บทที่ 237 อาณาจักรมังกร

โลกภายนอกกับภายในประตูรั้วทองคําที่ส่องประกายแวววาวนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

ภายนอกประตูรั้วคือดินแดนรกร้างที่ปกคลุมไปด้วยหมอกพิษสุดลูกหูลูกตาส่วนภายในประตูรั้วคือทางเดินแผ่นหินสีฟ้าแคบๆที่มีหมอกพิษพลุ่งพล่านเต็มสองข้างทางท่ามกลางสายหมอกมีกลุ่มรูปปั้นมังกรสีทองนานาชนิดตั้งตระหง่านอยู่ทั้งมังกรห้ากรงเล็บที่ทําท่าแยกเขี้ยวและกวัดแกว่งกรงเล็บคมกริบ มังกรที่มีปีกคู่โตอยู่กลางหลังและมังกรดินที่ร่างมหึมาครึ่งหนึ่งจมอยู่ใต้พิภพ

ครรลองมังกรปีศาจทอดยาวไปสู่อาณาจักรมังกรอันน่าทึ่งเสียงคํารามอันน่าสะพรึงกลัวดังแว่วมาให้ได้ยินเป็นระยะทว่าเยี่ยฉวนและเด็กน้อยเยี่ยหลงกลับรู้สึกตื่นเต้นอย่างไม่มีเหตุผล

ตามครรลองมังกรปีศาจเต็มไปด้วยคราบเลือดศพของบรรดาศิษย์สํานักต่างๆและจอมยุทธ์ ไร้สังกัดกองอยู่ห่างออกไปจากพวกเขาไม่ไกลนักอีกทั้งยังมีซากปรักหักพังของรูปปั้นมังกร กระจัดกระจายอยู่โดยทั่วพวกมันล้วนแต่ทํามาจากก้อนหินเช่นเดียวกับรูปปั้นในป่าหมื่นอสูรเว้น เสียแต่มังกรทั้งหมดเป็นสีทองไม่ใช่ทองคําบริสุทธิ์หากแต่เป็นก้อนผลึกสีทองที่มีอักขระโบราณเลือนรางสลักอยู่ทั้งภายในและภายนอก

เยี่ยฉวนนั่งลงพินิจดูถี่ถ้วนและพบว่าเขาไม่รู้จักอักขระโบราณเหล่านี้ มันแตกต่างจากอักขระในทวีปอัคคีสวรรค์โดยสิ้นเชิง เห็นได้ชัดว่าสิ่งนี้มาจากดินแดนที่สูงส่งยิ่งกว่าสวรรค์ชั้นดาวดึงส์รูปปั้นมังกรทุกรูปที่พังทลายมีหลุมขนาดเท่ากําปั้นอยู่บนหัวราวกับเคยมีสมบัติล้ําค่าซุกซ่อนอยู่ข้างในดูเหมือนว่าเขาจะมาช้าไปสมบัติทั้งหลายจึงถู กชิงไปหมดแล้ว

“ไปกันเถอะหลงเอ่อร์!”

เยี่ยฉวนจูงมือหลงเอ๋อร์และเร่งฝีเท้าไปข้างหน้าร่างของผู้คนบนพื้นมีจํานวนมากขึ้นเรื่อยๆทั้งหมดตายสนิทพร้อมโลหิตไหลนองบางศพไม่มีร่องรอยบุบสลายบางศพสูญเสียมือหรือขาไปแต่ส่วนมากกลายเป็นเนื้อบดจนแทบไม่สามารถระบุตัวตนได้
เขามองเห็นรูปปั้นมังกรนับไม่ถ้วนอย่างเลือนรางท่ามกลางม่านหมอกทุกตัวแลดูพร้อมกระโจนเข้าใส่ได้ทุกเมื่อ

ยิ่งเดินไปข้างหน้าก็ยิ่งตกตะลึงจนขนลุกเกรียวไปทั้งร่าง…

รูปปั้นมังกรเหล่านี้แลดูโหดเหี้ยมกว่ารูปปั้นที่ป่าหมื่นอสูรอย่างไม่อาจเทียบ ทุกตัวแผ่รัศมีอันตรายออกมาหากพวกมันเกิดจู่โจมกะทันหันแม้แต่ยอดฝีมือขั้นปรมาจารย์แห่งเต๋ก็คงถูกขยี้เป็น เนื้อบดหรือถูกฉีกเป็นชิ้นๆทั้งเป็น!

“พี่ใหญ่เยี่ยฉวน ข้ากลัว…”

เด็กชายหดตัวเข้าหาเยี่ยฉวนด้วยความหวาดหวั่นและกระวนกระวาย

รูปปั้นมังกรสูงตระหง่านท่ามกลางสายหมอกอาจแลดูดุร้าย แต่สิ่งที่น่าสยดสยองยิ่งกว่าคือ ซากศพเกลื่อนกลาดบนทางเดินแม้แต่ยอดฝีมือที่ผ่านศึกมานับร้อยยังต้องฝันร้ายเมื่อได้เห็น… นับประสาอะไรกับเด็กน้อยอายุแปดขวบ

เยี่ยฉวนลูบหัวเด็กชายพลางย่อตัวลง “หลงเอ๋อร์อย่ากลัวไปเลยเจ้าคือยอดฝีมือและยอดวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ในวันข้างหน้ามา… มาขี่หลังพี่ใหญ่ เร็ว!”

“คือฮี!”

เด็กน้อยปีนขึ้นไปบนหลังของเยี่ยฉวนและหลับ ตาไม่กล้ามองสิ่งใดอีก

เยี่ยฉวนทําใจให้สงบพลางแบกเด็กน้อยก้าวยาวๆไปตามครรลองมังกรปีศาจที่แสนอันตราย และคาดเดาไม่ได้ทุกฝีก้าวของเขาไม่เร็วนักทว่าสม่ําเสมอน่าแปลกที่รูปปั้นมังกรสองข้างทางไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อยราวกับว่าตัวที่ขยับถูกโท่วป่าเชียงและผู้อื่นที่เข้ามาก่อนหน้ากําราบจนสิ้นแล้วรูปปั้นมังกรที่เหลืออยู่แลดูไม่แยแสต่อพวกเขาจนน่าขนลุก
หนึ่งชั่วยามล่วงไปเยี่ยฉวนและเด็กน้อยมาถึงประตูรั้วอีกแห่งในที่สุด

ประตูรั้วแห่งนี้ใหญ่โตกว่าแห่งแรกมากอีกทั้ง ลวดลายที่สลักอยู่บนกรอบประตูยังซับซ้อนกว่าบริเวณนี้เต็มไปด้วยร่างไร้วิญญาณของเหล่านักเดินทางและซากรูปปั้นมังกรกองพะเนินระเกะระ กะอยู่บนพื้นแลดูยุ่งเหยิง เยี่ยฉวนวางหลงเอ๋อร์ลงและกวาดสายตาดูโดยรอบส่วนหัวของรูปปั้นเหล่านี้ว่างเปล่าเพราะสมบัติที่ซ่อนอยู่ถูกชิงไปหมดแล้วแต่เมื่อกําลังจะจากไปนั้นกลับบังเอิญพบกับนักเดินทางที่ยังเหลือรอดเข้ากะทันหัน!การแต่งกายบ่งบอกว่าเขาเป็นศิษย์สํานัก เครื่องนิล

“มังกร มังกรที่แท้จริง มังกรเต็มไปหมด มี มังกร…”

ศิษย์สํานักเครื่องนิลผู้นี้พึมพําไม่หยุดประหนึ่ง ความกลัวทําให้เขาเสียสติไปแล้วเยี่ยฉวนไม่รู้ว่าเหตุการณ์อะไรทําให้อีกฝ่ายตกอยู่ในสภาพนี้เมื่อนั่งลงพินิจดูจึงเห็นว่าหน้าท้องของชายผู้นี้แหลกเหลวเป็นก้อนเนื้อไปแล้ววาระสุดท้ายของเขากําลังใกล้เข้ามาโดยไม่อาจหนีพ้นไม่นานนักศิษย์สํานักเครื่องนิลก็สิ้นลมหายใจไปต่อหน้าทั้งที่ดวงตายังเบิกกว้าง… เขาตายตกไปพร้อมกับ ความคับข้องใจมือขวายังคงไปข้างหน้าด้วยความตื่นตระหนก

มังกรที่แท้จริง?

หรือรูปปั้นมังกรเหล่านี้จะยังมีชีวิตอยู่จริงๆ?

เยี่ยฉวนสั่นศีรษะ ศิษย์สํานักเครื่องนิลผู้นี้ขวัญเสียมากจนอาจพูดจาเรื่อยเปื่อยได้ชายหนุ่มหันหลังเตรียมจากไปก่อนจะสังเกตเห็นว่าหลงเอ่อร์กําลังพินิจดูลวดลายบนกรอบประตูอย่างละเอียด เขาแลดูตื่นเต้นและประหม่าจนลืมความกลัวไปชั่วขณะ

“หลงเอ๋อร์เจ้าเข้าใจมันงั้นหรือ?” เยี่ยฉวนมองดูด้วยความประหลาดใจ

เยี่ยฉวนไม่อาจเข้าถึงลวดลายบนกรอบประตูที่ ไม่เหมือนทั้งอักขระโบราณและการตกแต่งนี้ได้แต่บางที่เด็กน้อยลึกลับผู้นี้อาจเข้าใจมัน!

หลงเอ่อร์สันศีรษะ“ข้าไม่เข้าใจหรอกท่านปู่ไม่ได้สอนข้ามาเพียงแต่…เพียงแต่…”

“เพียงแต่อะไร?”เยี่ยฉวนถาม

“เพียงแต่ข้ารู้สึกเหมือนเคยเห็นในฝันมันดู… คุ้นเคย”หลงเอ๋อร์ลังเลเล็กน้อยแต่ก็ยอมกล่าวออกเมื่อถูกเยี่ยฉวนคาดคั้น

เคยเห็นในฝัน?

เยี่ยฉวนสั่นศีรษะพลางยกยิ้มขบขันก่อนจะแบกหลงเอ๋อร์ขึ้นหลังอีกครั้งและก้าวเข้าไปในประตูรั้วที่สอง

เมื่อเดินต่อไปไม่ไกลเท่าใดนักก็ได้ยินเสีย งการต่อสู้ดังแว่วมาเบาๆเยี่ยฉวนจึงรีบเร่งไปข้างหน้าเพื่อดูสถานการณ์ทว่าภาพที่ปรากฏต่อสายตากลับทําให้เขาขนหัวลุก!
นักเดินทางกว่ายี่สิบคนกําลังเผชิญหน้ากับการโจมตีจากรูปปั้นมังกรหลายตัวมังกรเหล่านี้เป็นเพียงรูปปั้นเย็นเฉียบที่เปล่งประกายดุจชุบทองเมื่ออยู่ท่ามกลางหมอกพิษแต่เมื่อพุ่งลงมาอยู่บนทางเดินแล้วแสงสีทองรอบตัวจะสลายไปอย่างรวดเร็วและกลายร่างเป็นมังกรที่มีเลือดเนื้อราวกับถูกปลุกขึ้นจากการสะกดนิ่งนับพันปีพวกมันเปิดฉากโจมตีผู้คนอย่างโหดเหี้ยม!

“โฮก!”

รูปปั้นมังกรมีปีกพลันฟื้นคืนชีวิตขึ้นต่อหน้าต่อตามันกระพือปีกบินโฉบเข้าใส่กลุ่มคนจนจอม ยุทธ์ขั้นปรมาจารย์แห่งเต๋สามคนล้มลงกับพื้นพร้อมโลหิตไหลทะลักไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไรคนอื่นๆใช้ทักษะอันน่าพึ่งเพื่อรวมพลังสังหารมังกรร้ายมันร่วงลงกระแทกพื้นพร้อมส่งเสียงครวญครางอยู่ครู่หนึ่งรอยร้าวปรากฏขึ้นบนร่างก่อนจะระเบิดออกและกลายเป็นกองหินเย็นเฉียบทว่าครู่ต่อมาแผ่นดินกลับแยกออกมังกรดินร่างยักษ์โผล่ขึ้นมาจากพื้นและกลืนกินร่างของยอดฝีมือคนหนึ่งลงท้องทันที…

รูปปั้นมังกรที่ตั้งตระหง่านสองข้างทางไม่ใช่รูปปั้นแข็งที่อธรรมดาหากแต่เป็นมังกรจริงๆ พวกมันฉีกทิ้งร่างของเหล่านักเดินทางหรือขยี้จนเป็นเนื้อบดร่างของพวกมันจะกลับกลายเป็นกองหินเมื่อถูกสังหารไม่มีผู้ใดรู้ว่ามีมังกรเร้นกายอยู่ในม่านหมอกพิษอีกเท่าใดอีกทั้งยังไม่เห็นจุดสิ้นสุดของเส้นทางอันซับซ้อนและคดเคี้ยวนี้ห้องโถงมังกรปีศาจยังอยู่ห่างไกลนักและไม่รู้ว่าจะไปถึงได้หรือไม่ในสถานการณ์เช่นนี้

เยี่ยฉวนตกตะลึงและไม่กล้ากระทําการผลิต ลามใดๆ!
มังกรที่แท้จริง!

คําพูดและสีหน้าหวาดกลัวของศิษย์สํานักเครี่องนิลก่อนตายผุดขึ้นในหัวของเยี่ยฉวนพวกมันเป็นรูปปั้นเช่นเดียวกับรูปปั้นหินที่พบในป่าหมีนอสูรแต่ครรลองมังกรปีศาจนี้กลับอันตรายกว่าเป็นสิบเท่านี่คืออาณาจักรมังกรที่แท้จริง!