ข่าวสังหารหมู่กลุ่มนักวิจัยของศูนย์วิจัยธรณีวิทยา เป็นข่าวใหญ่ที่สั่นสะเทือนทั้งประเทศมังกร เพราะเป็นการสูญเสียนักวิชาการระดับหัวกระทิของประเทศไปถึง 5 คน นอกจากนั้นยังมีลูกสาวเพียงคนเดียวของนายกรัฐมนตรีของประเทศ ทำให้เกิดการสอบสวนคดีครั้งใหญ่ที่สุดตั้งแต่เข้าสู่ยุครุ่งอรุณ

คนร้ายใช้วิธีบางอย่างปกปิดร่องรอยการสังหารหมู่อย่างมิดชิด ทำให้กล้องดาวเทียมไม่สามารถจับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้ไม่สามารถหาตัวผู้ลงมือได้

ซึ่งมันก็ไม่แปลกอะไร เพราะในป่าเขาสลับซับซ้อน เป็นเรื่องยากที่จะจับภาพบนพื้นดินจากกล้องดาวเทียมได้มากนัก และพวกนักฆ่าจะมีวิธีปกปิดร่องรอยจากกล่องดาวเทียม ทำให้เมื่ออยู่นอกเมืองที่ไม่มีกล่องวงจรปิดความระเอียดสูงจับภาพเอาไว้ โอกาศที่จะถูกฆ่าสังหารมีมากกว่าในเมือง

การตายของกลุ่มนักวิจัยของศูนย์วิจัยธรณีวิทยา ทำให้ทีมสืบสวนและองค์กรลับของประเทศมังกร เข้ามาตรวจสอบพื้นที่อยู่หลายเดือน แต่ก็ไม่สามารถหาหลักฐานใดๆได้ เกิดเป็นที่ถกเถียงถึงระดับความปลอดภัยของระบบปัญญาประดิษฐ์ Nuwa ทำให้เกิดการพัฒนาความปลอดภัยขึ้นหลายระดับในเวลาต่อมา…

จิวโมไป๋มองตามกลุ่มนักวิจัยของศูนย์วิจัยธรณีวิทยาอย่างลังเล จิตสำนึกความยุติธรรมภายในจิตใจเดือดพล่าน ร้องให้เขาตามไปตรวจสอบหาความจริงและช่วยเหลือกลุ่มนักวิจัยจากอันตราย

แต่เมื่อนึกถึงระดับการบ่มเพาะที่อ่อนแอของตัวเองแล้ว เขาก็ถอนใจข่มความรู้สึก เขาพยายามทบทวนความทรงจำ เขาจำได้ว่ากลุ่มนักวิจัยเข้าไปตรวจสอบแร่ประกายแสง เกือบเดือนก่อนจะเกิดเหตุการณ์สังหารหมู่ขึ้น

เขายังมีเวลาทำธุระของเขาให้เสร็จและสร้างความแข็งแกร่งให้มากกว่านี้ ก่อนที่จะไปตรวจสอบหาความจริง

เมื่อคิดได้แล้ว จิวโมไป๋ก็หาอาหารกินรองท้อง เมื่อกินเสร็จเขาก็เดินไปที่กลางเมือง มีอาคารสำนักงานซื้อขายที่ดิน เป็นอาคารสูง 7 ชั้นดูทันสมัยและมีการคุ้มกันแน่นหนา

เมื่อเข้าไปด้านในก็มีพนักงานสาวส่งยิ้มก่อนเดินเข้ามาหา

“มีอะไรให้ทางเราช่วยไหมคะ”

“ผมมาติดต่อซื้อที่ดินครับ”จิวโมไป๋ตอบ

“เชิญทางนี้เลยค่ะ”พนักงานสาวยิ้ม ก่อนที่จะเดินนำไปที่ห้องๆหนึ่ง โดยไม่ถามอะไร เธอไม่แปลกใจที่มีคนเข้ามาซื้อที่ดินหรืออาคารที่นี่ เพราะหมู่บ้านใบไม้ร่วงกำลัง ได้รับการพัฒนาอย่างเป็นทางการจากรัฐบาล ทำให้มีนักลงทุนจำนวนไม่น้อยที่สนใจซื้อที่ดินเอาไว้เก็งราคาที่ดิน

จิวโมไป๋เดินเข้าไปในห้องก็พบ ภาพโฮโลแกรมที่กำลังฉายภาพพื้นที่ทั้งหมดของหมู่บ้านใบไม้ร่วง

“สวัดดีครับไม่ทราบว่าคุณจะซื้อหรือเช่าที่ดินในหมู่บ้านครับ”ชายวัยกลางคนในชุดสูทสีดำสุภาพ เดินส่งยิ้มเข้ามาหา

.”ผมขอซื้อที่ดินตรงส่วนนั้น”จิวโมไป๋ส่งยิ้มให้ก่อนที่จะชี้ไปที่ดินว่างเปล่าแห่งหนึ่งที่รอบข้างไม่มีอาคารใดๆอยู่เลย

