S.P.P: บทที่ 348: พันธมิตรเป็นตาย!

“ราชาเนปจูนจากเกาะเงือกนั้นต้องการคุยกับท่านเป็นการส่วนตัว”
ในตอนนั้นเองซาโลก็ได้กล่าวรายงานออกมาในทันที

“ราชาเนปจูน?”

ฟังจากน้ําเสียงของโรแกนแล้วดูเหมือนว่าเขา กําลังยิ้มอยู่

“ถ้างั้นนายก็เอาหอยทากสื่อสารของนายไปให้ กับเขาซะ”

เมื่อได้ยินดังนั้นซาโลก็ได้เดินกลับเข้าในห้อง ที่ราชาเนปจูนอยู่พร้อมกับหอยทากสื่อสารของ เขา

ราชาเนปจูนนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยความรอคอย และความร้อนใจ แต่เมื่อเห็นร่างของซาโล เขาก็ได้สํารวมท่าทางกลับมาในทันที

“ราชาเนปจูน,ราชาของข้านั้นตกลงที่จะคุยกับท่าน”

ซาโลได้เดินเข้ามาหาราชาเนปจูนพร้อมกับนําหอยทากสื่อสารมาวางไว้บนโต๊ะ

“นั้นยอดไปเลย!”
เมื่อได้ยินดังนั้นราชาเนปจูนก็ได้ยกยิ้มขึ้นมาในทันที

แน่นอนว่าตัวเขานั้นย่อมรู้ดีถึงพลังอํานาจความแข็งแกร่งของอาณาจักรบารุตเป็นอย่างดี จะกล่าวว่าอาณาจักรบารุตนั่นคือราชาของทะเลเวสต์บลูก็ไม่ได้เกินจริงเลยแม้แต่น้อย ถ้าเขาสามารถได้รับการสนับสนุนจากอีกฝ่ายละก็เกาะเงือกจะต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน

บางที่ความปรารถนาของบรรพบุรุษที่เคยกล่าวเอาไว้ในอดีต อาจจะกลายเป็นจริงขึ้นมาก็ได้!

เขาหันไปมองที่หอยทากสื่อสารตัวน้อยที่วางอยู่บนโต๊ะก่อนที่จะสูดหายใจเข้าและกล่าวออกมาด้วยความเคร่งขรึม

“เราควรจะเรียกท่านว่าอะไรดีราชาแห่งอาณาจักรบารุต?”

เมื่อได้ยินดังนั้นหอยทากสื่อสารตัวน้อยก็ได้ยกยิ้มขึ้นมาและกล่าวออกมาว่า

“พวกเราคุยกันก่อนดีกว่าเพราะว่าอีกไม่นานท่านก็จะได้รู้เอง”

“เรื่องแรกเราขอขอบคุณท่านมากที่ให้การสนับสนุนพวกเราเกาะเงือก และเรื่องที่สองนั่นก็คือ เรื่องที่เราต้องการที่จะปรึกษาท่าน”

ราชาเนปจูนได้กล่าวออกมาอย่างตรงไปตรงมา

มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสําหรับเขาในการมายังที่แห่งนี้ เนื่องด้วยตัวตนของเขามันอาจจะทําให้เกิดภัยร้ายที่คาดไม่ถึงขึ้นมาได้

“มนุษย์เงือกและมนุษย์นั้นเป็นส่วนหนึ่งของโลกใบนี้ ไม่ว่าจะแตกต่างกันมากเพียงใดแต่ทุกสิ่งล้วนสามารถอยู่ร่วมกันได้ ช่วยบอกข้าหน่อยได้ไหมว่าเรื่องที่ท่านต้องการปรึกษาคือเรื่องอะไร?”

หอยทากสื่อสารได้ปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาและกล่าวออกมาเสียงดัง

เหตุผลที่ซาโลพูดออกไปแบบนั้นในการประชุม นั่นก็เพราะว่าโรแกนเองก็สนับสนุนในการอยู่ร่วมกันของมนุษย์และมนุษย์เงือกเช่นกัน แต่ถ้าพูดมันออกไปตรงๆละก็อาณาจักรบารุตอาจจะต้องเผชิญกับแรงกดดันที่หนักหน่วงจากหลายประเทศทั่วโลก

“เป็นไปได้พวกเราเกาะเงือกต้องการที่จะทําการค้ากับอาณาจักรบารุตและเป็นพันธมิตรกัน ไม่ทราบว่ามันพอจะเป็นไปได้หรือไม่!?”

ราชาเนปจูนได้กล่าวออกมาด้วยน้ําเสียงที่หนักแน่น

แม้แต่ซาโลเองก็ยังอดที่จะรู้สึกประหลาดใจไม่ได้ เนื่องจากสถานะของเกาะเงือกทําให้พวกเขาแทบจะไม่ติดต่อกับผู้คนที่โลกภายนอกเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นในตอนที่ได้ยินคําพูดของราชาเนปจูน ซาโลถึงได้รู้สึกประหลาดใจ

“โอ้? พันธมิตรงั้นหรอ?”

ใบหน้าของหอยทากสื่อสารได้ปรากฏรอยยิ้มขึ้นมา

“เท่าที่ฉันรู้มาไม่ใช่ว่าเกาะเงือกเป็นเกาะอาณาเขตของหนวดขาวไม่ใช่งั้นหรอ? ธงที่โบกสะบัดอยู่บนเกาะของท่านมันไม่ใช่ธงของกลุ่มโจรสลัดหนวดขาวงั้นหรอ?”

“เราราชาขอเป็นตัวแทนของเกาะเงือกในการเป็นพันธมิตรของเราทั้งสอง มันคงจะไม่เป็นปัญหาอะไรใช่ไหม?”

การแสดงออกของราชาเนปจูนนั้นดูสงบมาก แถมเขายังตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว

“เกาะเงือกของเรานั้นจําเป็นต้องได้รับการคุ้มครองจากหนวดขาว มิฉะนั้นละก็เสถียรภาพของเกาะเงือกจะต้องพังทลายอย่างแน่นอน”

ราชาเนปจนได้กล่าวและถอนหายใจออกมา

“เพราะฉะนั้นเราเชื่อว่าผู้คนบนเกาะ จะต้องไม่คัดค้านการเป็นพันธมิตรกันของเราทั้งสองอย่างแน่นอน!”

“งั้นหรอ?”

ในตอนนี้การแสดงออกของหอยทากสื่อสารของโรแกนดูจะสนใจในสิ่งที่ราชาเนปจูนพูดมาก

ทันใดนั้นเองเสียงของเขาก็ได้ดังขึ้นมาอีกครั้ง

“ถ้าข้าจะบอกว่าข้าต้องการให้ท่านปลดธงของหนวดขาวออกท่านคิดว่าไง?”

“อะไรนะ!?”

ราชาเนปจูนดูจะตกใจมากในตอนนั้นเองเขาก็ได้ลุกขึ้นยืนและกระแทกมือของเขาลงไปที่โต๊ะในทันที

“ปลดธงของหนวดขาวออกงั้นหรอ?”

“เจ้ารู้ไหมว่าเจ้าพูดอะไรออกมา!?”

การปลดธงของหนวดขาวออกจากเกาะเงือกนั่นมันก็หมายความว่าพวกเขานั้นไม่ได้อยู่ภายใต้ร่มเงาของหนวดขาวอีกต่อไปแล้ว และเมื่อเวลานั้นมาถึงเหล่าโจรสลัดที่รอฉวยโอกาสอยู่จะต้องไม่ปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดลอยไปอย่างแน่นอน และถ้ามันเกิดขึ้นจริงละก็มนุษย์เงือกจะต้องจบสิ้นอย่างแน่นอน

“ถ้าท่านเห็นด้วยอาณาจักรบารุตของข้า ก็พร้อมที่จะร่วมหัวจมท้ายไปพร้อมกับท่านและกลายเป็นพันมิตรเป็นตาย!”

“ข้าคิดว่าท่านคงจะรู้ความหมายของมันดีนะ”
โรแกนได้กล่าวตอบออกมาอย่างใจเย็น

รูม่านตาของราชาเนปจูนได้หดแคบลงในทันที ความหมายในคําพูดของโรแกนนั้นชัดเจนอยู่แล้ว

พันธมิตรเป็นตายนั่นคือพันธมิตรที่แท้จริง ถ้าเขาตอบตกลงละก็ในอนาคตทั้งสองก็จะกลายเป็นประเทศที่ประเทศน้องกัน และที่สําคัญไปกว่านั้นก็คือการผลักดันความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์เงือกและมนุษย์ไปอีกก้าวหนึ่ง

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่ความสัมพันธ์กับอาณาจักรเดียว แต่มันก็ยังแสดงให้เห็นว่ามนุษย์และมนุษย์เงือกนั้นสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติ

นี่เป็นสิ่งที่สําคัญเป็นอย่างยิ่งสําหรับพวกเขาเหล่ามนุษย์เงือก! ตราบใดที่สามารถพิสูจน์ให้โลกได้เห็นว่ามนุษย์เงือกและมนุษย์สามารถอยู่ร่วมกันได้จริงๆแล้วละก็เรื่องที่หารือกันในงานประชุมรีเวอรี่ก็จะพัฒนาไปในทิศทางที่เป็นประโยชน์ต่อเผ่ามนุษย์เงือก

และในตอนนั้นมนุษย์เงือกก็จะสามารถออกไปผจญโลกภายนอกได้จริงๆสักที!

ในตอนนี้เขากําลังรู้สึกลังเล

ต้องขอยอมรับตามตรงเลยว่าข้อเสนอของโรแกนนั้นน่าสนใจกว่าการคุ้มครองของหนวดขาวมาก เพราะในท้ายที่สุดแล้วก็ไม่มีใครรู้ว่าหนวดขาวซึ่งเป็นโจรสลัดจะสามารถอยู่บนโลกใบนี้ต่อไปได้อีกนานแค่ไหน อย่างไรก็ตามถ้าพวกเขาทั้งสองกลายเป็นพันธมิตรเป็นตายกันจริงๆละก็ มันหมายความต่อไปในอนาคตเกาะเงือกก็จะยังสามารถรักษาเสถียรภาพและความมั่นคงเอาไว้ได้ และยังสามารถรับประกันความปลอดภัยของเผ่าพันธุ์มนุษย์เงือกได้อีกด้วย

และที่ยิ่งไปกว่านั้นก็คือพลังอํานาจอันน่าเกรงขามของอาณาจักรบารุต ถ้าพวกเขาทั้งสองกลายเป็นประเทศที่ประเทศน้องกันขึ้นมาจริงๆละก็ต่อให้เกาะมนุษย์เงือกตกอยู่ในอันตรายแต่อีกฝ่ายก็จะยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเกาะเงือกอย่างแน่นอน

สิ่งที่เขาต้องเผชิญนั้นมีเพียงแค่แรงกดดันจากความโกรธของกลุ่มโจรสลัดหนวดขาวเท่านั้น

“ท่านคิดได้หรือยังว่าจะเอายังไง?”

เสียงของโรแกนนั้นสงบนิ่งเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คิดที่จะเร่งอีกฝ่ายแต่อย่างใด

“ต้องขอบอกเลยว่าข้อเสนอของท่านนั้นน่าสนใจมากจริงๆ”

ราชาเนปจูนได้กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น

“แต่ก็ไม่รู้ว่าเกาะเงือกของเราจะทนแรงกดดันจากกลุ่มโจรสลัดหนวดขาวได้หรือเปล่า”

“และอีกเรื่องที่เรารู้สึกสงสัยมากก็คืออาณาจักรบารุดของท่าน จะได้รับประโยชน์อะไรจากการเป็นพันธมิตรกับเกาะเงือกของเรา?”

เขาไม่ไร้เดียงสาถึงขนาดจะคิดว่าอีกฝ่ายจะเข้ามาช่วยเหลือเขาโดยที่ไม่ได้หวังอะไรตอบแทน แม้ว่าการเป็นพันธมิตรกันจะสามารถสร้างผลประโยชน์ให้กับเกาะเงือกได้อย่างชัดเจน แต่เขากลับไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายจะได้อะไรจากการเป็นพันธมิตรกับเกาะเงือกของเขา

“ราชาเนปจูนการได้เป็นพันมิตรแรกของเกาะเงือกนั้นมันเป็นอะไรที่น่าสนใจมากเลยนะรู้ไหม ในฐานะราชาท่านควรจะเข้าใจมันเป็นอย่างดี”

โรแกนได้กล่าวออกมาอย่างช้าๆ

แน่นอนเขาไม่มีทางทําธุรกิจที่ไม่ได้กําไรอย่างแน่นอน เกาะเงือกนั้นเป็นเกาะที่มีบุคลากรที่มีความสามารถอยู่เป็นจํานวนมากและพวกเขาก็ไม่ เคยคิดที่จะเจริญสัมพันธ์กับโลกภายนอกเลยแม้ แต่น้อย ดังนั้นผลประโยชน์ที่โรแกนจะได้รับจาก พวกเขานั้นไม่ใช่น้อยๆเลย

แต่ดูเหมือนว่าราชาเนปจูนจะไม่รู้จริงๆ

“เขาจะได้รับผลประโยชน์อะไรกัน?