Picked up a Demon King to be a Maid – ตอนที่ 305
ตอนที่ 305 – การล่วงละเมิดสาวใช้คือความสุขอันสุดยอด
เธอไม่สามารถซื้อไอศกรีมโดยไม่มีเงินได้หรือ?
ไม่นั่นจํากัดเฉพาะคนอย่างหลินเซียว ไม่ใช่เอเลน่า เธอเป็นคนสวยที่ไม่มีใครเทียบได้ดังนั้นเธอจึงสามารถซื้ออะไรก็ได้ที่เธอต้องการโดยไม่ต้องพึ่งพาไอ้หลินเสี่ยว!
เอเลน่าวิ่งเข้าไปในร้านในพริบตายืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์และมองไปที่ไอศกรีมที่แพงที่สุดจากนก็ยิ้มให้กับเจ้าของร้าน
“ ขอซันเดย์ห้าสีหรูหราที่แพงที่สุดให้ข้าด้วย!”
“ หนึ่งเหรียญทอง” เจ้าของตอบอย่างเกียจคร้าน
“ แพงขนาดนั้นเลยเหรอ? ฮีมตามที่คาดไว้สําหรับซันเดย์ที่หรูหราที่สุด ข้าจะต้องลองอย่างแน่นอน … ไม่มีปัญหา!”
“ โอเคหนึ่งเหรียญทอง” เจ้าของ
“ เร็วเข้าข้ามีเงิน!”
“ หม?”
เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้นในที่สุดเขาก็หันไปมองลูกค้าและก็นิ่งไปทันที
ว้าวเธอสวยเกินไปไหม…เจ้าของไม่เคยสังเกตมาก่อนเขาคิดแค่ว่าเธอมีเสียงที่ไพเราะและน่าจะเป็นสาวงาม แต่เขาไม่เคยคาดหวังว่าเธอจะสวยขนาดนี้
“ เร็วเข้า! ข้าซื้อให้นายท่าน เขาอยากกิน!”
“ โอ้โอเค”
เจ้าของรู้สึกสับสนจากการที่เธอเหวี่ยงเขา แต่หลังจากเห็นผมสีเงินและดวงตาสีแดงของเธอเขาก็ไม่บ่นและเต็มใจที่จะกลับไปทําซันเดย์
เมื่อคิดดูแล้วเธอไม่ได้สวยเพียงอย่างเดียว เธอยังมีหุ่นที่ดีและสวมชุดสีดําและสีขาวพูดบางอย่างเกี่ยวกับการซื้อให้เจ้านายของเธอ …
เธอเป็นสาวใช้?
เมื่อเขาคิดเช่นนั้นเจ้าของก็เข้าใจทันที เขาเดาว่าเธอเป็นสาวใช้ของขุนนางและมาที่นี่ก่อนเวลาเพื่อช่วยเจ้านายของเธอซื้อซันเดย์ที่สวยงามและสดชื่น
อ่าดีแค่ไหน ข้ายังต้องการสาวใช้ที่สวยงามอ่อนโยนและเอาใจใส่เช่นเธอ
“ ยังไม่เสร็จอีกเหรอ”
เอเลน่าพิงเคาน์เตอร์ขณะที่เร่งเขา ไหล่ของเธอรู้สึกเจ็บ เธอจึงวางลูกพืชหนัก ๆ ไว้ที่หน้าอกของเธอบนเคาน์เตอร์และรู้สึกดีขึ้นมาก
โชคดีที่เจ้าของร้านให้ความสําคัญกับการทําไอศกรีมและไม่มีเวลามองย้อนกลับไปมิฉะนั้นถ้าเขาเห็นสิ่งนั้นเขาจะไม่สามารถทําไอศกรีมซันเดย์ให้เสร็จได้อีกต่อไป
“ เกือบเสร็จแล้ว!”
แม้ว่าเจ้าของจะมองไม่เห็นอะไร แต่เขาก็ยังคงเร่งความเร็ว
มันช่วยไม่ได้เอเลน่าเป็นคนสวยและมีเสียงที่ไพเราะซึ่งยังคงอยู่ในความทรงจําของคน ๆ หนึ่งเจ้าของไม่รู้สึกโกรธเมื่อได้ยินเสียงนั้น แต่เขารู้สึกสบายใจ
แครีบก็รู้สึกดีมาก ..
แต่สิ่งที่เจ้าของไม่รู้ก็คือว่านี่เป็นเสียงปกติของเอเลน่า แต่มันก็มีเสน่ห์อยู่แล้ว เขาไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าหลินเซียวจะได้รับประสบการณ์แห่งความสุขแบบไหนจากการถูกสาปแช่งใน ทุกๆวัน
ตื่นขึ้นมา ไอ้ลามก!
หุบปาก!
หลินเซียว ข้าจะฆ่าเจ้า!
ยิ่งเสียงของเธอไม่แยแสมากเท่าไหร่ เสียงที่ชัดเจนของเธอก็ยิ่งมีเสน่ห์มากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอกําลังด่าหลินเซียว ความเย็นชาที่ติดตัวมาพร้อมกับความหวานก็เหมือนซันเดย์ เมื่อ คุณฟังครั้งเดียวคุณจะติดงอมแงม
แน่นอนว่าเอเลน่าไม่รู้ว่าหลินเซียวชอบคําด่าของเธอมากแค่ไหน ถ้าเธอรู้เธอจะไม่มีวันทําต่อ
ในขณะที่เธอกําลังคิดอะไรอยู่นั้นทันใดนั้นเอเลน่าก็เห็นเงาอยู่ด้านนอกประตู
“ ไอ้ลามกตามทันแล้ว!” เมื่อเธอเห็นหลินเซียวเข้ามาเธอก็รีบไปหาเจ้าของอีกครั้ง
หลังจากวางไอติม ในที่สุดเขาก็ทําซันเดย์ซิกเนเจอร์ที่หรูหราและอร่อยที่สุดของร้านเสร็จและส่งมอบให้เอเลน่า
“ขอบคุณ!”
เมื่อเธอเห็นซันเดย์ที่สวยงามนั้น มันดึงความหิวแบบดั้งเดิมที่สุดของเธอออกมารูม่านตาของเธอก็กลายเป็นร่องในแนวตั้งเหมือนตาแมว
ตามชื่อของมันนี่คือซันเดย์ที่หรูหราที่สุด มีไอศครีมสีขาวบริสุทธิ์อยู่ตรงกลางซึ่ง ราดด้วยซอสผลไม้ห้าสีที่แตกต่างกันเป็นประกายระยิบระยับราวกับสายรุ้ง ไม่เพียงแค่นั้นถ้วยยังเต็มไปด้วยผลไม้ที่ถูกจัดเรียงอย่างประณีตหลายชิ้นด้านบนประดับด้วยเชอร์รี่และสตรอเบอร์รี่ สีแดงสด มันดูเป็นศิลปะเกินไปที่จะกินด้วยซ้ํา
แต่เอเลน่าไม่มีอะไรจะรั้งเธอเข้ารับซันเดย์ถอดช้อนแล้วเดินตรงไปที่มัน!
ความหนาวเย็นทําให้ลิ้นของเธอชาเล็กน้อย แต่อาการชานั้นได้รับการบรรเทาอย่างรวดเร็วด้วยความหวานของซอส ในขณะที่เธอกินสตรอเบอร์รี่สดน้ําผลไม้ก็ผสมเข้ากับซอสและซึมเข้าสู่ไอศกรีมเนื้อเนียนนุ่มลิ้นของเธอเต็มไปด้วยความหวานที่เข้มข้น
มันอร่อยมาก!
เอเลน่าเอาแต่คิดถึงเรื่องนั้น แต่ก็ลืมเรื่องสําคัญอีกสองเรื่อง …
สําหรับหนึ่งเธอยังไม่เคยจ่ายเงิน
“ ฮ่าๆ มันดีใช่มั้ย”
เมื่อเขาเห็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขของเธอ เจ้าของก็ได้รับผลกระทบเช่นกันและเกือบจะรู้สึกแย่ที่ขอเงินจากเธอ
แต่ความสุขเป็นเรื่องหนึ่งธุรกิจเป็นอีกอย่างหนึ่ง
“ หนึ่งเหรียญทองขอบคุณที่มาอุดหนุน”
“ เอ่อ…”
เอเลน่ากําลังจะกัดอีกครั้งเมื่อเธอสั่นสะท้านจากสิ่งที่เจ้าของพูด เธอจําได้ว่าเธอไม่มีเงินเลยและแทบจะทําช้อนหล่น
ในที่สุดเจ้าของก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
เธอบอกว่าเธอกําลังซื้อไอศกรีมใส่ผลไม้ให้เจ้านายของเธอทําไมเธอถึงกินครั้งแรก?
ในขณะที่เอเลน่ากําลังลังเลเธอจําสิ่งสําคัญประการที่สองได้ ..
“ เอเลน่า เจ้า”
เอเลน่ารู้ดีว่าเสียงขี้เกียจนั้นเป็นสิ่งที่ผิดแน่นอนหลินเซียว ถ้าเขาจับได้ว่าเธอซื้อไอศกรีมเขาจะลงโทษเธอด้วยการเล่นวิปริตทุกรูปแบบ เธอไม่อยากถูกเขาเอาเปรียบ!
ใช่! เธอใช้วิธีนั้นได้!
“ เจ้าไม่มีเงินเหรอ?” เจ้าของเหล่มองเอเลน่า
“ นะ นายท่าน!” ทันใดนั้นเอเลน่าก็ตะโกนขึ้น
“ เอ๊ะ? อะไรนะ?”
หลินเซียวรีบเข้ามาเมื่อเขาได้ยินเธอเรียกเขา คิดว่าเอเลน่ากําลังมารับและเมื่อเขาเข้ามาเขาก็ชนเข้ากับเอเลน่า
ไม่ แต่เอเลน่าจงใจชนเขา!
“ เขาเป็นนายของข้า ขอเงินเขา!”
“อะไรนะ?”
เจ้าของมองว่าสาวสวยคนนั้นถือถ้วยอย่างระมัดระวังในขณะที่ชนเข้ากับเจ้าหนูจนเกือบจะล้มเขา
นั่นยังไม่สิ้นสุดโดยไม่ต้องรอคําตอบ เธอกระทืบเท้าของเขาทําให้เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดจากนั้นก็ไถลไปใต้อ้อมแขนของเขา
“ หลินเซียวอย่าลืมจ่าย! ฮิฮิ.”
เอเลน่าหัวเราะอย่างมีความสุขขณะที่เธอกระโดดหนีอย่างร่าเริงในขณะที่กินไอศครีมไม่นานเธอก็หายไปจากสายตา
“ ยัยแมวขี้ตะกละ! ข้า…”
หลินเซียวอดทนต่อความเจ็บปวดอย่างโกรธแค้นและกําลังจะไล่ตามเธอ
แต่น่าเสียดายที่เขาไม่เร็วพอ
“ หยุดตรงนั้น!
เจ้าของรีบกระโดดออกมาจากหลังเคาน์เตอร์เนื่องจากเขาจับเด็กผู้หญิงไม่ได้ เขาจึงจับเสี้อผ้าของหลินเซียวได้เท่านั้น
“ จ่าย!”
“ทําไม? ข้าไม่ได้กินซันเดย์!”
“ เธอเป็นสาวใช้ของเจ้าดังนั้นเจ้าจะต้องจ่ายเงินให้เธอในฐานะเจ้านาย เป็นเรื่องปกติ!”
“ เอ่อ…” หลินเซียวพูดไม่ออก
เอเลน่าหนีไปแล้วเขาถือไก่และผลไม้ เจ้าของก็จับเสื้อผ้าของเขาไม่มีทางที่เขาจะตามทัน
“ โอเคโอเค.เท่าไหร่”
“ หนึ่งเหรียญทอง”
“ ฮะ? เจ้าพูดอะไร? หนึ่งเหรียญทองสําหรับไอศกรีมบ้านี้? ทําไมเจ้าไม่ไปปล้นใครสักคน!?”
“ ไอ้สารเลวเจ้ารู้อะไร? นั่นคือซันเดย์ที่หรูหราที่สุดที่เรามี ไม่เพียงแต่มีผลไม้สดใหม่เท่านั้นครีมและซอสผลไม้ล้วนมีคุณภาพสูงและนําเข้าโดยตรงจากอาณษจักรก็อดแธม เหรียญทองหนึ่งเหรียญก็มีราคาถูกแล้ว!”
“ เดี๋ยวก่อน…เจ้าบอกว่าเธอสั่งที่หรูหราที่สุด?”
“ ถูกต้องหรูหราที่สุด แพงที่สุดและอร่อยที่สุด!
“ ไอ้เ**** ซื้อตัวแพงที่สุดอีกแล้ว! เอเลน่าแครอข้า ข้าจะปลดเจ้าลงและนวดอย่างรุนแรงไม่ไม่ใช่แค่นวดข้าจะรีดนมให้เจ้าแห้งแล้วดื่ม!”
หลินเซียวถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และโยนเหรียญทองให้เจ้าของจากกระเป๋าเงินที่เที่ยวเฉาจากนั้นก็วิ่งตามเอเลน่าอย่างบ้าคลั่ง
“ ชิ ช่างเป็นคู่ที่แปลกจริงๆ”
เจ้าของรู้สึกดีขึ้นมากหลังจากได้รับเงินเขาส่ายหัวและถอนหายใจขณะเดินกลับไปที่เคาน์เตอร์
“ ไอศครีมที่ผู้หญิงเพิ่งซื้อมาก่อนหน้านี้ขอให้ข้าด้วย”
มีลูกค้าใหม่เข้ามา
เจ้าของตอบสนองต่อเสียงที่สง่างามและมีเสน่ห์นั้นอย่างไม่อดทน
“ ซันเดย์ห้าสีหรูหรา นี้หนึ่งเหรียญทอง”
“ ฮ่าๆโอเค”
กระเป๋าใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยเหรียญทองรั่วไหลเปิดต่อหน้าเจ้าของ
คอมเม้นต์