เฟรย์อ่านเจอในหนังสือว่าการปรากฏตัวของมังกรนั้นค่อยๆจางหายไปจากโลกในปัจจุบัน

พวกเขาหายตัวไป

ไม่มีใครรู้ว่าผู้ที่แข็งแกร่งที่ดูแลทั่วทั้งทวีปในอดีตได้หายตัวไปยังไง

ไม่มีบันทึก ในความเป็นจริงเฟรย์รู้สึกเหมือนมีบางอย่างขาดหายไปเสมอเมื่อเขาอ่านหนังสือประวัติศาสตร์

ราวกับว่ามีใครบางคนจงใจบิดเบือนหรือซ่อนบางส่วนของประวัติศาสตร์ไป

“ อันที่จริงฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อและแม่ของฉันหน้าตาเป็นอย่างไร”

“ ยังมีมังกรอยู่ในทวีปนี้มั้ย?”

“ …ฉันไม่รู้”

เบเนียงยิ้มอย่างขมขื่น

เธอส่ายหัวราวกับเธอกำลังสลัดความเศร้าออกไปก่อนที่จะมองเฟรย์ด้วยตาที่เป็นประกายเป็นครั้งแรก

“ เฟรย์เบลคสิ่งที่ฉันกำลังจะบอกคุณมีเพียงไม่กี่คนในเซอร์เคิลของฉันที่รู้ คุณมั่นใจได้มั้ยว่าคุณจะไม่พูดเกี่ยวกับเรื่องที่ฉันกำลังจะบอกนี้?”

เฟรย์สังเกตว่าเธอไม่ต้องการให้ข้อมูลนี้หลุดออกไป

หลังจากอธิบายสถานการณ์ให้เขาฟังอย่างละเอียดแล้วดูเหมือนว่าเธอเลือกที่จะเชื่อใจในตัวของเฟรย์

‘เธอเป็นคนที่ใจอ่อนมาก’

ถ้าหากเป็นเชพเพิร์ดจุน การบอกความลับนั่นเขาจะต้องจ้องคุกคามเฟรย์หรือแม้แต่พยายามเอาชีวิตของเขาโดยตรงอย่างแน่นอน

นั่นเป็นวิธีที่แน่นอนที่สุดในการรักษาความลับ เฟรย์ไม่มีเจตนาที่จะปฏิเสธความจริงนั้น

อย่างไรก็ตามเบเนียงได้เลือกวิธีการที่ไม่มั่งคงเช่นนี้

เธอขอให้เขาเก็บเป็นความลับหลังจากที่เพิ่งได้พบกัน มันเหมือนเป็นการทิ้งชะตากรรมของเธอไว้กับอีกคน

ท่าทางอ่อนโยนของเธอทำให้เขานึกถึงชไวเซอร์ เขาเป็นคนดีที่ไม่เคยจะสงสัยคนอื่นและยิ้มได้แม้จะถูกหักหลัง

‘อีกแล้ว…’

เป็นอีกครั้งที่เขารู้สึกเหมือนว่าเธอเป็นเหมือนเพื่อนเก่าของเขาในยุคใหม่นี้

เฟรย์ส่ายหัว

“ ฉันจะไม่บอกใคร”

“ขอบคุณ”

เบเนียงยังคงพูดด้วยน้ำเสียงสงบ

“ ว่ากันว่าไข่ของฉันถูกพบในรังของมังกรเขียวที่เดมิก็อดกวาดล้างไปเมือ 200 ปีที่แล้ว”

“ …!”

200 ปีที่แล้ว

มันนานกว่าที่เฟรย์คิดไว้มาก

“ ตามบันทึก เมื่อพบเข้ากับรังของมังกร รังนั้นก็ได้รับความเสียหายจนหมดสิ้นแล้วและไม่พบแม้แต่ศพของมังกร มีการบันทึกว่าสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ในถ้ำก็คือฉัน”

พวกเขาหาร่างไม่พบเลยงั้นหรือ?

ไม่มีใครรู้ว่าทำไมสิ่งเดียวที่ยังคงปลอดภัยในถ้ำที่ถูกทำลายกลับกลายเป็นไข่

“ เมื่อ 50 ปีก่อนฉันฟักออกจากไข่ใบนั้น”

“ คุณอยู่ในไข่มา 150 ปี?”

“ใช่”

เฟรย์พอเดาเหตุผลได้

ในการฟักไข่ของมังกรนั้นแม่มังกรจะฟักไข่ได้โดยการค่อยๆฉีดมานาเข้าไป

มานาจะเปลี่ยนอารมณ์ของหัวใจมังกรของมังกรทารก

กระบวนการนี้เพียงอย่างเดียวจะช่วยลดระยะฟักตัวลงอย่างมากและมั่นใจได้ว่าไข่ที่ฟักออกมาจะมีสุขภาพที่ดี

แต่เบเนียงไม่ได้รับกระบวนการนี้

ไม่สิ…มันถือว่าเป็นปาฏิหาริย์แล้วที่เธอสามารถฟักออกมาได้ตั้งแต่แรก

ตอนนี้เธอต้องไม่มั่นคงและอ่อนแอมากจนไม่สามารถถือได้ว่าเธอเป็นลูกครึ่งมังกร

“ รูปร่างของฉันตอนที่ฉันฟักออกมาไม่ใช่รูปร่างของมังกร แต่เป็นรูปร่างของมนุษย์ นั่นคือตอนที่สมาชิกในเซอร์เคิลรู้ว่าฉันเป็นลูกครึ่งมังกร”

แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะมองเห็นมันจากภายนอก

อาจมีความแตกต่างเล็กน้อยในขนาดของไข่ แต่ไม่น่าเป็นไปได้ที่ผู้คนในยุคนั้นจะสามารถกำหนดขนาดของไข่มังกรได้อย่างแม่นยำ

“ หลังจากนั้นโอเซลอาร์เจนโต้ อดีตเซอร์เคิลมาสเตอร์ของโทร์วแมนริงส์ก็เลี้ยงดูฉันมา ฉัน…ถือว่าเขาเป็นพ่อที่แท้จริงของฉัน”

เซอร์เคิลมาสเตอร์คนก่อนเสียชีวิตในการต่อสู้กับเดมิก็อด

เมื่อเธอพูดชื่อของเขาการแสดงออกของเบเนียงก็ดูเศร้าเล็กน้อย

ดูเหมือนว่าเธอจะเห็นโอเซลผู้ชายคนนี้ที่เลี้ยงดูเธอมาเป็นพ่อของเธอแทนที่จะเป็นมังกรเขียวที่เธอไม่เคยได้พบ

“ หลังจากที่เขาเสียชีวิตฉันซึ่งเป็นลูกสาวบุญธรรมของเขาก็เข้ามารับตำแหน่งแทนที่เขา มันไม่ใช่ประเพณีก็จริง แต่นับตั้งแต่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นผู้คนจำนวนมากตัดสินใจลาออกจากเซอร์เคิล ไม่เพียงแค่ระดับออเนอเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเซอร์เคิลราวเดอร์ที่เป็นรองผู้บังคับบัญชาอีกด้วย”

นั่นหมายความว่าเธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเข้ารับตำแหน่งนั้น

เบเนียงดูหดหู่

“ ฉันบอกทุกอย่างเท่าที่ทำได้ ตอนนี้บอกฉันเกี่ยวกับตัวคุณหน่อย คุณรู้จักมังกรได้อย่างไร?”

“ …”

เฟรย์มองไปที่เบเนียง

กล่าวอีกนัยหนึ่งพ่อแม่ของเธอก็เป็นมังกรเขียวเหมือนกับอาจารย์ของเขา

ดูเหมือนว่ามันจะไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

ยิ่งไปกว่านั้นเบเนียงมีหน้าตาเหมือนอาจารย์ของเขามาก

บุคลิกของเธอแตกต่างกันก็จริง แต่ดวงตาและออร่าของเธอนั้นยังเหมือนเดิม

เฟรย์สงสัยอยู่ครู่หนึ่งว่าบรรพบุรุษคนใดคนหนึ่งของเธออาจจะเป็นอาจารย์ของเขาจริงๆแต่ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักได้ว่าความน่าจะเป็นที่น่าขำนั้นเป็นไปได้ยาก

“ ฉันอ่านมันเจอในหนังสือนะ”

“หนังสือ?”

“ หนังสือที่ฉันพบในดันเจี้ยนใต้ดินของมหานักปราชญ์ มีคำอธิบายโดยละเอียดเกี่ยวกับมังกรอยู่ข้างใน”

“ บันทึกความทรงจำของชไวเซอร์สโตรว์!”

เบเนียงสะดุ้ง

“ นะ – แน่นอน ถูกตัอง มีบันทึกไว้ว่าเมื่อ 4,000 ปีก่อนมนุษย์และมังกรรวมพลังกันเพื่อต่อสู้กับพวกเดมิก็อด”

เกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะ

หลังจากคิดอยู่สักพักหนึ่งเบเนียงก็ลุกขึ้นจากที่นั่งของเธอ

“ …นั่นคือทั้งหมดที่ฉันรู้”

“ ขอบคุณสำหรับความซื่อสัตย์ของคุณ ฉันจะไม่หลุดปากพูดถึงสิ่งที่คุณบอกฉัน”

“ขอ..ขอบคุณ”

แม้ว่าจะเป็นเพียงคำสาบานด้วยวาจาแต่เบเนียงก็ไม่ได้มีข้อสงสัยใดๆในตัวของเฟรย์

เธอมองไปที่เฟรย์และพูดอย่างระมัดระวัง

“ แล้ว…ทีนี้เราจะทำยังไงกันดีล่ะ? ฉันไม่สามารถอยู่ได้นานเกินไปฉันจึงคิดที่จะกลับไปทันที”

เฟรย์ไม่จำเป็นต้องคิดนานเกินไป

ท้ายที่สุดเขาต้องการทราบถึงการทำงานภายในเซอร์เคิลและกลุ่มเพื่อดูด้วยตาของเขาเอง

แม้ว่าเซอร์เคิลของเบเนียงจะอยู่ท่ามกลางความตกต่ำแต่โทร์วแมนริงส์ก็ยังคงเหมาะสมพอ

นั่นเป็นเพราะจะไม่มีความเย่อหยิ่งหรือความมั่นใจที่ไร้ประโยชน์และจุดนี้คือจุดที่ดีที่สุด

“ ถ้าคุณไม่รังเกียจฉันขอเข้าไปดูเซอร์เคิลของโทร์วแมนริงส์ได้ไหม?”

“ แน่นอน!”

ใบหน้าของเบเนียงสว่างขึ้นจนเกือบจะเป็นประกาย

ด้วยความสัตย์จริง เฟรย์ไม่คุ้นเคยกับการแสดงออกและปฏิกิริยาของเธออย่างสิ้นเชิง

นี่เป็นเพราะเฟรย์ไม่เคยพบมังกรที่แสดงอารมณ์ได้ชัดเจนมากขนาดนี้

‘ไม่หรอก เธอเป็นแค่ลูกครึ่งมังกร ‘

“ ฉันจะแพ็คกระเป๋าเดินทางและลงไปทันที”

“ใช่ จากถ้างั้นฉันจะรออยู่ชั้นล่าง”

เบเนียงมุ่งหน้าลงไปชั้นล่าง

เขาไม่มีสัมภาระให้แพ็ค เฟรย์แค่ต้องการใช้เวลาในการจัดระเบียบความคิดของเขา

เขาเคยคิดที่จะสร้างกองกำลังที่แข็งแกร่ง

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำลายเดมิก็อดเพียงลำพังตัวเขาเอง

นั่นคือเหตุผลที่เขารู้สึกดีใจมากเมื่อได้รู้ถึงการมีอยู่ของเซอร์เคิล

มีข้อจำกัดในสิ่งที่คนๆหนึ่งจะสามารถทำได้ด้วยตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพูดถึงมนุษย์ที่ต่อกรกับเดมิก็อด

ดังนั้นเฟรย์จึงต้องการกองกำลังหนุนหลัง

พูดให้ถูกต้องสิ่งที่เขาต้องการคือ “พวกพ้องที่เขาไว้ใจได้”

แม้ว่าเขาจะระงับการตัดสินของเขาในเซอร์เคิลนี้ แต่เฟรย์ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังอย่างมากกับสิ่งที่เขาเห็นเมื่อไม่นานมานี้

มันเพียงพอแล้วที่เขาจะรู้สึกโกรธบิ๊กทรีที่กำลังกำลังแย่งอำนาจไปมาและยังไม่สามารถรวมพลังกันได้

‘เราต้องรวมพลังของเราเข้าด้วยกัน’

เซอร์เคิลควรร่วมใจเป็นหนึ่ง

หากผู้บริหารของสามเซอร์เคิลที่ใหญ่ที่สุดได้ยินเช่นนั้นพวกเขาจะต้องหัวเราะอย่างแน่นอน แต่เฟรย์มีความมั่นใจที่จะทำมันได้

ในการทำเช่นนั้นพวกเขาต้องการจุดศูนย์กลาง

เฟรย์วางแผนที่จะไปยังโทร์วแมนริงส์และดูรอบๆ

ไม่สำคัญว่าพวกเขาจะทรงพลังเพียงใด สิ่งที่สำคัญไม่ใช่ความแข็งแกร่งจากภายนอกของพวกเขาแต่เป็นพลังจากภายในของพวกเขา

เขาอยากรู้ว่าพวกเขามีจุดยืนอย่างไรในการต่อสู้กับเดมิก็อด

ถ้าเขารู้สึกว่าเซอร์เคิลโทร์วแมนริงส์เป็นเซอร์เคิลที่เหมาะสมที่จะเป็นศูนย์กลางเฟรย์ก็ตั้งใจจะชุบชีวิตของมันขึ้นมาอีกครั้ง

เฟรย์…ไม่สิ

มหาจอมเวทย์ลูคัสโทรว์แมนมั่นใจในความสามารถของเขาที่จะทำเช่นนั้น

* * *
“ นั่นไม่ใช่…”

“ คุณเสียใจเกี่ยวกับเรื่องอะไร? ฉันพูดอะไรผิดไปหรือเปล่าคุณเบเนียง?”

เมื่อเฟรย์ลงมาที่ชั้นล่างเขาก็ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเสียงที่เขาแน่ใจว่าเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน

ดูเหมือนจะมีความขัดแย้งเงียบๆ เกิดขึ้นอยู่ไม่ไกล

เมื่อเขาหันหน้าไปมองก็พบว่าเบเนียงยืนอยู่ที่นั้น

เธอยืนก้มศีรษะลงและกำลังกัดริมฝีปาก

และต่อหน้าเธอคือผู้ชายที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยพอใจที่เฟรย์ได้พบก่อนหน้านี้

“ โอ้ในที่สุดแกก็ลงมาจนได้ ดูเหมือนแกจะมีค่ามากกว่าเซอร์เคิลมาสเตอร์อีกนะนี้ ช่างน่าประทับใจจริงๆ”

พ่อมดวัยกลางคนที่เป็นออเนอแห่งกองทัพไพลส์ฟาวเดอร์อาร์เมลท์ผู้หยิ่งผยองและเป็นคนที่เฟรย์เคยมีปากเสียงกันเมื่อไม่นานมานี้

เขาคือดูเกนจาร์