ตอนที่ 126 : เจียงเฉินคนนี้ไม่ใช่คนแล้ว!

 

ทําไมเขาถึงอยากเป็นมิตรกับเจียงเฉินกันล่ะ?

 

ง่ายๆเลย!

 

สู่ตงหัวอาศัยเวลากว่า 10 ปีในการสร้างตัวในวงการอสัง หาริมทรัพย์และในตอนนี้เขานั้นก็เป็นหนึ่งในขาใหญ่ของ เมืองหลวงไปแล้ว!

 

แต่เขานั้นยังมีเส้นสายไม่มากพอ

 

ดังนั้นจึงมีคนจํานวนมากต่างพากันเข้ามาแย่งทรัพย์สิน เขากันราวกับหมาป่าและเสือ!

 

ดังนั้นเรื่องนี้ทําให้เขากังวลมากจนหัวของเขานั้น เริ่มขาวไปแล้ว

 

และจากการคาดเดาของเขาเจียงเฉินจะต้องมีเบื้องหลัง ที่ลึกซึ้งและเป็นขาใหญ่ที่ซ่อนตัวอยู่แน่ๆ

 

ถ้าเขาได้ลูกเขยแบบนี้มาตระกูลสู่ก็จะกลายเป็นเสื อติดปีกทันที!

 

แม้จะไม่ได้เขาเป็นลูกเขยแต่ยังไงก็ต้องผูกมิตรเอาไว้ให้

–

เจียงฉิน “คนโง่สองสามคนเมื่อกี้ก็เป็นศิษย์เก่าของที่นี่เห มือนกับผมเหมือนกัน”

 

สู่ตงหัว “ฮ่าฮ่าฮ่า งั้นคงจะเป็นการเข้าใจผิดนั่นแหละ แค่การเข้าใจผิดคุณเจียงเรากลับมาที่จุดประสงค์ของเรากันดีกว่า ในเมื่อคุณต้องการผมก็จะไม่พูดอะไรมากที่ดินนั้นผมให้คุณในราคา 20 ล้านคุณคิดยังไง?”

 

เจียงเฉิน “20 ล้านหรอ? ไม่ถูกไปหน่อยหรอ?”

–

ลู่ตงหัวหัวเราะเสียงดัง “ใช่! ปกติคนอื่นผมจะขาย 90 ล้าน!”

 

อธิการบดีจาง “”

 

เจียงเฉินเองก็เริ่มเข้าใจอะไรบางอย่างได้ ที่ดิน 700 ตา รางเมตรนี้แม้จะมีราคาแต่ไม่มีตลาดอธิการบดีเลยคิดจะซื้อ ที่ราคา 35 ล้าน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะคิดน้อยเกินไป

 

แต่การช่วยของลู่ตงหัวในครั้งนี้เจียงเฉินขอไม่รับไว้ดีกว่า!

 

เจียงเฉิน “งั้นเอาที่ราคา 35 ล้านดีกว่า ผมไม่อยากให้ คุณขาดทุนหรอกนะ”

 

เมื่อได้ยินแบบนี้ ในใจของลู่ตงหัวก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันที คุณเจียงเขาทําการล้านมาได้ดีจริงๆ

 

ราคา 35 ล้านก็นับว่าถูกแล้ว

 

อธิการบดีตอนนี้เต็มไปด้วยความดีใจ การซื้อในราคา 35 ล้านนี้นับว่าช่วยมหาลัยไปได้ถึง 10 ล้าน!

 

ศิษย์เก่าดีเด่นประจําปีนี้จะเป็นใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากเจียงเฉิน!

 

ไม่สอาด

 

เจียงเฉิน “พอใจไหมครับ ท่านอธิการบดี?”

 

อธิการบดีจางตื่นเต้นมาก “พอใจสิ! พอใจมากๆ! ขอบคุณมากนะเจียงเฉินบอสลู่!”

 

สู่ตงหัว “ขอบคุณคุณเจียงก็พอ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาฉันไม่ยอมขายที่ดินผืนนี้หรอก!”

 

อธิการบดีพยักหน้าก่อนจะจับมือเจียงเฉินอย่างตื่นเต้น “เยี่ยมมาก! เจียงเฉินตําแหน่งศิษย์เก่าดีเด่นของปีนี้จะเป็นของใครไม่ได้อีกนอกจากนาย! นอกจากนี้อาคารที่ จะสร้างขึ้นจะถูกตั้งชื่อตามนายด้วยอาคารนี้จะมีชื่อว่า อาคารเจียงเฉิน!”

 

การตัดสินใจในครั้งนี้เต็มไปด้วยความแน่วแน่!

 

พวกคุณบอกว่าฉินเฟิงนั้นมีรายได้ต่อปีเกือบๆ 10 ล้านและฟ้านถงที่มีธุรกิจครอบครัวมูลค่ากว่า 30 ล้าน!

 

แต่มันมีประโยชน์อะไรบ้างล่ะ?

 

คําตอบคือ มันไม่มี!

 

แต่กลับเจียงเฉินแล้วมันคนละเรื่อง!

 

แม้ว่าเขาจะเป็นแค่คนส่งพัสดุแต่ก็ไม่มีอะไรมาส่งผลต่อความเก่งกาจของเขา!

 

ดังนั้นเจียงเฉินที่ช่วยให้มหาลัยประหยัดเงินไป ได้หลายล้านก็สมควรต่อเกียรตินี้แล้ว!

 

ต้องรู้ก่อนว่าการถูกเอาชื่อมาตั้งให้อาคารนี้มันหมายความว่าอะไร!

 

มันหมายความว่าชื่อๆนี้จะถูกรู้จักไปทั่วทั้งมหาวิทยาลัย!

 

อาคารเจียงเฉิน!

 

ฟังดูแล้วยอดเยี่ยมจริงๆ!

 

เจียงเฉิน “ท่าอธิการบดี เรื่องเงินสําหรับการก่อสร้างคงไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมครับ?”

 

อธิการบดีขางส่ายหัวของเขาทันที “ถ้าเราใช้เงินสร้างอา คารหลังนี้ทันทีมหาลัยก็คงจะไม่มีเงินเหลือแล้วล่ะ ตึกๆนี้จะถูกสร้างออกมาโดยมีความสูง 5 ชั้นแต่ละชั้นมีพื้นที่ใช้สอย 700 ตารางเมตรและราคามันก็คงอยู่ราวๆ 35 ล้าน ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าจะต้องใช้เวลาอีกกี่ปี”

 

เจียงเฉินที่ได้ฟังก็เข้าใจความยากลําบากทันที่เขาคิดอยู่พักหนึ่ง “งั้นก็สร้างเลยก็ได้ครับ ผมจะจ่ายเงิน 35 ล้านนี้ เองถือว่าเป็นของขวัญครบรอบของมหาลัยจากผมละกันครับ!”

 

เมื่อเสียงของเขาจบลง คนทั้งงานต่างก็พากันเงียบทันที!

 

บ้าไปแล้ว!

 

เงิน 35 ล้านจะออกมาราวกับปากว่าได้ยังไง?!

 

เจียงเฉินคนนี้ไม่ใช่คนแล้ว!

 

แค่คําพูดง่ายๆของตัวเองก็ฆ่าคนได้แล้วนะเนี่ย!

 

1 ล้านกับ 1.5 ล้านมันไม่มีอะไรเลยต่อหน้าเงิน 35 ล้าน!

 

นับตั้งแต่ก่อตั้งมหาวิทยาลัยขึ้นมา ยอดการบริจาคมาก สุดก็แค่ 6 ล้านเท่านั้นแต่ตอนนี้เจียงเฉินเขาจะบริจาคเองค นเดียว 35 ล้าน!

 

ถ้านับเรื่องที่ดินด้วยนไม่เท่ากับว่าเขาบริจาคไป 50 ล้านแล้วหรอ

 

ฟานถงในตอนนี้อยากจะหาเครื่องเจาะมาขุดดินแล้วม ดตัวหนีไปในทันที!

 

ฉันมีบริษัทมูลค่าหลายล้านแถมยังกัดฟันบริจาคไป 1.5 ล้านทั้งน้ําตาแล้วฉันจะไปเทียบกับคนที่บริจาค 35 ล้านโดย ไม่กระพริบตาได้ยังไงกัน!

 

ไม่แปลกใจเลยทําไมแฟนสาวของเขาถึงไม่เลือกฉัน!

 

ในเมื่ออีกฝ่ายร่ํารวยกว่าเขาถึงขนาดนี้!

 

1 นาทีต่อมาอธิการบดีจางก็ได้รับการโอนเงินจากเจียง เฉิน!

 

35 ล้าน!

 

อธิการบดีในตอนนี้เต็มไปด้วยความสุข เขาจับมือของ เจียงเฉินอย่างตื่นเต้น “เจียงเฉิน! นับแต่นี้ต่อไปนาย จะเป็นประธานสภาสมาคมศิษย์เก่าของเราอย่าปฏิเสธเลย นะ!”

 

เจียงเฉิน “ไม่ดีหรอกมั้งครับ ผมค่อนข้างยุ่งด้วยนะครับ”

 

“ไม่! นั่นแหละดีแล้ว! นายไม่ต้องทําอะไรหรอก! ปกติแล้วรองประธานจะเป็นคนดูแลซะส่วนใหญ่ ดังนั้นนายอย่าปฏิเสธเลย คิดว่ายังไงบ้างล่ะ?”

 

อธิการบดีจางกวาดสายตาออกไปเพื่อบังคับเหล่าบรรดาศิษย์เก่า

 

ฝูงชนที่ถูกมองก็พากันตัวสั่น–

 

“ฉันไม่มีความคิดเห็น!”

 

“ฉันเห็นด้วย!”

 

“ฉันก็เห็นด้วย!”

 

เหล่าบรรดาศิษย์เก่าในตอนนี้ก็เริ่มคิดจะวางแผนเข้าหาเจียงเฉินเพื่อโอกาศและผลประโยชน์ในชีวิตของพวกเขา!

 

และตําแหน่งนี้ก็เหมาะสมกับเขาแล้ว!

 

ดวงตาของเทียนยู่เฉิงเบิกกว้าง ในดวงตาของเธอ เต็มไปด้วยความชื่นชม!

รุ่นพี่เจียงเฉิน…เขาจะเก่งเกินไปแล้ว

 

เขาหล่อมากเลย ถ้าฉันได้มีโอกาศมีแฟนแบบนี้คงจะดี มากจริงๆ

แต่โชคไม่ดี…

 

รุ่นพี่เจียงเฉินนั้นมีแฟนที่สวยราวกับนางฟ้าไปแล้ว ฉันไม่เหมาะสมกับเขาเลยแม้แต่น้อย!

 

เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเก็บซ่อนความรักขจองเธอไว้ที่ก้นบึงของหัวใจเธอ

 

เจียงเฉิน “เอ่อ ผมว่าน่าจะได้เวลาแล้ว ผมค งต้องไปก่อน

 

“เจียงเฉิน! อย่าเพิ่งไป!”

 

อธิการบดีจางกังวลมากเขารีบเข้าไปจับมือเจียงเฉินไว้ก่อนจะพูดด้วยน้ําเสียงที่สั่นเทา “นายได้มีส่วนร่วมในกา รพัฒนาของมหาลัยมากนะผู้คนนับหมื่นจะไม่มีวันลืม ในฐา นะแขกคนพิเศษศิษย์เก่าดีเด่น นายจะต้องออกมาเล่า! เล่าเรื่องประวัติชีวิตของนาย!”

 

ประวัติชีวิต?

 

ไม่เด็ดขาดยังไงเขาก็ไม่เล่าออกไปแน่!

 

เจียงเฉินพูดอย่างจริงจัง “ผมว่าผมต้องกลับไปทํา งานแล้ว”

 

“บริษัทไหนงั้นหรอนายเป็นประธานบริษัทไหนกัน?” อธิ การบดีจางถามออกมา

 

“ไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ” เจียงเฉินพูดอย่างเคร่งขรึม “ผมจําได้ว่ายังมีพัสดุอยู่บางส่วนที่ผมยังไม่ได้ไปส่ง”

 

ถามจริง! นี่มันบ้าอะไรกัน?!

 

ฝูงชนแทบจะล้มทั้งยืน!

 

การพลิกกลับไปกลับมาแบบนี้มันจะไวเกินไปแล้วสมองของฉันมันประมวลผลไม่ทัน!

 

ฉินเฟิงอดไม่ได้ที่จะชูนิ่มโป้งขึ้นมา “พี่เฉินพี่ยังสุดยอดเห มือนเดิมเลย!”

 

เวลา 6 นาฬิกาของตอนเย็นงานฉลองครบรอบ 60 ปีก็เริ่มอย่างเป็นทางการ

 

นักศึกษาและศิษย์เก่าจํานวนนับไม่ถ้วนมารวมกัน

 

การแสดงที่ยอดเยี่ยมค่อยๆผ่านไปที่ละรายการ

 

ในช่วงเวลากลางของงาน อธิการบดีจางห้าวจุนก็ขึ้นมาบนเวทีและประกาศรายชื่อของคนที่บริจาคเงินในวันครบรอบ 60 ปีของมหาลัย!

 

ศิษย์เก่ากว่า 10,000 คนพากันกลั้นหายใจ!

 

เฝ้ารอเวลาที่ชื่อของตัวเองจะถูกประกาศ!

 

ชิวเหวินเทา จางซีรุ่ย หยาซิน และฉินเฟิงพวกเขายืนรอและฟังด้วยกัน

 

ฉินเฟิงบริจาค 1 ล้าน!

 

แต่พวกเขาก็ยังไม่ได้ยินชื่อของเจียงเฉินดังออกมา

 

ในเวลานี้เองจางห้าวจุนก็ลุกขึ้นมาพร้อมกับน้ําตาที่ค่อยๆไหลออกมาจากตาของเขา

 

“ท้ายที่สุด ในนามของมหาวิทยาลับ ฉันขอขอบคุณคนๆหนึ่งจากก้นบึงของหัวใจฉัน!”

 

“คนๆนี้มีส่วนช่วยเหลือมหาลัยของเราเป็นอย่างมาก!”

 

“เขานั้นชอบทําตัวติดดิน ถ่อมตัวและยังเข้าถึงได้ง่าย เขา นั้นทั้งหล่อและมีพรสวรรค์!”

 

“เขาช่วยให้มหาลัยของเราซื้อที่ดินมาได้และยังประ หยัดเงินไปได้กว่า15 ล้าน!”

 

“เขา…(หยุดไป 3 วินาที่ผู้คนที่รอฟังต่างพากันเงียบ)บริจาคเงิน 35 ล้านให้กับมหาวิทยาลัยเก่าของเขา!!”

 

ทันใดนั้น เหล่าศิษย์เก่าและนักศึกษาต่างพากันเดือดพล่านไปหมด!

 

“โอ้พระเจ้า!! 35 ล้าน!”

 

“เขาเป็นใครกัน! เขาเป็นใครกัน?”

 

“ พรเจ้า บริจาคเงิน 35 ล้านให้กับมหาวิทยาลัยเก่าของตัวเอง! น่ากลัวเกินไปแล้ว!”

 

“เป็นไปได้ไหมว่าเขาคือ…?”