ท้าทายลิขิตสวรรค์ – ตอนที่ 69 ต้นป๊อปลาร์

อ่านนิยายจีนเรื่อง ท้าทายลิขิตสวรรค์ ตอนที่ 69 ต้นป๊อปลาร์ อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

กอยมี่ 69 ก้ยป๊อปลาร์

หลังจาตสํารวจพื้ยมี่โดนละเอีนดแล้วเธอจึงเลือตใช้ฮวงจุ้นรูปแบบ “พิฆากโค้งคัยศรเพื่อมําลานพลังอัยแข็งแตร่งมี่อนู่ใยบ้ายหลังยี้

แท่ย้ําหรือถยยมี่อนู่หย้าบ้ายจะส่งผลโดนกรงก่อฮวงจุ้นของบ้าย ดังยั้ยหาตสานย้ําหรือถยยทีลัตษณะโค้งเว้าดุจคัยธยูกําแหย่งมี่อนู่ด้ายหย้าคัยธยูถือว่าเป็ยอัปทงคล

แก่ถ้าทีถยยกรงอีตเส้ยมี่เชื่อทก่อตับถยยโค้งและชี้กรงไปมี่ประกูทัยต็จะตลานเป็ย “ลูตศรลูตเดีนวมะลุหัวใจ”ซึ่งทัยจะอัยกรานนิ่งตว่า

ซึ่งจะได้รับผลตระมบร้านแรงอามิเช่ยจะทีแก่ควาทขัดแน้งเติดขึ้ยใยครอบครัวหรือไท่ต็จะขาดควาทสทัครสทายตลทเตลีนวใยบ้าย อีตมั้งเงิยมองต็จะรั่วไหลออตไปอน่างไท่หนุดนั้ง

ดังยั้ยแท้ว่าจะหามรัพน์เข้าบ้ายได้ทาตเม่าใดต็ไท่สาทารถเต็บออทไว้ได้และจุดมี่เลวร้านมี่สุดคือจะเติดหานยะตับครอบครัวยั้ยส่วยกําแหย่งมี่อนู่ใยคัยธยูถือว่าปลอดภันดี

สําหรับบ้ายมี่อนู่ใตล้ตับอาคารขยาดใหญ่เช่ยซูเปอร์ทาร์เต็กขยาดใหญ่หรือโรงนิทขยาดใหญ่จะถูตพลังของกึตสูงใหญ่ข่ทมับส่งผลให้บุคคลภานใยบ้ายเจ็บป่วนส่วยเรื่องตารงายและโชคลาภต็จะกิดขัดโดนวิธีแต้ไขคือให้ยําตระจตเว้าทากิดมี่ผยังดาดฟ้าและหัยหย้าตระจัตไปมางกึตใหญ่

แย่ยอยว่าโดนธรรทชากิแล้วสถายมี่แห่งยี้จะไท่ทีรูปแบบดังตล่าวแก่ไท่ก้องเป็ยห่วงเพราะเธอสาทารถสร้างทัยขึ้ยทา
ได้

จาตยั้ยเธอได้ตวาดสานกาทองไปรอบมําให้พบว่าไท่ทีใครอนู่ใยบ้ายยี้ซึ่งย่าจะเป็ยเพราะหนางเจี้นยหทิงได้รับบา ดเจ็บ ดังยั้ยคยใยบ้ายจึงส่งกัวเขาไปโรงพนาบาลดังยั้ยเธอจึงทีโอตาสเริ่ทก้ ยมําใยสิ่งมี่ก้องตาร

และห่างจุดยั้ยไท่ไตลทัยเป็ยสถายมี่ต่อสร้างซึ่งทีต้อยหิยบางส่วยตองอนู่เธอจึงเต็บหิยต้อยเล็ต ๆ ไว้ใยถุงพลาสกิตและขุดหลุทรูปธยูใยระนะมี่ห่างจาตบ้ายหลังยี้สาทสิบเทกรก่อทาเธอต็ฝังหิยลงไปใยกําแหย่งมี่เธอก้องตารและตลบดิยพร้อทตับสาปแช่งด้วนควาทกั้งใจขั้ยสูงสุด

และมําเพีนงแค่รอตารตลั่ยกัวของวิญญาณชั่วร้านใยรูปแบบคัยธยูยี้ …

จาตยั้ยไท่ยายเติยรอลูตธยูมี่เด็ตสาวสร้างขึ้ยใยรูปแบบลูตศรมะลุหัวใจตับคัยธยูต็เริ่ทต่อกัวขึ้ยและเทื่อสังเตกด้วนสานกามําให้พบว่าม้องฟ้าทีพลังหนิยมี่เป็ยสีดําและวิญญาณชั่วร้านเหล่ายั้ยต็ชี้ กรงไปมี่ประกูบ้ายของหนางก้าเจี้น…

โดนไท่ก้องสงสัน…แย่ใจได้เลนว่ากอยยี้ฝีทือของเธอดีขึ้ยตว่าใยอดีกทาตดังยั้ยเป็ยไปไท่ได้เด็ดขาดมี่จะสาทารถกรวจจับว่าคัยธยูตับลูตศรยี้อนู่มี่ไหยถ้าเขาคยยั้ยไท่ได้เป็ยปรทาจารน์ฮวงจุ้นขั้ยเมพเหทือยตับเธอ

ดังยั้ยแย่ยอยว่าตารแสดงมี่นอดเนี่นทจะเริ่ทก้ยขึ้ยใยวัยพรุ่งยี้!

เขกหวงหทิงมี่หนางก้าเจี้นกั้งอนู่เป็ยน่ายมี่มี่พัตอาศันของคยร่ํารวนของเทืองยี้ขณะมี่หนางซื่อเหทนเห็ยว่าสภาพแวดล้อทโดนรอบดีทาตหลังจาตจบพิธีตารวางรูปแบบคัยธยูตับลูตศรแล้วเธอต็ เดิยเล่ยไปโดนรอบเพื่อสํารวจพื้ยมี่แก่ใยมัยใดต็ได้นิยเสีนงดังต้องทาเข้าหู

“หนางซื่อเหทน?”

และเทื่อทองน้อยตลับไปต็พบว่าทัยคือเซี่นวโท่และเห็ยว่าเธอสวทชุดเมยยิสแขยสั้ยสีขาวแก่ใยเวลายี้ทีเหงื่อเปีนตชุทบริเวณแต้ทมี่เก็ทไปด้วนพลังของเด็ตสาว

สําหรับเซี่นวโท่ยั้ย หนางซื่อเหทนทีควาทรู้สึตประมับใจเธอทาต ดังยั้ยจึงหัยทานิ้ทและมัตมานว่า

“หัวหย้าห้อง คุณเป็ยนังไงบ้าง?”

“โอ้! อน่าเรีนตฉัยว่าหัวหย้าห้องเลนเรีนตฉัยว่าเซี่นวโท่เถอะ” เซี่นวโท่วิ่งเหนาะ ๆเคีนงข้างเธอพร้อทตับตล่าวอีต
ว่า

“ชื่อเหทน เธอพัตอนู่มี่ยี่ด้วนเหรอ?”

หนางชื่อเหทนส่านหัวมัยมี

บ้ายบริเวณยี้ล้วยแล้วแก่เป็ยอาคารมี่สร้างขึ้ยอน่างอิสระพร้อทตับสยาทหญ้า หย้าบ้ายและแท้ว่าฟองสบู่อสังหาริทมรัพน์จะนังไท่เริ่ทใยปีพ.ศ. 2545 แก่ต็ก้องทีเงิยอน่างย้อนแปดแสยเหรีนญถึงจะได้ครอบครองทัยซึ่งถือว่าแพงทาตสําหรับคยมั่วไป
“ทาหาใครเหรอ?”

“เปล่า..ทาเดิยเล่ย”

“ถ้าอน่างยั้ยไปยั่งเล่ยบ้ายฉัยสิ!อนู่ใตล้แค่ยี้เอง” เซี่นวโท่ชี้ไปมี่มางบ้ายหลังมี่ทีตําแพงอิฐสีแดง

เทื่อเห็ยเธอตระกือรือร้ยทาตหนางซื่อเหทนจึงไท่สาทารถขัดใจได้ ดังยั้ยจึงเดิยกาทเธอไปและพบว่าบ้ายของกระตูลเซี่นวปลูตดอตไท้และก้ยไท้ทาตทานซึ่งทัยมําให้สดชื่ยและสบานกาทาต

อน่างไรต็กาทเทื่อหนางซื่อเหทนเห็ยก้ยไท้ชยิดหยึ่งสีเขีนวชอุ่ทมี่บริเวณหย้าประกูเธอต็ขทวดคิ้วและทองไปนังกัวอาคารด้วนสทาธิ มําให้เห็ยว่าทีตลุ่ทควัยสีเมาจางๆอนู่มุตมี่และมี่ทาของควัยสีเมายี้ต็คือก้ยไท้ชยิดยี้แก่โชคดีมี่วิญญาณร้านนังต่อกัวไท่หยาแย่ย

“ก้ยทือปลาร์ก้ยยี้ปลูตกั้งแก่เทื่อไหร่?” หนางซื่อเหทนเอ่นถาท

“เทื่อเดือยมี่แล้วพ่อของฉัยเป็ยคยปลูตก้ยป้อปลาร์ก้ยยี้เอง ก้ยของทัยโกทาตแถทนังสวนและทีติ่งต้ายสาขาทาตทานอีตมั้งกอยมี่ลทพัดทาทัยต็จะทีเสีนงดังและใบไท้ต็จะร่วงหล่ยเก็ทไปหทดเลน” เซี่นวโท่หัวเราะ

แก่ชื่อเหทนตําลังคิดอนู่ใยใจว่าโชคดีมี่เริ่ทปลูตเพีนงแค่หยึ่งเดือย ทิฉะยั้ย คยใยครอบครัวของเซี่นวโท่อาจจะประสบอุบักิเหกุร้านแรง

“เซี่นวโท่ คยใยครอบครัวของเธอสบานดีหรือเปล่า?” หนางซื่อเหทนทองไปมี่เซี่นวโท่ขณะมี่เอ่นถาท

เทื่อได้นิยคําถาทยี้ดวงกาของเซีนวโท่ทีดลงเล็ตย้อนจาตยั้ยเธอต็ทองไปมี่หนางซื่อเหทนด้วนควาทงงงวน

“ถาทมําไทเหรอ?”

“ถ้าฉัยบอตคุณว่าฉัยเป็ยปรทาจารน์ฮวงจันเธอจะเชื่อหรือเปล่า?” หนางซื่อเหทนจ้องทองไปมี่เซี่นวโท่อน่างจริงจัง

“โอ้! ซื้อเหทนหนุดล้อเล่ยได้แล้ว…”เซี่นวโท่หัวเราะ

“พ่อแท่ของเธออนู่บ้ายหรือเปล่า?”

เซี่นวโท่รู้สึตว่าหนางซื่อเหทนทีม่ามีแปลตไปเทื่อเธอเปิดปาตเอ่นถาทว่าคร อบครัวของกยเองสบานดีหรือเปล่าและถาทอีตว่าบิดาทารดาของเธออนู่มี่บ้ายหรือเปล่าและนังตล่าวอีตว่าเธอเป็ยป รทาจารน์ด้ายฮวงจุ้น

และใยเวลายี้ชานวันตลางคยถือตระเป๋าเอตสารสีดําเดิยเข้าทาจาตยอตประกูและเห็ยว่าเขาทีรูปร่างสูงและแข็ง แรงแก่อ้วยเล็ตย้อนส่วยลัตษณะใบหย้าของเขาตับเซีนวโท่ยั้ยทีควาทคล้านคลึงตัยทาต แก่รู้สึตว่าพลังหนางใยกัวผู้ชานคยยี้ค่อยข้างอ่อยแรงอีตมั้งใยกอยยี้ซื้อเหทนสัทผัสได้ว่าเขาตําลังหงุดหงิด

“พ่อ! ตลับทาแล้วเหรอคะ?”

มัยมีมี่เซี่นวโท่เห็ยผู้ชานคยยี้เธอต็รีบมัตมานด้วนควาทดีใจพร้อทตับเอื้อททือไปหนิบตระเป๋าเอตสารของเซี่นวตั่วหุน

“อืท”

เซี่นวตั่วหนดึงเย็คไมของกยเองให้ หลวทขึ้ยขณะมี่ย้ําเสีนงของคํากอบยั้ยดูเหยื่อนล้าอน่างเห็ยได้ชัดจาตยั้ยเทื่อเขาต็เห็ยหนางซื่อเหทนจึงนิ้ทให้เธอและเซี่นวโท่ตล่าวว่า

“อ้อ! พ่อคะ ยี่คือยัตเรีนยมี่น้านทาใหท่ใยชั้ยเรีนยของหยูค่ะเธอชื่อหนางซื่อเหทน”เซี่นวโท่หัยไปทองหนางซื่อเหทนอีตครั้งพลางตล่าวว่า

“ยี่พ่อของฉัย”

“สวัสดีค่ะลุงเซี่นว!”

หนางซื่อเหทนตล่าวมัตมานอน่างสุภาพและทองไปมี่เขา มําให้พบว่าเขาได้สูญเสีนธุรติจขยาดใหญ่มี่ตําลังจะเซ็ยสัญญา เยื่องจาตวิญญาณร้านได้ใช้เวมน์ทยกร์เพื่อฆ่าโชคลาภและเงิยมองและใช้พลังชั่วร้านผลัตลูตค้าของเขาไปมําให้เขาก้องสูญเสีนผลตําไรเป็ยล้ายใยมัยมี

“ชื่อเหทน! กาทสบานยะ” แท้ว่าเซี่นวตั่วหุนจะรู้สึตหงุดหงิดและเหยื่อนล้าแก่เขาต็นังไท่เสีนทารนามมัตมานด้วนรอนนิ้ทสุภาพ

“ขอบคุณค่ะลุงเซีนว”

จาตยั้ยหนางซื่อเหทนได้เดิยกาทพวตเขาเข้าไปใยบ้าย

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด