นิยาย This Star is a bit Salty บทที่ 41 ตัวอย่างเพลงที่น่าตกใจ

เมื่อมาถึงในเมืองเขาก็เดินเข้าไปในห้องบันทึกเสียง

“เถ้าแก่ มาทําตัวอย่าง MIDI”

ครั้งนี้ หลี่หานยังคงเลือกที่จะทําด้วยตนเอง

อย่างไรก็ตาม สําหรับหลู่หานเพลงนี้ค่อนข้างที่จะแต่งยาก

ลองร้องไกด์หลายรอบจนพอใจจ่ายเงินแล้วก็หยิบตัวอย่างMIDIออกจาก ห้องบันทึกเสียง

ตอนนั้นหลี่หานบอกหลัวเหิงว่าจะส่งตัวอย่างMIDIไปให้ในอีกหนึ่งสัปดาห์แต่นี่มันพึ่งจะผ่านไปได้แค่ 3 วันก็เสร็จแล้ว

อยู่ดีๆ ก็มีเสียงวีแชทเด้งเข้ามา

“พี่หลี่หานอีกไม่กี่วันฉันจะไปทําธุระที่เมืองสวินเซียนฉันขอเลี้ยงข้าวพี่ได้ไหม?”

เป็นแชทของเหอฉาน

มาทําธุระที่เมืองสวินเซียนงั้นเหรอ?

เลี้ยงข้าว?

ก็ได้

หล่หานตอบข้อความไปว่า“ได้สิ!แต่ฉันว่าฉันควรเลี้ยงข้าวเธอมากกว่านะเธอเป็นบรรณาธิการส่วนตัวของฉันฉันจะกล้าให้เธอเลี้ยงได้ไงล่ะ?”

“ได้! งั้นฉันขอบคุณพี่หลี่หานล่วงหน้านะไว้เจอกัน”

เหอฉานไม่ได้เสแสร้ง

“ฉันก็รอคอยที่จะได้เจอเธอเหมือนกัน”

รูปโปรไฟล์ในวีแชทของเหอฉานมีแค่รูปเดียวหลี่หานได้ดูแล้วรู้สึกว่าเป็นคนสวยมาก

หลี่หานไม่เกี่ยงที่จะพบเธอ
พบเธอ

หลังจากนั้นก็นั่งรถกลับเมือง

สี่วันต่อมา

หลี่หานส่งตัวอย่าง MIDI ไปให้หลัวเหิงและไม่ลืมที่จะส่งให้ซอวี่ฉิงด้วย

เหิงเตี้ยน

หลังจากที่หลัวเพิ่งตื่นนอนตอนเช้าเขาก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก

วันนี้เป็นวันที่ 7 แล้ว

ซึ่งหมายความว่า หลี่หานสามารถส่ง MIDI มาในวันนี้ได้ตลอดเวลา

เพลงสรรเสริญชีวิตเยว์เฟย!

ทุกครั้งที่เขานึกถึงคําพูดของหลี่หานหลัวเพิ่งรู้สึกตื่นเต้นจนเลือดของเขาก็เดือดพล่านอย่างบอกไม่ถูก

วันนี้รู้สึกว่ามีพลังอย่างมากจนนั่งไม่ติดที่

เขาอดคิดไม่ได้ว่าเพลงที่หลี่หานทําออกมาจะออกมาเป็นยังไง?

ยิ่งคิดมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งนั่งไม่ติดเก้าอี้มากเท่านั้น

หลัวเหิงเป็นเช่นนี้ เหลียงเฉิงก็เป็นเช่นเดียวกัน

“ผู้กํากับหลัว หลังจากตื่นนอนวันนี้ผมตื่นเต้นอย่างอธิบายไม่ได้ ใจผมเองก็นิ่งไม่ลงคุณคิดว่าวันนี้หลี่หานจะส่งเพลงตัวอย่างมาเหรอ? ”

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ตามหลักแล้วหนึ่งสัปดาห์นั้นเร็วเกินไปแต่เนื่องจากเขาพูดว่างั้นวันนี้เขาอาจจะส่งมาก็ได้”

“ตอนนี้ฉันได้แต่หวังว่าเขาจะรีบส่งมา

“ฉันก็เหมือนกัน”

ขณะที่ทั้งสองกําลังพูดอยู่นั้นเสียงหนี้ก็ดังมาจากที่ไกลๆ

“เหล่าหลัว เสี่ยวเหลียงวันนี้เป็นวันที่เจ็ดแล้วหลี่หานส่งเพลงมารึยัง? ”

ตู้เพิ่งฮุยอยู่ที่นี่

เดิมที่เขาได้บอกกับถั่วเหิงแล้วหลังจากที่หลี่หานส่งตัวอย่างมา จะต้องแจ้งให้เขาทราบทันที

แต่ดูเหมือนเขาจะตื่นเต้นเหมือนกันจึงรีบเข้ามาอีกครั้งตั้งแต่เช้าตรู่

“เหล่าตู้ ข้ารับปากเจ้าแล้วไม่ใช่หรือ?หลังจากที่หลี่หานส่งตัวอย่างมาฉันจะบอกนายทันทีคุณมาที่นี่ทําไม?วันนี้เป็นวันที่เจ็ดแล้วน่าจะไม่เกินภายในสองวันนี้แหละ”

ตู้เพิ่งฮุยหัวเราะและกล่าวว่า”ไม่ใช่ว่าข้าไม่เชื่อนายแต่วันนี้ไม่มีอะไรทําก็เลยเข้ามาเฉยๆน่ะ ”

ลั่วเหิงเองก็ยิ้มเช่นกันเขาเข้าใจเรื่องนี้ดี

ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของถั่วเหิงก็ดังขึ้น

ทั้งสามคนต่างสั่นสะท้าน

“เหล่าหลัว ดูซิ ใครโทรมา? ใช่หลี่หานรึเปล่า? “ตู้เพิ่งฮุยกล่าวเสียงดังทันที

ขณะที่เขากําลังพูด ถั่วเหิงก็หยิบโทรศัพท์ออกมา

มองขึ้นไปที่หน้าจอ

หลี่หานโทรมาจริงๆ

ในเวลานี้ทั้งสามคนรู้สึกตื่นเต้นอย่างอธิบายไม่ถูก

พวกเขากังวลว่าหลี่หานจะโทรมาขอโทษแล้วให้รออีกสักสองสามวัน

“สวัสดี คุณหลี่หาน…”

หลัวเหิงรับสาย

ไม่นาน เสียงของลั่วเหิงก็เปลี่ยนเป็นตื่นเต้น”ตกลง ตกลง ขอบคุณ! ขอบคุณคุณหลี่หานมากครับ!ขอบคุณมาก!

เห็นได้ชัดว่าหลี่หานได้ส่งเพลงตัวอย่างมาแล้ว

ไม่ต้องกังวลอีกแล้ว

หลังจากวางสาย ทั้งสามคนก็อดที่จะประหลาดใจไม่ได้

ส่งมาจริงๆ!

ในที่สุด เพลงสรรเสริญเยว์เฟยก็เสร็จแล้ว?

ทั้งสามคนตั้งตารออย่างเป็นประวัติการณ์พวกเขารีบเดินเข้าไปใกล้ห้องออดิชั่นที่อยู่ไม่ไกลนัก

เมื่อเปิดกล่องจดหมายและเห็นชื่อเพลงทั้งสามคนก็รู้สึกว่าเลือดของพวกเขาเดือดพล่าน

เพลงสรรเสริญชีวิตเย่ว์เฟย

ทั้งสามคนกําหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว

ชื่อเพลงนี้เป็นคําอธิบายที่สมบูรณ์แบบที่สุดในชีวิตของเย่ว์เฟย

ดาวน์โหลดตัวอย่างลงในพีซีและคลิกเล่น

ในตอนต้นของโหมโรงเป็นเสียงแตรที่เศร้าโศก

ตามมาด้วยเสียงตะโกนนของเหล่าชายหนุ่มเลือดร้อนนับไม่ถ้วน

เศร้าโศกและกล้าหาญ!

ตั้งแต่เริ่มโหมโรงทั้งสามคนก็รู้สึกว่าเลือดของพวกเขาเดือดพล่าน

ราวกับว่าพวกเขาสามารถมองเห็นสนามรบชายหนุ่มเลือดร้อนนับไม่ถ้วนลังต่อสู้อย่างกล้าหาญเพื่อฆ่าศัตรู

เสียงแตร, เสียงตะโกนฆ่า,เสียงคํารามของม้าศึก!

สั่นสะเทือนไปทั้งร่างกาย

เพียงแค่โหมโรงก็ทําให้ทั้งสามคนมั่นใจว่าเพลงนี้เป็นเพลงสรรเสริญชีวิตของเย่ว์เฟยอย่างแน่นอน!

เพลงนี้จะแพร่กระจายไปทั่วทุกมุมของประเทศจีน

พวกเขาค้นพบสมบัติจริงๆ

ถัดไปก็เนื้อเพลง…

หลังจากฟังเนื้อเพลง พวกเขารู้สึกถึงท่วงทํานองที่น่าตกใจ ใบหน้าของทั้งสามคนต่างแดงก่ํา!

เมื่อเพลงจบลงทั้งสามคนยังคงตกตะลึง

ทั้งสามคนรู้ว่านี่เป็นเพียงตัวอย่าง MIDI เท่านั้นและผลลัพธ์ของมันเลวร้ายยิ่งกว่าของจริง

แต่เพียงเท่านี้ พวกเขาก็รู้สึกตกใจมากแล้ว

พวกเขาตั้งตารอเพลงนี้และเกือบจะแน่ใจว่าเพลงสรรเสริญชีวิตเย่ว์เฟยของหลี่หานจะต้องทําให้ทุกทิศสั่นสะท้านอย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้ พวกเขาพบว่าความคาดหวังก่อนหน้านี้ของพวกเขาต่ําเกินไป

เพลงนี้ดีกว่าที่เขาคาดหวังและจินตนาการไว้มาก

ท่วงทํานองอันน่าสะเทือนใจบรรยากาศอันแสนเศร้าโศกและน่าเกรงขามกลิ่นอายอันโอ่อ่าผสมกับความเศร้าขับร้องออกมาแค่ตํานานเย่ว์เฟย

ไม่เคยมีเพลงใดที่สามารถทําให้พวกเขาได้ยินครั้งแรกแล้วรู้สึกตกใจมากขนาดนี้อีกแล้ว

หลังจากนั้นสักพัก

หลัวเหิงกล่าวว่า “เสี่ยวเหลียงพวกเราจะไปที่เมืองสวินเซียนอีกครั้งเพื่อเซ็นสัญญากับหลู่หานและหารือเกี่ยวกับเรื่องการเป็นนักร้อง” ”

ถั่วเหิงตื่นเต้นมากที่ได้ฟังเพลงนี้การได้ฟังเพลงสรรเสริญชีวิตนี้ เขาคิดว่าเขา

โชคดีมาก

เหลียงเฉิงตอบตกลงอย่างต่อเนื่องเขาก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน

ตู้เพิ่งฮุยกล่าวว่า “เหล่าหลัว เสี่ยวเหลียงฉันก็อยากไปเหมือนกัน ฉันจะไปกับพวกนาย”

ถั่วเหิงไม่แปลกใจ แต่กล่าวว่า “เหล่าตู้นายะไปทําอะไร? ”

“ครั้งสุดท้ายที่คุณหลี่หานแต่งเพลงให้กับละครของฉันความทุกข์ของภูติ จิ้งจอกทําให้คะแนนบ็อกซ์ออฟฟิศนั้นดีกว่าที่ฉันคาดไว้มาก”ฉันอยากจะขอบคุณคุณหลี่หานต่อหน้าเสมอแต่ฉันไม่เคยมีโอกาสเลยตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว

ถั่วเหิงหัวเราะฮ่าๆ เขารู้ว่าตู้เพิ่งฮุยจะกล่าวเช่นนี้

หากตู้เพิ่งฮุยอยากไปด้วยกันแน่นอนว่าเขาจะไม่ปฏิเสธ