เฟรย์มองไปรอบ ๆ

คนที่ยืนอยู่ข้างๆดูเกนจาร์เป็นชายหัวโล้นที่ดูเหมือนจะอยู่ในวัยสามสิบที่มีดาบอยู่ที่เอวของเขาและชายหนุ่มที่มีสีหน้าอ่อนโยน

ดูเหมือนว่าทั้งสามคนจะไม่ได้มาด้วยกันเนื่องจากมีระยะห่างระหว่างพวกเขาทั้งสาม

“ น่าเสียดายที่วันนี้ออเนอไฮนซ์ไม่อยู่ที่นี่”

เมื่อคิดว่าเฟรย์กำลังมองหาไฮนซ์อยู่ดูเกนจาร์ก็พูดอย่างไม่ใส่ใจ

อย่างไรก็ตามเฟรย์ไม่สนใจเขาและหันไปหาผู้ชายที่อยู่ข้างๆเขาแทน

“คุณคือ?”

“ ฉันคือเจอโรมเบอร์เนอร์จากลูซิดซอร์ด”

“ ฉันคือสตีฟแจ็คจากสโตรว์เน็คลิซ”

“ พวกคุณมีธุระอะไรกับผม?”

“ใช่ เอาล่ะ…ฉันคิดว่าเรามาช้าเกินไป”

สตีฟยิ้มอย่างขมขื่นและมองไปที่เบเนียง

เฟรย์ตระหนักว่าคนเหล่านี้เป็นแมวมองจากเซอร์เคิลใหญ่ เขาพูดไม่ออกไปชั่วขณะเมื่อเขาตระหนักว่าคนในเซอร์เคิลใหญ่ทั้งสามจะสนใจในตัวเขา

มันกำลังเกิดขึ้นแล้ว

“ …”

ดูเกนจาร์ที่ถูกเพิกเฉยโดยสิ้นเชิงค่อยๆเริ่มหน้าแดงขึ้น

มันเป็นความคิดที่แย่ที่สุดที่จะส่งเขาไปเป็นแมวมอง

ไม่…เขาไม่มีความตั้งใจที่รับเฟรย์เข้าตั้งแต่แรก

ดูเกนจาร์มองไปที่เฟรย์และพูดว่า

“ แกจะเข้าร่วมโทร์วแมนริงส์หรือ?”

“ แล้วถ้าผมสนใจเช่นนั้นละ?”

“ ฮึ่ม ชอบดึงดูดจากสาว…”

มันเป็นเพียงเสียงบ่นแต่ทุกคนในปัจจุบันก็ยังคงได้ยินมัน

เบเนียงกัดริมฝีปากของเธอ

เฟรย์แน่ใจว่าเขาเห็นอะไรบางอย่างแวบในดวงตาของเธอชั่วขณะและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโล่งใจ

ถ้าเธอยอมจำนนที่นี่เขาคงจะผิดหวังมาก

เบเนียงเป็นคนขี้อายก็จริงแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอไม่มีความภาคภูมิใจ

สำหรับผู้ที่เดินบนเส้นทางแห่งเวทมนตร์ความภาคภูมิใจเป็นสิ่งสำคัญ

อาจจะมากกว่าชีวิตของพวกเขาเลยด้วยซ้ำ

“ เฟรย์เบลคคุณตัดสินใจที่จะเข้าร่วมโทร์วแมนริงส์แล้วหรือ?”

สตีฟสมาชิกของสโตรว์เน็คลิซถามอย่างตรงไปตรงมา

เขารู้สึกประหม่าอยู่ข้างใน

แม้ว่าเขาจะรีบมากที่สุดเท่าที่จะทำได้แต่เขาก็ยังมาช้าไปอยู่ดี

‘การประชุมภายในใช้เวลานานกว่าที่ฉันคาดไว้’

นอกจากที่ฐานลับของโทร์วแมนริงส์ก็อยู่ใกล้กับหอคอยเวทย์มนต์ที่ 3 มากที่สุด

อย่างไรก็ตามเซอร์เคิลนั้นได้ข้อสรุปแล้ว

และนั่นคือการดึงดูดเฟรย์เบลคแม้ว่าพวกเขาต้องยอมเสียอะไรเล็กน้อยก็ตาม

ความจริงที่ว่าเฟรย์เบลคที่อายุเพียง 20 ปีสามารถเอาชนะอัครสาวกได้กลายเป็นที่แพร่หลายไปแล้ว

ตราบใดที่เขายังเป็นพ่อมดระดับ 7 ดาว ทุกๆเซอร์เคิลรวมถึงบิ๊กทรีก็อยากได้ตัวเขา นอกจากนี้ดูอายุของเขาก่อนสิ

ด้วยความสัตย์จริงสตีฟยังคงไม่สามารถเชื่อได้ทั้งหมด

พ่อมดที่กลายเป็นอาร์ชเมจตอนอายุ 20?

นั่นไม่ใช่สิ่งที่แม้แต่วีรบุรุษในตำนานสามารถบรรลุได้”

“ ฉันจะขอไปดูเรือยๆก่อน”
เ
มื่อเฟรย์พูดอย่างนั้นทั้งดวงตาของสตีฟและเจอโรมก็ดูเปล่งประกายสดใส

“ คุณยังไม่ได้ตัดสินใจใช่มั้ย?”

“ใช่ยังไม่ได้ตัดสินใจ”

“ แล้วทำไมคุณไม่ลองพิจารณาเซอร์เคิลของเราด้วยล่ะ?”

“ คุณหมายถึงสโตรว์เน็คลิซ?”

“ใช่”

สตีฟพยักหน้าอย่างแรง

เฟรย์พยักหน้าโดยไม่คิดเรื่องนี้นานจนเกินไป

“ ถ้าตอนนั้นฉันยังไม่เข้าร่วมเซอร์เคิลใดก็ไม่แน่”

“ ฮ่าฮ่า แค่นั่นก็ดีพอแล้ว”

เมื่อเขาพูดเช่นนี้สตีฟก็ให้ม้วนหนังสือจากกระเป๋าของเขากับเฟรย์

“นี่คือ?”

“มันเป็นม้วนหนังสือที่สลักด้วยเวทมนตร์วาร์ป มันเป็นพิกัดที่นำไปสู่ทางเข้าที่ฐานลับของเรา ถ้าคุณบอกชื่อของผมพวกเขาจะปฏิบัติต่อคุณอย่างสุภาพ ต้องใช้มานาเพื่อเปิดใช้งาน แต่ในระดับของคุณมันไม่น่าจะมีปัญหา”

“ฉันเข้าใจละ”

“ ถ้าอย่างนั้นผมขอลาละ”

นี่ดูเหมือนจะเป็นเป้าหมายเดียวของเขาที่มาหาเฟรย์

ก่อนที่เขาจะจากไปสตีฟได้มองไปที่ดูเกนจาร์

‘ฉันหวังว่าไอ้โง่คนนี้จะไม่ทำอะไรโง่ๆนะ ’

เขารู้สึกเหมือนว่าจะมีอะไรสักอย่างเกิดขึ้นแน่ๆ

ไม่เพียงแต่เฟรย์เท่านั้นแต่ยังรวมถึงเบเนียงเซอร์เคิลมาสเตอร์แห่งโทร์วแมนริงส์

ทุกคนในเซอร์เคิลรู้ดีว่าไพลส์ฟาวเดอร์อาร์เมลท์เป็นศัตรูกับโทร์วแมนริงส์โดยเฉพาะ

ความกดดันของพวกเขาไม่ได้ลดลงแม้แต่ตอนที่โทร์วแมนริงส์ค่อยๆตกต่ำลงเรือยๆ

ไม่สิ…อาจกล่าวได้ว่าความเป็นอคติของพวกเขาเพิ่มขึ้น

สตีฟส่ายหัว

เขาหวังว่าอย่างน้อยดูเกนจาร์จะสามารถตัดสินสถานการณ์ได้อย่างเหมาะสม

เจอโรมเดินหน้าต่อไป

“ …ผมต้องขอโทษด้วยแต่ผมไม่ได้นำอะไรอย่างเช่นหนังสือม้วนมาด้วย ถ้าหากคุณมาที่จีโอทาบูหรือซิลคิดของอาณาจักรลัวโนเบิลได้โปรดอย่าลืมเยี่ยมชมเซอร์เคิลของเรา ถ้าคุณบอกพวกขุนนางหรือนายเมืองต่างๆพวกเขาจะติดต่อหาเราทันที”

ดูเหมือนว่านี่จะเป็นพื้นที่ที่ลูซิดซอร์ดมีอำนาจมากที่สุด

เฟรย์พยักหน้าอีกครั้งและเจอโรมก็จากไป

ตามธรรมชาติแล้วการจ้องมองของเฟรย์หันไปที่ดูเกนจาร์เป็นลำดับสุดท้าย

“ คุณมาที่นี่เพื่ออะไรกันแน่? ฉันไม่คิดว่าคุณจะมาแบบเดียวกับสองคนเมื่อกี่หรอกนะ”

“ ฮึ่ม…ที่นี่มีหูมีตามากเกินไปตามฉันมา ส่วนมาสเตอร์เบเนียงคุณไม่ต้องมากับเราหรอกนะ”

หลังจากพูดอย่างนั้นดูเกนจาร์ก็หันกลับไปและเริ่มเดินไป

ขณะที่เฟรย์มองดูเขาเดินจากไปเบเนียงก็เดินเข้ามาหาเขา

“…ฉันขอโทษ ฉันคิดว่าฉันเป็นสาเหตุที่ทำให้คุณขัดแย้งกับออเนอดูเกนจาร์”

ดูเหมือนว่าเธอเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง

เฟรย์ยิ้มให้เธอ

“ ผู้ชายคนนั้นอารมณ์เสียอยู่แล้วเพราะเมื่อก่อนเขาไม่สามารถจัดการกับฉันได้ มันไม่ได้แปลกไปหรอก”

“เหรอ?”

“ คุณจะตามผู้ชายคนนั้นไปด้วยกันไหม?”

“ …เขาบอกว่าฉันไม่ควรมาดังนั้นฉันจะรออยู่ที่นี่”

ขณะที่เธอพูดสิ่งนี้เบเนียงก็กัดริมฝีปากของเธอ

มันรู้สึกน่าเศร้าสำหรับเซอร์เคิลมาสเตอร์ที่ต้องเชื่อฟังคำพูดของผู้บริหารเซอร์เคิลอื่น

เธอรู้สึกอับอายที่ต้องแสดงอะไรแบบนั้นต่อหน้าเฟรย์ซึ่งเป็นคนนอก

เฟรย์ซึ่งติดตามดูเกนจาร์ได้สังเกตเห็นการอาหารถูกดูถูกบนใบหน้าของเบเนียง

พวกเขาไม่หยุดเดินจนพวกเขาออกมานอกเมือง

ไม่ไกลจากตัวเมืองนั้นมีป่าใหญ่ หลังจากมาถึงที่นั่นดูเกนจาร์ก็หันกลับมา

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

“แสดงทักษะของแกหน่อยสิ ฉันจะทดสอบแกเอง”

มันเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดอย่างสิ้นเชิง

เฟรย์ใช้เวลาสักพักก่อนที่จะตอบ

“ ทดสอบ?”

“ถูกตัองเพื่อดูว่าแกมีความสามารถพอที่จะโค่นอัครสาวกได้จริงๆหรือไม่!”

“ หมายความว่าคุณไม่เชื่อสิ่งที่ผมพูดเหรอ?”

ถ้าเป็นเช่นนั้นเค้าคงไม่ทำแบบนี่

เขาอาจจะได้เห็นร่องรอยของการต่อสู้ระหว่างเฟรย์และลุคส์ระหว่างทำความสะอาด

และหากเขามีข้อสงสัยใดๆ คำถามทั้งหมดก็น่าจะถูกทำให้กระจ่างหากเขาตรวจสอบร่องรอยที่ถูกทิ้งไว้ดีๆ

“ นั่นคือเหตุผลที่ฉันบอกให้แกพิสูจน์ความแข็งแกร่งของแกอย่าทำให้ฉันต้องพูดซ้ำ”

“ พยานหลักฐานของกลุ่มแบลคทูฟละ”

เมื่อเฟรย์นึกถึงคามิลล์และถาม ดูเกนจาร์กลับตะคอก

“ฉันจะเชื่อคำพูดของเผ่าพันธุ์อื่นได้อย่างไร? ฉันต้องไปเห็นมันด้วยตาของฉันเองและมันก็ไม่ใช่เรื่องยากแกแค่ต้องพิสูจน์ให้ได้”

ตึง

ดูเกนจาร์หยิบไม้เท้ายาวๆออกมาจากกระเป๋าของเขาและกระแทกมันกับพื้น

คำราม

ในขณะนั้นมานาถูกปลดปล่อยออกจากร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว

มานาที่มองเห็นได้กระพือปีกราวกับหมอกควันก่อนที่จะรวมตัวกันเพื่อกดดันเฟรย์

“ …”

นี่ไม่ใช่แรงกดดันที่ใครๆจะใช้เพื่อทำให้กับมือใหม่หวาดกลัว

มานาจำนวนมากเช่นนี้อาจทำให้หายใจได้ลำบากถ้าหากคนคนนั้นอ่อนแอ มันก็เพียงพอที่จะหยุดหัวใจของพวกเขาได้เลย

“ ฉันจะอธิบายให้แกเข้าใจว่าโลกนี้มันกว้างใหญ่แค่ไหน แกต้องได้รับการสั่งสอนและฉันจะช่วยแกเอง”

ขณะที่เขาพูดอย่างนี้ดูเกนจาร์ก็เพิ่มความกดดันให้กับเฟรย์อย่างช้าๆ

“ อย่าหยิ่งเกินไปเพียงเพราะแกเอาชนะลุคส์ได้ แม้จะอยู่ในระดับ 7 ดาวเหมือนกันแต่มันก็มีระดับที่แตกต่างกัน”

นั่นคือความจริง

แม้ว่าทั้งลุคส์และดูเกนจาร์ถือว่าเป็นพ่อมดระดับ 7 ดาว แต่ดูเกนจาร์ก็แข็งแกร่งกว่าลุคส์

ซึ่งแตกต่างจากลุคส์ที่ถือได้ว่าอยู่ในขั้นกลางของระดับ 7 ดาว ดูเกนจาร์อาจถือได้ว่าอยู่ใกล้กับจุดสูงสุด

แม้ว่าความแตกต่างระหว่างพวกเขาอาจดูเหมือนจะไม่มากเมื่อเขียนลงกระดาษ แต่ในความเป็นจริงแล้วมันต่างกันอยู่มาก

แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ดูเกนจาร์จะแพ้การต่อสู้กับลุคส์ในการประลองตัวต่อตัว

และบางทีเขาคิดว่าเฟรย์อาจเข้าสู่ระดับ 7 ดาวได้เพราะโชค

ด้วยทักษะของเขา เขาอาจจะไม่สามารถควบคุมมานาของเขาได้มากนัก

‘ฉันฆ่าแกไม่ได้หรอกเพราะเซอร์เคิลนั้นต้องการตัวแกอยู่แล้ว แต่ฉันจะทำให้แกนอนคลานอยู่บนพื้นที่นี่”

ในขณะนั้นดูเกนจาร์ก็เริ่มยิ้ม

แคร็กแคร็ก

อากาศสีขาวและเย็นดูเหมือนจะพุ่งออกมาจากร่างกายของเฟรย์

ดูเกนจาร์ ตัวสั่นโดยไม่รู้ตัว

‘นี่คืออะไร?’

มานาที่รู้สึกหนาวเย็นนี้?

…เย็น? มานาเย็น?

‘เขาสามารถดูดซับคุณสมบัติของธรรมชาติได้? มันเป็นมานาของเขา?

การแสดงออกของเขาแข็งกระด้าง สิ่งนี้อาจไม่เป็นความจริง

มันเป็นไปไม่ได้

เป็นไปไม่ได้เลยแม้แต่เขาเองก็ยังไม่สามารถเติมคุณสมบัติลงไปในมานาตามธรรมชาติได้

เฟรย์พูดเบา ๆ

“คุณพูดถูก”

“ อะไร – อะไร…”

ดูเกนจาร์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเฟรย์กำลังพูดกับเขาอย่างไม่เป็นทางการ

“ แม้ว่าจะอยู่ในระดับตัวเลขเดียวกัน แต่ก็ยังเป็นระดับที่แตกต่างกัน”

ใบหน้าของเฟรย์เย็นชาราวกับน้ำแข็ง

เขาโกรธ

ไม่ใช่เพราะดูเกนจาร์เลือกที่จะต่อสู้กับเขา

สำหรับเขาสิ่งที่เขารู้สึกคือความการเหยียดหยามเล็กน้อยเท่านั่น

ไม่สิ…เหตุผลที่เฟรย์โกรธก็เพราะว่าขยะแบบนี้ยังกล้าเรียกตัวเองว่าอยู่ในระดับ 7 ดาวได้อย่างมั่นใจ

ร้าวร้าว

อากาศเย็นๆผลักมานาของดูเกนจาร์ออกไปอย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตามมันไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น แต่มันกลับเริ่มกดดันดูเกนจาร์อย่างช้าๆแทน

ดูเกนจาร์รีบร่ายเวทย์ป้องกันขณะอุทาน

“ บ้าไปแล้ว!”

เฟรย์มองดูเกนจาร์

เฟรย์เคยตระหนักก่อนหน้านี้ว่าเขาเคยประเมินพ่อมดระดับ 7 ดาวยุคใหม่เหล่านี้สูงเกินไป

ความสามารถในรักษาจิตใจที่สงบโดยไม่หงุดหงิดโดยไม่คำนึงถึงสถานการณ์

นั่นคืออาร์ชเมจที่เฟรย์รู้จัก

อาร์ชเมจไม่ควรสูญเสียความสงบ

สิ่งนี้ไม่ได้หมายถึงความเจ็บปวดเท่านั้น แต่เป็นสิ่งที่อาจทำให้สมาธิของพวกเขาขุ่นมัว

รวมถึงอารมณ์เช่นความโกรธความเศร้าและความสุข

นี่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาต้องระงับอารมณ์เหล่านั้นเพราะมนุษย์ไม่ใช่ตุ๊กตา

มันหมายถึงความสามารถในการรับรู้ทุกอารมณ์ได้อย่างชัดเจน แต่ยังสามารถรักษาความสงบและคิดหาวิธีที่จะออกจากสถานการณ์ที่ไม่พึงประสงค์

แต่ชายคนนี้ต่อหน้าเขา

เมื่อฝ่ายตรงข้ามที่เขาพยายามจะเหยียบย่ำกลับเป็นคนกดดันเขา เขาไม่สามารถยอมรับความเป็นจริงได้และมานาของเขาก็เริ่มผันผวน

นี่เป็นหลักฐานว่าเขารู้สึกตื่นเต้นมากจนไม่สามารถควบคุมมานาของตัวเองได้

เฟรย์ไม่เข้าใจว่าเขามาถึงระดับปัจจุบันนี่ได้อย่างไร

เขาไม่รู้เลย

บางทีเขาอาจได้รับยาหลายอย่างเช่นโฟรเซินริฟเวอะหรือเขาเริ่มเสื่อมสภาพลงหลังจากเข้ามาถึงระดับ 7 ดาว

ดวงตาของเฟรย์ตรึงอยู่ที่ดูเกนจาร์

ดูเกนจาร์รู้สึกว่าหัวใจของเขาสั่นไหว

จู่ๆเขาก็รู้สึกว่าดวงตาคู่นั้นน่ากลัวอย่างไม่น่าเชื่อ

มันน่ากลัวมากกว่าเซอร์เคิลราวเดอร์หรือแม้แต่เซอร์เคิลมาสเตอร์

“ ฉัน…ฉันเป็นอาร์ชเมจ! เป็นพ่อมดที่ยอดเยี่ยม!”

ใบหน้าของดูเกนจาร์เต็มไปด้วยความโกรธ

เฟรย์ตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ ถ้าคุณหักระดับมานาของคุณออกไป คุณมันต่ำกว่ามาตรฐานในทุกๆด้านที่พ่อมดระดับ 7 ดาวควรมี ‘พ่อมดที่มีความจุมานาระดับ 7 ดาว’ ไม่มีนิพจน์ใดที่จะนิยามตัวคุณได้ดีไปกว่านั้น”

“ เอ่อเอ่อ…”

ดูเกนจาร์ดิ้นรนและพยายามร่ายมนตร์แต่เฟรย์รีบประสานมือของเขา

ป้าง!!!

“ … !!”

ดูเกนจาร์ ไม่สามารถแม้แต่จะส่งเสียง

‘คาถาของฉัน … เขาลบล้างมันก่อนที่ฉันจะเริ่มร่ายมันด้วยซ้ำ … ‘

มันไม่น่าเชื่อ

ดูเกนจาร์พยายามใช้คาถาอีกครั้ง

“ คลื่นเปลวเพลิง!”

ป้าง!

มันถูกลบล้างอีกครั้ง

“ ฉันไม่เชื่อเลย…เขาลบล้างเวทมนตร์ของฉัน…แถมยังแม่นยำขนาดนี้ นี่มัน…”

มันเป็นไปไม่ได้เลยถ้าหากเฟรย์อ่านใจของเขาไม่ออก

เฟรย์จำเป็นต้องรู้ให้แน่ชัดว่าเขาจะใช้คาถาอะไร รู้วิธีร่ายคาถาและความเร็วในการคำนวณทันทีเพื่อลบล้างคาถา

เหนือสิ่งอื่นใดเขาจำเป็นต้องมีความมั่นใจในตัวเองมาก

การลบล้างมนต์สะกดของอีกคนเป็นเรื่องที่ยากอย่างเหลือเชื่อ

หากล้มเหลวแม้แต่ขั้นตอนเดียวผู้ที่พยายามลบล้างมนต์สะกดของอีกฝ่ายจะต้องรับผลกระทบที่หนักมาก!

ในขณะนั้นเองมันเป็นครั้งแรกที่ดูเกนจาร์ได้รับรู้

เขาเชื่อว่าตอนแรกลุคส์เป็นเพียงอัครสาวกที่อ่อนแอ

เดิมลุคส์เป็นพ่อมดดังนั้นเขาจึงไม่น่าจะเชี่ยวชาญในการใช้พลังศักดิ์สิทธิ์มากนัก

นั่นคือเหตุผลที่เขาเชื่อว่าเจ้ามือใหม่คนนี้โชคดีพอที่จะเอาชนะเขาได้

แต่นั่นไม่เป็นเช่นนั้น

ชายที่อยู่ตรงหน้าเขามีความสามารถในการปราบอัครสาวกได้อย่างแน่นอน

ร้าวร้าว

มานาที่เย็นเฉียบของเฟรย์ปกคลุมร่างกายของดูเกนจาร์และเขาก็ค่อยๆแข็งตัวตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นไป

ใบหน้าของดูเกนจาร์แปดเปื้อนไปด้วยร่องรอยแห่งความกลัว

“แก…แกจะฆ่าฉันใช่ไหม?”

“ ก็อาจจะใช่”

“ แกเสียสติไปแล้วหรอ! ฉันเป็นออเนอแห่งไพลส์ฟาวเดอร์อาร์เมลท์เชียวนะ! อย่าทำอะไรที่แกจะเสียใจทีหลัง!”

ถ้าเขาหายไปข้อสงสัยทั้งหมดจะตกอยู่ที่เฟรย์อย่างแน่นอน

นอกจากนี้ยังมีพยานเช่นเบเนียงสตีฟและก็เจอโรม

อย่างไรก็ตามดูเกนจาร์ก็ยังไม่มั่นใจในความปลอดภัยของเขา

เฟรย์มั่นใจว่าเขาจะสามารถลบล้างร่องรอยต่างๆได้อย่างสมบูรณ์ตามความต้องการ

อย่างไรก็ตามเขาไม่มีเจตนาที่จะฆ่าดูเกนจาร์แต่อย่างใด

มันมีวิธีที่ดีกว่านั่นมาก

“หยุดนะ! แกตั้งใจจะทำอะไร!”

“ ออเนอดูเกนจาร์ชีวิตของคุณอาจอยู่ในกำมือของผม แต่ผมไม่มีเจตนาที่จะฆ่าคุณ ผมไม่คิดว่าคุณจะแสดงความเมตตาเช่นนี้แน่หากคุณเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบ แต่…ผมจะให้โอกาสคุณเพียงครั้งเดียว”

เขายังสามารถเปลี่ยนแปลงได้

ดูเกนจาร์จะต้องตัดสินใจอย่างมีวิจารณญาณ

และถ้าสุดท้ายหากเขาเปลี่ยนตัวเองไม่ได้เขาก็จะละลายน้ำแข็งไม่ได้

“ แกกำลังพูดถึงอะไร…?”

“ มันเป็นการทดสอบ ถ้าคุณละลายน้ำแข็งไม่ได้คุณจะตาย”

สายตาของดูเกนจาร์หันไปที่น้ำแข็งที่ฝังร่างของเขา

เขารู้ทันทีว่ามันไม่ใช่น้ำแข็งธรรมดา

“ ยังไง…?”

“ อย่าตกใจไป ยิ่งคุณทำเช่นนั้นน้ำแข็งก็จะยิ่งกลืนกินร่างกายของคุณเร็วขึ้นเท่านั้น คุณพูดเองไม่ใช่หรือว่าคุณคืออาร์ชเมจ หากคุณสามารถทำตัวให้เหมือนกับที่อาร์ชเมจระดับ 7 ดาวได้จริงๆคุณก็จะสามารถละลายมันได้”

“ ฉัน…แกกำลังทดสอบฉันหรือเปล่า? แกมีคุณสมบัติเข่นนั้นหรอ?”

“ มีเพียงพอเลยละ ”

ดูเกนจาร์ไม่รู้ว่าทำไมแต่เขาก็ไม่สามารถปฏิเสธคำพูดของเฟรย์ได้ในขณะนั้น

เขามองไปที่เฟรย์ด้วยสายตาที่น่าเบื่อเล็กน้อย

“แก…”

“ คุณมีเวลาหนึ่งวันในการละลายน้ำแข็งคุณต้องทำใจให้สงบ นี่คือคำแนะนำที่จริงใจของผม”

“ …”

“ ผมหวังว่าคุณจะผ่านพ้นเรื่องนี้ไปได้”

เยี่ยมมากเขายอดเยี่ยมเกินไป

ดูเกนจาร์รู้สึกว่าเฟรย์นั้นน่าทึ่งมาก

มันเหมือนมีแรงที่กระเพื่อมอยู่ลึกๆในจิตใจของเขา

ความอัปยศและความเสียใจกำลังกัดกินหัวใจของเขา

“ กั๊ก”

ดูเกนจาร์กัดริมฝีปากของเขา

หลังจากนั้นเขาก็หลับตาและเริ่มเปิดใช้งานมานาของเขา ในขณะเดียวกันอัตราที่น้ำแข็งปกคลุมร่างกายของเขาก็ช้าลง

เขาไม่ได้ใส่ใจกับคำแนะนำมากนัก

ตอนนี้มันไม่สำคัญ

สิ่งที่สำคัญในตอนนี้คือเวลา

เวลาหนึ่งวันดูเหมือนจะไม่นานนักและดูเกนจาร์ไม่สามารถเสียเวลาได้

เฟรย์หวังว่าเขาจะเอาชนะความท้าทายและเปลี่ยนแปลงตัวเอง

มันมีโอกาสอยู่เสมอเพราะไม่ว่าเขาจะเย่อหยิ่งแค่ไหนแต่ในที่สุดเขาก็ยังสามารถไปถึงระดับ 7 ดาวได้

อันที่จริงน้ำแข็งจะไม่ฆ่าดูเกนจาร์

หลังจากผ่านไปหนึ่งวันมันจะครอบคลุมทั้งร่างกายของดูเกนจาร์และหลังจากนั้นสองวันมันก็จะละลายหายไปเอง

แน่นอนว่าดูเกนจาร์ไม่รู้เรื่องนั้น

แม้ว่าเขาจะสามารถอยู่รอดได้แต่เขาจะรู้สึกถูกเติมเต็มไปด้วยความอับอายและจะเก็บมันไว้เป็นความลับอย่างแน่นอน

เขาเป็นคนประเภทที่ยอมเสี่ยงชีวิตดีกว่าเสียความภาคภูมิใจของเขา ดังนั้นเขาจะไม่พูดถึงความอับอายของเขาอย่างเต็มใจ

แน่นอนว่ามันไม่สำคัญ

ถ้าเขาเปิดเผยมันเฟรย์ก็จะสามารถระบุได้ว่าไพลส์ฟาวเดอร์อาร์เมลท์เป็นเซอร์เคิลแบบไหน มันขึ้นอยู่กับการตอบสนองของพวกเขา

ออเนอดูเกนจาร์

ถ้าเขาสามารถละทิ้งความดื้อรั้นและความเย่อหยิ่งที่ไร้ประโยชน์ของเขาได้ เขาจะมีศักยภาพที่จะเป็นพ่อมดที่ดีได้

ถ้าเขาสามารถละทิ้งตัวตนด้านไม่ดีของเขาได้เขาก็จะได้เกิดใหม่ในฐานะพ่อมดที่ดียิ่งขึ้น

เฟรย์รู้ว่าพ่อมดระดับ 7 ดาวนั้นมีค่าแค่ไหน

นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่ต้องการฆ่าดูเกนจาร์เว้นแต่เขาตั้งใจที่จะเป็นศัตรูหรือทรยศต่อมนุษยชาติอย่างลุคส์

มีมนุษย์สองชนิดบนโลกนี้

มนุษย์ที่เปลี่ยนแปลงตัวเองได้และมนุษย์ที่ทำไม่ได้

เฟรย์หวังว่าดูเกนจาร์จะเป็นมนุษย์แบบแรก