“รอสักครู่นะครับ”พนักงานชายวัยกลางคนพยักหน้ารับ ก่อนที่จะกดลงไปบนภาพโฮโลแกรม ไม่นาน ภาพโฮโลแกรมที่แสดงภาพหมู่บ้านใบไม้ร่วงเสมือนจริง ก็ถูกแบ่งเป็นสีต่างๆ เขียว เหลือง แดง

“สีเขียวคือสามารถซื้อหรือเช่าได้เลยโดยไม่มีปัญหาใดๆ สีเหลืองคือถูกเช่าไปแล้วต้องรอให้หมดสัญญาก่อนถึงจะซื้อหรือเช่าได้ สีแดงคือถูกซื้อขาดไปแล้ว ถ้าคุณต้องการที่จะซื้อต้องติดต่อผู้ที่ซื้อที่ดิน”พนักงานชายวัยกลางคนพูดอธิบายอย่างรวดเร็ว

จิวโมไป๋พยักหน้ารับ ก่อนมองแผนที่จุดที่เขาจะซื้อ ถูกสีแดงครอบคลุมยาวประมาณ 300 ตารางกิโลเมตร จิวโมไป๋ไม่รู้สึกแปลใจเพราะเขารู้ว่าที่ดินตรงส่วนนี้ ในอนาคตจะเป็นที่ตั้งของศูนย์วิจัยธรณีวิทยา

“ผมซื้อที่ดินตรงนี้ 50 ตารางกิโลเมตร”จิวโมไป๋ชี้ไปในพื้นที่สีเขียวถัดไปไม่ไกลนัก

พนักงานชายวัยกลางคนเลิกคิวแปลกใจ เพราะตรงจุดที่ชายหนุ่มซื้ออยู่ใกล้กับพื้นที่ที่จะสร้างศูนย์วิจัยธรณีวิทยา

ไม่กี่วันก่อนทางหน่วยงานหลักพึ่งส่งข้อมูลมา ว่าจะใช้พื้นที่ดินส่วนนี้สร้างศูนย์วิจัยธรณีวิทยา ข้อมูลพึ่งจะเข้าสู่ระบบ ยังไม่มีข่าวประกาศออกไปอย่างเป็นทางการเสียเสียซ้ำ

“พื้นที่ดินส่วนนี้ราคาตารางเมตรละ 1,500 ครับ”พนักงานชายวัยกลางคนพูดเสียงแปลกๆ เพราะยังไม่มีการประกาศอย่างเป็นทางการ ทำให้ที่ดินตรงนี้ราคายังเท่าเดิม ยังไม่มีการปรับราคาขึ้น

“คุณลูกค้่าแน่ใจนะครับว่าจะซื้อที่ดินตรงส่วนนี้?”พนักงานชายวัยกลางคนถามย้ำอีกครั้ง

“ทำสัญญาได้เลย”จิวโมไป๋พูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจท่าทางของพนักงานชายวัยกลางคน

“พื้นที่ 50 ตารางกิโลเมตร รวมแล้วราคา 75 ล้านเครดิต”พนักงานชายวัยกลางคนลอบถอนหายใจ ก่อนที่จะกดบนภาพโฮโลแกรม ตรงจุดที่ชายหนุ่มต้องการซื้อ และกดย้ำอีกไม่กี่ครั้ง หน้าต่างสัญญาก็ปรากฏขึ้น ก่อนที่พนักงานชายวัยกลางคนจะเลื่อนหน้าจอทำสัญญามาทางจิวโมไป๋

“ยืนยันการทำสัญญาซื้อที่ดินได้เลยครับ”

จิวโมไป๋ไม่ลังเล เขาวางฝ่ามือลงไปบนหน้าจอสัญญา ไม่นานข้อมูลก็เชื่อมต่ออย่างรวดเร็วกำไลข้อมือของเขาจะส่งเสียงขึ้น เขาเปิดกำไลข้อมือมันก็ขึ้นหน้าจอทำสัญญาและชำระค่าทำสัญญา จิวโมไป๋กดลงไปไม่กี่ครั้งสัญญาซื้อขายที่ดินก็เสร็จเรียบร้อยอย่างง่ายดาย

จิวโมไป๋อดไม่ได้ที่จะลอบยิ้มยินดี เพราะราคาที่เขาซื้อถือว่าถูกมาก ก่อนหน้าที่จะมีข่าวพัฒนาที่ดิน ราคาที่ดินของหมู่บ้านใบไม้ร่วงมีแค่ 100 เครดิตต่อตารางเมตรเท่านั้น เมื่อมีข่าวออกมาว่ารัฐบาลจะเข้ามาพัฒนาหมู่บ้านราคาก็พุ่งขึ้นเรื่อยๆ

และพื้นที่ ที่เขาซื้อคือพื้นที่ตั้งของศูนย์วิจัยธรณีวิทยาในอนาคต และจะมีอาคารสำคัญต่างๆเข้ามาสร้างขึ้นที่นี่ โดยเฉพาะสถานีตำรวจ

ทำให้ราคาที่ดินบริเวณนี้มีราคาพุ่งสูงขึ้นเป็นร้อยเท่า จนไม่มีใครสามารถซื้อได้ โชคดีที่เขามาซื้อก่อนที่จะมีการประกาศ ทำให้เขาซื้อที่ดินบริเวณนี้ในราคาที่ถูกอย่างเหลือเชื่อ

เหตุผลที่เขาเลือกที่จะซื้อที่ดินผืนนี้ ก็เพราะว่าเขาจะก่อตั้งบริษัทโลกเสมือนจริงขึ้นที่นี่

ในอนาคตเมื่อโลกเกิดการวิวัฒนาการอย่างรุนแรง ในอีกหนึ่งปีกับไม่กี่เดือนข้างหน้า ภายนอกหมู่บ้านใบไม้ร่วงจะเกิดประตูมิติขึ้น 1 แห่ง และในเขตรัศมี 1,000 กิโลเมตรของบริเวณนี้ จะมีประตูมิติเกิดขึ้น 3 แห่ง ไม่ห่างกันมากนัก ทำให้พื้นที่บริเวณนี้กลายเป็นสถานที่ ที่ผู้คนย้ายมาอาศัยอยู่กันอย่างหนาแน่น จนหมู่บ้านใบไม้ร่วงจะกลายเป็นเมืองที่สำคัญในอนาคต

ความปลอดภัยของพื้นที่จะเพิ่มขึ้นอีกหลายขั้น เขาสามารถมั่นใจได้ว่าบริษัทของเขาจะไม่เกิดปัญหาอะไรขึ้นอย่างแน่นอน ถ้าเขาสร้างบริษัทขึ้นบนที่ดินผืนนี้

จิวโมไป๋ไม่รีบกลับ เขาซื้อที่ดินภายในหมู่บ้านใบไม้ร่วงอีกไม่กี่แห่ง เขาซื้อเอาไว้สร้างบ้านเพื่อให้ครอบครัวของเขาย้ายมาอยู่ในอนาคต เสียเงินไปอีก 10 ล้านเครดิต

เมื่อทำสัญญาเสร็จ จิวโมไป๋ก็เงยหน้าขึ้นมาถาม”ผมขอซื้อที่ดินนอกหมู่บ้านได้ไหม”

พนักงานชายวัยกลางคนชะงักครู่หนึ่งก่อนที่จะยิ้ม และอธิบายอย่างเป็นมืออาชีพ

“ได้ครับ คุณสามารถซื้อที่ดินรอบนอกได้ทั้งหมด ยกเว้นในเขตป่าสวรรค์โบราณที่ไม่ให้ใครสามารถครอบครองที่ดินได้”พูดจบเขาก็โบกมือเหนือภาพโฮโลแกรม ภาพเมืองก็ขยายขึ้น จนเหลือเป็นแผนที่เล็กๆ

จิวโมไป๋ชี้ไปที่จุดหนึ่งบนแผนที่ ห่างจากหมู่บ้านไปทางทิศตะวันตกประมาณ 200 กิโลเมตร

“ที่ดินตรงนี้ราคาเท่าไหร่”จิวโมไป๋ถามขึ้นโดยไม่ละสายตาจากจุดๆนั้น

“สักครู่นะครับ”พนักงานชายวัยกลางคน กดไปที่ตรงจุดนั้น ก่อนที่มันจะขยายอย่างรวดเร็ว เป็นภาพเกาะกลางทะเลสาบขนาดใหญ่ รอบนอกเกาะเป็นหน้าผาสูงกว่า 30-40 เมตรเหมือนป้อมปราการธรรมชาติ ภายในเกาะ ตรงกลางของเกาะมีภูเขาสูงกว่าพันเมตรถึงยอดเมฆ และพื้นที่ภายในเกาะมีพื้นราบรอบภูเขา เหมือนกะทะหมูย่าง

วัดพื้นที่ของเกาะไม่รวมพื้นที่ทะเลสาบรอบนอก มีพื้นที่ทั้งหมด 1,000 ตารางกิโลเมตรเมตร

“เอ่อ… คุณแน่ใจนะครับว่าจะเลือกซื้อพื้นที่บนเกาะแห่งนี้”พนักงานชายวัยกลางคนมองจิวโมไป๋ด้วยสายตาแปลกๆ

“บอกราคามาได้เลย ผมซื้อพื้นที่ของเกาะทั้งหมด”จิวโมไป๋พยักหน้ายืนยัน เหตุผลที่เขามาที่นี่ก็เพื่อซื้อเกาะแห่งนี้นี่แหละ

“ก่อนที่คุณจะซื้อ ผมขอบอกก่อนนะครับว่า เกาะแห่งนี้… เป็นเกาะต้องสาป”