แฮ็งค์ยิ้มอย่างประจบสอพลอ หลังจากนั้นก็เปิดประตูเข้าไปทันที “บอส นี่ผมเอง แฮ็งค์”

ซูเซียวเองก็เดินตามแฮ็งค์เข้าไปข้างในทันที

“แฮ็งค์เองหรอ? ไหนลองพูดมาสิ้ว่าทำไมนายถึงมาขัดจังหวะความสนุกของผม”

ชายเปลือยกาย หัวล้านนั่งอยู่ในออฟฟิศ ซึ่งเพียงแค่มองดูก็รู้เลยว่าไม่ใช่คนที่อ่อนแอ

“นี่คือเด็กใหม่ เบียคุยะ และเขามีจดหมายแนะนำด้วย”

ชายหัวล้านมองไปยังซูเซียวหลังจากนั้นก็อ่านจดหมายแนะนำอย่างละเอียด แล้วก็ทำลายมันทิ้งทันที

“ราคาก็คือ 2แสนเบรี แต่ว่านะทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ข้อตกลงใหม่ของเราก็คือ 4แสนเบรี”

ซูเซียวยิ้มอย่างเสแสร้ง เพราะว่าในตอนนี้เขายังอ่อนแอ ไม่สามารถสู้ใครไหว จึงได้แต่คิดในใจว่าอยากเอาปืนยิงแสกหน้าไอโล้นนี่

ซูเซียวมอบเงินสี่แสนเบรีให้ทันทีโดยไม่พูดอะไร

“เจ้านี่ว่าง่ายดีนิ สมแล้วที่ถูกแนะนำมา แล้วก็อย่าลืมนะ เรียกข้าว่า บอสด้วย”

ซูเซียวยิ้มพร้อมกับรู้สึกแปลกๆ

“ครับ บอส”

แฮงค์ที่ยืนมองอยู่ก็ไม่พูดอะไร ทำเป็นว่าไม่เห็นกับรับเงินใต้โต๊ะของบอส

เรื่องเงินนั้นไม่ใช่ปัญหาของซูเซียว สิ่งที่เขาต้องการคือเวลา ดังนั้นเขาจึงยอมจ่ายให้มันจบๆอย่างรวดเร็ว

[แจ้งเตือน : ฮันเตอร์ได้เข้าร่วมกับกองทหาร ซึ่งเป็นความสำเร็จเล็กน้อย จึงทำให้ค่าทรัพยากรของโลกนี้เพิ่มขึ้นเป็น 2.1%]

 

เมื่อเดินออกมาจากออฟฟิศ ซูเซียวก็ได้รับเครื่องแต่งกายพื้นฐานของทหารมา

“แฮ็งค์ ผมเปลี่ยนอาวุธได้รึเปล่า?”

แฮงค์แสดงสีหน้าที่สับสน

“นี่.. นี่เป็นของที่ได้รับมอบมา ผมเองก็…”

เสียงที่สั่นคลอน และคำพูดที่วกไปวนมา ทำให้ซูเซียวรู้ได้ทันทีว่าชายคนนี้กำลังต้องการบางอย่า

ซูเซียวหยิบเงิน 2หมื่นเบรีออกมาและยัดเข้าไปในกระเป๋าแฮ็งค์อย่างเงียบๆ ทันใดนั้นแฮงค์ก็เริ่มยิ้มทันที

“เราร่วมงานกันแล้วเนอะ ถ้าหากมีปัญหาอะไร ก็มาสอบถามได้ อยากหยิบอาวุธอะไรก็เอาไปเลย แต่เลือกได้แค่อย่างเดียวนะ กฎมันเปลี่ยนแปลงไม่ได้หรอก”

ซูเซียววางมีดที่เขามีลง แล้วก็หันไปมองที่ดาบยาวอย่างรวดเร็ว

ดาบนี้มีความยาวราวๆ1เมตร และมีความกว้าง3เซนติเมตร ดูรวมๆแล้วก็ถือว่าโอเค แม้ว่าจะเทียบกับดาบของเขาที่โลกไม่ได้ก็ตาม

“นี่แหละ!”

ขณะที่ซูเซียววางมีดแล้วอีกมือก็ไปลูบดาบเล่มนึง เสียงจาก Reincarnation Paradise ก็ดังขึ้น

“คุณสามารถเลือกอะไรก็ได้ แต่ไม่ใช่อันนี้”

ทันใดนั้นสีหน้าของแฮ็งค์เปลี่ยนไปทันที

“กำลังพูดอะไรอยู่หน่ะ?”

ซูเซียวหยิบดาบขึ้นมาและมองไปยังแฮ็งค์อย่างน่ากลัว

หลังจากที่เห็นเห็นเช่นนั้นก็รู้สึกตกใจและกลัวนิดหน่อย

คนคนนี้เคยฆ่าคนมาแล้ว ซึ่งไม่ใช่แค่คนเดียวแน่ๆ

แฮ็งคิดในใจว่าต้องจัดการกับซูเซียวแต่ เขาก็ทำไม่ได้เพราะกำลังรู้สึกกลัวอยู่ขณะที่ซูเซียวถือดาบ

“แฮ็งค์ เราเป็นเพื่อนกันใช่มั้ย?”

ซูเซียวเล็งดาบไปที่อกของแฮ็งค์

มีเพียงสองทางเลือกเท่านั้น ว่าจะเงียบและรับเงินไป หรือโดนซูเซียวฆ่า…

ซูเซียวไม่มีทางยอมให้อุปสรรคเล็กๆพวกนี้มาขวางภารกิจเขาไว้แน่

“เรื่องนี้รู้กันแค่เรานะ เพราะเราเป็นเพื่อนกัน..”

แฮงค์ตบบ่าของซูเซียวเบาๆ พร้อมกับดันดาบของซูเซียวออกไปทางอื่น

“ผมพึ่งจะเข้ามาในเมืองวันนี้ ดังนั้นมีหลายอย่างที่ผมยังไม่รู้เรื่องเลย คุณต้องช่วยบอกผมหลายอย่างเลย”

ซูเซียวคิดในใจ ‘แม้ว่านี่จะเป็นเพียงทหารธรรมดา แต่เขาก็ไม่อยากจะสู้ด้วยแล้ว แล้วถ้าหากไปเจอกับราชาจริงๆจะสู้ไหวไหมเนี่ย?’

การผจญภัยที่น่าสนุกแบบนี้มันทำให้ใจของซูเซียวเต้น หลังไหลความรู้สึกแบบนี้

องค์ประกอบในตัวของเขาหลายอย่างพุ่งพร่าน กระหายการต่อสู้ ตื่นเต้น เร้าใจ

ส่วนสาเหตุที่ซูเซียวเปลี่ยนใจในการเลือกอาวุธ ขณะจับดาบก็เพราะว่า

[ดราก้อนแฟลช]

ดราก้อนแฟลช (สีขาว หายาก)

แหล่งที่มา : โลกวันพีช เตาหลอมของช่างตีดาบ

ความทนทาน : 35/40-5 (อาวุธชนิดนี้ได้รับความเสียหายอย่างหนัก ความทนทานจึงลดลง)

สเตตัสที่ต้องการ : สเต้ง 2แต้ม เอจิ 5แต้ม

ระดับ : 10 (ในระดับ 1-10 จะมีสีขาว และถ้าหากมีระดับถึง 10 จะถูกจัดว่าอยู่ในประเภทแรร์ด้วย แล้วยังมีลักษณะพิเศษเพิ่มขึ้นมา)

ลักษณะพิเศษที่เพิ่มขึ้นมา : ความยิ่งใหญ่ของมังกรจะช่วยยับยั้งศัตรู (ทำให้ตกใจ และชะงักการเคลื่อนไหว)

คำแนะนำ : นี่เป็นดาบซามูไรของเรียวมะ ดาบดำชูซุย ซึ่งมันอยู่ข้างกายเรียวมะตลอด แต่หลังจากที่เขาตายไป ดาบก็ไม่ได้รับการดูแลอีกต่อไป

นายท่าน… ผมสนิมเกาะหมดแล้ว ท่านอยู่ไหน ได้โปรดแตะมือลงตรงมังกรที!

ราคา : 1100 เหรียญพาราไดซ์ (ของชิ้นนี้สามารถนำออกมาจากโลกวันพีชได้)

…..

ซามูไรเรียวมะมีชื่อเสียงมาก เขาเป็นผู้ชนะในโลกวันพีช แม้แต่นักดาบอันดับ1 อย่าง จูราคิล มิฮอร์คก็ไม่สามารถสู้ได้

ดาบนี้จะแข็งแกร่งขนาดไหนกันถ้ามันไม่ได้รับความเสียหาย? ซูเซียวสงสัยอย่างมากว่ามันต้องเป็นอาวุธสีเขียวหรือสีน้ำเงินแน่

นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ซูเซียวยอมสู้กับแฮ็งค์ถ้าโดนขัดขวาง

“คุณโชคดีจริงๆ ดาบนี้ถูกค้นพบโดยโจรสลัด ซึ่งถ้าหากไม่มีกฎว่าห้ามนำอาวุธออกไปมากกว่า 1ชิ้น ผมต้องเลือกดาบนี้ไปด้วยแน่ๆ”

ซูเซียวยิ้มแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ พร้อมกับเหน็บดาบไว้ที่เอวของตัวเอง

ซูเซียวรู้สึกอุ่นใจกว่ามากเวลาถือดาบ แทนที่จะถือมีด

“ไปกันเถอะ เดี๋ยวไม่นานหลังจากนี้จะเกิดเรื่องขึ้น …”

แฮงค์ถอนหายใจ ดูเหมือนว่าเขาจะกังวลอะไรบางอย่าง

“ทำไมหรอ? บอกมาเถอะผมจะได้เตรียมตัวไว้ก่อน”

“จะมีคนมาตรวจอาณาจักรโกอา และหลังจากวันเมื่อรืนเราจัดการทำความสะอาด เกร เทอมินอลให้เรียบร้อย!”