Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก – ตอนที่ 123 – ที่แท้ก็เป็นเธอนั่นเอง

อ่านนิยายจีนเรื่อง Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก ตอนที่ 123 - ที่แท้ก็เป็นเธอนั่นเอง อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก

 

123 – ที่แท้ก็เป็นเธอนั่นเอง

 

โจวเจ๋อจุดบุหรี่สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วดับไฟด้วยเล็บของเขาก่อนจะบดขยี้บุหรี่พวกนั้นพร้อมกับยัดเข้าปากของตัวเอง

 

เขาหยิบมือถือออกมาเพื่อโทรหาซูชิงหลาง

 

“สวัสดีเหล่าโจว คุณกําลังทําอะไรอยู่ คุณหายไปทั้งวันเลย”

 

“มารับฉันหน่อย”

 

โจวเจ๋อบอกที่อยู่ของเขาไป

 

“เดี๋ยวก่อน ฉันจะโทรหาเหล่าเต๋า เขาเพิ่งขับรถออกไปซื้อลูกอมให้ผู้หญิงคนนั้น เดี๋ยวจะขอให้เขาไปรับคุณด้วย”

 

โจวเจ๋อพ่นบุหรี่ที่ตกค้างในปากออกแล้วเอนตัวพิงเสาไฟฟ้า

 

ซูต้าฉวนไม่ได้ถูกเขาฆ่า ภายในโลกนี้ไม่มีใครเป็นผู้บริสุทธิ์อยู่แล้ว

 

ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นหุ่นเชิดของใครบางคน เขาทําในสิ่งที่เขาควรทําจากการชักนําของคนคนนั้น

 

บุคคลนั้นคือผู้ที่อยู่เบื้องหลังตัวจริงและเป็นคนที่ลงมือฆ่าเขาในชีวิตที่แล้ว

 

ผ่านไปประมาณ 20 นาที รถนิสสันสีดําก็จอดอยู่ข้างๆโจวเจ๋อหน้าต่างถูกเลื่อนลงมา เผยให้เห็นร่างของเหล่าเต๋า

 

“บอสในที่สุดก็พบคุณสักที”

 

เหล่าเต๋าลงจากรถอย่างสุภาพก่อนแล้วเปิดประตูให้โจวเจ๋อ

 

โจวเจ๋อเดินเข้าไปนั่งในรถและเหล่าเต๋าก็หยิบขนมนมจากถุงบรรจุขนาดใหญ่ส่งให้โจวเจ๋อด้วยความสุภาพ

 

“รองท้องครับบอส”

 

โจวเจ๋อผลักมือของชายชราและส่งสัญญาณว่าเขาไม่มีอารมณ์

 

ชายชรายิ้มอย่างไม่สนใจ

 

คุณรู้ไหม เมื่อเทียบกับโจวเจ๋อแล้วเจ้านายคนเก่าของเขานั้นเข้าถึงได้ยากมากกว่า

 

เมื่อเทียบกันแล้ว โจวเจ๋อมีความสงบและน่าสนิทสนมมากกว่าอย่างแน่นอน แต่ก็ไม่ใช่ว่าผู้ชายคนนั้นมักจะอารมณ์ไม่ดีอยู่เสมอ

 

เพียงแต่ว่าออร่าที่ปลดปล่อยออกมารอบกายของเขานั้นไม่ชวนเป็นมิตรเอาซะเหลือเกิน

 

“ถ้าบอสไม่กินขนม งั้นเอาบุหรี่สักหน่อยไหมครับ”

 

เหล่าเฝ้าประคองบุหรี่ให้โจวเจ๋อก่อนจะจุดบุหรี่ให้ด้วยความสุภาพอีกครั้ง

 

ที่สี่แยกข้างหน้าคือชุมชนที่ครอบครัวหลินอาศัยอยู่

 

ก่อนหน้านี้โจวเจ๋อมาที่นี่เพื่อพบกับซูต้าฉวนและทั้งสองก็ออกไปเดินเล่นข้างนอก แต่พวกเขาไม่ได้เดินออกไปไกลมากเกินไป

 

“คุณกําลังมองหาอะไร?”

 

โจวเจ๋อถามเมื่อเขามองเห็นลักษณะลุกลี้ลุกลนของนักพรตชรา

 

“บอสก็เคยอาศัยอยู่ที่นั่นด้วย อย่าบอกนะว่าบอสไม่รู้ตัว”

 

“อะไรนะ?” โจวเจ๋อตกใจ

 

“คุณถังก็เคยบอกบอสแล้วไงตอนที่เธอได้รับบาดเจ็บ คุณถังบอกว่าภายในเมืองนี้มีสถานที่ 2 แห่งเท่านั้นที่เธอสามารถซ่อนตัวได้ หนึ่งคือร้านหนังสือของคุณและอีกแห่งคือชุมชนที่นี่

 

แต่คุณถังบอกว่าที่นี่มีอันตรายมากกว่า ดังนั้นในท้ายที่สุดเรายังเลือกที่จะพึ่งพาคุณเพื่อหลีกเลี่ยงการไล่ตามของยมทูตพวกนั้น”

 

เหล่าเต๋ายังคงพูดคุยด้วยสีหน้าร่าเริงและไม่ได้สังเกตว่ามือที่ถือบุหรี่ของโจวเจ๋อสั่นเล็กน้อย

 

*”เหล่าเต๋า” (หลังจากนี้จะใช้คํานี้นะครับเพราะมันเรียกง่ายมากกว่า)

 

“มีอะไรเหรอครับ”

 

“ หยุดรถ”

 

“โอ้ใช่”

 

