Picked up a Demon King to be a Maid – ตอนที่ 77

อ่านนิยายจีนเรื่อง Picked up a Demon King to be a Maid ตอนที่ 77 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

หลินเสี่ยวชอบเธอไหม?

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้เอเลน่าอดไม่ได้ที่จะผะอืดผะอม! ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ เธอจะฆ่าหลินเสี่ยวทันที!

เธอเป็นปีศาจและหลินเสี่ยวเป็นมนุษย์พวกเขาสองคนไม่สามารถพัฒนาความสัมพันธ์ที่น่าหัวเราะแบบนั้นได้!

คราวนี้หลินเสี่ยวเริ่มพูดพึมพำกับตัวเองบนโต๊ะ

“ จักรวรรดิฉินผู้ยิ่งใหญ่…เจ้าหญิง… เชนไตหยิน” เมื่อได้ยินว่าเจ้าหญิงกำลังมาเขาก็ตื่นขึ้นมาทันทีและดวงตาของเขาก็เปิดกว้างกว่าใคร หากเขามีหางอยู่บนก้นของเขามันอาจจะเป็นการกระดิกไม่หยุด

เมื่อเห็นพฤติกรรมที่โง่เขลาของเขาเอเลน่าโกรธอย่างไม่มีเหตุผล!

เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้หญิงที่เขาไม่เคยพบมาก่อน แต่กระนั้นเขาก็กังวลที่จะพบพวกเขาเหรอ? เขาแค่คิดกับส่วนล่างของร่างกายของเขาหรือไง?

ยิ่งเอเลน่ามองหลินเสี่ยว ยิ่งลามกไร้ประโยชน์ยิ่งกว่าที่เป็น

“ หลินเสี่ยว เจ้าดูเหมือนจะลืมอะไรไปแล้ว” เสียงเย็นชาของเธอก็ดังขึ้น

“? มันคืออะไร?”

“ เรายังไม่พบคนที่แอบมองเราเมื่อสองวันก่อนในช่วงซ้อม” เอเลน่าพูดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ในเวลาที่ไม่เหมาะสม

ในวันนั้นหลินเสี่ยวกำลังฝึกซ้อม “มัลติแคส” และเทคนิคอื่น ๆ แต่มีคนซ่อนตัวอยู่บนชั้นสองของช่วงซ้อมและดูเขาและเห็นความลับทั้งหมดของเขา

“ หืม…ไม่ว่าอะไรก็ตามมันก็ไม่สำคัญ” หลินเสี่ยวตั้งใจวางบนโต๊ะโดยไม่ตั้งใจ” เชนไตหยินเกือบจะมาถึงที่นี่แล้วข้าอยากรู้ว่าเธอเป็นอย่างไรเธอจะสวยมาก ๆ ไหม? บางทีเธออาจจะเป็นผู้สมัครที่ดีที่สุดสำหรับการเป็นแฟนของข้า”

ผู้สมัครที่ดีที่สุดสำหรับแฟน?

เพียงแค่ดูการแสดงออกที่ชั่วร้ายของเขาทำให้ Elena โกรธอีกครั้ง!

“ หยุดฝัน!” ทันใดนั้นเธอส่งเสียงทำให้นักเรียนรอบข้างกลัว“ หลินเสี่ยวเจ้าไม่ต้องการซ่อนพลังที่แท้จริงของเจ้า? แต่ตอนนี้เจ้าเคยเห็นใครบางคนเปลือยกายอยู่! ทำไมเจ้าไม่กังวล?”

“ เอ๊ะ…ทำไมเจ้าถึงโกรธ? แม้แต่ “เรดาร์” ของเจ้าก็ไร้ประโยชน์แม้ว่าข้าต้องการข้าก็จะหามันไม่เจอ หลินเสี่ยวหาวอย่างไร้จุดหมาย“ ยกเว้นเจ้ามีเงื่อนงำอะไรบ้าง”

“ข้ามี! มีเงื่อนงำ! บุคคลนั้นควรเป็นผู้หญิงจากเผ่าตะวันออก!” เอเลน่ารีบตัดสินของเธอ

ในวันนั้นเธอหยิบผมสีดำยาวขึ้นมาจากชั้นสองมีเพียงคนจากเผ่าตะวันออกเท่านั้นที่มีผมสีดำและมันก็ยาวจากผู้หญิงคนหนึ่งอย่างเห็นได้ชัด

“ หญิงเผ่าตะวันออก…” หลินเสี่ยวเกาหัวแล้วพูดติดตลกว่า“ ช่างเป็นเรื่องบังเอิญเจ้าหญิงองค์นั้นไม่ควรใช่ไหม? เธอเหมาะสมกับเกณฑ์นั้น”

“อะไร? เป็นเธอเหรอ?” เอเลน่าอุทาน

“ เฮ้ข้าแค่ล้อเล่นอย่าเอาจริงเอาจังเกินไป…”

“ ไม่ มีความเป็นไปได้สูงว่าเป็นเธอ! แม้ว่าเธอจะเข้าสู่วิทยาลัยลอรันอย่างเป็นทางการในวันนี้เท่านั้น แต่เธอก็มาถึงเมืองวินเทอร์เรสเมื่อสองสามวันก่อน ดังนั้นคนที่แอบมองในช่วงซ้อมเป็นของเธอแน่นอน!” เอเลน่าพูดอย่างประหม่า

พวกเขาไม่รู้ว่าเธอเป็นเพื่อนหรือศัตรูถ้าเธอเห็นพลังที่แท้จริงของหลินเสี่ยวแล้ว …

สำหรับการวิเคราะห์และการเอารัดเอาเปรียบของเอเลน่า หลินเสี่ยวไม่ได้ทำการประเมินใด ๆ เขาเพียงแค่กระพริบตาและเผยให้เห็นการแสดงออกที่น่าตกใจ

เอเลน่าทำตัวแปลก ๆ ในวันนี้

“ เอเลน่า…มีอะไรผิดปกติกับเจ้าไหม” หลินเสี่ยวถามอย่างจริงจัง

“ข้า? ไม่มีอะไรผิดปกติกับข้า” เอเลน่ารู้สึกประหลาดใจกับคำถามนี้

“ นั่นไม่ถูกต้อง…เจ้าทำท่าแปลก ๆ ในวันนี้” หลินเสี่ยวขมวดคิ้วด้วยความสงสัย“ โดยปกติเจ้าจะไม่ใช้ความคิดริเริ่มที่จะกังวลเกี่ยวกับตัวข้าแม้ว่าข้าจะมีปัญหาข้าก็ยังต้องขอร้องเจ้าจนกว่าเจ้าจะช่วยข้า”

“ ข้าเป็นอย่างนั้นเหรอ?”

“ ใช่แล้ว” หลินเสี่ยวพยักหน้า“ แต่วันนี้เจ้าใช้ความคิดริเริ่มที่จะกังวลเกี่ยวกับข้า…ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น”

“เอ๊ะ?”

เอเลน่ากลัวคำพูดของเขา

เธอกังวลเรื่องหลินเสี่ยว? เป็นไปไม่ได้ทำไมเธอถึงทำอย่างนั้น?

“ แม้ว่าพลังที่แท้จริงของข้าจะถูกเปิดเผยแต่คนเดียวที่โชคดีของเขาจะเป็นข้ามันจะไม่ส่งผลกระทบต่อเจ้าแต่…”

สิ่งนี้เรียกว่าอย่างนั้นหรือไม่กษัตริย์ไม่ได้กังวลอะไรแม้แต่หลินเสี่ยวก็ยังไม่เป็นห่วงแต่เอเลน่าก็แยกตัวออกไป

“ ข้าเป็นห่วงเจ้า? …ไร้สาระ! มนุษย์ต่ำต้อยอย่าคิดว่าตัวเองสูงเกินไป!” ใบหน้าของเอเลน่ากลายเป็นสีแดงและเธอบังคับให้เธอใช้น้ำเสียงที่ดุร้ายซึ่งสามารถฆ่าใครบางคน“ ข้าแค่…แค่…ข้าทำเพื่อเอโลน่าเท่านั้น!”

ในที่สุดเอเลน่าก็หาข้อแก้ตัวที่เธอพอใจ

“ สำหรับเอโลน่า? หลานสาวของเจ้า?” หลินเสี่ยวเกาหัวไม่เข้าใจ

“ เมื่อเอโลน่ามาที่เมืองวินเทอร์เรสเพื่อตามหาข้าถ้าเจ้าเจอปัญหา เอโลน่าก็อาจไม่เจอข้า!” ในที่สุดเอเลน่าเปลี่ยนกลับไปเป็นเสียงที่ไม่แยแสตามปกติของเธอ“ ข้าแค่ช่วยเจ้าเพื่อตัวเองและเผ่าพันธุ์ปีศาจเท่านั้น อย่าหลงตัวเอง!”

“ โอ้นั่นสมเหตุสมผลแล้ว” หลินเสี่ยวถอนหายใจอย่างโล่งอกหลังจากได้รับคำตอบจากเอเลน่า

เขาคิดว่าเอเลน่ากำลังวางแผนบางอย่างอีกครั้งได้ยินเสียงเย็นของเอเลน่าในที่สุดเขาก็โล่งใจ

ถูกต้องแล้วราชาปีศาจจะเป็นห่วงเขาอย่างไรได้อย่างไร ต้องการฆ่าเขาซะมากกว่า

หลินเสี่ยวหัวเราะเยาะตัวเองผลักสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นกับจิตใจของเขากลับมาอย่างต่อเนื่องและรอคอยการมาถึงของเจ้าหญิงอย่างต่อเนื่อง

“ เห้อ…” นอกจากถอนหายใจแล้วเอเลน่าไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว

หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงบางทีเธออาจเป็นคนที่คิดมาก

เธอสวมหน้ากากโดดเดี่ยวของเธออีกครั้งและยังคงเล่นบทบาทเป็นแม่บ้านที่ห่างไกล

“แค่กๆ…ทุกคนเงียบ ชั้นเรียนเริ่มแล้ว”

ในที่สุดการหยุดพักสั้น ๆ ระหว่างชั้นเรียนสิ้นสุดลงและอาจารย์ วูเดินเข้าไปในห้องเรียนพร้อมหนังสือเล่มหนา

หลินเสี่ยวสังเกตรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ วูไม่ได้ปิดประตูด้านหลังเขาเมื่อเขาเข้าไปในห้องเรียน

มันอาจจะเป็น…

“ บางทีพวกเจ้าบางคนอาจรู้อยู่แล้วแต่เรามีนักเรียนที่ย้ายมายังแผนกเวทย์มนตร์ของเราในวันนี้” ตามที่หลินเสี่ยวคาดการณ์ไว้ วูประกาศข้อมูลที่น่าตกใจ

“ เฮ้เฮ้ เป็นไงข้าพูดอะไรนะ! นักเรียนที่ย้ายมานั่นคือเธอเจ้าหญิงแห่งราชวงศ์ฉิน!”

“ มันเป็นเจ้าหญิงจริงๆเหรอ? ว้าวเราจะอยู่ในชั้นเรียนเดียวกันกับเจ้าหญิง? ช่างวิเศษเหลือเกิน!”

“เหอะ! แม้ว่าจะมีเจ้าหญิงแต่คางคกอย่างเจ้าก็ไม่มีโอกาส! อย่าลืมเรายังมีเจ้าชายในชั้นเรียนของเรา!”

เมื่อได้ยินข้อมูลนี้นักเรียนก็ไม่สนใจวูและเริ่มกระซิบกระซาบซึ่งกันและกันอย่างกล้าหาญ โดยไม่คาดคิดวูไม่ได้ตำหนิพวกเขาเหมือนปกติเขาแค่มองไปที่ประตูแล้วพูดเบา ๆ ว่า “เจ้าหญิงโปรดเข้ามา”

“ โอเคคะ อาจารย์ วู”

เสียงของเธอมาก่อนตัวเธอ

นอกเหนือจากเสียงที่มีเสน่ห์ของเธอแล้วยังมีเสียงที่คมชัดและชัดเจนเป็นจังหวะ

แตะแตะแตะ … ซึ่งเป็นเสียงของรองเท้าส้นสูง หญิงสาวร่างสูงที่สวยงามด้วยขาเรียวสวมรองเท้าส้นสูงสีแดงเดินบนแพลตฟอร์มอย่างสง่างามยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยและยิ้ม

ไม่จำเป็นต้องมีวูในทันทีที่ทุกคนในชั้นเรียนปิดปาก

“ แค่กๆ…นี่เป็นนักเรียนโอนย้ายคนใหม่เจ้าหญิงจากจักรวรรดิฉินอันยิ่งใหญ่…เจ้าหญิงโปรดแนะนำตัวเอง”

“โอเค.”

“ ในเวลานี้สายตาของทุกคนตกอยู่กับเจ้าหญิงผู้มีเสน่ห์คนนี้”

“ สวัสดีทุกคนข้าชื่อเชนไตหยิน ได้โปรดดูแลข้าจากนี้ไป”

เธอคือเชนไตหยิน?

ดวงตาของหลินเสี่ยวปูด

เขาดึงกระโปรงของเอเลน่าด้วยความงุนงง

“ ไอ้ลามก เจ้ากำลังทำอะไรอยู่?” เอเลน่าผลักมือของเขาออกไปและถามอย่างไม่พอใจ

“ นี้ เอเลน่า…”

หลินเสี่ยวอึกและพูดอย่างจริงจัง

“ข้าคิดว่าข้ากำลังมีความรัก.”

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด