จิวโมไป๋ไม่เสียเวลาอีก เขาจ้างรถโดยสารไปส่งที่นอกเมืองเทียนซู พนักงานขับรถสงสัย แต่ก็ไม่พูดอะไร เขาขับออกจากเมืองไปส่งที่ชายป่านอกเมืองเทียนซู เมื่อจ่ายเงินจิวโมไป๋ก็ลงจากรถ เดินเข้าไปในป่าทันที

คนขับรถที่ส่งจิวโมไป๋จะร้องเตือนแต่ก็ไม่ทัน เพราะพื้นที่ด้านใน มีเหมืองเหล็กและเขตพื้นที่ปลูกต้นไม้ เพื่ออุตสาหกรรม และเกือบทั้งหมดเป็นพื้นที่ของกลุ่มการเงินตระกูลเซียว มันแทบกลายเป็นเขตหวงห้ามก็ว่าได้ คนนอกไม่สามารถเข้าไปได้ ถ้าถูกพบอาจถูกสอบสวนอย่างหนัก

เห็นว่าจิวโมไป๋หายไปในป่า คนขับรถก็ส่ายหัวก่อนจะขับรถกลับเข้าเมือง

จิวโมไป๋เดินมาถึงถนนหินแข็งแรง ที่สร้างขึ้นมาอย่างดีเพื่อให้รถขนาดใหญ่ขับผ่าน เขาไม่เดินไปตามถนน เพราะอาจจะมีคนของตระกูลเซียวพบเข้าก็เป็นได้ เขาเดินตัดผ่านป่าสลับซับซ้อน ขึ้นเขาอีกหลายลูก เขาก็มาถึงภูเขาสูงที่ล้อมรอบหุบเหวขนาดกลาง ที่ด้านหน้ามีอาคารหลายหลังตั้งอยู่ เหมือนเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ด้านในมีเหมืองขนาดใหญ่ของตระกูลเซียวที่ทำสัมปทานเหมือง จากรัฐบาล

ในอดีตเหตุผลที่ตระกูลเซียวเติบโตได้ อย่างรวดเร็วเมื่อพลังธรรมชาติพลุ่งพล่าน เพราะพวกเขามีเหมืองแร่เหล็กระดับมนุษย์ตั้งแต่ยังไม่ถึงเหตุการณ์พลังธรรมชาติพลุ่งพล่าน

เมื่อถึงเวลาที่พลังธรรมชาติพลุ่งพล่าน เหมืองเหล็กระดับมนุษย์ได้รับการพัฒนา เหนือกว่าเหมืองแร่ทั่วไปที่พัฒนาในช่วงเวลาเดียวกัน ทำให้เหล็กที่ขุดจากเหมืองแร่เหล็กที่นี่ เป็นเหล็กคุณภาพสูงกว่าที่อื่น

และที่สำคัญก็คือ เหมืองเหล็กระดับมนุษย์ที่ตระกูลเซียวครอบครอง เป็นเหมืองเหล็กขนาดใหญ่ ปริมาณแร่เหล็กที่พวกเขาได้รับต่อวัน นั้นมหาศาลจนน่าอิจฉา แต่ไม่มีใครรู้ว่าเหมืองแร่เหล็กระดับมนุษย์แห่งแรก ที่ตระกูลเซียวครอบครองอยู่ที่ไหน จะมีก็แค่ข่าวจำนวนน้อยมาก ว่าอยู่ที่เมืองเทียนซู แต่เหมืองแร่ที่ตระกูลเซียวครอบครองในเมืองเทียนซู มีมากกว่า 14 เหมือง ไม่มีทางสืบหาได้แน่ เพราะการจะเข้าไปในเหมืองแต่ละแห่งจะต้องผ่านการตรวจสอบเข้มงวด

เมื่อเขาอ่านเอกสารข้อมูลส่งกำลังคน ที่เขาได้รับมาจากการบุกกลุ่มสัตว์ร้าย เขาก็รู้ทันทีว่าคือที่อยู่ของเหมืองเหล็กระดับมนุษย์ เพราะการขุดแร่เหล็กต้องใช้กำลังคนจำนวนมาก แต่ตระกูลเซียวไม่มีทางที่จะหาคนนอกมาได้ เพราะข้อมูลอาจจะหลุดลอดออกไป ทำให้เกิดปัญหาตามมาได้

ตระกูลเซียวจึงรับสมาชิกระดับสูงและไว้ใจได้ ของกลุ่มอันดับ 1 และกลุ่มสัตว์ร้าย มาเป็นคนงานเหมือง

เอกสารข้อมูลส่งกำลังคนที่เขาได้รับ แม้จะไม่ระบุอย่างชัดเจนเจาะจง แต่เขาก็สามารถนำมาเทียบกับ เหมืองเหล็กที่ตระกูลเซียวครอบครอง เขาก็พบที่อยู่ของเหมืองเหล็กระดับมนุษย์ทันที

ที่เขาต้องมาที่นี่ เพราะแร่เหล็กเหล่านี้ มันจะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่ง ให้กับกองกำลังในอนาคตของเขาได้อย่างมาก ถ้าเขาไม่เสี่ยงเข้าไปขโมยในช่วงเวลานี่ เขาก็ไม่มีโอกาสอีกแล้ว

และถือโอกาสนี้ สร้างความวุ่นวายให้ตระกูลเซียวได้ปวดเนื้อปวดตัวอีกครั้ง

หลังจากขโมยเหล็กมาได้แล้ว เขาจะปล่อยข้อมูลเหมืองแร่นี้ออกไป การพัฒนาในอนาคตของตระกูลเซียว ต้องถูกขัดจังหวะอย่างมากอย่างแน่นอน

จิวโมไป๋หาโอกาสปลอมตัวเป็นคนงานเหมือง เข้าไปที่หมู่บ้านด้านหน้าที่ไม่ได้ตรวจสอบเข้มงวดมากนัก เพราะเป็นที่พักคนงานกะอื่น เขาเดินผ่านไปถึงทางเข้าเหมืองด้านใน รอบหุบเขามีอาคารสร้างจากปูนอย่างดี เหมือนกำแพงป้องกันคนเข้าออก ต้นไม้ทั้งหมดถูกตัดลงจนเกิดพื้นที่โล่งกว้าง และมีกองกำลังเดินตรวจสอบอย่างหนาแน่น ทุกคนถือปืนกลยาวป้องกันการบุกรุก

จิวโมไป๋แอบมองอยู่ห่างๆ เขาก็มั่นใจว่าที่นี่เป็นเหมืองแร่เหล็กระดับมนุษย์อย่างแน่นอน ถ้าเป็นแร่เหล็กธรรมดาคงไม่มีการเดินเวรยามหนาแน่นแบบนี้แน่

จิวโมไป๋ใช้แผนยันต์หมอกมายาอีกครั้ง และลอบเข้ามุมอับของอาคารรอบทางเข้าเหมือง เมื่อยามเดินผ่านเขาก็กระแทกอีกฝ่ายจนหมดสติ และถอดเสื้อผ้ายามคนนั้นออกมาเปลี่ยนกับตัวเอง และเขาก็ทำการแฮ็คกำไลข้อมือของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว

เมื่อเสร็จแล้วเขาก็ใช้ยาสลบ แบบกำหนดเวลาให้ยามคนนั้น หมดสติ 4 ชั่วโมง และอุ้มร่างของยามคนนั้น ออกไปที่เขตนอก ที่มีป่าไม้อยู่บางเล็กน้อย เขาเอายามคนนั้นไปผูกเชือกไว้บนต้นไม้ ก่อนจะรีบกลับไปแทยที่ยามคนนั้น จิวโฒไป๋ทำเป็นกำลังเดินยาม ใบหน้าของเขาถูกปลอมแปลงเป็นใบหน้าของยามคนั้นเรียบร้อย ทำให้ไม่มีใครสงสัย

เมื่อมีคนทัก เขาตอบรับคำสั้นๆ เพื่อไม่ทำให้เผยพิรุธออกมา แม้ยามคนอื่นจะสงสัยอยู่บ้างก็ตาม

เดินยามเฝ้าระวังตามยามคนอื่นๆ เป็นเวลา 30 นาที มีการผลัดเปลี่ยน เขาแสกนกำไลข้อมือเข้าไปด้านในเหมือง ด้านในมีอาคารที่พักของยามรักษาความปลอดภัยและคนงานเหมืองที่ยังอยู่ในกะประจำวัน และเพื่อในเวลาที่มีเหตุฉุกเฉิน ยามเหล่านี้จะลุกขึ้นมาช่วยเหลือได้อย่างรวดเร็ว จิวโมไป๋เดินตามยามคนอื่นไปที่ห้องพัก 4 ที่นอน

จิวโมไป๋ได้ยินว่ามีเวลานอนพัก 4 ชั่วโมง เขาก็วางยานอนหลับคนทั้งห้องทันที เขาลอบดักฟังห้องอื่นๆ เมื่อเขาพบว่ามีห้องหนึ่งที่ต้องเข้าไปขุดเหมือง เขาก็หยุดการทำงานของกล้องวงจรติด และลอบออกจากห้อง เข้าไปลักพาตัวคนๆนั้นมาที่ห้องของเขาและทำให้สลบ และทิ้งให้นอนบนเตียง ก่อนจะปลอมตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดพนักงานขุดเหมืองและแฮ็คกำไลข้อมือ ก่อนจะเข้าไปอยู่ในห้องแทน

เมื่อถึงเวลาเรียกตัว จิวโมไป๋เดินตามคนอื่นเข้าไปในเหมือง

ผ่านเครื่องแสกน กำไลข้อมือเข้าไป โดยไม่มีใครสงสัย

จิวโมไป๋ก็มองเห็นคนขุดเหมืองกำลังขนแร่เหล็กสีดำออกมาพอดี เมื่อเห็นเหล็กสีดำจิวโมไป๋ก็ตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะมันเป็น เหล็กดำ สมบัติมนุษย์ ระดับ 1 เมื่อตีขึ้นรูปแล้วจะมีความทนทานและแหลมคมมากกว่าแร่เหล็กธรรมดาถึง 3 เท่า

จิวโมไป๋ใช้จิตสัมผัสตรวจสอบทุกพื้นที่ จนเห็นห้องเก็บแร่เหล็กดำ ที่สร้างไว้ด้านในเหมือง แต่ประตูทางเข้าถูกป้องกันอย่างแน่นหนาแค่ยามรักษาความปลอดภัยก็ 10 คน

จิวโมไป๋ใช้จิตสัมผัสตรวจสอบวัดขนาดห้องจนแน่ใจ ว่าพอที่จะใส่ในแหวนมิติเก็บของได้ ก่อนจะมาที่นี่เข้าเอาของในแหวนมิติเก็บของออกไปแล้ว