นิยาย Supreme Uprising บทที่ 105: นายนักเรียนทุนของรัฐ

ไอคิวระดับสูงของหลิวหยุนหยางได้ทํางาน เขาเข้าใจทันทีว่าหัวหน้าผู้สอนลู่ หมายถึงอะไร

จริง ๆ แล้วหลิวหยุนหยางเป็นเพียงสมาชิกของทีม เขาจะช่วยสมาชิกกําลังหลัก และเสริมกาลังของพวกเขาเมื่อพวกเขาวิ่งออกไป

นั่นหมายความว่าหลิวหยุนหยางแทบจะเทียบเท่ากับแบตเตอรี่จริง ๆ

“เจ้าจะไม่แพ้หรอก จากนี้ไปเจ้าจะเป็นนักเรียนทุนของรัฐ ตราบใดที่เจ้าสามาร ถบรรลุเป้าหมาย เจ้าจะกลายเป็นวีรบุรุษของ 13 เมืองตะวันออก ”

หัวหน้าผู้สอนลู่ตบที่ไหล่หลิวหยุนหยาง “เจ้าต้องพาข้าออกไปทานอาหารเย็นนะ นายนักเรียนทุนของรัฐ!”

หลิวหยุนหยางคิดว่าสิ่งที่หัวหน้าผู้สอนลู่พูดนั้นสมเหตุสมผลมาก ดังนั้นเขาจึงไม่ เข้าใจว่าทําไมเขาถึงรู้สึกไม่พอใจเมื่อเขาได้ยินมัน

“โอ้ ข้าเกือบลืมไปแล้ว นี่คือชุดของเทคนิคร่างกายที่เจ้าสามารถเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการอยู่รอดของเจ้า เจ้ามีของดีจริงๆ ถ้าเทคนิคชุดนี้เป็นของคนอื่น มันจะมีราคาอย่างน้อยหนึ่งพันล้านดาหยวน”

ในขณะที่เขาพูดไดรฟ์ยูเอสบีก็ปรากฏในมือของหัวหน้าอาจารย์สู่

มันเป็นไดรฟ์ยูเอสบีจริง หลิวหยุนหยางคิดว่าจะมีเหมือนคู่มือ “ศิลปะลับของการมีอายุยืนยาวของราชาที่อ่อนเยาว์” แต่จริงๆแล้วมันกลับกลายเป็นไดรฟ์ยูเอสบี

หัวหน้าผู้สอนลู่ชอบหน้าตาของหลิวหยุนหยางอย่างมาก เขาหัวเราะเบา ๆ ในขณะที่เขาอธิบายว่า “นี่คือขั้นตอนการเคลื่อนไหวมังกรเก้าสวรรค์ของเทพเจ้าการต่อสู้ ไม่เพียงแต่จะรวดเร็ว แต่เจ้ายังสามารถใช้เพื่อหลบเลี่ยงการโจมตีได้อีกด้วย แม้ว่าเจ้าจะได้รับการคุ้มครองในระหว่างการแลกเปลี่ยนครั้งนี้ เจ้าก็ควรจําไว้ว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงหมายถึงการแข็งแกร่งในตัวของเจ้า”

เมื่อหลิวหยุนหยางได้ยินว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเทคนิคการต่อสู้ร่างกายของหลิวไค เขาได้ไดร์ฟยูเอสบีอย่างไม่เป็นทางการ และเผชิญหน้ากับหัวหน้าผู้สอนลู่ “ท่านครับ ผู้อื่นจากกองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้นจะเข้าร่วมในการแลกเปลี่ยนนี้หรือไม่?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! เราไม่ได้พูดถึงกองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้นเท่านั้นนะ นักเรียนทุนของรัฐจะเป็นผู้มีส่วนร่วมเพียงคนเดียวในนามของแปดกองทัพแห่งตะวันออกอีกด้วย”

หัวหน้าผู้สอนลุ่มองด้วยความเคารพ ในขณะที่เขาพูดว่า “คนอื่น ๆ ล้วนเป็นอัจฉริยะที่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีมาตั้งแต่อายุยังน้อยมาก พวกเขาเป็นชนชั้นสูงที่แท้จริงของ 13 เมืองตะวันออก!”

ดูแลเป็นอย่างดีตั้งแต่อายุยังน้อยมาก? ชนชั้นสูงที่แท้จริง? ค่าเหล่านี้ทําให้หลิวหยุนหยางรู้ได้อย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้น

หลิวหยุนหยาง และนักสู้คนอื่น ๆ ที่ประกอบขึ้นเป็นชนชั้นสูงของกองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้นนั้นเป็นนักสู้ที่ดีที่สุดที่ถูกเลือกในหมู่คนทั่วไป ในทางกลับกัน ผู้คนที่หัวหน้าผู้สอนลูก่าลังพูดถึงได้รับการฝึกฝนพิเศษนับตั้งแต่พวกเขาเกิด

เป็นผลให้พวกเขาพิเศษมากยิ่งขึ้น!

แสงแดดส่องหลิวหยุนหยางผ่านหน้าต่างเล็ก ๆ ของเครื่องบินทําให้เขารู้สึกเชื่องซึม

สภาพแวดล้อมนี้สบายมากจนเหมาะสําหรับการนอนหลับ

ปัจจุบันหลิวหยุนหยางได้พักอย่างสะดวกสบายในห้องโดยสารชั้นหนึ่งของเครื่องบิน ในขณะที่เขาเดินทางไปยังสถานที่แลกเปลี่ยน ครั้งนี้อีเว้นท์จะจัดขึ้นที่เมืองโบราณที่หนึ่งในฐานที่มั่น 37 แห่งของมนุษยชาติ

“การขึ้นเครื่องบินค่อนข้างน่าเบื่อจริงๆ ข้าได้ยินมาว่าก่อนที่จะมีโลกาวินาศ ห้องโดยสารชั้นหนึ่งก็มีสัญญาณเครือข่าย ไม่งั้นตอนนี้คงจะมีอะไรจะให้ทําอย่างแน่นอน

เด็กสาวที่มีหน้าหวานเหลือบมองไปที่หลิวหยุนหยางด้วยดวงตาที่อ่อนโยน และยิ้มอย่างแผ่วเบา “ถ้าเจ้าไม่มีอะไรทํา ข้ามีหนังสือบางเล่มที่เจ้าสามารถอ่านได้ มันจะช่วยให้เวลาผ่านไปเร็วขึ้น”

เช่นเดียวกับหลิวหยุนหยาง หลิงยู่ปิงเป็นเหมือนมหาอํานาจของคนรุ่นใหม่ที่จะเป็นตัวแทนของ 13 เมืองทางตะวันออกในการแข่งขันครั้งนี้ ตามที่เธอพูด เธอมาจากศูนย์วิจัยที่ไร้ความคิด

ถูกต้อง, ศูนย์วิจัยไม่ได้เรียกว่าไร้รูปแบบ แต่เรียกว่าไร้ความคิด

หลังจากฟังการสนทนาของหลิงยู่ปิงกับคนอื่น ๆ หลิวหยุนหยางก็พบว่าเธอเป็นปรมาจารย์พลังจิตระดับสาม

หลิวหยุนหยางรู้สึกดีใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินสิ่งนี้ อย่างไรก็ตามพลังจิตใจของเขาก็ไม่ได้โทรมเช่นกัน เขาแค่อยากจะหาปรมาจารย์ทางจิตเพื่อแลกเปลี่ยนค่าแนะนํา
ด้วย

หลายคนเชื่อว่าปรมาจารย์ทางจิตนั้นหยิ่งมาก แต่หลังจากโต้ตอบกับหลิงยู่ปิงแล้วหลิวหยุนหยางก็ตระหนักว่าเธอไม่ใช่

เธอปฏิบัติกับเขาได้ค่อนข้างดี เธอดูเหมือนจะไม่ได้มีอารมณ์ไม่ดี หรือหยิ่ง และเธอก็ช่วยเขาได้หลายอย่างด้วยความสมัครใจ

หญิงสาวอย่างเธอที่มีทั้งความสวยงาม และความสามารถ ด้วยสถานะที่ไม่ด้อยไปกว่าตัวเขาเองที่พูดและกระทําในลักษณะที่น่ารักซึ่งทําให้จิตใจของผู้คนผ่อนคลายลงได้ยากมาก

หากหลิวหยุนหยาได้รับการรักษาแบบนี้เขาจะต้องจ่ายตามราคา

ตัวอย่างเช่นเขาจะให้หมัดพิเศษหรือสองครั้งในระหว่างการแข่งขันซึ่งเป็นสิ่งที่เธอต้องการ

“ขอบคุณ คุณหลิง ข้าจะลองดู” แม้ว่าหลิวหยุนหยางไม่ต้องการอ่านหนังสือจริงๆ แต่เขาก็ยังยอมรับการกระทําที่ดีของหลิงยู่ปิง

เมื่อเธอมอบหนังสือให้เขาเขาก็ตะลึงงัน เขาคาดว่าในฐานะที่เป็นปรมาจารย์ทางจิต หลิงยู่ปิงจะอ่านหนังสือที่จะช่วยเพิ่มความสามารถทางจิตของเธอ เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รับมอบหนังสือชุดหนึ่งที่ชื่อ “10,000 เหตุผล”

“10,000 เหตุผล”

หลิงยู่ปิงกระพริบไปที่หลิวหยุนหยางด้วยดวงตาอันงดงามของเธอขณะที่เธอยิ้ม “การฝึกฝนเป็นสิ่งที่สร้างความตึงเครียดให้กับจิตใจ ดังนั้นข้าจึงชอบอ่านหนังสือประเภทนี้ในเวลาว่างของข้า”

หลิวหยินหยางรู้สึกเหมือนน้ําตากาลังจะเริ่มอาบแก้มของเขา เขาไม่รู้จะพูดอะไรจริง ๆ เขาจึงพลิกดูหนังสือ

“ท่านคะ ท่านผู้นั้นส่งเครื่องดื่มให้ค่ะ!”พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินที่น่ารักในชุดสีแดงพูดอย่างสุภาพขณะที่เธอส่งถ้วยให้หลิวหยุนหยาง

ต้องขอบคุณพลังจิตใจของเขาในปัจจุบันที่ทําให้หลิวหยุนหยางสามารถสัมผัสถึงพลังงานที่มีอยู่ในเครื่องดื่ม

เมื่อเขามองไปในทิศทางที่ผู้ดูแลการบินชี้ไป เขาก็เห็นชายอ้วนพยักหน้าให้เขา

โดยปกติแล้ว อ้วนจัวจะเป็นคนขี้เหนียว เขาไม่เคยปฏิบัติต่อข้ากับการจิบเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพ X-3 แต่ตอนนี้เขากลับกลายเป็นให้เจ้าเช่นนี้ ข้าแน่ใจว่าเขาไม่มีความ
ตั้งใจดี ”

หลองยู่ปิงมองไปที่ชายอ้วนด้วยเสียงครวญคราง “เจ้าคิดว่าคนอย่างเขาจะได้มีแฟนหรือไม่?”

หลิวหยุนหยางไม่รู้วิธีตอบสนอง ดังนั้นเขาจึงหัวเราะเบา ๆ และยอมรับเครื่องดื่ม ทันทีที่เขาดื่มค่าหนึ่งความรู้สึกสบาย ๆ จะถูกชะล้างผ่านร่างกายของเขา

หลิงยู่ปิงดูเหมือนจะไม่อิจฉาที่ว่าเขามีอาหารเสริมที่ส่งเสริมร่างกาย
เมื่อหลิวหยุนหยางยิ้มไปที่อ้วนจัว ชายคนนั้นก็ยิ้มอย่างพอใจ

แม้ว่าอ้วนจัวจะค่อนข้างสุภาพต่อเขา แต่หลิวหยุนหยางก็ไม่กล้าที่จะประมาท ไอ้หนุ่มนี้ได้แนะนําตัวเองว่าเป็นคนที่ปลูกแหล่งกาเนิดระบบลมระดับหนึ่ง

นอกจากนี้ก่อนที่พวกเขาจะขึ้นเครื่องบินเขาได้บอก หลิวหยุนหยางว่าจะมีการลอบสังหารสายเลือดศักดิ์สิทธิ์ และถูกกาหนดให้ประสบความสําเร็จ ดังนั้นหลิวหยุนหยางจึงควรตามหาเขาถ้าเขามีปัญหา

หลิวหยุนหยางเพิ่งจะดื่มเสร็จ เมื่อพนักงานต้อนรับที่สวยงามเดินมาอีกครั้ง คราวนี้เธอกําลังถืออินทผาลัมสีแดงสดหลายลูกในมือของเธอ

“อินทผาลัมไฟ!”ดวงตาของหลิงยู่ปิงดูเหมือนจะเปล่งประกาย

“ตัวอย่างนี้มาจากสุภาพบุรุษตรงนั้น คุณหลิว เขาบอกว่าเขาไม่ได้น่าพวกเขามาเที่ยวครั้งนี้ แต่เขาจะให้หนึ่งกิโลกรัมเมื่อเรากลับ!”พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินบอกหลิวหยุนหยางด้วยความเคารพ

เด็กหญิงผู้ซึ่งเป็นผู้ดูแลบนเครื่องบินไม่กล้าที่สามารถบินระหว่างภูมิภาคตะวันออก และตะวันตกของดาพันธมิตรไม่ใช่คนโง่เง่าที่สุด จริง ๆ แล้วเธอคิดว่าค่อนข้างมีประสบการณ์และมีความรู้

แม้ว่าเธอจะได้รับฟังการบรรยายสรุปเกี่ยวกับสถานะของหลิวหยุนหยาง และผู้โดยสารคนอื่น ๆ เธอคาดว่าอัจฉริยะเหล่านี้จะไม่สามารถเห็นตัวต่อตัวได้ ไม่คาดคิดเลยว่าเธอจะเจอใครบางคนอย่างหลิวหยุนหยาง

ดูเหมือนว่าทุกคนเป็นมิตรกับเขาจริงๆ

เด็กหญิงมองดูเขาอย่างใกล้ชิด เขาสวมเสื้อผ้าธรรมดาและใบหน้าของเขาสะอาด แม้ว่าเขาจะยิ้ม แต่เขาก็ไม่พูดมากนัก อย่างไรก็ตามใบหน้าของเขาก็ยังคงเป็นที่ชื่น
ชอบ

เขาอาจจะเป็นราชาในตํานานที่ทําให้ทุกคนรอบตัวเขา ยอมจงรักภักดีต่อเขาด้วย แปรงบนมือของเขาหรือไม่?

หลิวหยุนหยางยิ้มให้ชายหนุ่มทางซ้ายเพื่อแสดงความขอบคุณ เมื่อชายหนุ่มเห็นหลิวหยนหยางยิ้มให้เขา ใบหน้าที่แข็งกระด้างของเขาก็ยิ้มออก