ตอนที่42 การยอมรับ

เสียงที่ดังน่ารำคาญ ทั้งเสียงรถ นกหวีด คนเดินเท้า

ซูเซียวเดินบนถนนพร้อมกับถือแผนที่ไว้ในมือ

เขามาถึงเขต 14แล้ว ในตอนนี้เขาเลิกลังเลแล้ว เพราะเมื่อนึกถึงพลังของเจ้าของร้าน แอนทีค ซูเซียวจึงเลือกที่จะไม่ไป

ไม่จำเป็นต้องพูดถึงเจ้าของร้าน เพราะแต่ละปีปอบในนั้นคือ SSS กันหมด

ในไม่ช้าซูเซียวก็เดินมาถึง CCG ของเขต 14 ในตอนนี้เขาเป็นผู้ตรวจตราระดับสาม จึงสามารถเดินเข้าไปตรงๆได้เลย

ตอนนี้เวลาประมาณ 9 โมงเช้า มีเจ้าหน้าที่หลายคนทำงานอยู่ และทุกคนก็มองซูเซียวด้วยควาน่าสงสัย

“ขอโทษ นะครับ คุณ ชิโนะฮาระ ยูกิโนริ อยู่ที่ไหนงั้นหรอ?”

ซูเซียวเดินมาที่โต๊ะประชาสัมพันธ์ด้านหน้าเพื่อถามกับพนักงานทันที

“คุณมาหา คุณ ชิโนะฮาระ ยูกิโนริงั้นหรอ?”

“ครับ ผมคือผู้ตรวจตราระดับสามคนใหม่ เบียคุยะ และผมมาที่นี่เพื่อรายงานตัว”

ซูเซียวหยิบใบรับรองออกมาและยื่นให้ทันที

หลังจากยืนยันเอกสาร พนักงานก็โทรศัพท์ทันที

“คุณ เบียคุยะ ตอนนี้คุณยูกิโนริอยู่ในออฟฟิศชั้น 12 คุณควรจะรีบไปให้ไวนะคะ เพราะเขากำลังจะออกไปข้างนอกแล้ว”

ซูเซียวจึงเดินตรงไปขึ้นลิฟท์ทันที

ก็อกๆ

“เข้ามา”

ซูเซียวเปิดประตูเข้าไปทันทีและกำลังพบกับคุณ ยูกิโนริกำลังเลือกควิกเก้เพื่อออกไปข้างนอกอยู่

“โอ้ มาไวจริงๆ เบียคุยะ ระดับสาม”

หลังจากนั้นซูเซียวก็เดินเข้าไปหาและมอบเอกสารให้

“ไหนดูหน่อยสิ …. อ้อเจอแล้ว ครอบครับชิระกาวะ อายุ20ปี .. ฝึกฝนมาตั้งแต่เด็ก พลังการต่อสู้ระดับ SSS+ ?”

ยูกิโนริมองซูเซียวด้วยความตะลึง เพราะพลังการต่อสู้ระดับ SSS+

“สวัสดีครับ คุณ ชิโนะฮาระ ยูกิโนริ”

“ครับ ก่อนคุณจะได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการ คุณต้องไปประเมินการต่อสู้ส้ะก่อน”

“ได้ครับ เมื่อไหร่หล่ะ?”

ภารกิจของเขามีเวลาอีก 20วัน ดังนั้นเขาจึงไม่รีบร้อนมากในตอนนี้

จากความยากของโลกโตเกียวกูลนี้ พลังของเขาก็ไม่ได้เก่งมาก และก็ไม่ได้อ่อนแอเกินไป

“ที่นี่ตอนนี้เลย!”

หลังจ่ากนั้นยูกิโนริก็ถอดสูทออก

ซูเซียวเข้าใจความหมายว่าให้สู้กับเขา

“ผมพร้อมแล้ว”

“เอาเลย!”

ทันใดนั้นซูเซียวก็รีบพุ่งเข้าไปด้านหน้าของยูกิโนริอย่างรวดเร็ว จนคุณยูกิโนริแอบกลัวเล็กน้อย

ซูเซียวไม่พูดอะไรมากและชกเข้าไปที่แขนของยูกิโนริ

“บูม!”

ยูกิโนริเองถึงกับปลิวถอยหลังไปสองก้าวด้วยความเจ็บปวด

“ต่อยแรงอะไรขนาดนี้!”

อย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่ยูกิโนริก็ไม่ใช่คนอ่อนแอ เขาจึงสวนกลับซูเซียวอย่างรุณแรง

ทั้งสองแลกหมัดกันอย่างดุเดือด

บูม บูม บูม

แลกหมัดที เตะที หลบกันไปมา

ทันใดนั้นก็มีเสียงการขัดจังหวะเข้ามา

ซูเซียวจึงหันไปมองก็พบกับ หญิงสาวหุ่นดี ใบหน้าขาวสวย

“ซูซึยะ คุณโอเครึเปล่า?”

ยูกิโนริหันไปมองด้วยความกังวล โดยมีรอยช้ำบนหน้าเนื่องจากโดนโต๊ะกระแทกที่หัว

“ไม่มีอะไรค่ะ มีเรื่องอะไรกันงั้นหรอ?”

บุคคลที่ชื่อว่า จูโซะ ซูซึยะเป็นลูกน้องของยูกิโนริ จริงแล้วคนคนนี้ไม่ใช่ผู้หญิงหรอก แต่ว่าตั้งแต่ตอนเด็ก เขาถูกรับเลี้ยงมาโดยปอบแก่ซึ่ง ปอบแก่มีความหวังว่าอยากได้ลูกสาว จึงทำการบีบอวัยวะเพศชาย เด็ดออกเพื่อให้เหมือนผู้หญิงมากที่สุด

“ไม่มีไรหรอก นี่เพื่อนร่วมงานคนใหม่หน่ะ เบียคุยะ”

ซูซึยะจึงหันไปทักทายทันที

“สวัสดี ฉันชื่อ จูโซะ ซูซึยะ ฉันสามารถตัดคุณได้ไหม?”

คำทักทายแปลกๆของซูซึยะทำให้ยูกิโนริทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว

“โอ้ว… ใจเย็นก่อนเด็กๆ”