หลังจากลงจากรถโจวเจ๋อทิ้งปลายบุหรี่ไว้บนพื้นและเหยียบปลายบุหรี่ด้วยฝ่าเท้า

 

“คุณกลับไปก่อนเถอะ”

 

“อา?” เหล่าเต๋าตกตะลึงครู่หนึ่ง “บอส ให้ผมรอที่นี่ก็ได้”

 

” กลับไป”

 

“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่กลัวที่จะรอ…”

 

“ผมบอกให้กลับไปไง”

 

โจวเจ๋อมีสายตาดํามืด เหล่าเต๋าตัวสั่นด้วยความกลัว คนที่สามารถหนีออกมาจากนรกได้ล้วนเหมือนกันหมด

 

แม้ว่าพวกเขาจะพยายามทําตัวเป็นมิตรแต่จริงๆนั้นก็เป็นเพียงแค่การพรางตัวของพวกเขาเท่านั้น !

 

เหล่าเต๋าทําความเคารพทันที

 

“ตกลง ถ้าบอสต้องการใช้รถก็เรียกผมได้ตลอดเวลา”

 

เหล่าเต๋าขับออกไปและโจวเจ๋อยืนอยู่ที่ประตูชุมชนประมาณ 15 นาที

 

ก่อนหน้านี้ถังซือเคยพูดกับเขาว่ามีสถานที่อื่นนอกจากร้านหนังสือของเขาให้ซ่อนตัว

 

อย่างไรก็ตาม อาจมีปัญหาบางอย่างกับคนคนนี้ซึ่งทําให้ถังซือไม่ได้เลือกที่จะซ่อนที่นี่ แต่ไปที่ร้านหนังสือของโจวเจ๋อ

 

ถังซือบอกเป็นนัยว่าเขาสามารถไปที่นั่นและอาจมีการค้นพบที่คาดไม่ถึง อย่างน้อยเขาก็สามารถใช้ประโยชน์จากความผิดปกติของฝ่ายตรงข้ามเพื่อลงมือจัดการก่อน

 

แต่โจวเจ๋อกลัวปัญหา เขาจึงไม่ได้เดินทางไปที่นั่น

 

ดังนั้นโจวเจ๋อจึงไม่รู้ว่าที่มีดภายใต้แสงไฟนั้นเป็นชุมชนที่หมอหลินอาศัยอยู่ จนกระทั่งทราบเรื่องเมื่อสักครู่นี้เอง

 

ในที่สุดจิ๊กซอแต่ละชิ้นก็ถูกจัดเรียงกันอย่างสมบูรณ์

 

หลังจากที่เขาตายหมอหลินได้ดูแลบ้านของเขา เธอซื้อมันดูแลมันอย่างระมัดระวัง

 

เธอนอนเตียงแยกกับซุเล่อเพื่อบังคับให้เขาลงมือฆ่าคน จากนั้นเธอก็จัดการคนที่รู้เรื่องนี้ไปที่ละคน

 

อันที่จริงรายละเอียดมากมายชี้มาในทิศทางนี้ตั้งนานแล้ว

 

เธอใช้มือข้างหนึ่งกวนแอ่งน้ำและทําให้ปลาในน้ำ เริ่มลอยขึ้นในที่สุดอวนจับปลาก็ตกลงมา

 

ทุกการกระทําของเธอล้วนมีจุดมุ่งหมาย เธอเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้วแต่ไม่ได้รักสามีของตัวเอง เธอปฏิบัติตามพันธนาการของจริยธรรมและกฎเกณฑ์ของครอบครัว

 

เธอไม่ได้ละเมิดหรือแหกกฎ แต่เธอสามารถเปลี่ยนตัวสามีของเธอได้โดยที่คนนอกไม่มีวันรู้เรื่องนี้

 

เธอนอนอยู่ตรงขอบเตียงอย่างสบายใจ และยังคงเป็นผู้หญิงที่ปฏิบัติตามจริยธรรมของผู้หญิงที่ดี เธอดําเนินชีวิตไปตามแบบแผนที่พ่อแม่ของเธอวางไว้

 

แต่ในขณะเดียวกันเธอยังคงทําบางสิ่งเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง

 

มีความคิดและความฟุ้งซ่านมากมายวนเวียนอยู่ในใจของโจวเจ๋อตลอดเวลา ซึ่งทําให้โจวเจ๋อสับสนเล็กน้อย แม้แต่ในตอนนี้ หัวใจของเขาก็สับสนจนไม่สามารถเข้าใจตัวเองได้

 

ถ้าทั้งหมดเป็นไปอย่างที่เขาคาดเดา ก็แสดงว่าเธอเป็นคนควบคุมทุกอย่างและวางแผนให้ทุกอย่างเกิดขึ้นแล้วเขาควรจะทํายังไงกับเธอดี

 

มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อน เขาไม่ใช่หุ่นยนต์ที่เพียงปฏิบัติตามสิ่งที่ถูกลงโปรแกรมไว้ เขาต้องการมีตัวเลือกเป็นของตัวเองต้องการทําในสิ่งที่ตัวเองต้องการจริงๆ ไม่ใช่มีใครคอยชี้นําอยู่

 

หลังจากลังเลไปประมาณ 15 นาที ในที่สุดโจวเจ๋อก็ก้าวเข้าสู่ชุมชน มีบางเรื่องที่ต้องพูดให้ชัด และบางเรื่องที่ต้องพูดออกมาให้ได้

 

ทุกสิ่งทุกอย่างเขาต้องทําเพื่อตัวเอง เขาต้องให้คําอธิบายกับตัวเองในชาติที่แล้ว ไม่เช่นนั้นความกดดันที่เขาแบกรับไว้จะบดขยี้เขาในที่สุด

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด