นิยาย รันนิ่งแมนกับระบบครองโลก : Running M…

ตอนที่ 68 โชคร้ายของการเต้นบัลเล่ต์

“ไปข้างหน้าเลย” ในตอนนี้ซ่งเจียเริ่มออกคําสั่งเฉินเฮ่อแต่สภาพของเฉินเฮอตอนนี้ทําให้ทุกคนสตั้นไปแป๊บหนึ่ง

กลายเป็นว่าผ้าปิดตาที่เขาสวมอยู่นั้นเป็นรูปปีศาจน้อยสีแดงตาส่อนกลมโตดูเอ๋อๆและตลกในเวลาเดียวกันทําให้พอเอามารวมกับใบหน้าที่มีรอยยิ้ แหยๆของเฉินเฮ่อมันก็ได้ช็อตที่ฮาขี้แตกขี้แตน

“ฮ่าฮ่าฮ่า…” เติ้งเขายิ้มและกุมท้อง

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า …” เจ๋งข่ายและหวังจู่หลานก็ขําตาม

ทีมสีแดงลู่เฟย เบบี้และโอดิ์ก็เริ่มหัวเราะ

“ไปข้างหน้าอีกหน่อยนะรุ่นน้อง” ซึ่งเจียเตือนเฉินเฮ่อเธอพยายามกั้นไม่ให้ตัวเองหัวเราะถึงยังไงพวกเขาก็เสียเวลาไปมาก

หลังจากที่เฉินเฮ่อเดินเข้าไปเล็กน้อยซ่งเจียก็ยังคงออกคําสั่ง

“หยุดๆ อย่าขยับ”

“เทน้ํา เทน้ํา!” ซึ่งเจียบอกเฉินเฮ่อเธอสั่งการข้างหน้าเขาอย่างใจเย็น

“ค่อยๆ รินน้ํา อ่า”

“เขา…เขาแค่มองตากันเหรอ” โอดี้บอกความจริงเกี่ยวกับเฉินเฮ่อในอี กด้านหนึ่ง

“ตาของเขา ไม่ใช้ที่ปิดตาแน่ๆ” โอดี้ยังคงเกรียนต่อไป

ตอนนี้มันดูเป็นแบบนั้นจริงๆผนวดกับรอยยิ้มของเฉินเฮ่อที่พอใจขณะริน

“นายไปทางขวาอีกนิดไปด้านหน้าอีกหนอยนะ” ซึ่งเจียยังคงกํากับอย่างใจเย็น

“ฮ่า ๆ ๆ ” ทุกคนหัวเราะอีกครั้งน้ําที่ตกลงมาในตอนนี้ทั้งหมดก็ไหลเข้ากางเกงของพี่ใหญ่กระทิงดําหลี่เฉินไม่สามารถมองฉากได้โดยตรง

ในเวลานี้เบบี้เดินมาที่ด้านข้างของเฉินเฮ่อเธอเหยียดนิ้วชี้ออกไปที่ตาของเขาแล้วยิ้มให้เฉินเฮ่อและถามว่า: “พี่กําลังมองหาอะไรอยู่หรอ?

“หยุดนะ หยุดเถอะ” ซึ่งเจียไม่รู้ว่าเธอเอาผ้าเช็ดหน้าที่ไหนมากั้นระหว่างเบบี้กับเฉินเฮ่อรวมถึงทุกคนรอบตัวเขาก็หัวเราะกันครั้งแล้วครั้งเล่าทั้งซีนนี้ฮาและแปลกเกินไป

ตอนนี้เองเฉินเฮ่อหน้าตาน่ารักสุดจะแบ่วโผล่ขึ้นมาเขาเอากาน้ําชามาเทิร์นไว้บนหัวเขาไม่ได้สนใจเกมแล้วขณะนี้เขาเอาแต่โพสท่า

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ”

“ฮ่า ๆ ๆ…” โอดี้ยังหัวเราะ

ลู่เฟยเริ่มเล่นกับเฉินเฮ่อ : “มันหล่อกว่านะ ถ้าโชว์ฟัน”
ลู่เฟยเปิดปากของเฉินเฮ่อและภาพที่ได้ก็ดูเอ๋อกว่าเดิมด้วยผ้าปิดตาสีแดงขนาดใหญ่ทุกคนฮาขี้แตกขี้แตนกันอีกครั้ง

“นั่นสินะท่านี้ก็ดีแล้ว”เบบี้หัวเราะพลางมองไปที่เฉินเฮ่อ

“เฉินเฮ่อนายเก่งมาก เราจะชนะแล้ว”ซึ่งเจียให้กําลังใจเฉินเฮ่อ กลายเป็นว่ากาน้ําชาในมือของเฉินเฮ่อนั้นเล็งไปที่แก้วบนหัวของหลี่เฉิน หลังจากสถานการณ์พลิกผันแปลกๆกาน้ําชาก็รินน้ําลงไปเรื่อยๆตอนนี้น้ําในแก้วของหลี่เฉินเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
“โย่ว มีใครสังเกตุบ้างทุกคนสนใจแต่ พี่เฉินเฮ่อไม่มีใครสนใจพี่หลี่เฉินเลยเขาถูกเมินสนิท” จู่ๆลู่เฟยบอกความจริงที่โหดร้ายกับสิ่งที่หลี่เฉินเผชิญตลอดมาการจมอยู่ในน้ําเป็นเรื่องที่น่าสงสารจริงๆ

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ” เบบี้หัวเราะดังลั่น

“ใช่ๆ กระทิงดําที่น่าจึงจําน”

ผมของหลี่เฉินเป็นประกายชุ่มชื้นทําให้ทั้งตัวเขาเหมือนซุปไก่ แต่โชคยังดีที่ตอนนี้น้ําใกล้เต็มแล้ว

ลู่เฟยเดินมาที่ด้านข้างของหลี่เฉิน :”ทุกคนโปรดมองไปที่เท้าขวาของหลี่เฉินเขาอยู่บนปลายเท้าของเขามาตลอดเพื่อรักษาตําแหน่งรับน้ําฮ่าฮ่า … ”

“ฮ่าฮ่าฮ่า … “ทุกคนหัวเราะกันกามค้างท่าทางของหลี่เฉินนั้นสิ้นหวังจริงๆ แต่เขาเอียงไปทางซ้ายอย่างน้อยสี่สิบห้าองศาเพื่อที่จะจับแก้วน้ําไว้แต่คนอาจล้มลงกับพื้นได้ทุกเมื่อ

“ฮ่าฮ่าฮ่า การเคลื่อนไหวนี้เหมือนกับการเคลื่อนไหวของบัลเล่ต์เลย” เบบี้ตอบพร้อมกับหัวเราะ

“ใช่ดูเหมือนการเคลื่อนไหวของบัลเล่ต์”หวังจู่หลานยังตอบด้วยเสียงฮาๆเจ้าหงส์น้อยที่กําลังจะโผลบินก็คือหลี่เฉิน

ทุกคนหัวเราะตลอดเวลา หลี่เฉินบังเอิญล้มลงเพราะแบกรับการกระทํานี้ไว้นานเกินไป

“อ๊ะ …” ทุกคนตกใจ

“โครม..”

หลี่เฉินพร้อมกับแก้วบนศีรษะและเก้าอี้ทั้งหมดตกลงพื้นน้ําในกระฉอกออกไปเกือบครึ่งโชคดีที่เขาเก็บแก้วไว้ในมือได้

“ว้าว…”

“อือ ก๊ากๆๆๆ …” ทุกคนร้องลั่น
“ฮ่า ๆ ๆ … ลุกขึ้น … ลุยต่อ”

ซ่งเจียดึงหลี่เฉินขึ้น

“กระทิงดําล้ม!!”

ผมของหลี่เฉินยุ่งเหยิงมานานเขาไม่ได้พูดอะไรเลยเพราะเขาไม่อยากพูดอะไรที่น่าอายแบบนี้อีกแล้ว

หลี่เฉินค่อยๆ นั่งบนเก้าอี้อีกครั้งและวางแก้วไว้บนศีรษะของเขา เฉินเฮ่อยังคงหลั่งน้ําในท่าทางที่หล่อเหลาของเขาและน้ําก็ไหลรินไปทั่วหลี่เฉินอย่างต่อเนื่อง

คราวนี้เขาก็ยังเขย่งปลายเท้าอยู่ดีรอบนี้หลี่เฉินแบะเท้าออกแล้วเขย่งปลายเท้าทั้งสองข้าง

“อย่าทําท่าแบบนี้สิครับ พี่หลี่เฉิน” ลู่เฟยเดือนอย่างใจดี

“เขาเหมือนสาวบัลเล่ต์เลย..”เบบี้ยังคงขํา

“ฮ่าฮ่าฮ่า …”

งเขา

หลี่เฉินไม่ได้พูด แต่สีหน้าของเขาสนุกสนานมากในตอนนี้เขาเหมือนรูปปั้ นบัลเล่ต์และยังคงรักษาท่าทางบัลเล่ต์ไว้อย่างนั้น

การไหลของน้ําถูกรดอีกครั้งและหลังจากไหลเพียงไม่กี่นาทีในที่สุดก็มาถึงเส้นสีแดง

“โอเค” ซึ่งเจียสรุปให้ลี่เฉินด้วยความดีใจ

“ในที่สุดมันก็จบแล้ว” ลี่เฉินพูดคําพูดที่ห่างหายไปนานพวกเขาผ่านด่านนี้ไปแล้วไปเล่นเกมต่อไปนี้จะเป็นการดูดนมด้วยหลอดเส้นยาว

“ดูดนมแล้ว” เติ้งเช่าพูดอย่างตื่นเต้น

คราวนี้เป็นเฉินเฮ่อที่ท้าให้ดูดนม

เฉินเฮ่อวิ่งไปที่หลอดเส้นยาวและเริ่มดูดเป็นครั้งแรก

“ฉุด.ๆ” เฉินเฮ่อยังคงดูดๆๆและเติ้งเช่าก็เอาผ้าปิดตาของเฉินเฮ่อมาใส่
“ฮ่า ๆ ๆ ” ทุกคนหัวเราะ

เติ้งเชาเริ่มปิดตาเฉินเฮ่อ เขาไม่สามารถหยุดการเคลื่อนไหวของเติ้งเขาได้เพราะเขาไม่สามารถปล่อยไปได้

พอเฉินเฮ่อใส่ผ้าปิดตาพิเศษแปลกๆ ของเขาทําให้รูปลักษณ์ของเขาแบ๊วยิ่งขึ้น

“มั่นคงเข้าไว้” ลู่เฟยหัวเราะพลางเตือนเฉินเฮ่อจากด้านข้าง

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า” ซึ่งเจียยังหัวเราะอย่างเกินจริงเธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อเห็นเฉินเฮ่อมองมาทุกคนไม่สนใจว่าเฉินเฮ่อดูดนมมากแค่ไหน

ในขณะนี้เฉินเฮ่อรู้สึกเหนื่อยและเริ่มหยุดดูดนมนิ้วของเขาเอุดที่ปากหลอดในขณะที่หายใจอย่างต่อเนื่อง หลังจากหายใจไม่กี่วินาทีเฉินเฮ่อดูดนมต่อ…