ท้าทายลิขิตสวรรค์ – ตอนที่ 58 อาจารย์น้อย

อ่านนิยายจีนเรื่อง ท้าทายลิขิตสวรรค์ ตอนที่ 58 อาจารย์น้อย อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

ท้าทายลิขิตสวรรค์ ตอนที่ 58 อาจารย์น้อย

 

ตอนที่ 58 อาจารย์น้อย

 

“ฉันก็มีความสุขมากเช่นกัน และฉันเห็นว่าคุณฮัวจะมีทรัพย์สินเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในอีกสามปี” หยางซื่อเหมยยิ้ม

 

“โอ้! อาจารย์น้อยพูดจริงเหรอครับ?”

 

ฮัวเหวินหัวเลื่อนตำแหน่งให้หยางซื่อเหมยขึ้นเป็นอาจารย์น้อยในทันที

 

“จุดประสงค์ในการกลับมาที่แผ่นดินใหญ่ของคุณฮัวในครั้งนี้คงไม่ใช่แค่เรื่องวัตถุโบราณเพียงอย่างเดียวใช่ไหมคะ?”

 

ฮัวเหวินหัวยิ้มขณะที่ได้ยินเด็กสาวกล่าวอย่างอารมณ์ดีอีกว่า

 

“อสังหาริมทรัพย์ในประเทศของเรากำลังจะขึ้นไปสู่สูงสุด ดังนั้นคุณฮัวคงกำลังวางแผนเกี่ยวกับเรื่องนี้”

 

หลังจากได้ยินสิ่งที่เธอกล่าว ฮัวเหวินหัวก็รู้สึกประหลาดใจมากเนื่องจากเขากำลังสนใจเกี่ยวกับการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ในประเทศและกำลังวางแผนซึ่งยังไม่ได้เปิดเผยต่อสาธารณะ แต่หยางซื้อเหมยทราบเรื่องนี้ได้อย่างไร? และด้วยความสงสัยทำให้เขา หันกลับมามองเธออีกครั้ง

 

ขณะที่ห่างออกไปไม่ไกลนัก หยางเจี้ยนหมิงก็เห็นว่า ฮัวเหวินหัวกับหยางชื่อเหมยกำลังสนทนากันอย่างสนิทสนม ซึ่งดูเหมือนเขาจะแสดงความเคารพต่อเธอด้วยอาการนอบน้อมราวกับว่ากำลังเผชิญหน้ากับผู้มีอำนาจเหนือตนเอง

 

ซึ่งสิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกงงงวยและเริ่มสงสัยว่าหยางซื่อเหมยคนนี้เป็นใครกันแน่ เธอจึงมากับซงซวนได้ อีกทั้งยังเหวินหัวยังโค้งคำนับให้เธอ โดยไม่เพียงเขาเท่านั้นที่สังเกตเห็นสิ่งนี้ แต่ทุกคนที่มาร่วมงานก็สังเกตเห็นเช่นเดียวกัน

 

ก่อนหน้านั้นมีหลายคนเข้ามาทักทายฮัวเหวินหัวเพื่อต้องการติดต่อกับเขา แต่ทุกคนก็ต้องเดินกลับออกมาหลังจากสนทนากับเขาได้เพียงไม่กี่คำและไม่มีใครสามารถกล่าวกับเขาได้เกินสามประโยค

 

ขณะที่ผู้คนบางส่วนมีความเห็นว่า ท้ายที่สุดเขาเป็นผู้ชายที่มักจะพ่ายแพ้เมื่อถูกการเล้าโลมจากเด็กสาว ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่สามารถเข้าใจได้ ดังนั้นคนเหล่านั้นจึงไม่คิดว่ามีอะไรที่ผิดปกติ

 

อย่างไรก็ตามตอนนี้เขากำลังสนทนาอย่างมีความสุขกับหญิงสาวที่มากับซงซวน และหัวข้อการสนทนาดูเหมือนจะเกี่ยวกับธุรกิจของฮัวเหวินหัว ซึ่งมันดูไม่เหมือนกับการสนทนากับเด็กสาวตัวเล็กๆ

 

ทำให้พวกเขาเริ่มสนใจว่า ตัวตนที่แท้จริงของหยางซื่อเหมยเป็นอย่างไร?

 

ดังนั้นมู่หรงหยุนชิงจึงหันไปเอ่ยถามซงซวนที่กำลังชื่นชมเครื่องลายครามสีฟ้าอมขาวอย่างระมัดระวัง

 

“คุณซ่ง เด็กสาวคนนั้นมีความเป็นมาอย่างไรคะ?” และยังเอ่ยถามอีกว่า

 

“เธอเป็นเด็กสาวที่มาจากปักกิ่งใช่หรือเปล่าคะ?”

 

จากนั้นซงซวนจึงหันไปมองหยางซื่อเหมยที่กำลังสนทนาอยู่กับฮัวเหวินหัวขณะที่รู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นท่าทางที่สุภาพและอ่อนน้อมของฮัวเหวินหัวแล้วเขาก็รู้สึกสบายใจ

 

“ผมรู้แค่ว่าเธอเป็นลูกศิษย์ของผม ส่วนเรื่องอื่นผมไม่ทราบจริง ๆ ” ซงซวนกล่าวอย่างตรงไปตรงมาอีกว่า

 

“แต่ผมมั่นใจได้ว่า เธอเกิดมาในครอบครัวธรรมดา”

 

“โอ้! แปลกดีนะ”

 

มู่หรงหยุนชิงกล่าวพร้อมกับจ้องมองไปที่หยางชื่อเหมยด้วยความสนใจ และเมื่อยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกเหมือนมีปริศนาบางอย่างดังนั้นเธอจึงต้องการไขปริศนาที่ค้างคาอยู่ในใจ

 

จากนั้นฮัวเหวินหัวก็จ้องมองไปยังหยางซื่อเหมยที่มีความละเอียดอ่อนอยู่ในแววตาและถ้าเขาไม่ได้ประสบกับมันด้วยตนเองก็คงจะไม่มีทางเชื่อว่าสาวน้อยคนนี้จะมีความสามารถที่ยอดเยี่ยม

 

” อาจารย์ครับ คุณรับคำนวณฮวงจุ้ยให้กับคนอื่นหรือเปล่าครับ?

 

“ตั้งแต่ตรวจดูฮวงจุ้ยให้กับคุณฮัวในครั้งนั้นแล้ว ฉันก็ไม่ได้ตรวจดูให้กับใครอีกเลย แต่ฉันรู้สึกดีใจมากที่ได้พบคุณในวันนี้ ดังนั้นฉันจะช่วยตรวจดูให้คุณโดยไม่คิดเงิน” หยางซื่อเหมยกล่าวพร้อมกับกระพริบตา

 

แน่นอนว่าฮัวเหวินหัวไม่มีวันลืมว่า หยางชื่อเหมยสามารถทำนายได้อย่างแม่นยำโดยวันนั้นเธอสามารถทำนายโชคชะตาของเขาได้ถูกต้องทุกอย่าง ดังนั้นเขาจึงกล่าวอย่างมีความสุขว่า

 

” ขอบคุณมากครับอาจารย์”

 

” จากมุมมองของใบหน้าของคุณพบว่า เมื่อไม่นานมาคุณได้พบกับเรื่องทุกข์ใจ เนื่องจากความซุกซนของตัวคุณเอง และในอนาคตอันใกล้อาจมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นกับคุณ โปรดระวังด้วย!”

 

หยางซื่อเหมยจ้องมองไปที่เส้นเลือดสีแดงบนคิ้วของเขา ขณะที่สีใบหน้าของเปลี่ยนไปเล็กน้อย

 

สำหรับคำกล่าวของหยางซื่อเหมยนั้นเขาเชื่ออย่างไม่มีข้อสงสัยเพราะเขาเชื่อว่าเธอมีพลังจิตบางอย่าง ดังนั้นเธอจึงสามารถมองเห็นฮวงจุ้ยมังกรได้ตั้งแต่อายุยังน้อย อีกทั้งยังสามารถทำนายโชคชะตาให้กับผู้คนได้ด้วย

 

“อาจารย์ครับ พอจะมีวิธีแก้ไหมครับ?” ฮัวเหวินหัวเอ่ยถามอย่างกังวล

 

“ถ้าคุณเชื่อ! ฉันสามารถช่วยคุณแก้ไขได้ แต่ถ้าหากคุณไม่เชื่อก็สามารถหาคนอื่นมาแก้ไขได้”

 

หยางซื่อเหมยกล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉยซึ่งมันไม่เหมือนกับในชาติที่แล้วเลย ซึ่งสิ่งที่เธอเคยทำคือเพื่อที่จะจับลูกค้าเธอมักจะอวดอ้างอย่างจริงจังว่ามันจะกลายเป็นภัยพิบัติที่ใหญ่หลวงและแม้ผู้คนจะหลงเชื่อในความสามารถของเธอ แต่พวกเขาก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมาก

 

ดังนั้นในครั้งนี้เธอจึงมีความคิดว่า ยิ่งเร่งเร้ามากเท่าไหร่เขาก็จะยิ่งคิดว่าเธอเป็นนักต้มตุ้น ซึ่งมันก็จะยิ่งไม่น่าเชื่อถือ

 

“แน่นอนว่าผมต้องเชื่อในความสามารถของอาจารย์น้อยอยู่แล้ว”

 

ในความเป็นจริงฮัวเหวินหัวเองก็รู้ว่าเขาได้ก่อเรื่องร้ายมา โดยในวันก่อนหน้านี้เขาดื่มมากเกินไปจนไปมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับสาวสวยคนหนึ่ง

 

ซึ่งสิ่งที่แย่ที่สุดคือผู้หญิงคนนี้เป็นรองประธานของบริษัทอี้เหอถังซึ่งเป็นหนึ่งในสามบริษัทยักษ์ใหญ่ที่สุดของจีนซึ่งเขาต้องรับผิดชอบโดยการจ่ายค่าเสียหายให้กับผู้หญิงคนนั้นเป็นเงินสิบล้านเหรียญเพื่อให้เรื่องนี้จบลง

 

อย่างไรก็ตามหัวใจของเขาก็ยังคงวุ่นวาย ดังนั้นเขาจึงเดินทางมายังต่างแดนเพื่อต้องการสงบสติอารมณ์

 

และในช่วงหลายวันที่ผ่านมาเปลือกตาของเขาก็เริ่มกระตุกมากขึ้นจนรู้สึกว่ามันเป็นลางร้ายอยู่เสมอ ดังนั้นเขาจึงต้องการหาอาจารย์เพื่อแก้ไข แต่ก็ไม่พบอาจารย์สักคน และตอนนี้เขารู้สึกดีใจมากเมื่อได้พบกับหยางซื่อเหมย ซึ่งมันเป็นเหมือนกับการได้น้ำทิพย์มาชะโลมหัวใจ

 

และในตอนนี้มุมริมฝีปากของหยางชื่อเหมยได้ยกขึ้นเล็กน้อย

 

“ในกรณีนี้ คุณฮัวสามารถรอพบฉันได้หลังจากการประมูลสิ้น สุดลง”

 

” ขอบคุณอาจารย์น้อย”

 

หลังจากได้ยินว่า หยางซื่อเหมยเต็มใจที่จะช่วยตัวเอง ฮัวเหวินหัวก็รู้สึกชื่นชมยินดีอย่างเป็นธรรมชาติและเชิญให้เธอเพลิดเพลินไปกับการจัดแสดงวัตถุโบราณด้วยกัน

 

ขณะที่ทุกคนต่างก็จ้องมองไปที่ฮัวเหวินหัวกับหยางซื่อเหมยที่กำลังดูการจัดแสดง โดยฝ่ายชายแสดงท่าทีที่เคารพและอ่อนน้อม

 

ทำให้หลายคนไม่เชื่อในสิ่งที่ซ่งซวนกล่าวว่า หยางซื่อเหมยเกิดในครอบครัวธรรมดาเท่านั้นและเชื่อมั่นอย่างแน่วแน่ว่าต้นกำเนิดของเธอต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

 

และแม้แต่หยางเจี้ยนหมิงเองก็ยังรู้สึกหงุดหงิด เนื่องจากเขากลัวว่าตนเองได้ทำอะไรล่วงเกินผู้มีอำนาจวาสนาหรือเปล่า? ทั้งที่ในความเป็นจริงเขายังคงมีความขุ่นเคืองอยู่ในใจ

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด