S.PP: บทที่ 396: งูยักษ์!

โรแกนได้พาเหล่าลูกเรือเดินสารวจบริเวณนี้ต่อเพื่อหาสิ่งที่ผิดปกติ

“โฮกกกกก!”

ในขณะที่พวกเขากําลังสํารวจที่แห่งนี้อยู่นั้นเองเสียงร้องคํารามของเออร์ดิงก็ได้ดังแทรกขึ้นมา

“ไอ้ลิงเวรนั้นมันกําลังทําอะไรของมัน?”

ชาร์โปลอสได้กล่าวออกมาด้วยความกังวล

ในเวลานี้เออร์ดิงนั้นกําลังร้องคํารามออกมาด้วยความเกรี้ยวกราดพร้อมกับดิ้นไปมาเพื่อทําลายเถาวัลย์ที่มัดร่างของมันอยู่แต่ไม่ว่ามันจะพยายามขนาดไหนมันก็ไม่สามารถทําลายเถาวัลย์ที่มัดร่างของมันได้

“ดูเหมือนว่ามันกําลังร้องเรียกหาพรรคพวกของมันอยู่”

โรแกนได้กล่าวตอบออกมาด้วยท่าที่เฉยชา

เหล่าลูกเรือต่างก็รู้สึกประหลาดใจพวกเขาไม่คิดเลยว่าลิงเวรนี้จะมีพฤติกรรมที่เหมือนกับมนุษย์ขนาดนี้

และหลังจากนั้นไม่นานภายในบริเวณโบราณสถานแชนโดร่าก็ได้ปรากฏเสียงการเคลื่อนไหวของฝูงสัตว์ขนาดใหญ่ดังขึ้นมา

ในเวลาต่อมาก็ได้ปรากฏร่างของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่นับสิบตัวโผล่ขึ้นมาปิดล้อมพวกโรแกนเอาไว้อยู่

ในหมู่พวกมันนั่นมีทั้งลิงยักษ์,เสื้อ,สิงโต,และอื่นๆอีกมากมาย ยกตัวอย่างเช่นหมีสีน้ำตาล พวกมันแต่ละตัวต่างก็เป็นสัตว์ที่มีขนาดใหญ่ส่วนสูงโดยเฉลี่ยของพวกมันนั้นสูงประมาณหกเมตร แต่แน่นอนว่าพวกมันไม่มีทางแข็งแกร่งเท่าลิงยักษ์เออร์ดังอย่างแน่นอน

เมื่อพวกมันปรากฏตัวออกมาพวกเขาก็อดที่จะรู้สึกตกใจไม่ได้จริงๆ

“ไม่แปลกเลยที่ตาแก่นั้นจะบอกว่าที่นี้เป็นเขตหวงห้าม”

เจสันได้กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม

“แน่นอนว่ากองกําลังของตาแก่นั้นไม่มีทางสู้กับพวกมันได้อย่างแน่นอน”

คล็อกโคไดล์ได้กล่าวและพ่นควันออกมา

แม้ว่าพวกมันจะดูแข็งแกร่งแต่พวกมันก็ไม่ใช่ปัญหาสําหรับพวกเขาเลยแม้แต่น้อย

“โฮกกกกก!”

เมื่อเหล่าพรรคพวกของมันปรากฏตัวขึ้นมามันก็ได้ยกยิ้มขึ้นมาด้วยความมั่นใจ

แต่ในเวลาต่อมามันก็ต้องหุบยิ้มลง

ในเวลานี้จ่าสัตว์เหล่านั้นก็ได้แสดงท่าทีหวาดกลัวขึ้นมาก่อนที่จะวิ่งหนีกลับเข้าไปในป่าอย่างรวดเร็ว

เพียงพริบตาเดียวร่างของพวกมันก็ได้หายไปจากสายตาของพวกเขา

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

ท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของพวกมันทําให้พวกเขารู้สึกงง

ในตอนนั้นเองโรแกนก็ได้มองลึกเข้าไปในป่าในเวลานี้ต้นไม่ใหญ่และหญ้าหนานั้นกําลังสันไหวดูเหมือนว่ากําลังมีตัวอะไรบางอย่างมุ่งหน้ามาทางนี้

“มีบางอย่างกําลังมาทางนี้!”

ในเวลานี้คนอื่นๆเองก็เริ่มสังเกตเห็นถึงความผิดปกติแล้ว

“โฮกกกกก!”

แม้แต่เออร์ดิงที่ถูกมัดอยู่นั้นก็กําลังดิ้นเพื่อหนีออกจากเถาวัลย์อย่างสุดชีวิต ดูเหมือนว่ามันจะรู้แล้วว่าตัวอะไรที่กําลังมุ่งหน้ามาทางนี้

ลูกเรือทุกคนต่างก็มองลึกเข้าไปในป่า

ในตอนนั้นเองจู่ๆต้นไม้และผืนหญ้าที่สั่นไหวก็ได้สงบลงพร้อมกับร่างของสัตว์ร้ายตัวนั้นที่หยุดเคลื่อนไหวลง

“จะมาก็มาสิวะ!”

ชาร์โปลอสได้ตะโกนออกมาด้วยความหงุดหงิด

เมื่อเสียงของเขาจบลงภายในป่าก็ได้ปรากฏดวงตาเย็นชาคู่หนึ่งก่อนที่จะเผยให้เห็นร่างกายขนาดมหึมาของมัน

“พระเจ้า,งูยักษ์!”

“เรื่องจริงงั้นหรอเนี่ย!”

รูปร่างของมันนั้นใหญ่โตจนพวกเขารู้สึกตกตะลึง

งูยักษ์ตนนั้นได้จ้องมองมาที่พวกเขาก่อนที่จะเผยฟันอันแหลมคมของมันออกมา

นี่คืองที่ก้าวข้ามขีดจํากัดทางกายภาพจนกลายเป็นสัตว์ประหลาดแววตาของมันทําให้พวกเขารู้สึกด้านชา

“ฟออออ!”

ทันใดนั้นเองมันก็เริ่มเคลื่อนไหว

“บูม!”

ร่างของมันได้ทะยานเข้ามาหาพวกโรแกนราวกับสายฟ้าฟาด

เมื่อเห็นดังนั้นเหล่าลูกเรือก็ได้ทําการกระโดดหลบและปิดล้อมร่างของงูยักษ์ในทันที

“ฟ่ออออ!”

ประเมินจากสายตาคร่าวๆงยักษ์ตัวนี้น่าจะมีความยาวของล่าตัวประมาณ 100 เมตร

โรแกนนั้นจําได้ว่าภายในท้องของงูยักษ์ตัวนี้นั้นได้เก็บซ่อนทองคําเอาไว้เป็นจํานวนมาก

แม้ว่าทองคําเหล่านั้นจะเป็นเพียงเศษเสี้ยวทองค่าจากแชนโดร่าแต่มันก็ไม่ใช่อะไรที่สามารถมองข้ามได้

และนับตั้งแต่ที่เขาเดินทางมาที่นี่เขาก็ได้ตัดสินใจเอาไว้แล้วว่าเขาจะเอาสมบัติทั้งหมดในที่แห่งนี้มาเป็นของเขา

ระบบนั้นต้องใช้เงินในการขับเคลื่อนเพราะฉะนั้นถ้าไม่มีเงินเขาก็ไม่สามารถทําอะไรได้

ในเวลานึ่งยักษ์ภายในสายตาของโรแกนนั้นได้เปลี่ยนไปเป็นกองทองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ในตอนนั้นเองโรแกนก็ได้หันไปสั่งเจสันที่อยู่ข้างๆในทันที

“เจสันเข้าไปในท้องของงูนั้นซะ!”

แม้ว่าคําสั่งของโรแกนจะฟังดูแปลกแต่เขาก็ยังคงปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด

เจสันได้ปลดปล่อยเดินชมจันทร์และเพียงแค่พริบตาเดียวเขาก็ได้มาถึงยังตําแหน่งที่งูตัวนั้นอยู่

“ให้ฉันจัดการเอง!”

ในตอนนั้นเองมังกรที่อยู่บนไหล่ของเจสันก็ได้กล่าวออกมา

“นายจะจัดการกับมันงั้นหรอ?”

เจสันได้กล่าวถามออกมา

“นายไม่รู้หรือไงว่าสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่แบบนี้หนะเป็นของโปรดของฉันเลยนะ”

ในเวลานี้ใบหน้าของมันดูตื่นเต้นมาก

“นายไหวแน่นะ?”

คําพูดของเจสันนั้นทําให้กาเบรียลรู้สึกโมโห

“อย่าทํามาเป็นไม่รู้นะโว้ย,นายเองก็รู้ดีถึงความแข็งแกร่งของฉันไม่ใช่หรือไง!”

กาเบรียลได้ร้องคํารามออกมาพร้อมกับพุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า

ในเวลาต่อมาก็ได้ปรากฏเงาร่างของอะไรบางอย่างที่กําลังปกคลุมท้องฟ้าอยู่

“นั่นมันมังกรใช่ไหม!?”

ชาร์โปลอสได้ตะโกนออกมาด้วยความตกตะลึง

“นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน!?”

ดาซได้จ้องมองไปที่ร่างของกาเบรียลด้วยดวงตาที่สั่นไหว

สิ่งมีชีวิตในเทพนิยายมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน!?

หลังจากที่เขากลับมารวมตัวกับพวกโรแกนกาเบรียลก็ไม่เคยแสดงรูปลักษณ์ที่แท้จริงของมันออกมาเลยแม้แต่ครั้งเดียวจนทุกคนต่างก็คิดว่ามันเป็นเพียงแค่นกประหลาดตัวหนึ่งที่เจสันเลี้ยงเอาไว้

อย่างไรก็ตามเมื่อมันแสดงรูปลักษณ์ที่แท้จริงออกมาพวกเขาทุกคนต่างก็รู้สึกตกตะลึง

ร่างกายที่ใหญ่โตนับร้อยเมตร,กรงเล็บที่แหลมคม,ปีกที่เปี่ยมล้นไปด้วยพลังอํานาจ,และดวงตาที่ดุร้ายจนผู้คนรู้สึกสั่นสะท้าน

นี่คือมังกรของจริง!

“โฮกกกกกกกกก”

กาเบรียลได้อ้าปากพร้อมกับปลดปล่อยเปลวเพลิงปกคลุมไปทั่วทั้งชั้นฟ้าจนอุณหภูมิเปลี่ยนแปลง

รูปลักษณ์ที่ใหญ่โตและท่าทางที่น่าเกรงขามของกาเบรียลทําให้พวกเขารู้สึกตกตะลึง

แต่ในตอนนั้นเองก็ได้มีใครบางคนตะโกนขัดการโชว์ตัวที่อลังการของมัน

“กาเบรียลรีบๆจัดการกับงนั้นได้แล้ว!”

“โฮกกกกกก!”

บนท้องฟ้ากาเบรียลได้ร้องคารามและจ้องมองมาที่เจสันด้วยความโมโห

“ฉันละเกลียดนายจริงๆ!”

กาเบรียลได้กล่าวออกมาพร้อมกับพุ่งถลาลงมาเบื้องล่าง