาเดียวกัน”

 

ฉีเซิงไม่ได้ตอบโต้อะไรเหล่าแฟนคลับเดนตายพวกนั้นกลับไป เธอรู้ว่าถ้ายิ่งเธอตอบพวกเขายิ่งจะได้ใจ และกรูกันมารุมด่าเธอต่อไม่หยุด อีกอย่างเธอก็มีบริษัทคอยแก้ปัญหาให้อยู่แล้วเธอไม่มีความจําเป็นที่จะต้องออกหน้าเอง

 

แล้วก็เป็นไปตามคาดหลังจากนั้นไม่นานมิลานก็โทรเข้ามาน้ําเสียงของเธอแข็งกระด้าง ถามตอบแบบส่งๆเหมือนแค่โทรมาเพื่อทําตามหน้าที่ให้มันจบๆไปเท่านั้น เธอไม่สามารถรับรู้ถึงความจริงใจในน้ําเสียงของเธอได้แม้แต่น้อยที่สําคัญไปกว่านั้นฉีเซิงเองก็ไม่ได้รับคําตอบว่าทางบริษัทมีวิธีที่จะจัดการเรืองนี้ให้เธอได้ยังไง

 

ฉีเพิ่งมั่นใจว่าบริษัทใหญ่ระดับนี้ มีอํานาจมากพอแน่ๆที่จะแก้ข่าวให้เธอได้ถ้าพวกเขาคิดจะทําน่ะนะ

 

ข่าวของเธอกับหลินซานซานได้รับการจัดการอย่างรวดเร็วหลังจากนั้น แต่ก็อย่างที่เธอเคยบอก มิลานไม่เคยคิดที่จะดูแลและผลักดันเจียงหวันอย่างจริงจังและจริงใจ เห็นได้จากวิธีที่การแก้ปัญหาของเธอ เธอเลือกที่จะใช้ข่าวอื่นมากลบกระแสข่าวของเธอกับหลินซานซานแทนที่จะเลือกล้างมลทินจากข้อกล่าวหาต่างๆเพื่อปกป้องและรักษาชื่อเสียงให้กับ เธอเรื่องนี้ยิ่งทําให้ฉีเซ็งมั่นใจว่าเธอต้องรีบหาทางออกจากตงฟางเอ็นเตอร์เทรนเม้นท์ให้ได้เร็วที่สุด

 

เธอเซ็นสัญญาเป็นนักแสดงในสังกัดของกับตงฟาง เอ็นเตอร์เทรนเม้นทสามปี ซึ่งตอนนี้ก็เพิ่งจะผ่านไปแค่ครึ่งปีเท่านั้นสัญญายังมีผลอีกตั้งสองปีครึ่ง ซึ่งแน่นอนว่าถ้าเธอต้องการที่จะฉีกสัญญาตอนนี้เธอต้องชดใช้เงินคืนบริษัทเป็นจํานวนมากเพราะฉะนั้นนี้อาจจะยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสําหรับเธอ 

 

“ฉันล่ะอยากเป็นมหาเศรษฐีจริงจริง จะได้จ่ายให้จบๆไป”

 

เช้าวันรุ่งขึ้นเชิงเข้าไปที่บริษัทเพื่อพบกับผู้จัดการอีกคน 

“ผมทราบมาว่าตอนนี้คุณเจียงเป็นนักแสดงในความดูแลของคุณมิลานอยู่ซึ่งใครๆก็น่าจะอยากให้เธอดูแล เพราะเธอมีคอนเน็คชั่นและเส้นสายมากมายในวงการ เพราะฉะนั้นผมขอเสียมารยาทถามสักนิดนะครับ ทําไมคุณถึงต้องการให้ผู้จัดการมือใหม่อย่างผมไปเป็นคนดูแลแทนครับ” ชายหนุ่มใช้มือดันแว่นเข้ากรอบหน้าพลางเอ่ยถามเธอด้วยน้ําเสียงไม่รีบเร่ง

 

“ ฉันต้องการผู้จัดการที่มีความรับผิดชอบและตั้งใจดูแลฉันอย่างจริงจัง” แม้ว่าตอนนี้เธอจะยังไม่สามารถออกจากตงฟางเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ได้ แต่อย่างน้อยเธอก็สามารถที่จะเปลี่ยนตัวผู้จัดการส่วนตัวได้ เธอต้องรักษาผลประโยชน์ของตัวเองและที่สําคัญเธอไม่อภิรมย์ที่จะทํางานกับมิลานต่อไปแล้ว

 

“ทําไมคุณเจียงถึงคิดว่าผมจะสามารถดูแลคุณได้ดีกว่าคุณมิลานละครับ?” แม้ว่าคําพูดของเขาจะดูราบเรียบแต่มันกลับแฝงมาด้วยความท้าทาย

 

ดวงตาของเธอเริ่มเปล่งประกายระยิบระยับ ก่อนเธอจะฉีกยิ้มบางๆและเอ่ยด้วยน้ําเสียงหนักแน่นว่า “ ไม่รู้สิแต่ฉันมั่นใจฉันเชื่อว่าคุณจะทํามันได้ดี”

 

เขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะพบกับดวงตาสงบนิ่งไร้ระลอกคลื่นของเธอราวกับจะย้ําเตือนคําพูดที่เพิ่งจะพูดไปเมื่อกี้ว่าเธอจริงจังแค่ไหน

ตัวเขาพึ่งจะเข้ามาเริ่มงานที่นี้ได้แค่เดือนเดียวเท่านั้น แล้วอะไรกันที่ทําให้เธอมั่นใจขนาดนั้นว่าเขาจะสามารถฉกเธอมาจากอุ้งมือของผู้จัดการมือทองอย่างมิลานได้

 

เขาเผลอเอามือดันแว่นตาอีกครั้งโดยไม่รู้ตัว พร้อมกับเอ่ยถามด้วยน้ําเสียงหยั่งเชิงว่า “แล้วคุณเจียงคิดว่าตัวเองมีอะไรมาแลกเพื่อที่จะให้ผมไปดูแลคุณล่ะครับ?”

 

“วันหนึ่งฉันจะพาคุณไปยืนอยู่บนจุดสูงสุดของวงการคุณถึงหยินฉันต้องการให้คุณช่วย คุณยินดีจะเดินไปจุดๆนั้นพร้อมกันกับฉันไหม?”

 

ถังหยินมองไปยังเด็กสาวที่กําลังยื่นมือมาที่เขาด้วยความจริงใจ ดวงตาที่มองลอดแว่นของเขามืดครึมลงเล็กน้อยก่อนจะพูดด้วยน้ําเสียงเรียบเฉยว่า “ขอโทษด้วยนะครับแต่ผมคิดว่าผมคงไม่สามารถเดินไปพร้อมกับคุณได้”

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com

ฉีเซิง “

 

” “ว่าละไงอีตานี่กล่อมยากชิป ฮ่วย…”

 

เหตุผลที่เธอต้องการให้ถังหยินมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวก็เพราะ ตามเนื้อเรื่องเดิมเขาจะเป็นนักปั้นมือทองแซงหน้ามลานในที่สุด ดาราคนแรกที่เขาปั้นในช่วงที่เขายังไม่มีชื่อเสียงมากนักก็ดังเป็นพลุแตก เธอเลยอยากจะได้ตัวเขามาใช้งานซะตั้งแต่ตอนนี้

“คุณต้องการให้ฉันทํายังไง คุณถึงจะยอมมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้ฉัน ยื่นข้อเสนอของคุณมาสิ?” เมื่อการเจรจาครั้งแรกล้มเหลว ออร่านางฟ้าผู้แสนดีรอบๆตัวนี้เพิ่งก็หายไปใน พริบตาตอนนี้เธอกลายร่างเป็นนักเลงหญิงที่พร้อมจะพุ่งชนเรียบร้อยแล้ว

 

ถังหยินมองดูฉีเชิงที่สามารถสลับอารมณ์เปลี่ยนเป็นอีกคนได้อย่างรวดเร็วด้วยแววตาครุ่นคิด นัยน์ตาของเขาฉายแววเข้มขึ้นมาเล็กน้อย

 

“ถ้าคุณเจียงสามารถทําให้บริษัทเปลี่ยนตัวผมไปเป็นผู้จัดการคุณแทนคุณมิลานได้ ผมเองก็เต็มใจ”

 

ฉีเซิง “ ” ชิปหาย! ไอ้บ้านี่มันโยนบอลกลับ มาที่เธอ! เห้ออฉันละเพลีย

 

“ได้! งั้นคุณรอฟังข่าวได้เลย” ฉีเซิงกํามัดแน่นพร้อมพูดด้วยเสียงลอดไรฟัน ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ถังหยินมาเป็นผู้จัดการส่วนตัว แต่เธอก็มั่นใจว่ายังไงๆยัยมิลานก็ไม่ได้เป็นผู้จัดการเธอต่อแน่

 

ถังหยินไม่ได้คาดหวังว่าฉีเพิ่งจะทําสําเร็จอยู่แล้วมิลานเป็นผู้จัดการมือทองระดับแนวหน้าของบริษัท ไม่มีทางที่เธอจะปล่อยให้นักแสดงภายใต้การดูแลของเธอหลุดไปง่ายๆแน่

 

อย่างไรก็ตามในบ่ายวันนั้น เขาก็ถูกเรียกตัวไปพบที่ห้องของผู้อํานวยการ พร้อมกับได้รับเอกสารข้อมูลงหมดเกี่ยวกับเจียงหวันรวมถึงทีมสนับสนุนระดับแนวหน้ากลับมาด้วย

 

ทุกคนในบริษัทก็พอรู้มากรายๆว่าทางบริษัทเพิ่งจะจัดทีม สนับสนุนให้กับมิลาน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเขาเองก็จะได้รับสิทธิ์นั้นเช่นกัน ทีมสนับสนุนที่จัดขี้นมาเพื่อเจียงหวันโดยเฉพาะ และในเมื่อตอนนี้เขาคือผู้จัดการส่วนตัวของเธอเพราะฉะนั้นสิ่งแรกที่เขาควรทําคือจัดการเรื่องข่าวคาวๆของเธอกับหลินซานซาน

 

ประวัติของหลินซานซานเองก็ไม่ได้ขาวสะอาดอะไรนักเขาเพียงแค่ต้องเก็บกวาดเพิ่มอีกเล็กน้อย เพื่อล้างข้อกล่าวหาและกอบกู้ชื่อเสียงกลับมาให้เจียงหวัน จริงๆแล้วการจัดการข่าวฉาวเล็กๆน้อยๆ ของเจียงหวันนั้นไม่น่าจะเป็นเรื่องยากอะไรเลยสําหรับมิลานที่มีทีมงานสนับสนุนชั้นยอดอยู่แล้วแต่เท่าที่เขารู้มามิลานแทบจะไม่ได้พยายามช่วยเหลือเจียงหวันในเรื่องนี้เลย เพราะฉะนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เธอจะอยากจะเปลี่ยนผู้จัดการใหม่

 

บริษัทมอบทีมสนับสนุนนี้ให้กับเจียงหวัน แต่มิลานก็ยังกล้าเมินเฉยไม่สนใจดูแลเธอ เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้เห็นเจียงหวันอยู่ในสายตาเลยอีกทั้งตัวตนที่แท้จริงของเจียงหวันก็ช่างคาดเดาได้ยากนัก แต่ช่างเถอะ ยังไงตอนนี้เจียงหวันก็มาอยู่ในความดูแลของเขาแล้ว”

 

“ในเมื่อตอนนี้ผมก็ได้กลายมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของคุณเรียบร้อยแล้วผมก็หวังว่าคุณจะทําตามกฏของผมนะ” ถังหยินพูดด้วยน้ําเสียงราบเรียบพร้อมเอามือดันแว่นไปด้วยตามความเคยชิน

 

ฉีเซิงนั่งลงบนโซฟาแบบชิลๆโดยที่ไม่ห่วงภาพลักษณ์ใดๆ “กฏอะไร?”

 

“ข้อหนึ่ง ผมต้องเป็นคนแรกที่รู้เรื่องหากว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ ข้อสอง ก่อนที่คุณจะตัดสินใจทําอะไรคุณจะต้องปรึกษาผมก่อนทุกครั้ง และข้อสาม ผมหวังว่าคุณจะเชื่อฟังเมื่อผมบอกคุณว่าควรทําอะไร หรือไม่ควรทําอะไร”

 

นอกเหนือจากกฎข้อแรก อีกสองข้อก็ไม่ค่อยสําคัญเท่าไหร่นัก ซึ่งเธอมองว่ามันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่พวกผู้จัดการจะต้องการรู้ความเคลื่อนของเด็กภายใต้การดูแลของตัวเองว่าตอนนี้พวกเธอกําลังทําอะไรและอยู่ที่ไหน

 

ไม่งั้นถ้าเกิดมีปัญหาอะไรเกี่ยวกับนักแสดงที่พวกเขาดูแลอยู่ พวกเขาจะเตรียมรับมือทันได้อย่างไร มันก็สมเหตุสมผลดี ขนาดที่ว่านักแสดงบางคนไปนอนค้างคืนกับใครที่โรงแรมยังต้องรายงานให้ผู้จัดการส่วนตัวรู้เลย

 

ฉีเซิงค่อนข้างที่จะเห็นด้วยแต่ด้วยน้ําเสียงที่ตอบรับแบบที่อๆของเธอทําให้ถังหยินคิดว่าเธอดูไม่ค่อยใส่ใจคําพูดเขาสักเท่าไหร่แต่เขาก็ไม่ได้พูดออกไป